Verslag van onze trouwdag op 10 september 2010
Na de laatste nacht als vriend en vriendin bij elkaar geslapen te hebben, ging om 6:30 de wekker! Roel kon nog even blijven liggen, ik ben me gaan opfrissen, want om iets over 7en werd mijn jurk gebracht. De kapster kwam om 8 uur, toen moesten we Roel echt wel de deur uitwerken. Nadat mijn haar klaar was, stond mijn moeder op de stoep, de make-up werd opgedaan en daarna was mijn moeder aan de beurt. Ondertussen kwamen ook 2 vriendinnen, de fotograaf en de ceremoniemeesters aan. Tja en toen moest de jurk aan, dit ging gelukkig helemaal goed.
Roel was inmiddels weer thuis aangekomen (rond 10:30 uur) en ik kreeg een seintje dat ik naar beneden mocht. Mijn hart ging behoorlijk tekeer (ik was vooral bang dat ik van de trap zou vallen
). En toen was daar het moment surpreme: we vonden elkaar prachtig!
Nadat we even iedereen in de woonkamer gedag hebben gezegd, gingen we in onze eigen auto op weg naar het openluchtmuseum om foto’s te maken. Dat was erg leuk om te doen, in het begin een beetje onwennig, maar er zijn heel veel mooie foto’s gemaakt.
Hierna even een broodje gegeten en de gasten kwamen binnendruppelen in het museum. Op dat moment was het nog mooi droog! We gingen wat foto’s maken voor de trouwtram en daarna met die tram naar het kerkje van het openluchtmuseum waar ons huwelijk voltrokken zou worden. Daar aangekomen was de Babs nog niet aanwezig, ze kwam uiteindelijk een beetje gehaast aan, maar heeft dat goed gemaakt in haar luchtige en humorvolle verhaal. Ik heb zelf nog iets tegen Roel gezegd in de kerk, dat was toch best moeilijk, maar iedereen vond het een erg mooi gebaar. Na het omschuiven van de ringen en het tekenen waren we dus officieel man en vrouw!
Buiten hebben we duiven losgelaten en daarna mochten we door een boog van belletjes tussen alle gasten doorlopen. Ook hier zijn weer wat familiefoto’s gemaakt. Daarna vertrokken we naar een zaaltje voor een high tea, toen begon het te regenen helaas…
Tijdens de high tea was het uitgebreid feliciteren en kwamen de eerst kadootjes, heel leuk!
Hierna vertrokken we naar onze avondlocatie voor het buffet. Hier hadden wij een powerpoint presentatie gemaakt met foto’s van vroeger van ons, bleek dat onze families hetzelfde idee hebben gehad, heel grappig! Ik kreeg van Roel een schort om om te doen tijdens het eten, dat was een handig kadootje, werd ook spontaan huisvrouw door hem genoemd.
We hebben iedereen bedankt in een speech en er waren meer personen die nog even een lief woordje voor ons deden.
Het ijsbuffet was super, het werd met vuurwerk binnengebracht en was supermooi en lekker!
En tja, toen was het al tijd voor het avondfeest, de openingsdans ging behoorlijk klungelig
, maar was een leuk momentje voor ons 2. De band was super en we hebben de hele avond gedanst. Onze families deden een leuk liedje en collega’s van mij hadden een stukje gedaan over mijn bureau op het werk en andere leuke anekdotes. We werden met wc papier omwikkeld en toen was het alweer tijd voor de laatste dans, hier hadden we geen speciaal nummer voor, dus toen de band vroeg wat we wilden, keek Roel mij even aan, zo van: mag ik vragen wat ik wil? En toen vroeg hij Killing in the name van Rage against the machine aan, superromantische afsluiter toch?
Alle 50+ dachten dat er ruzie was op de dansvloer, zo was iedereen aan het springen en beuken. Tja, het pastte wel bij ons!
Rond een uurtje of 2:30 waren we thuis en konden we terugkijken op een hele mooie dag!
