Kinderen mee op huwelijksreis?

[lune]

Voor degenen die al kinderen hebben; gingen zij mee op huwelijksreis?

Onze kinderen zijn nu nog klein en we zijn sinds de geboorte van onze jongste niet meer samen weg geweest. Inmiddels (ze is net 2) hebben we daar wel zin in. Maar we willen zeker niet te lang weg zonder de kinderen, 2 a 3 nachten is voldoende voor ons. Dus daar een beetje ons probleem; we willen eigenlijk wel op huwelijksreis met zn tweetjes, maar we willen ook een bijzondere (langere) reis maken en daarbij willen we de kinderen niet missen.
Ideetjes?

[Bondgirl]

Hoi,
Wij hebben geen kinderen, maar ik kan je natuurlijk wel wat ideetjes aan de hand doen! Ik kan me voorstellen dat jullie wel een paar nachtjes zonder de kinderen willen. Ik weet niet hoe jullie trouwdag in elkaar zit en of jullie de huwelijksnacht in een hotel door willen brengen?
Als je dat laatste graag wilt, is het misschien een optie om dát zonder de kinderen te doen en er één of twee nachtjes aan vast te plakken. Je zou ook thuis kunnen slapen (met de kinderen) en een stedentrip van enkele dagen kunnen beginnen net na de trouwdag. Als het financieel geen probleem is, kun je altijd een paar maanden later nog met de kinderen een bijzondere reis maken! Ik denk dat het voor kleine kinderen ook wel heel veel indrukken zijn tijdens de huwelijksdag en dat ze de dag daarna misschien graag bij papa en mama zijn, en zeker niet meteen de halve wereld rond gaan reizen Maar dat kunnen jullie natuurlijk beter uitmaken..
Je zou ook kunnen overwegen een vaste oppas mee te nemen op huwelijksreis. Klinkt gek, maar ik weet dat er mensen zijn die de vaste oppas meenemen op vakantie.
Succes!

[lune]

bedankt voor je reactie!

De huwelijksnacht brengen we in elk geval in een hotel door zonder kinderen (liever niet om 7 u, met mazzel 8 wakker worden met onze jongste tussen ons in haha). Die slapen dan ws gewoon bij ons thuis met oppas, oma en opa lossen dan 's morgens de oppas af.
Een stedentrip vind ik een leuk idee! Dat is idd geschikt voor maar een paar dagen en er zijn er nog wel een paar die op onze verlanglijst staan. Dan kunnen we misschien  zelfs wel ervoor (we neigen steeds meer naar eind aug trouwen en daarna moet oudste naar school) de echte reis maken. Is dan alleen niet echt huwelijksreis he, maar ja, maakt eigenlijk ook niet uit.

[Lotte2009]

Ik heb hier ook al overna gedacht maar ik wil echt NIET zonder kinderen op vakantie. Hooguit een weekend maar langer niet hoor. Ik denk dat wij gewoon de huwelijksnacht samen zijn en dan de week erna met ons hele gezinnetje op vakantie gaan. Zit nog te denken aan eurodisney ofzo. Maar we moeten eerst eens zien hoe duur dat allemaal is. Ons dochtertje is dan 4 (bijna 5 in 2009) dus dan zit je ook nog aan de schoolvakanties gebonden. Maar goed dat moet ieder voor zich bekijken natuurlijk, mij lijkt het niks om zonder de kids te gaan   . Lijkt me ook lastig oppas voor ze te vinden, Opa en Oma passen al best veel op en hebben ook gewoon allebei een baan dus daar vraag je dan ook best veel van vind ik. Vind het al lastig om een oppas te bedenken voor de huwelijksnacht/avond zelf  

[mamaricky]

Hoi,

Onze kindjes zijn als we trouwen 7 en 2,5. We trouwen in juni 2009, en kort daarna (in de zomervakantie, want ook wij zijn aan school gebonden) gaan we met de kids een paar dagen naar Euro Disney. In oktober gaan we dan met zijn tweetjes een dag of 5 "echt" op huwelijksreis. We willen graag naar Tokyo, maar of we dat ook financieel gaan redden weten we nog niet. En anders wordt het een stedentripje iets dichter bij huis. Maar we zijn druk aan het sparen voor tokyo.....

 

[Lotte2009]

Mamaricky zelfde ideeen dus! eurodisney  :laugh:  Tokyo hoever is dat vliegen joh?? Voor 5 daagjes lijkt me dat zo ver....

[lune]

Lotte; als je dochtertje 4 is ben je nog niet gebonden aan schoolvakanties he, ze zijn pas leerplichtig als ze 5 zijn. Mijn oudste is net 5 en we gingen hiervoor regelmatig tussendoor een midweekje buiten de schoolvakanties (vorige zomer zelfs gewoon 2 weken in juni naar frankrijk).

Wij gaan zeker niet naar Disney, ik vind het persoonlijk niet echt geschikt voor mijn jongste (die is nu net 2, dan dus 3). Ik hoop deze zomer wel voor t eerst met mn oudste 2 daagjes te gaan, maar das een ander verhaal  

Ik denk dat als we echt eind aug trouwen we alleen een weekend op huwelijksreis(je) gaan. Met zn tweetjes wel. Het is toch eigenlijk maf om te zeggen we gaan voor de vakantie of vroeg erin trouwen om de reis die we die zomer zowiezo maken (met kinders dus) de huwelijksreis te kunnen noemen. En die willen we echt niet uitstellen tot na het huwelijk (we willen door de bossen in zweden trekken, tentje enzo, en in de herfst lijkt me dat toch een stuk minder als in de zomer!)
Ik zou zelf ook echt niet langer als 2 a 3 nachtjes zonder ze weg willen.

[Lotte2009]

Ja dat is zo ze is in juni volgend jaar nog 4 maar na de zomervakantie is ze 5 dus... En we willen zowiso niet eerder trouwen als in juni en ik ben niet zo van het thuishouden. Ga haar niet 2 weken in juni thuis houden, daarna heeft ze 6 weken lang vakantie    
Nee als je de reis zowiso maakt, maar het lijkt mij ook niks om na het trouwen weer snel aan het werk te gaan dus praktisch lijkt het me ook handiger om dat allemaal aan elkaar te plakken.

[Susan]

De Honeymoon wordt onze eerste reis zonder kids. Ik zie er nu al tegenop . Ik ben nog nooit langer dan 24 uur van ze gescheiden geweest, ondanks dat mijn vriend daar wel eens op aanstuurde. Nu gaan we, als compromis, na ons huwelijk 4 dagen naar Parijs, zonder kinderen (die blijven bij mijn ouders). En dan gaan we daarna (niet direct, maar een maandje later ofzo) met de kinderen ook nog een paar dagen naar Eurodisney. Daar zijn we afgelopen september geweest en zijn, eigenlijk tegen onze verwachting in, echt verliefd geworden op het park.

[HannekeTT]

Oef, wat ben ik een bofkont..

Twee grote kinderen, onze dochter is 19 en al studerend op kamers en onze zoon is 18 als we trouwen en verheugt zich er erg op dat wij dan twee weken (met de camper van mijn schoonouders) weg zijn en hij het huis voor zichzelf heeft. Hij past dan op de katten en planten enzo, we nemen echter wel onze hond mee op huwelijksreis  
De kinderen zijn uit mijn eerste huwelijk en de hond.. Sja dat was de grote droom van mijn vriend, ipv nog een baby van ons tweeën. En bij hem is er geen spráke van dat hij zonder z'n hond langs het strand gaat rennen.
Ben het er helemaal mee eens hoor, voor ons is de huwelijksreis sowieso ook gewoon een al te lang uitgestelde lekkere vakantie. Lekker uitwaaien langs verschillende kusten, we zien wel waar we terecht komen. Bij zo'n vakantie zouden eventuele kleine kinderen ook prima mee gekund hebben, het hangt er denk ik vanaf wat je van plan bent en ook hoe het voelt. De huwelijksnacht (in een hotel) zie ik meer heel speciaal als een moment van ons tweeën. Dan blijft de hond dus ook lekker thuis in z'n eigen mand.  

[Prinses]

Wij gaan 3 weken naar Afrika, zonder ons dochtertje van 3..
Dat doe je nu of nooit meer...Ja als ze groot zijn denk ik..

[lune]

Oh ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet Susan. Maar vier dagen Parijs, dan ben je vast zo druk dat je weinig tijd hebt om ze te missen!

Hanneke; dat klinkt idd erg goed geregeld! Lekker hoor zo zien waar je uitkomt, dat is ook wel wat voor ons.

Wij zijn pas nog redelijk onverwacht 4 dagen naar Rome geweest samen. De kinderen bij oma en opa, die hadden een bungalow gehuurd dus zij waren ook echt op vakantie. Het was een feest voor iedereen, echt super! Ik denk dus dat als wij na ons huwelijk een paar dagen weggaan, wij zelf een bungalow huren ergens voor oma, opa en onze kinders

Prinses; drie weken lang je dochter van drie achterlaten? Ik wil echt niet rot doen maar ik hoop dat je beseft dat dat een ontzettend traumatiserende ervaring is voor een kind van deze leeftijd..

[Prinses]

Daar zou ik niet zo snel over oordelen Lune,
Nee hoor, ons dochtertje is wel eens vaker bij oma en opa gaan logeren, en ze vindt het geweldig! Totaal geen trauma hoor, dat zou wat zijn, dan zou ik mijn kind daar ook niet achterlaten. Ze gaan lekker zelf ook op vakantie, camperen met de caravan. Het zal voor mij zelf het moeilijkst zijn, aangezien mijn vriend het ook gewend is om haar langer niet te zien door zijn werk. Ik zal ze zeer zeker missen en andersom ook, maar het is echt geen traumatische ervaring. Daar versta ik toch heel wat anders onder.

[lune]

Ik begrijp dat je dat zo opvat, maar dat is niet wat een traumatische ervaring daadwerkelijk is. Ik durf dat zo snel te stellen omdat ik orthopedagoog ben, ik heb er dus nogal wat jaartjes voor gestudeerd
Het is simpelweg een feit dat een langdurende scheiding van ouders (of andere vaste verzorger, degene met wie het kind een hechtingsrelatie heeft) een traumatische ervaring is die grote gevolgen kan hebben; denk aan een hechtingsstoornis, dat is na drie weken bijna onvermijdelijk, hoe leuk je dochtertje het ook heeft met oma en opa.
Ik hoop dat je het niet opvat als een aanval, ik begrijp uit wat je schrijft dat je er echt voor gezorgd hebt dat je dochter een leuke tijd gaat hebben, maar ik zou je echt aanraden er nog even over na te denken.

[Prinses]

Nee hoor, ik vat het helemaal niet op als een aanval. En we hebben er zeer zeker goed over nagedacht. Ik ben het alleen niet met je eens dat dat een feit is, omdat ieder kind een ander individu is en dat erg relatief is. Nu wil ik dat wel uitleggen hoor.
Nu heb ik ook niet omschreven wat een traumatische ervaring is, maar jij stelt bij voorbaat al vast dat dit een traumatische ervaring zal gaan zijn? Vind ik een erg voorbarige conclusie aangezien het feit dat dit dus niet zo hoeft te zijn mits het in goede banen geleid wordt. Helaas gebeurd dit dus niet altijd en daar zal jij ongetwijfeld vaak in aanraking mee komen door de uitoefening van je beroep?
En het feit dat er een hechtingsstoornis op zal gaan treden binnen 3 weken, dat mag je onderbouwen hoor.
Maar goed, wij zijn heel blij met de situatie zoals hij nu is en er is totaal geen sprake van een hechtingsstoornis t.o.v haar vader, zeker omdat ik de stabiele factor hierin ben. Als die 3 weken niet verantwoord zouden zijn hadden wij hier zeer zeker niet voor gekozen.
Het is wel een ander verhaal als je dit over een langduriger traject zou gaan bekijken waar een herhaling optreed, ook wij zouden daar niet voor kiezen als het niet hoeft. Niet dat ik je advies niet goed vindt hoor, ik ben altijd nog blij dat er deskundigen zijn die hier alert op zijn. Wat ik je wel wil meegeven is dat je niet te snel volgens de standaardnormen en literatuur kan oordelen.

[lune]

Ik begrijp je zin dat er geen sprake is van een hechtingsstoornis tov haar vader omdat jij de stabiele factor bent niet helemaal?

Een traumatische ervaring hoeft niet iets heel ergs te zijn, scheiding van hun ouders is voor een kind al een trauma (onverwachte gebeurtenis die angst oproept- en angst roept het zeker op; kindjes van die leeftijd zijn vaak al angstig om uit logeren te gaan omdat ze nog niet kunnen bevatten wat '2 nachtjes' is, 3 weken al helemaal niet).
In die zin ja ben ik er echt zeker van dat dit een traumatische ervaring voor haar zal zijn, ookal heeft ze het ontzettend naar haar zin met oma en opa op vakantie. Ze zal toch bang zijn dat jullie niet terugkomen en die angst kan leiden tot een hechtingsstoornis.
Een hechtingsstoornis komt overigens heel veel voor hoor, juist omdat er bij veel ouders weinig over bekend is en het in deze maatschappij heel gewoon is om er regelmatig niet te zijn voor je kind. Ouders zien niet dat het voor een kind traumatiserend is om uit logeren te gaan, of (voor sommige kinderen) om (te vaak) naar de creche te gaan. Ze hebben niet in de gaten dat het kind of niet de kans krijgt zich aan een paar vaste personen te hechten, of zijn zelf niet die vaste persoon (bij bijv 5 dagen in de week opvang), of denken alles goed geregeld te hebben, kindje is vertrouwd bij oma en opa en dat loopt wel los. Drie weken is lang, heel, heel lang voor een kleintje. Niet te overzien, en de angst dat mama en papa niet meer terugkomen zal er zeker zijn, dat kan ik je echt garanderen, ook al ziet oma dat misschien helemaal niet, lijkt ze vrolijk enz.
 Het kan een groot gevoel van onveiligheid bevatten wat echt flink kan doorwerken in je verdere leven.

[saskia81]

Als wij gaan trouwen zijn onze kinderen 3,5 en 1,5
Wij gaan eerst 4 dagen naar rome met zijn 2en
Daarna een week naar frankrijk met de kids, en dan brengen we ook een tweedaags bezoek naar disney
Op zich zijn ze nog wat klein voor disney (al zal dat bij de oudste wel meevallen) maar ik vind de sfeer gewoon super voor de kids (en natuurlijk voor ons   )
Om eerlijk te zijn vind ik 4 dagen meeeer dan genoeg zonder mijn kids. Maar ik vind het ook wel belangrijk dat wij samen ook ff weg zijn, even tijd voor elkaar.
Ik geloof niet dat kinderen er echt slechter van worden als ze een paar nachtjes niet bij papa en mama zijn, al moet ik zeggen dat ik 3 weken noooit zou kunnen. Maar dat moet ieder voor zich weten.
 
Prinses: Ik hoop dat jullie een geweldige reis mogen hebben, zoals je zelf zegt, dit doe je niet vaak meer.
groetjes

[Pepper]

Ik mag er dan niet voor geleerd hebben en nog geen moeder zijn maar ik vind het allemaal wel heel erg ver gaan. Het gaat hier niet om een onverwachte gebeurtenis en het kindje is in een vertrouwde omgeving.

Ik denk dat de angst dat de ouders niet terugkomen ook ligt aan hoe er mee omgegaan wordt. Er standaard ervan uitgaan dat uit logeren gaan traumatiserend is voor een kind vind ik ook een beetje ver gaan. Mijn nichtje is nog geen 3 en is in haar leven misschien 4 nachten niet thuis blijven slapen, maar bij opa en oma. Een plek waar ze ook op de dag slaapt. En dit gaat echt zonder problemen. En het begrip van 1 nachtje of 2 nachtjes zit er wel al in bij dat koppie.

Daarnaast vind ik het best kwalijk hoe jij neerzet "Het kan een groot gevoel van onveiligheid bevatten wat echt flink kan doorwerken in je verdere leven". Even een schuldgevoel aanpraten. Ook al zie je dat in je werk, hou dit voor je.
Het zal best zo zijn dat dit bij sommige kinderen het geval is, maar zoals Prinses zegt: je moet niet alle kinderen over 1 kam scheren en jij krijgt vooral te maken met deze kinderen, dus jij ziet meer waar het fout kan gaan, dan waar het goed gaat.

En nog even doorgaan op de sociale factor: Je kind 2 weken eerder van school meenemen, terwijl de andere kinderen de 'afsluiting' van het jaar nog meemaken vind ik ook een gemis......

[Prinses]

Jammer Lune dat je er zo over denkt. In mijn ogen niet echt professioneel, ik hoop dat je in je werk je persoonlijke mening niet opdringt aan derden, maar objectief kan blijven.
Dank je saskia, dat zal vast wel lukken!

[Herjan]

Even ongevraagd mijn mening in de groep zetten:

Voordat het hier echt een woordenwisseling wordt met vervelend verloop. Ik zou zeggen: Luna, je hebt je mening gegeven, laat de betrokkenen maar besluiten wat ze er mee doen. @Prinses: ik zou toch de mening van Luna niet zomaar in de wind slaan. Het is toch een mening waar een beroepsopleiding en dus wellicht professioneel inzicht aan ten grondslag ligt. Ik zou adviseren om het toch eens na te vragen bij een pedagoog (of wat voor figuur daar verstand van heeft dan ook). Ik neem toch aan dat je het risico niet wilt lopen dat je dochtertje er iets aan over houdt?

[Elles]

Iedereen denkt er natuurlijk anders over. Ik zou liever ook niet langer dan een paar dagen bij mijn kinderen wegblijven maar soms moet het wel. Ik ben niet meer samen met de vader van mijn oudste, en ze gaat nu 3 weken in de vakantie naar haar vader. Zou dat dan ook traumatisch zijn?

Ik kan helaas wel vertellen dat mijn oudere zus wel iets over heeft gehouden aan het feit dat mijn ouders 2 weken weg zijn geweest toen wij nog jonger waren. Verlatingsangst om precies te zijn. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dat bij elk kind gebeurd maar het kan dus wel.

@Prinses, je moet doen wat voor jou/jullie goed voelt. Als jij denkt dat het goed gaat als jullie 3 weken zonder haar weggaan dan is het toch prima?

[sunshine]

@prinses: jij kent je kind toch het beste, dus als jij er alle vertrouwen in hebt dat ze dat helemaal niet erg vindt, dan heb jij daar waarschijnlijk wel gelijk in ook. Elk kind is anders en wat voor de ene heel traumatisch kan zijn, kan voor de andere iets heel plezierig zijn. Veel plezier op je huwelijksreis hoor, zoals je zelf aangeeft, zoiets speciaals als een huwelijk, verdient ook zo een speciale huwelijksreis!!

[mvdylan]

ik  ben het helemaal met prinses eens.
dus wens je die 3 weken echt een super huwelijks reis toe.

Mijn zoontje is deze vakantie ook 2 weken naar mijn ouders geweest op vakantie. hij had het geweldig naar zijn zin. Mijn zoontje heeft mijn vriend ook 4,5 maand moeten missen omdat hij op uitzending was naar afghanistan. en dat gebeurd volgend jaar weer.Daar heb ik het nu al over ons zoontje. Ik vind als je er goed mee omgaat. en vertrouwt is. En er gewoon over praat en goed luisterd naar het kind dat het geen trauma zal zijn. En je garandeerd ons dat de kindjes echt bang zijn dat papa en mama niet meer terug komen? ik denk dat er heus wel een belletje naar de kinderen toe gaat om even te bellen. Vind het ver gaan om zulke woorden uit te spreken Lune. Mijn zoontje heeft ook mee moeten maken dat zijn biologische vader en ik uit elkaar zijn gegaan. Hij is er zelf beter door geworden. Hij bloeide weer helemaal op. Daar heb ik ook gesprekken voor gehad met begeiling vanuit peuterspeelzaal en die konden niks anders dan mijn woorden beamen.

[lune]

Dat is een situatie die echt totaal niet vergelijkbaar is.
Overigens wil ik helemaal niet mijn mening aan wie dan ook opdringen, dit is gewoon een stukje hechtingsproblematiek waar heel veel onderzoek naar gedaan is en met een scheiding van drie weken neem je gewoon een aanzienlijk risico (overigens is dan een kindje dat drie weken met haar papa op vakantie gaat weer een ander verhaal, dat is ze gewend, ze is aan papa ook gehecht, met een oma en opa heb je een heel andere hechtingsrelatie). , dat is niet mijn mening maar een feit en juist vanuit een bepaalde profesionaliteit kan ik niet dit lezen en er verder niets over zeggen. Ik voel me echt verplicht deze info te verschaffen, het spijt me als het iets is wat je ver vind gaan of niet wilt weten of geloven.

Ik heb ook al eerder gezegd je niet aan te willen vallen, maar ik wil wel dat je je ervan bewust bent en niet zoals zoveel andere ouders er niet  bij stil staat. Als je dan besluit om toch die reis te maken dan zal ik daar niet over vallen hoor en hoop ik natuurlijk dat het voor jullie alledrie een prachtige tijd word.

[Prinses]

Dank je wel.