Hallo ladies,
Hier de dag van mijn dromen....zolang gewacht om hier een stukje te mogen schrijven, eindelijk is het dan zover....
Het was de avond voor de bruiloft. Rinke was bij zijn ouders, hij zou mij hier vandaan op komen halen de volgende ochtend. Mijn moeder was bij mij gebleven om te overnachten. Het was vreemd om samen te slapen met mijn moeder en twee vrouwen die beide zenuwachtig zijn helpt niet aan een goede nachtrust. Om 04.15 uur op mijn gemak wat koffie gezet.....het was eindelijk zover!
Alles verliep ontzettend vlot. Ik heb zelfs nog tijd gehad om mijn moeder op te maken (voordeel van voeg wakker zijn
). De kapster arriveerde op tijd en ook dit verliep op rolletjes. Wel wat kriebels in mijn buik maar verder ging het nog redelijk. Op het moment dat mijn jurk aan mocht werd ik wel wat zenuwachtiger. En daar was het dan, het hele plaatje was compleet, mijn make up, mijn haren, de sluier werd op gedaan. Helemaal af!
Voor mijn vriend arriveerde wilde ik graag een momentje met mijn vader alleen. Zo prachtig om zijn reactie te zien toen hij me zag. Ik was zo benieuwd wat hij van me vond en daar sta je dan....32 jaar en nog moet je huilen omdat je vader vol schiet om hij je zo mooi vindt. Ik heb hem het speciale cadeautje gegeven, een geborduurd zakdoek met de tekst; 'Van alle wandelingen samen wordt dit mijn favoriet, bedankt dat je me weg wilt geven pap'. Heerlijk om dit momentje samen te ervaren voordat mijn vriend me zag, dit zal ik nooit vergeten.
Toen hoorde ik beneden roepen dat Rinke er aan kwam....mijn hart schoot in mijn keel. Tijd voor de ceremoniemeester om iedereen naar buiten te sturen en zelf vast naar beneden te gaan. Wat een spanning, adrenaline...ongelofelijk!
Ik hoorde zijn stem, toen zijn voetstappen. Daar was hij dan! In zijn kostuum, met mijn boeket! Prachtig!! Allebei flink zenuwachtig, dat was overduidelijk. Ik moest huilen en was een brok emotie. Rinke zei; 'wat ben je mooi!'.
Ik kan niet onder woorden brengen hoe fijn het was dat we even apart stonden van alle familie en vrienden.....gewoon geweldig! Ben zo blij dat we dit nog op het laatste moment besloten hadden. Na knuffels en kussen samen naar buiten waar familie en vrienden stonden te wachten. Mensen uit de straat waren komen kijken en onder luid applaus stapten we naar buiten! Ik, die normaal zo zeker is kon geen woord meer uitbrengen, helemaal verlegen. Na felicitaties en begroetingen zijn wij begonnen aan de bruidsreportage. We hebben een schoot gehad van bijna 2 uur. Het weer was prachtig en tussen de bloemen en aan het water gleden alle spanningen van ons af. En dan komt het moment dat de fotograaf zegt dat het tijd wordt om naar het stadhuis te gaan. In de trouwauto gestapt, wat reageren veel mensen hier op als je op de weg zit, ontzettend leuk.
Op het stadhuis stonden alle mensen op ons te wachten. Geweldig! Dit was waar ik zo lang van gedroomd had! Zoveel bruiloften gezien, te vaak aan de zijlijn gestaan en dan was het nu zomaar ineens mijn beurt. We liepen samen naar binnen, klamme handjes en een hartslag van 110. Alles verliep zoals gepland totdat mijn vader op stond om het woord van de BABS over te nemen....totaal onverwacht begon hij te vertellen hoe trots hij altijd op me is geweest en hoe blij hij is met Rinke als schoonzoon. Dit maakte de ceremonie zo speciaal! Na het stadhuis op naar de kapel voor het laatste officiële gedeelte van onze dag.
Voorop de pastoor, hier achter onze bruidsmeisjes. Rinke liep samen met zijn moeder en ik volgde met mijn vader naar het altaar. Doordat de zenuwen ook hier weer aanwezig waren liepen we iets sneller dan de bedoeling was waardoor bij binnenkomst de muziek nog wel erg lang door speelde. De dienst begon en de pastor verwelkomde iedereen. Rinke en ik hadden afgesproken dat wij eerst tegen elkaar ten overstaan van alle mensen zouden zeggen wat we zo bijzonder vonden aan elkaar. We wisten uiteraard van elkaar niet wat de ander zou gaan zeggen. Rinke begon wat achteraf misschien niet zo verstandig was omdat ik mijn woorden niet meer fatsoenlijk kon uitspreken na het horen van zijn tekst. Hij die normaal niet zo gevoelig is sprak de mooiste woorden waardoor ik me nog specialer voelde als ik al deed. Ringen werden uitgewisseld, kaarsen werden aangestoken en terwijl de klokken luidde liepen wij als man en vrouw onder de Wedding March naar buiten. Hier werden de ballonnen opgelaten om een stukje van ons feest naar boven te sturen voor alle overledenen die we moesten missen op de bijzondere dag.
Na foto's met de hele familie zijn we naar de feestlocatie gegaan waar we getoast hebben en de bruidstaart hebben aangesneden. We hadden een prachtig terras en konden dankzij het warme weer heerlijk buiten zitten. Tijdens het diner zijn wij verrast door een speech van Rinke zijn moeder en zijn broer welke tevens getuige was van Rinke. Vanaf dat moment zou er nog 1 spannend moment komen....de openingsdans met als verrassing de Big Band die op dat moment verstopt zat. Hoewel wij zelf niet konden zien hoe de mensen reageerde op deze openingsact was het geweldig om nadien alle reacties te horen.
Een lang verhaal, waarvoor mijn excuses maar ik zit er zo ontzettend vol van. Het was alles waar ik ooit van gedroomd heb. Alles waar ik zo naar uit heb gekeken en het meest bijzondere was niet dat ik mocht trouwen, maar dat ik mocht trouwen met de partner die ik nu mijn man mag noemen. Het was geweldig!! Ik zal dit nooit vergeten en ben zo blij dat ik dit mee heb mogen maken...
