Ellendige Lange Felicitatierij!

[Marry24]

[quote name=\'Sh@ron\' post=\'278884\' date=\'29 October 2009, 19:43\'][quote name=\'Marry24\' post=\'278843\' date=\'29 October 2009, 17:44\']maar doen jullie de rij met ouders en schoonouders?[/quote]

wij stonden gewoon met zn 2e te feliciteren, en de 110 gasten waren er zo doorheen!

gasten lopen vanzelf wel naar ouders toe om ook die te feliciteren
[/quote]

Daar zit wel wat in maja het is zo'n gewoonte he haha, kan dan beter van te voren zeggen dat het voor ons niet hoeft? Om te zeggen dat we het echt niet mag is ook wat haha

[Abt]

Ik heb het eigenlijk nooit zo goed begrepen waarom (schoon)ouders ook in dat rijtje moeten staan om gefeliciteerd te worden Zijn zij soms getrouwd?!

[Marry24]

[quote name=\'Inx\' post=\'278895\' date=\'29 October 2009, 20:29\']Ik heb het eigenlijk nooit zo goed begrepen waarom (schoon)ouders ook in dat rijtje moeten staan om gefeliciteerd te worden Zijn zij soms getrouwd?![/quote]


haha geen idee.... het is overal waar ik geweest ben zo, die ouders willen vast gefeliciteerd worden omdat hun kinderen eindelijk oprotten haha

[Abt]

:laugh: Dat zal het zijn. Ware het niet dat de meeste mensen al (lang) samenwonen voor ze gaan trouwen...  

[Marry24]

ja tegenwoordig wel haha

ik zal eens bij etiqete (?) kijken waar het voor is

[vangarderen]

[quote name=\'Inx\' post=\'278915\' date=\'29 October 2009, 21:13\']Ware het niet dat de meeste mensen al (lang) samenwonen voor ze gaan trouwen...  [/quote]

Alleen in Barneveld (waar Marry vandaan komt) is dat dan weer lang niet altijd het geval. Biblebelt, dus relatief veel mensen die 'vanuit huis' trouwen he.

[Marry24]

haha nee dat klopt, maar ik ben er wel een van haha
woonde jij eigenlijk al samen?

Maar mijn nichtje die woonde ook al samen en daar deden ze het ook. Hebben jullie het niet gedaan dan?

[vangarderen]

Ik woonde bijna 4 jaar samen toen wij gingen trouwen. Ben wel een echte Barneveldse, maar in dat opzicht dan weer niet. Haha... Ouders en schoonouders stonden bij ons trouwens wel in de rij. In de meeste keuzes is het mijn 'zin' geworden, maar deze discussie heeft lief toch echt gewonnen. Ook ik vond (en vind nog steeds) het onzin dat de ouders in de rij staan om gefeliciteerd te worden. Mijn en zijn ouders kennen een heel deel van de gasten niet eens, dus waarom zouden die gasten ze moeten feliciteren??? Lief wilde het echter wel graag en uiteindelijk heb ik hem 'zijn zin gegeven', maar ik moet zeggen dat ik me er op de dag zelf echt niet aan geërgerd heb ofzo hoor.

[Abt]

Klopt ja, ik weet het, mijn vriend komt uit Nijkerk (ook al is hij niet van de Bible-belt... Euh, obviously ). Maar ik heb het zelf in familie- en vriendenkring meegemaakt dat ouders erbij staan bij feliciteren, eigenlijk altijd. En ik heb het nooit begrepen

[Lynnz]

Idd, waarom moeten ouders en schoonouders erbij? Wat een onzin! Willen vast zo trots als een pauw opscheppen dat hun kinderen lekker zijn getrouwd (like an American obsession)

[Marry24]

Volgens de klassieke opstelling staat het bruidspaar in het midden, de bruid aan de linkerzijde van haar man. Aan haar linkerzijde staan de moeder en de vader van de bruidegom en rechts van de bruidegom de moeder en vader van de bruid. De gasten feliciteren eerst het bruidspaar, dan de ouders van de bruid en vervolgens de ouders van de bruidegom. Niet echt praktisch, daarom wordt vaak de
 volgende opstelling gebruikt: Helemaal aan de rechterkant staat de bruid met aan haar rechterzijde haar man. Naast de bruidegom staan de moeder en vader van de bruidegom en daarna de moeder en vader van de bruid


Dat is het enige wat ik kan vinden maar ik wil het waarom weten haha, heus niet nieuwschierig:D
Morgen eens aan mijn moeder vragen, dan weet ze meteen wat ik ervan vind :laugh:

En jacomijn ik krijg ook bijna overal mijn zin in hihi, maar waarom wilde hij het zo graag dan? of geen reden:P

Mijn schoonmoeder zou indd gaan lopen pochen ermee *zucht*

[Lynnz]

Schoonfamilie... Haha!

[Anna Livia]

[quote name=\'Lynnz\' post=\'278934\' date=\'29 October 2009, 22:14\']Willen vast zo trots als een pauw opscheppen dat hun kinderen lekker zijn getrouwd (like an American obsession)[/quote]Huh, wat bedoel je hiermee? Het is toch ook juist leuk voor ouders als ze daar trots op zijn, daar is toch niets mis mee? Of moeten ze bescheiden en neutraal ergens in een hoekje gaan zitten?
"Hee leuk joh dat je dochter getrouwd is, gefeliciteerd".
"Ja, ach, het was wel aardig ja".


Wij hadden twee keer een rij, eerst op het gemeentehuis (heel strak geregeld echt fijn, eerst onze ouders en broers en zussen en toen alle andere mensen). In het gemeentehuis zijn onze ouders er naast gaan staan. Die vonden dat heel leuk en zo konden zij ook iedereen zien (waren denk ik 80 mensen).

Vervolgens hebben we op het feest nog een minirij gehad van de mensen die niet op het gemeentehuis waren, dat was allemaal veel informeler en daar stonden onze ouders niet naast, mijn moeder kwam op een gegeven moment wel bijvoorbeeld eventjes er bij staan.

Ik vind het wel iets leuks hebben, ook al snap ik dat het ouderwets kan overkomen.

[vangarderen]

Hij vond dat het zo 'hoorde' en had het idee dat hij ze zou passeren als hij ze niet in de rij zou laten staan. Ik heb er best een tijdje herrie om lopen schoppen bij hem, maar me er uiteindelijk maar bij neergelegd.

[Abt]

Ik vroeg het net aan mijn schoonmoeder en ook zij kwam niet verder dan "omdat het zo hoort". Ik weet dat zij het vreselijk interessant zou vinden om erbij in de rij te staan. Maar ik heb een enorme weerzin tegen iets doen zonder dat ik de reden weet. "Omdat het een blijde gebeurtenis is.", zei mijn schoonmoeder. Tja, dat zal wel, maar dan kun je de hele zaal wel feliciteren... Ik vind het echt onzinnig. Oh, en ze zei ook nog "als de ouders er niet bij staan gaat iedereen vragen: 'Waar zijn je ouders eigenlijk?'". Maar ook dat vind ik een knullige reden. Mensen die jouw ouders kennen gaan zelf wel naar ze op zoek, en mensen die jouw ouders niet kennen hebben waarschijnlijk ook niet echt behoefte om ze te feliciteren...
Eigenlijk heb ik zin om het niet te doen, maarja... Mijn schoonouders vinden me vaak al zo "dwars", en ik weet zeker dat zij, met hun ouderwetse ideeen en liefde voor interessantdoenerigheid, het maar wat mooi en 'normaal' zouden vinden om gefeliciteerd te worden. En ik heb ook geen zin in drama's achteraf...

[Ratatosk]

Ach je ouders staan toch ook een beetje in de spotlights op de trouwdag van hun zoon of dochter?
Mij lijkt het wel fijn om mijn ouders in de felicitatierij te hebben, mijn schoonouders neem ik er dan wel bij .

[gekkiej01]

[quote name=\'Ratatosk\' post=\'279003\' date=\'30 October 2009, 10:24\']Ach je ouders staan toch ook een beetje in de spotlights op de trouwdag van hun zoon of dochter?
Mij lijkt het wel fijn om mijn ouders in de felicitatierij te hebben, mijn schoonouders neem ik er dan wel bij .[/quote]


tja vind ik ook , ut zijn toch je kinderen dan die trouwen > dat is toch ook bijzonder

[Abt]

Tja, maar hoe ver ga je dan? Als je het zo bekijkt zou je broers en zussen ook in die rij moeten zetten. En omdat het nu eenmaal zo hoort dan ook hun partners. Dan kun je net zo goed de halve zaal in de rij zetten, en de andere helft er langs laten gaan, handjes schudden. Het zijn toch allemaal dierbaren van ons?

[Palle]

Ik had laatst een bruiloft waar eerst de ouders van de bruid stonden toen de bruid, bruidegom en zijn ouders. Ik ben bij de bruid begonnen toen het rijtje afgemaakt en daarna vooraan weer om haar ouders te feliciteren. Ik heb tegen haar ouders gezegd dat ik vond dat eerst de bruid gefeliciteerd moest worden en daar konden ze wel inkomen.
Zelf heb ik niets met een felicitatie rij en ook nog ouders erbij maar ja zou er wel niet onder uit komen, ach alles loopt zo als het loopt, geen zin om dat te gaan plannen.
Mijn zwager is gek op handjes schudden dus misschien gaat hij er ook nog bij staan, haha kan ik mooi weg

[Ratatosk]

inx: Nee joh gekkie
Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, ik vind wel dat je ouders een soort ere plaatsje verdienen.
Je broers en zussen staan dan toch weer iets verder van je af, in de zin dat zij 'gelijk' aan jou zijn en je ouders, die hebben je gebaard, zijn blij met je geweest, hebben je opgevoed, je eerste stapjes meegemaakt, gebroken hart, enz enz en nu ga je dan trouwen.
Leg ik het zo goed uit?

[gekkiej01]

ik vind van wel rata

[Abt]

Ik vind het ook, Rata (maar ik blijft het nog steeds een beetje "gek" vinden). Maar dat is moeilijk doen van mij hoor! Ik ga me er niet druk om maken, en natuurlijk zijn de ouders speciaal voor je. Ik vraag me af wat mijn ouders er zelf van vinden, omdat met name mijn vader sowieso ook niets met die dingen heeft. (zo is hij fel tegen "weggeven", omdat hij zegt "je bent mijn bezit niet, dus ik "geef" je niet "weg". Bovendien is het je eigen keuze met deze man te trouwen") Ik vind dit net zoiets, mijn vriend zei al lachend, het stamt waarschijnlijk uit vroeger tijden, toen een bruiloft een soort overeenkomst tussen twee familie's was, je feliciteert de ouders zo van: "Goed dat je een vrouw hebt gevonden voor je zoon" Maar dat is gekkigheid.

[Ratatosk]

Hahaha ja, zo kun je het ook zien, dan klinkt het al meteen een stuk minder leuk .

Wij doen er in ieder geval wel aan mee. Ik vind het wel gezellig .

[lalalalala]

@ inx, hahaha, herkenbaar van jouw vader betreft weggeven! Mijn pa zei precies hetzelfde en ik heb er ook echt niks mee met ''weggeven''. Inderdaad, zoek zelf mijn vent uit en daar hoeft mijn pa geen toestemming voor te geven! Mijn pa zei ook: je bent mijn bezit niet! :laugh:

Verder is het volgens mij de reden dat (schoon)ouders ook in de rij staan, omdat hun kind trouwt en dat is toch wel speciaal. Ik vind het in ieder geval niet raar ofzo! Eigenlijk een beetje hetzelfde als je jarig bent, dan worden ouders meestal ook gefeliciteerd met hun zoon/dochter.
Zelf weten wij nog niet hoe we het doen, we hebben sowieso een hekel aan rijen, ook met z'n tweetjes :laugh:

[Trouwring]

Bij ons stonden ze er in de kerk wel bij (dus tijdens de receptie). We stonden bruid-bruidegom, ouders bruid, ouders bruidegom. Ik vond't wel prima zo. M'n vader heeft me ook weggeven, wat ik juist heel 'emotioneel' vond. Ik heb een sterke band met mn ouders en omdat ik natuurlijk ook echt uit huis ging voelde het wel als weggeven (waarmee ik niet aan wil geven dat als je vader je niet weg gaat geven dat je geen sterke band met hem kunt hebben). En tijdens het feest, toen de daggasten ons feliciteerden, stonden we wel 'maar' met zn tweeen, maar dat waren ook wel echt intieme momenten met de gasten enzo Dus dat vond ik ook wel zo fijn.