Traditioneel Verloven?

[Lynnz]

Mooi om te lezen! Hebben wij toch nog oermannen, die niet aan romantica doen, haha!
Nee hoor, hij kan heel romantisch zijn, maar dit is natuurlijk een huge step, dus hij moest eerst even aan het idee wennen...

[Nursszz]

Ook hier geen aanzoek hoor...

Ik had een huurhuis en hij een koop. We waren al wel heel veel samen in zijn huis.
Ik wilde niet samen wonen maar zat nog wel met huur die ik betaalde voor een huis waar ik de helft van de week niet was (vonden we beiden zonde van het geld)
Daarom in juni maar eens tegen elkaar gezegd...zouden we dit jaar nog op een vrijdag kunnen trouwen of zal dat moeten doorschuiven naar volgend jaar?

En toen maar eens gaan bellen en 27 november had de kerk nog plek en het stadhuis en toen een zaal gezocht die deze datum ook vrij was.

Dus geen echt aanzoek maar gewoon de praktische instelling hier! (gelukkig beiden niet romantisch)

We moeten alleen heel vaak uitleggen dat er echt geen romantisch aanzoek is geweest maar dat het gewoon een gezamelijk wijs besluit was! ;-)

[dropsleutel]

wij willen graag een kindje adopteren. de logische stap was dan toch om te gaan trouwen. ik zei altijd dat hij me echt niet moest vragen omdat ik toch nee zou zeggen. hij heeft zich daar trouw aan gehouden. na de inschrijving voor adoptie zei ik dat ik dan toch wel graag wilde trouwen. en zo ongeduldig als ik ben wilde ik daar ook niet te lang op wachten. gelukkig hoeft dat ook niet 16 okt is al snel. beide dus niet zo romantisch maar het past wel bij ons omdat op deze manier zo te regelen

[Suusjeuh]

Bij ons allebei... In eerste instantie zei mn aanstaande een keer "later, als wij gaan trouwen" WAAAAT? Trouwen? Daar had ik nog nooit over nagedacht! Vervolgens lagen we een keer heerlijk samen op bed en toen zei hij zullen we dan dit jaar nog maar gaan trouwen? Iets in die richting... Waarop we de familie ingelicht hebben, jurk gekocht etc.. Toen we op vakantie onze ringen gekocht hadden, en we een stukje gingen wandelen naar ons logeer adres, stopte lief op een berg, met prachtig uitzicht van een lantaarnpaal, en vroeg hij heel lief "Suusje wil je met je trouwen?" Waarop ik natuurlijk "JA!" zei. Toen hebben we onze ringen uitgewisseld en waren we verloofd De familie wist dus al dat we gingen trouwen toen hij me ten huwelijk vroeg.

[Fajah]

Ow hier ook zeker geen aanzoek, ik heb gewoon net zo alang gezeurd to dat ik mijn zin had.
 

Wij hebben een dochter van 2 en ik vind het gewoon niet leuk dat ik er maar een beetje bij 'hang' met een andere achternaam.
Vooral als er in de toekomst nog meer kinderen mogen komen.(maardat is mijn gevoel)

Nog 2 weken en dan zitten wij op een "year before date" en stiekem hoop ik dat ie er
toch nog wat aan doet, ook al is het maar iets heel erg kleins.

Mijn vriend is echt a romantisch, dus de hoop op een prachtig aanzoek zoals sommigen van jullie kan ik echt wel shaken.

Maar hou daarom niet minder van hem hoor, haha

[suzan1983]

Ook ik ben getrouwd zonder aanzoek.
In 2006 hebben we al geregistreerd partnerschap gedaan. Dit was handig met al het regel werk dat kwam kijken bij een huis kopen.
Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat ik nog wel wilde trouwen. Jurk etc etc.
Een half jaar later op vakantie in turkije werden we gedropt bij een juwelier.
Dus toen ben ik naar de trouwringen gelopen. "oh, die vind ik wel mooi, zullen we die kopen?"
En toen hij instemde was dat eigenlijk het aanzoek......
Later die vakantie hopte ik nog dat hij het nog zou vragen. Maar hij is totaal niet romantisch. Dus het is niet eens bij hem opgekomen om alsnog te vragen.

[Drazic]

Heel herkenbaar!!!
Mijn aanstaande ook geen romantisch typje
Wij lagen op bed naar een film te kijken dat ging op dat moment ook over trouwen vraagt mijn lief ineens op welke datum zou jij willen trouwen?
Toen heb ik gezegd nou mij lijkt 16 juli een mooie datum want dan in mijn moeder jarig en zijn moeder ook!
Zo gezegd zo gedaan en toevallig valt die datum volgend jaar op vrijdag.

[Within]

Hier pas een aanzoek toen iedereen het al wist..

we waren al volop bezig met de voorbereidingen toen ik nieuwe ringen wilde. Ik heb een zilver allergie dus mijn relatiering was helemaal lelijk geworden. Ik had wel een andere ring gekregen, maar wilde toch graag dezelfde ring als hij dragen. Voor mijn verjaardag kreeg ik toen nieuwe ringen; Toen ik ze hem liet zien heeft hij alsnog heel lief gevraagd of ik met hem wilde trouwen!

[Marrygirl]

Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis!

[Kayka]

Wij hebben het ook -letterlijk- tussen het eten en de afwas 'besloten'. We zijn al bijna 10 jaar samen en ik hou niet van verrassingen, dus ik kwam er zelf min of meer mee. En meneer ging akkoord. En zodoende gaan we volgend jaar trouwen.

[Ashja]

Hier ook niks geen romantiek hoor  

Trouwen was iets 'wat we ooit misschien nog wel eens zouden doen'.... In 2003 merkte ik een keer op dat ik er wel flauw van werd om hem nog steeds te moeten voorstellen als m'n vriend, terwijl we toch al zo samen waren en heel bewust voor elkaar gekozen hebben.... nou ja, dan trouwen we toch... ja laten we dat maar doen....  

En zo bloedde dat ook weer dood. We wilden het nog steeds allebei graag, maar het kwam er gewoon niet van   Alles wat we spaarden moest weer ergens anders heen, dierenarts, huishoudelijke dingen, verzin het maar...

Intussen hebben we een huis gekocht en dus helemaal niks geregeld. Mocht een van ons iets overkomen, dan zit de ander tot de nek in de .... En daar kreeg ik dermate de zenuwen van dat een aantal maanden geleden riep, het kan me niet schelen hóe we het doen, maar er moet íets gebeuren...
Dus, we hebben een datum geprikt, het de familie verteld en het voor onszelf zo geregeld dat we 'eraan vast zitten'. :laugh:

Hij roept zo nu en dan nog wel eens dat m'n romantische aanzoek nog wel komt, waarop ik antwoord dat het nogal overbodige mosterd na de maaltijd is...  

Groetjes Ashja

[Bouncy]

Ja hoor... een vriendin van mij heeft gewoon met haar toen nog vriend besproken in de auto of ze niet zouden trouwen ipv een samenlevingscontract te regelen wat ze nog steeds niet hadden gedaan. Helemaal niet romantisch dus.

[Lynnz]

[quote name=\'Marrygirl\' post=\'261278\' date=\'04 September 2009, 20:50\']Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis![/quote]

Ja, dat vind ik dus ook zo jammer: Oh, hoe ben je gevraagd? uhm.. En ik heb een hele mooie ring met een grote steen en iedereen vraagt: is dat je verlovingsring? Uh, nee, dat was een verjaardagskadootje van vriendinnen...

[Fajah]

[quote name=\'Lynnz\' post=\'261668\' date=\'07 September 2009, 10:07\'][quote name=\'Marrygirl\' post=\'261278\' date=\'04 September 2009, 20:50\']Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis![/quote]

Ja, dat vind ik dus ook zo jammer: Oh, hoe ben je gevraagd? uhm.. En ik heb een hele mooie ring met een grote steen en iedereen vraagt: is dat je verlovingsring? Uh, nee, dat was een verjaardagskadootje van vriendinnen...
[/quote]


Ja ik ook, ik blijf nu maar zeggen dat ik net zo lang heb lopen zeuren tot dat ik mijn zin had gekregen, haha...

[ladydancer]

gelukkig, ben ik niet de enige vrouw die (nog) niet ten huwelijk is gevraagd. Het hele trouwen is ook echt mijn wens, van hem hoeft het niet zo. Maar omdat ik bang ben dat ik er later spijt van krijg dat ik nooit getrouwd ben, heb ik hem verteld dat ik stiekem toch wel heel graag met hem wil trouwen.

Inmiddels hebben we de datum geprikt (nou ja ik, hij was het er wel mee eens) en de trouwlocatie geregeld, maar een aanzoek.... denk dat ik daar nog wel even op kan wachten.

Van nature ben ik niet zo'n geduldig type, terwijl hij zeeën van geduld heeft *ZUCHT*

We hebben afgesproken dat we nog niets vertellen aan vrienden en familie tot hij me heeft gevraagd, dus ik moet zo oppassen dat ik me niet verspreek hihi.

[Holla]

Ik ben ook niet gevraagd. Het trouwen is in heel onze relatie regelmatig onderwerp van gesprek geweest (van 'ja, over tien jaar' tot 'misschien is volgend jaar wel een leuk idee'). Op een gegeven moment wisten we allebei eigenlijk wel dat we wilden trouwen, alleen had hij me nog niet gevraagd. En toen vond ik het hele huwelijkaanzoek zo'n idioot idee; je weet dat je met elkaar wilt trouwen en dan ga je het nog een keer vragen.. Toen hebben we het maar gewoon samen besloten

Vinden we allebei prima trouwens

[Nogevengeduld]

Over een tijdje zijn we 12,5 jaar bij elkaar.

Omdat mijn vriend altijd gezegd heeft dat hij nooit kinderen wilde, ging ik ervan uit dat er van trouwen ook niks zou komen.

Maar onze vrienden trouwden en kregen kinderen en op een gegeven moment sprak hij toch anders en wilde toch kinderen. o.a voor de toekomst en ivm mijn leeftijd (31)
Ik heb op de jaarkalender gekeken voor een mooie datum en daar kwam 10-09-2010 uit.
Een vrijdag in september. Hij zei dat ik maar moest informeren bij de locatie of die nog vrij was (we waren op dat moment zover dat we wilden trouwen) en die was nog vrij.
De datum en tijd stond bij de gemeente ook nog open. Dus toen ik dat vast gezet had was het officeel. De kerk is op het nipppertje ook geregeld (bijna kerk 2e keus) en de fotograaf had gelukkig ook niks die dag.

Behalve 2 collega's en een paar vriendinnen weet niemand het.
Een dag voor we 12,5 jaar samen zijn nodigen we mijn en zijn ouders en broer uit en laat ik een taart maken met de tekst "wij gaan trouwen" en laten we die zien.
De dag van 12,5 jaar zelf zijn we allebei vrij en gaan we iets leuks doen samen.

Dus niet gevraagd maar dat is prima zo.

[Bendjes]

Ook geen aanzoek bij ons. We hebben samen twee kinderen één van 5 en één van 2 jaar. We zijn 4 december dit jaar 10 jaar samen. Dus vorig jaar hadden we zoiets van: Zullen we een feestje of etentje voor familie en vrienden geven volgend jaar??? Je raadt het al.....

Het etentje/feestje groeide uit tot een huwelijk !!

[Shelly667]

Toen we op een gegeven moment een jaar of 9 samen waren had ik zoiets van goh, hij schiet niet echt op he? Toen heb ik het maar gevraagd, maar niet op een bijzonder romantische manier: "Wat denk je ervan; zullen we maar eens een keer gaan trouwen ofzo?" Dus we hebben het min of meer besloten, maar als er al iemand wat gevraagd heeft, dan was ik het  

[Samarinde]

[quote name=\'Bendjes\' post=\'267605\' date=\'24 September 2009, 18:17\']Ook geen aanzoek bij ons. We hebben samen twee kinderen één van 5 en één van 2 jaar. We zijn 4 december dit jaar 10 jaar samen. Dus vorig jaar hadden we zoiets van: Zullen we een feestje of etentje voor familie en vrienden geven volgend jaar??? Je raadt het al.....

Het etentje/feestje groeide uit tot een huwelijk !![/quote]


Haha grappig, wij waren 3 december dit jaar 10 jaar samen!

[melis]

wij waren niet echt mensen om te trouwen,  maar nu met 2 zaken en een kindje heb ik onwille van onze dochter toch vaak aan zijn kop gezeurt.


En ineens van ja we gaan volgend jaar trouwen, ik schrok ervan eigelijk maar hij heb het gelijk aan iedereen verteld dus wist ik dat hij het echt meende.

[San1978]

Hallo !

Ik ben nieuw op dit Forum en mijn oog viel gelijk op dit topic! Ik had namelijk ook geen romantisch aanzoek, verre van zelfs hihi.
Wij zijn al sinds '98 samen en we hebben het er natuurlijk wel eens over gehad maar we hadden beide altijd zoiets van 'het hoeft niet per sé', we vonden ongetrouwd door het leven gaan ook wel prima. We hebben zelfs geen samenlevingscontract haha! Alleen nu de sucessiewet volgend jaar wijzigt en er voor ons wat dingetjes op stapel staan is het voor ons gewoon handiger om te trouwen. In gemeenschap van goederen is alles lekker automatisch geregeld. Ook hebben we in onze omgeving mensen ernstig ziek zien worden en ook dan ga je nadenken over dit soort zaken.

Op een avond tijdens het doorroeren van de spekjes door de stamppot andijvie (echt dit is geen grap), zei hij ineens: we moesten denk ik maar eens een datum gaan plannen... Je begrijpt ik kreeg een attack, mijn reactie was gelijk: begrijp ik goed dat je me zojuist ten huwelijk hebt gevraagd? Vervolgens schrok hij een beetje want hij had ondertussen ook wel door dat hij dit ook heus even anders had kunnen vragen. Hij gaf me een dikke knuffel en vroeg toen nog officieel: lieve schat, wil je alsjeblieft met me trouwen? Ik heb toen volmondig JA! gezegd. Dit was zo'n week of 3 terug, we trouwen op vrijdag 28 mei :-)

[Lynnz]

Haha! Mooi verhaal San, maar klinkt mij als een aanzoek in de oren

[Karen (van der Meer) Dam]

Wat leuk om alle verhalen zonder aanzoek te lezen.
Ben gelukkig niet de enige die het zonder doet..

Ik heb een eigen zaak, we hebben samen een koopwoning en zijn officieel dus helemaal niets van elkaar.
Wel al bijna 8 jaar samen en onafscheidelijk.
De laatste tijd was ik wat vaker over trouwen enzo begonnen, en dat ik me zorgen maakte want wat als 1 van ons beiden weg zou vallen? Mijn zaak waar hij ook heel veel tijd en energie en geld in heeft zitten zou hij kwijt zijn als ik weg zou vallen en sowieso zou de overblijvende partner niet in het huis kunnen blijven.. dat voelde toch echt niet goed.
Vriendlief wilde eigenlijk niet echt trouwen, dat hoefde van hem allemaal niet, zoveel gedoe..
Dus wij zouden gewoon een samenlevingscontract gaan regelen en een testament enzo.. Nou, da's pas een hoop gedoe als je zaken goed wilt regelen.. en niet goedkoop ook niet..

Op een gegeven moment zaten we heel romantisch bij de Mac te eten, daar lunchen we zaterdags wel eens onderweg van de groothandel naar huis. En toen zei hij opeens van, we moesten maar trouwen..
Eigenlijk geloofde ik hem niet dus het werd een beetje gek gesprek. smiddags ook bij familie geweest waarbij hij niets zei of liet merken van een aanzoek ofzo dus ik hield ook mijn mond maar.
's avonds de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of we nu iets te vieren hadden?
Ja, zei hij, volgens mij wel.  
Vanaf dat moment zijn we gewoon gaan plannen, datum prikken, locatie uitzoeken etc..  

Lekker romantisch maar dat geeft niets, we gaan trouwen en dat is het enige wat telt.

Karen

[karen123]

Wat leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die geen superromantisch aanzoek heeft gehad (terwijl ik daar altijd al van droomde!)
Maarja, bij ons is het een beetje anders gelopen dan voorzien.
We wouden heel graag trouwen, maar omdat we een trouwfeest niet konden betalen hadden we besloten om toch maar voorlopig niet te trouwen en gewoon wettelijk gaan samenwonen.
Toen mijn ouders dit hoorde en merkte dat we eigenlijk toch liever trouwde, hebben ze ons gezegd dat geld ons niet mocht tegenhouden en dat ze wel wat willen bijleggen. Natuurlijk moeten we het grootste deel zelf betalen en gaan dan de centjes die we krijgen ook terug naar mijn ouders achteraf.. Maar het geeft wel zo een gevoel van: het is mogelijk.
Dus besloten we om toch te trouwen.
En toen wou ik eigenlijk toch ook een aanzoek! Dus drie dagen later is mijn AS in de tuin een wit roosje gaan plukken in bij ons in de woonkamer op zijn knieën gaan zitten voor mij. (Ik vond een ring niet nodig, wegens weer veel te duur)
Uiteindelijk was het op zijn manier toch wel een beetje romantisch, want mijn AS is alles behalve romantisch en zou ook nooit een echt romantisch aanzoek kunnen verzinnen denk ik. Dus vond ik het wel heel erg lief met dat roosje en heb ik, ondanks dat ik wist dat hij het ging vragen, toch gehuild!