Alles over trouwen > Het Aanzoek

Moet ik hem vragen ?

(1/6) > >>

MissCupcake:
Hoi dames (en heren ??)
Na een relatie van zeven jaar ben ik nog altijd niet gevraagd.
Vriendlief zegt wel altijd te willen trouwen, maar het komt er om de een of andere reden niet van.
Inmiddels is iedereen om ons heen getrouwd / gaat trouwen.
Nu vroeg ik me af,, wat als ik HEM vraag. ( niet zo traditioneel zoals ik gewild zou hebben maar oke)
Is er iemand hier die ook haar man gevraagd heeft ipv andersom??
Graag zou ik van jullie ervaringen horen!! Vind t wel spannend.... HELP!!

Groetjes MC

Myriade:
Ja! Ikke :)
Zelfde situatie, maar dan met vijf jaar. Ik was het zat te wachten hahahaha. En nu al weer gelukkig getrouwd sinds 2008 :)

Mijn man reageerde heel leuk, die riep meteen (nadat mijn vraag er uit was) "ja maar dat is mijn taak!" en vroeg me terug. Dus eigenlijk hebben we elkaar gevraagd ;)

RockCowBride:
Hoi MC!

Zelf heb ik geen ervaring met het vragen van een man, maar heb ik wel met de gedachte gespeeld om het te doen als het echt te lang zou duren (we waren 6 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend toen hij het toch vroeg, dus gelukkig was het niet nodig).
Heb je al wat balletjes bij hem opgegooid? Een vriendin van me heeft bijvoorbeeld gewoon bruidstijdschriften gekocht en is gewoon voor d'r vriends neus dingen aan het uitzoeken geweest en heeft hem erbij betrokken door bijvoorbeeld bij bruidsjurken te vragen "Wat vind jij, zou dit mij staan?"
Ik denk dat hij kwijlend naar dat moment uitgekeken heeft, want nog geen 3 weken later heeft ie haar ten huwelijk gevraagd.
Het zal vast niet bij elke man zo werken, maar dat wil niet zeggen dat het niet te proberen valt toch?  :applaus: Dan kan hij je alsnog zelf vragen!

Jasmine:
Ik heb ook mijn AS gevraagd, terwijl ik gedacht heb dat ik dat nooit zou doen.
We zijn nu bijna 9 jaar samen en hij wist maar al te goed dat ik graag wilde trouwen, maar is echt zo'n man die het eigenlijk maar zonde vind van het geld. We hebben het een aantal keer over leuke datums gehad, 1 keer over de datum waarop we 5 jaar verkering hadden, en 1 keer over de datum waarop we 8 jaar verkering hadden. Dan reageerde hij enthousiast en verwachtte ik dat er wel een aanzoek aan zou komen, maar na enkele dagen leek hij het beide keren alweer helemaal vergeten te zijn :dry:

Toen bedacht ik ineens een datum die echt perfect leek omdat er een aantal dingen samenkwamen op die dag en ik dacht: deze laat ik niet weer aan mijn neus voorbij gaan! Ik ben gewoon stille hints blijven geven zoals wat opmerkingen, of de laptop aan laten staan op een scherm met trouwjurken ;) Maar ik had me voorgenomen dat wanneer hij er niet zelf op tijd mee zou komen, ik het dan toch maar zelf moest doen.
Uiteindelijk is het er toch op aangekomen dat ik het gevraagd heb, maar kreeg toen wel de reactie dat hij het zelf eigenlijk ook net van plan was. Hij had ook echt net geld gepakt om mij, met het excuus dat zijn armband gerepareerd moest worden, mee te nemen naar de juwelier. Baalde er in eerste instantie wel van, want had stiekem toch liever gehad dat hij mij gevraagd had. Maar was toch ook wel opgelucht dat ik hem niet forceerde iets te doen omdat ik het zo graag wil.

Ik zou aanraden om er eens over te praten, of ook gewoon allerlei 'stille' hints geven. Maak het overduidelijk dat je graag wilt trouwen. Mocht je na een poos het wachten echt beu zijn dan kun je altijd zelf de stap nog nemen, maar zo krijgt hij ook de kans om het zelf alsnog te doen.

Bolien:
Ik heb de mijne ook gevraagd. Het gaat er in essentie toch niet om wie wie vraagt, maar om dat je met elkaar wilt trouwen?

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina