Als ik op hem moest wachten dan ben ik op mijn 80ste nog niet getrouwd.
Ik loop al heel lang met het idee rond om het zelf maar te vragen. En hij verwacht het niet, omdat ik altijd roep dat ik vind dat hij als man dat hoort te vragen hahaha.
Dus 2 april heb ik maar de stoute schoenen aangetrokken. We hadden een date gepland staan omdat we het beide zo druk gehad hadden dat we een beetje langs elkaar heen hadden gelopen.
Dus ik had na mijn werk lekker gekookt, toen het eten op tafel stond zei ik tegen mijn vriend dat ik nog even iets moest pakken. Ik had een bos met 60 rozen gekocht.
Toen ik binnen kwam lopen met de rozen had hij nog steeds niets door.
Ik ben op mijn knieen gegaan en hem gevraagd of hij met me wilde trouwen.
Hij kreeg er helemaal vochtige oogjes van en zei volmondig JA
En sindsdien lopen we beide met een enorme smile op ons gezicht
Liefs Annemiek
