Trouwforum
Alles over trouwen => Het huwelijk => Topic gestart door: Within op 27 januari 2010, 01:21:56
-
In de zoekfunctie vond ik niet echt een topic hierover, dus maar even zo..
Wat hebben moeders met de bruiloft van hun kinderen?
En dan bedoel ik dat niet echt positief..
Het is nu nog 4 maanden tot de bruiloft hier, dus de dingen die worden nu in een heel snel tempo vastgelegd, betaald en komen dus ook binnen.
Maar ik stuit continue op commentaar :huh:
Jelle en ik hebben een budget gereserveerd, waar wij ons prettig bij voelen. In dat budget hebben we dingen opgenomen die we echt wilden hebben en ook dingen waar we best op kunnen bezuinigen. Wij voelen ons daar goed bij, dus wij doen het zo.
Dat stuit dus op weerstand van mijn moeder.. want waarom overal op bezuinigen, je trouwt toch maar 1 keer? Er is tot nu toe 1 ding geweest waarop we bezuinigd hebben, en dat is de taart :dry: We vonden +200 euro toch wel wat te gek worden..
Voor de rest hebben we alles wat we wilden gevonden voor het budget wat we hadden, en soms nog wel iets meer ook. Wij zijn er in ieder geval blij mee!
Maar over de taart was ze niet te spreken.. want toen kwam de preek dat je dus maar 1 keer trouwde en dat daar niet op beknibbeld moest worden.. Anders moesten we het gewoon uitstellen!
Maar toen kwamen vandaag de uitnodigingen binnen... Toen was ze toch teleurgesteld! Want hij was zwart, dat hoorde niet. En er stond een tekst van WT in, en geen christelijke tekst. En dan ook nog eens "Wij willen Gods zegen vragen" en niet de standaard familietekst "Zo het God behaagt".. Dat kon toch niet! Vond mijn schoonvader dat wel goed??
Ik moest me zo inhouden om niet kwaad te worden :blink: Ze heeft sowieso al veel commentaar over het kerkelijk huwelijk. Want het gaat bij ons heel anders als bij haar. Want wij moesten toestemming vragen, en gaan nu vrijwillig op huwelijks catechisatie, omdat wij dat prettig vinden. Ik wil uit eigen principe een bolero voor in de kerk, om mijn schouders te bedekken. Ze vind het allemaal maar onzin, trouwen voor de kerk hoort een keuze te zijn, geen plicht zegt ze. Dat wij er allemaal zelf voor kiezen en dat dingen eenmaal anders gaan als 23 jaar geleden.. Dat snapt ze niet..
Het is onze bruiloft, en wij beslissen, dus ik pas onze plannen niet aan haar aan.. maar wat moet je hier nou mee :huh:
Al het andere wat er in het verleden heeft gespeeld hier thuis is inmiddels opgelost, dus staat hier totaal buiten. Ik wens dan ook geen verwijzingen daarnaar hier in dit topic.
Zijn er hier meer meiden die dit hebben?
-
Een klein beetje herkenbaar. Gelukkkig is het jullie bruiloft en jullie beslissing.
Trek het je dus niet aan en trouw zoals jullie willen: Je trouwt tenslotte maar 1x!!!!
-
Wat vervelend zeg, zulke opmerkingen in plaats van een leuke reactie zodat je van de voorpret kunt genieten. Laat het je dag niet teveel bederven! Je trouwt inderdaad maar 1x en daar zouden ouders geen afbreuk aan moeten doen! Wie weet draait je moeder nog wel bij zodra ze merkt dat jullie je er helemaal goed bij voelen en dat het voor jullie gewoon de perfecte dag zal zijn (op jullie eigen manier en niet die van haar). En er zijn vast ook dingen die ze wel helemaal fantastisch gaat vinden :) En zo niet, dan denk ik dat je er echt wel wat van kan zeggen tegen je moeder, want ze moet toch kunnen begrijpen dat zo'n houding niet bijdraagt aan de feestvreugde... Dan moet ze sommige dingen maar gewoon voor zich houden.
Sterkte ermee, komt vast helemaal goed! En geniet er van, want het is JULLIE dag :biggrin:
-
Misschien heeft ze zelf spijt van haar eigen bruiloft dat ze nu zo doet? Iets anders zou ik ook niet kunnen bedenken :s Het is wel heel rot voor jullie:( Zou wel zeggen van dit is hoe wij het willen, we hoeven niet meer het is perfect voor ons zo :biggrin:
-
Wat rot zeg! Hopelijk kan je ondanks al het gezeur nog wel genieten van het geregel enz. Je trouwt idd maar 1 x en daarbij moet je je door niemand uit het veld slaan!
Voor mij gelukkig niet herkenbaar in mijn eigen moeder: ze vond dat we het allemaal zelf moesten bepalen en vond alles alleen maar leuk. Mijn schoonmoeder daarintegen... Onze relatie is compleet omgeslagen sinds de mededeling dat we gingen trouwen.
-
Schoonouders zijn behoorlijk van het manipuleren, ze zeggen niets rechtstreeks, maar proberen ons wel steeds een rotgevoel te bezorgen, of extra werk, door mensen te vertellen dat ze zich op onze RSVP-lijst op onze website moeten inschrijven, terwijl de schoonouders weten dat we die mensen niet gaan uitnodigen, want ik heb ze de gastenlijst gestuurd...
Mijn ouders daarentegen... mijn vader heeft me zondag in vrij duidelijke bewoording te verstaan gegeven dat zo'n bruiloft voor mij dan misschien wel belangrijk is, maar voor hen toch echt niet!
Ik geloof dat ik beide zaken niet kan waarderen... helemaal geen interesse of proberen zin van ouders/ schoonouders doordrijven...
het enige wat we kunnen doen is bij onszelf blijven en het zo doen als wij het willen, anders krijgen we later zeker spijt...
-
Nou lekker dan.... Ik snap best dat het voor jezelf heeeel belangrijk is en dat dat niet geldt voor de rest van de vrienden/vriendinnen, maar je eigen vader die dat dan zo zegt! en bedankt pa!
Wij hebben er gelukkig nog niet echt last van, trouwen dan ook pas 13-01-2011, al zeggen mijn ouders wel van jaah maar die moet je ook uitnodigen anders krijg je scheve gezichten en die en die ... wel lastig soms maar ach trek me er weinig van aan.
Mijn schoonouders, houden zich er helemaal niet mee bezig..zij houdt zich meer bezig met het feit dat ik weer een nieuwe rok heb gekocht.... :) ( heb je nou weer een nieuwe rok gekocht,je hebt zeker geld teveel dan denk ik SODEMIETER toch op!
Ach jah schoonouders/ouders.. soms zou je ze achter het behang plakken....
-
Ahhhh wat herkenbaar wat je schrijft!!!!!!!!!
Ben er gewoon door ontroerd, dat er blijkbaar toch nog andere bruiden zijn die met gezeur in de familie te maken krijgen.
Mijn familie bemoeit zich ook echt overal mee. Ik sta al zwaar onder stress, omdat we in feite 2 bruiloften te regelen hebben (eentje in het buitenland en eentje hier) en ze weten hoe druk ik mij daarover maak. Maar in plaats van mij te helpen of te steunen, gaan ze commentaar zitten leveren, op ALLES.
De taart mocht geen felle kleuren bevatten want dat zijn alleen maar kleurstoffen (ja hallo, wij wilden juist een bijzondere taart). En het mocht niet via een hobbybakster, want die werkt 'niet hygienisch'. Dus bij ons was de taart ook al een issue. Dan mijn ene zus, die bijna de details van het pak van mijn vriend aan mij had doorgegeven omdat ze dacht dat ik het niet mooi zou vinden (pffff!!) en ze mailde mij gisteren nog met de vraag waar onze trouwkaarten bleven, want de tijd begon nu toch wel te dringen. Ik heb van een andere zus ook al naar mijn hoofd geslingerd gekregen dat 'onze bruiloft in Nederland geen echte bruiloft is want de ceremonie zelf is ergens anders', dus dat ze daardoor best in spijkerbroek kon komen :dry: Vond ik echt kwetsend, want ik zie het feest hier pas als mijn echte bruiloft. En oja, mijn eigen zussen gaan niet mee naar mijn vrijgezellenfeest, omdat ze het 'te duur vonden en het dagprogramma was niet leuk genoeg'. En ik moest bij het buffet voor het avondeten ook een kindertafel regelen met friet en snacks voor de kinderen, omdat ze niet allemaal dat buffet gaan lusten. Wat ik overigens niet heb gedaan, want ze eten maar wat de pot schaft, anders eten ze maar de hele avond stokbrood... Als ik met iedereen rekening moet gaan lopen houden wat ze wel/niet lusten dan moet ik 10 verschillende buffetten regelen straks!
Ik word er echt gek van, al die eisen! Net alsof wij het niet op onze eigen manier mogen doen!
Mijn moeder was trouwens de ergste van allemaal en wil me maar al te graag haar etiquette opdringen, maar nadat ik er wat over heb gezegd dat mij dat heel erg 'opfokt', houdt ze er gelukkig rekening mee.
Ik heb dit met een vriendin van me besproken die pas is getrouwd en die heeft ook bergen gezeur en gezeik over zich heen gehad van met name familieleden.
Blijkbaar 'hoort' het erbij of zo. Maar als ik van tevoren had geweten hoeveel ik op mijn hals zou halen, dan had ik zelfs overwogen om dan maar niet te gaan trouwen, of in ieder geval heeeeel anders dan nu (veel kleiner).
-
Tja van mijn schoonouders valt het allemaal wel mee, mijn vriend is de vijfde zoon die trouwt, dus ze hebben het allemaal al wel gezien, iets meer interesse zou wel mogen maar we hebben ook geen last van ze bij het maken van keuzes.
Mijn moeder daarentegen, tja.... daar heb ik het probleem mee dat mijn jongere zusje altijd haar oogappel is geweest, het is dan wel mijn bruiloft maar het draait op de een of andere manier steeds om haar, ik wordt er spuugzat van..... Mijn zusje kan zo'n beetje alle nare opmerkingen maken die er zijn, zonder dat mijn moeder er wat van zegt, totdat ik in de verdediging schiet natuurlijk.. Ik overweeg zelfs om haar niet uit te nodigen, waarom zou ik ook, ze heeft mij en mijn vriend nog niet eens gefeliciteerd met de bruiloft en is duidelijk niet blij voor ons. Maarja dan heb ik dus ook weer ruzie met mijn moeder...
Mijn vader geeft toe dat mijn moeder me niet fair behandeld, maar houdt zich hier verder angstvallig buiten. Hij was wel zo lief om de trouwjurk voor me te betalen en vindt het geweldig dat ik ga trouwen.
Ik trek me hier zo min mogelijk verder wat van aan, althans dat probeer ik, de voorbereidingen samen met mijn vriend verlopen verder wel heel goed.
-
Wat vervelend zeg, al die reacties... Bij ons was het ook wel een beetje hoor...
We hadden in de maanden voor de bruiloft een enorme familie ruzie ( Als in; vriend van tante A heeft mn nichtje ( van oom en tante B ) betast. Die vriend ontkent dit, maar het is niet het eerste incident. Mn opa ontkende het ook "Nichtje liegt" waarop oom en tante B meldde opa en oma + tante A en vriend nooit meer te hoeven zien. Vervolgens bijgelegd met opa en oma, maar A en B willen elkaar niet meer zien. Nu is tante A mijn peet tante, maar sinds ze met vriend is, is het contact veranderd. Heel de familie kwam bij mam met de mededeling; los dit maar op voor de bruiloft! En toen zei mam: Misschien las ik heel die bruiloft wel af? Waarop bij mij de bom bastte: JIJ DE BRUILOFT AFLASSEN? IK GA TROUWEN, niet jij! Maargoed dit was snel bijgelegd
Mn schoonouders waren wat moeilijker... Mn SM heeft via een tante van mn man achterhaald hoe mn jurk eruit ziet, en vervolgens belde mn man me op, "Ik moet van mn moeder vragen of je jurk niet te bloot is, je weet wel, voor in kerk" SV kwam met allerlei stomme soort dingen als "Als er vuurwerk is bij de bruiloft, dan ga ik niet hoor. Dan loop ik weg" "Als we aankomen in hotel om 17.00 moet er wel koffie zijn hoor. Dat heb ik dan nodig". Nee er is dan geen koffie want om 17.00 drinken we geen koffie dan drinken we champagne. Uiteindelijk hebben we hem heel grappig de avond van te voren een blikje ijskoffie gegeven "Voor in de auto, naar hotel, dan heb je toch nog je koffie"
Hmmm... Ik bedenk me net dat ik hier wel een hele post over kan schrijven, maar *adem in, adem uit, en laat het los*
-
@Suusjeuh.. dat is een ellendige situatie met die vriend van je tante, sterkte ermee
Wel fijn om dit zo te kunnen opschrijven en even te 'luchten', voel me er gek genoeg toch weer wat beter door. :) .... ik durf in de familie niet teveel te zeggen omdat ik absoluut geen ruzie voor de bruiloft wil. .... dan is het fijn om te weten dat er andere bruiden zijn die het snappen.
Iedereen veel sterkte gewenst met de familiezorgen en perikelen!
-
Mijn ouders tonen ook bar weinig interesse :huh:. Sterker nog, ik mag niet te veel met de bruiloft bezig zijn want "het is maar een bruiloft" (aldus zusje), en "het is nog zo ver weg" (ouders). Mijn tante nodigen we niet uit en ik heb het idee dat daar nogal over gekonkeld wordt met mijn oma en mijn ouders. Maar wij spreken die tante nooit dus waarom dan wel op de bruiloft vinden wij.
Mijn schoonmoeder daarentegen is helemaal los gegaan. Het lijkt wel of zij gaat trouwen. Ze wil speciaal naar bruidswinkels om voor zichzelf een jurk uit te zoeken en dan wel één die duurder is dan mijn trouwjurk. Nou is dat niet zo moeilijk hoor want hij was niet duur, maar je kunt ook overdrijven.
Ze wil alles voor ons regelen en raad eens? Wij zijn zo stom geweest om haar (samen met mijn vader) als ceremoniemeester te vragen. AAAHHH!
-
En ik dacht dat ik reden had om gestressed te zijn...:unsure:
Bij ons is het helemaal niet zo erg. Iedereen komt natuurlijk met advies en raad, maar de hele familie is er leuk mee bezig om samen met ons alles te regelen. En iedereen weet dat het eindwoord aan ons is...
:happy: Dames, heel veel sterkte de komende periode!
-
Kun je niet gewoon niets vertellen? Ik weet niet of dat een optie voor je is, maar onze insteek was: we houden zo veel mogelijk geheim! Dat had verder niet eens specifiek met opmerkingen vanuit de familie te maken, meer met het feit dat ik bang was iets te verklappen over de jurk en we dus voor de zekerheid maar niets aan iemand vertelden..
Lijkt me wel vervelend zo, sterkte voor de meiden die in datzelfde schuitje ook zitten!
-
Zou kunnen trouwring, maar het is toch iets wat je graag deelt denk ik :)
Om mijn moeder maak ik me weinig zorgen, ik ken haar toch wel een beetje.. maar leuk is anders. Maak me ook zorgen om mijn vader; Hij is uitgenodigd maar heeft sindsdien echt helemaal niks van zich laten horen... zelfs niet op mn verjaardag! Ben ergens toch bang dat hij niet komt.. Ook iets wat mn moeder al niet begrijpt :tongue: Maargoed..
Veel meiden hebben dit dus, dat scheelt alweer... het lijkt er inderdaad bij te horen! Gelukkig heb ik een SM die bijna elke update op de bruiloftsite merkt, zo vaak als ze er op kijkt :tongue: Compenseert het alweer.
-
opzich wel herkenbaar ja;) we hadden het zaterdag aan tafel bij mn SO over of we mn schoonzusje zouden vragen om te filmen...nee dat vind ik niet leuk zegt mn SM...ja dus8-) zal mij een worst wezen wat zij ervan vindt! daarom bespreek ik bijna niks thuis en bij mn schoonouders...om dit te voorkomen;)
-
Oei ik was ook wel bang voor rare reacties enzo.. Maar het valt me alles mee!
Mn schoonouders zijn niet zo moeilijk, mn as is ook al het vierde kind dat trouwt! Ze zijn wel erg van het bezuinigen en vinden dingen al snel zonde of overdreven, maar zolang wij betalen en bepalen vinden ze het prima en zullen ze weinig commentaar leveren. Behalve over de locatie... Mijn as komt uit Asperen... klein dorpje. Ik kom uit Leerdam, de stad ernaast. Omdat alle vorige kinderen in Asperen zijn getrouwd gingen ze er vanuit dat wij dat ook zouden doen.. het viel dus wel zwaar tegen dat we in Leerdam trouwen (voor de gemeente dan). Ik kreeg als reactie: "Op dat stomme hofje?!?!" .. toen was ik wel ff kwaad ja.. maar nu hebben ze er vrede mee.
Mijn ouders werken behoorlijk goed mee :) Ik durfte ze bijna niet te vertellen dat we überhaupt gingen trouwen en dat we er al serieus mee bezig waren, omdat ze me het liefst zo lang mogelijk thuis houden. Maar reacties vielen best wel mee. Mijn moeder is zelfs helemaal enthousiast en zit dagen op internet naar spullen en ideetjes te zoeken. Mijn pa vind alles wel best en bemoeit zich er niet veel mee. Behalve met de keuze voor mijn getuigen... Maar daar ben ik zelf ook nog niet helemaal uit...
Dus ik mag niet klagen!
-
@ Within: wat vervelend voor je zeg, dat je moeder zich er zo mee bemoeit! Ik heb ook al een paar keer een aanvaring met m'n moeder gehad (mensen die zij wel wil uitnodigen, maar wij echt niet). Gelukkig kan ik er goed met haar over praten, al moet ik dan ook voorzichtig te werk gaan.
Wij hebben gelukkig van het begin af aan tegen iedereen gezegd dat het ONZE bruilof is en dat wij het regelen zoals wij het willen... Die boodschap is bij zowel mijn als zijn ouders goed blijven hangen!
Succes met alle voorbereidingen.
-
Ooh, wat vervelend zeg!! Lijkt me vreselijk als mijn (schoon)moeder zoveel commentaar zou hebben! Bij ons is dat gelukkig niet! Ze denken allebei wel mee met dingen, maar laten ons verder helemaal vrij in alles. En zo hoort het ook.
Hoop dat het jullie voorbereidingsplezier niet teveel verpest! Gewoon lekker doen wat jullie willen hoor! Het is jullie dag en waarschijnlijk krijgen jullie er spijt van als jullie teveel doen wat anderen willen.
Zeggen jullie er wel wat van of laat je het vaak maar een beetje zo?
-
Wat vervelend zeg. Ik kan me er overigens helemaal niks bij voorstellen en begrijp dat van een moeder ook echt niet. Bij mijn eerste huwelijk was ik 24, mijn ouders bemoeiden zich in niets met de bruiloft, we organiseerden alles zelf en mijn ouders vonden alles prachtig. Ik zou zeggen, zo hoort het ook. Het gaat om jullie, niet om je moeder (met alle respect). Ik zou haar vriendelijk doch dringend verzoeken zich niet met de voorbereidingen van jullie bruiloft te bemoeien. Je moet haar misschien ook niks vertellen. Vervelend is natuurlijk wel al het commentaar, bijv op de kaart. Sorry hoor, maar zoiets doe je niet vind ik. Heb respect voor een ander en voor de smaak en ideeen van de ander, ook al is het je dochter. Ik ga nu voor de tweede keer trouwen, en heb zelf 3 kinderen in de 20. Het gaat hier nu precies andersom. Ze geven me advies wanneer ik erom vraag, verder zeggen ook zij: mam, je moet het doen zoals jullie het zelf willen. En in mijn geval andersom is het eigenlijk niet anders. Als mijn kinderen allerlei commentaar zouden leveren, zou ik ze bij de voorbereidingen niet meer betrekken. Nu gaat het geweldig leuk: m'n dochters gaan mee om de trouwjurk uit te kiezen, m'n zoon en stiefzoon zijn ceremoniemeesters en helpen mijn vriend " in het pak". We maken er met elkaar een groot feest van, iedereen heeft respect voor elkaar, maar het bruidspaar staat centraal en niet moeder of schoonmoeder.
Veel sterkte!!
-
Nare situatie...
Eerste instinctieve reactie: My way or the highway...
Je wilt als ouder betrokken zijn, fine...
Binnen die betrokkenheid is het goed uit te spreken wat je van elkaar verwacht en waar je van elkaar niet op zit te wachten. Dit vind ik heel belangrijk omdat het misverstanden en gekwetste ego's kan voorkomen...
Mochten ouders/schoonouders zich daar niet in kunnen schikken/zich daar niet naar kunnen gedragen dan is het jammer... Dan zijn ze niet langer deel van de voorbereidingen wat mij betreft...
...
Dan zien ze het vanzelf wel wanneer de bruiloft is... (Gevalletje: eigen schuld, dikke bult)
(PS. wellicht voor mij wat makkelijk praten aangezien mij pa en mijn schoonouders onze "onorthodoxe" aanpak (waarbij ze ook niet aanwezig zijn bij de bruiloft zelf) respecteren omdat het nu eenmaal onze keuze is... Wens je iig. wijsheid en sterkte met het omgaan met moederlief... Tip: wees heel duidelijk en doe wat jij en je as. willen!)
-
Jeetje, wat een heftige verhalen allemaal over families. Lijkt me echt verschrikkelijk als je zo naar de grote dag toe moet leven, het is de bedoeling dat je ook van de voorbereidingen lekker kunt genieten.
Bij ons gaat het redelijk goed als het om familie gaat. Mijn ouders en zussen waren enorm blij toen we hun vertelde dat we gingen trouwen, ze hadden ons bij mijn ouders thuis opgewacht en kwamen in polonaise de gang uit, op tafel stonden de champagne en de kadootjes al klaar.
Mijn ouders zijn wel een beetje bezorgd over het budget, ze willen niet dat we financieel in de problemen komen, zo waren ze het eerst niet eens met het gospelkoor omdat die nogal duur zijn. Nadat ik wat muziek had laten horen, en bij mij moeder de tranen al over de wangen rolde, besefte ze toch dat dit wel heel erg mooi zal gaan worden. Mijn ouders betalen het overdag-gedeelte, dus ook het eten. Wij willen bbq-en, maar moeders wil graag een buffet, ook over de gasten zeurt ze soms een beetje. Maar het blijft bij een mening geven, de beslissing nemen we nog altijd zelf.
Mijn schoonmoeder heb ik in al die tijd misschien 4 keer ontmoet. Als ik haar aan de telefoon heb doet ze erg enthousiast, maar toont verder weinig interesse. Mijn zwager, die ook getuige is voor mijn vriend, wil de kerk niet in en zal daar dus ook niet getuigen. Daar hebben we een ander voor moeten zoeken. Ik heb zelf een heel hecht gezin, wij trekken enorm veel met elkaar op, mijn vriend ziet zijn vader niet, (die heb ik zelf ook nog nooit gezien) en heeft ook met de rest van de familie weinig contact, dat vinden we toch wel jammer. We hopen dat het niets zal afdoen aan de sfeer die dag.
-
Ik herkend dit helemaal sinds dat me moeder weet dat wij gaan trouwen is ze me vijhand geworden.
Ze wilt overal mee overal heb ze wel wat te vertellen wat we wel en niet moeten doen, ook het budget van ons is veel te hoog hoef allemaal niet.
Zelfs wilt ze beslissen wie we uitnodigen nou nu vertel ik dus niks meer tegen me moeder en doe wat ik wil is mij bruilof en niet die van haar.
-
jeetje diny, en de rest wat erg zeg.
Trouwens een voorbeeld, heb gisteren bij de drukker nieuwe collectie
kaarten van 2010 opgehaald, en er staan KEI veel zwarte kaarten in.
Helemaal van deze tijd, heel hip.
Ik zou proberen niet teveel van aan te trekken, al lijkt dat zo simpel.
en ja alles is anders toch als 30 jaar geleden.
succes
-
Wij hadden ook een zwarte kaart hoor! Niks van aan trekken!
-
Doe ik ook zeker niet :tongue: Ze vind het gewoon vreemd dat wij Within Temptation in onze bruiloft verwerken. Maar dat is echt ons, dus wij doen het gewoon! Wilden het eerst niet, maar dat voelde toch niet goed. Nu wel, maar zij vind het niet kloppen. Boeiend.
-
als ik al jullie verhalen zo lees kan ik alleen maar bedenken dat het bij ons wel meevalt. Mijn ouders en familie heeft heel erg enthousiast gereageerd. Ze bemoeien zich nergens mee tenzij we iets vragen en mijn moeder is helemaal trots mee jurken gaan passen. Schoonouders daarentegen...wat heb ik daar gebaald... die zien het hele trouwen dus niet zitten dat kan toch over jaren ook nog en kost allemaal veel geld is het wel nodig...huilend thuisgekomen een paar keer ik begon zelfs aan de plannen te twijfelen!
Zijn moeder heeft meerdere keren (en nu nog) aangegeven dat als we geld willen sparen of andere mensen uit willen nodigen die nu nog niet op onze lijst staan dat we dan haar plaats wel weg mogen geven... ik kan er niks aan doen maar iedere keer als ik dat hoor doet het toch zeer en moet ik me zo inhouden om niet te roepen dat ik zou willen dat ze wegblijft... Ze houdt niet van aandacht, heeft een ziekte waardoor ze erg veel is aangekomen, ik snap het allemaal wel, maar om het dan zo voor je zoon zwart te maken dat vind ik gewoon jammer. Ze wil zelfs niet speciale kleren gaan kopen.. ik verwacht echt niet dat ze weet ik hoeveel kosten gaan maken, we hebben geen dress code maar van ouders verwacht je wel iets meer (ik dan he) dan een spijkerbroek... AS heeft al paar keer met ze gesproken maar het blijven van die steken onder water, we hebben het een beetje opgegeven, al probeer ik ze soms nog wel enthousiast te krijgen het lukt maar weinig.
als ik het zo opschrijf en terug lees is het helemaal zo leuk niet maar ik heb me er wel bij neergelegd het is nl maar mooi wel onze dag en daar gaan we een super mooie dag van maken! en als ze liever niet komen... dan blijven ze toch weg, al zou ik dat wel vreselijk vinden voor mn vriend.
-
Ja kom zeg, ik vond dat mijn ouders raar hadden in de sixties... :wink:
Idd. boeiend!
-
Ik vind het heel vervelend voor iedereen die problemen met (schoon)ouders heeft.
Bij mij gaat t tot dusverre ook niet echt leuk. We hebben het net verteld aan onze ouders en mijn ouders, met name mijn vader, zijn er niet echt blij mee. Mijn moeder vind dat het allemaal zo snel gaat en dat ik nog jaren de tijd heb. Mijn vader zegt niks uit zichzelf en alles wat ik zeg wordt sjagerijnig op gereageerd. Niks is meer goed. Hij vind mij een stommerd dat ik ga trouwen, hij vind het stom dat ik op een vrijdag in ondertrouw ga en vraagt niks.
Gelukkig reageerde mijn schoonouders wel heel leuk. Mijn schoonvader heeft mee uitgebreid staan knuffelen, kon zijn tranen nauwlijks tegen houden tijdens de mededeling dat ik dan echt zijn schoondochter werd.
Hopelijk draaid mijn eigen vader nog een beetje bij.
-
@Sylvia86, hoop ook voor je dat je pa nog bijdraait (en je mams ook iets blijer wordt), ik proef een beetje het "daar gaat ons kleine meisje, wat is het allemaal snel gegaan"-gevoel uit jouw post. Wellicht heeft het tot op heden zeer gematigde enthousiasme daar iets mee te maken. Dat zou betekenen dat ze iig. heel veel van je houden. Meestal gaat dat ook wel over, wellicht eens met ze over praten?
-
Hoi bruid,
Wat vervelend zeg, zulke reacties. Maar je hebt helemaal gelijk: het is jullie feest en jullie vieren het zoals jullie willen. Ik ben zelf ambtenaar van de burgerlijke stand en ik maak vaak mee dat bruidsparen veel tegemoet komen aan hun gasten. Niet doen: jullie moeten het jullie feest maken, want jullie blijven er altijd op terug kijken. Dat je gaat trouwen is juist een stap van volwassen worden en loslaten, dus je eigen dingen doen past hier heel goed in. Misschien kan jullie ambtenaar dat ook nog aangeven in zijn of haar speech. Iets als: Vandaag is het jullie dag en jullie hebben je best gedaan de dag zo persoonlijk mogelijk te maken." Je kunt de ambtenaar rustig vragen iets te zeggen tegen de gasten wat je eigenlijk zelf wilt zeggen maar niet durft...
Ik wens je sterkte, doorzettingsvermogen en een prachtige trouwdag!
Hartelijke groeten,
Anneke.
-
Gister even bij mijn ouders geweest (daar eten we regelmatig). Mijn vader is iig niet zo negatief meer. Doet nu een beetje alsof het hem niet zoveel doet. Dus wie weet gaat hij t nog leuk vinden ook.
Voel me nu wel een stuk beter over mijn ouders.
-
mijn ouders zijn er elke dag mee bezig tot irritaties aan toe
Maar hoor niks van me schoonouders er over, ene kant wel jammer maar andere kant ben ik er wel blij om.
Kan het ook wel zijn omdat hij niet bij zijn ouders uit wilt trouwen maar thuis en dat ik wel bij me ouders uit trouw en dat vinden ze niet leuk.
Maar ja wonen dit jaar al 7 jaar samen dus dit vind hij als thuis en dat niet.
-
wij hebben het geluk dat we alles zelf betalen, en dat wil ik ook zo houden, mijn eigen moeder reageerde heel erg lullig toen we kwamen vertellen dat we gingen trouwen, die heeft 5 minuten lang geroepen dat ze oh zo blij was dat ik niet zwanger was...........deed me heel erg pijn........maar ze is later bijgedraaid, heeft het goed gemaakt en zij gaat samen met mijn 'stief' vader met haar band spelen op ons trouwfeest, helemaal te gek
en verder probeer ik zo min mogelijk te vertellen aan schoonouders/ouders, zodat ze zich ook nergens mee kunnen bemoeien. Mn SM gaf nog aan dat het zo leuk was om te trouwen waar hun getrouwd waren (gewoon gemeentehuis) terwijl we toen al geregeld hadden te trouwen op ons eigen gemeentehuis........dus toen had ze wel snel door dat we zelf strak de touwtjes in handen hadden, ik ben nogal een controlfreak..........maar ik heb ZEKER niet te klagen........ik zal ook nooit meer de reactie van mn schoonmoeder vergeten (geloof me we hebben onze strubbelingen) maar de zin 'we gaan trouwen' was nog niet uitgesproken of ze stond al te huilen en me te knuffelen, dat was echt zo vreselijk schattig..........heeft een hoop goed gemaakt :-)
ik wens iedereen die problemen heeft met familie groot of klein heel erg veel sterkte toe en blijf in je hoofd houden dan het gaat om jou en je aanstaande!!!!
-
ff off topic: Pff ik droom denk alleen nog maar over trouwen.Gister de hele dag druk geweest met regelen..
dat ik nu vroeg wakker ben :blink: en dan is het vakantie!
commentaar.. pff praat me er niet over.
zo belachelijk eigenlijk dat je niet eens het begrip of respect kan krijgen.. Het is ONZE bruiloft en we doen het zoals WIJ dat willen..
wij waren ook wat te enthousiast over alles wat we regelen maar er is altijd wel iemand die het beter weet.. zoals mn moeder. gelukkig is het niet altijd, en ze bedoelt het ook allemaal goed.. Ze stelt het bijv op prijs dat de broers en zussen ook uitgenodigd worden (zo van als we het niet doen dan stellen we haar teleur) We wilden eerst op een andere dag dan onze trouwdag in het gemeentehuis trouwen..maar dat kon toch niet en veel mensen doen dat niet blabla. het nadeel was ook nog dat ze de jurk maakt. dus dan heeft ze er nog wat over te zeggen, denkt ze: Ik vond bepaalde dingen niet mooi bij de jurk, en zij wel.. ik wilde een torselet eronder, zij vond dat niet nodig.. hoepel> ook niet nodig.
haha maar die komen er WEL :laugh:
gelukkig gaat het nu wel wat beter, wij vertellen nu gewoon niet teveel meer. Mijn SO daarentegen denken op een heel andere manier mee, respecteren onze keuze maar geven wel adviezen die niet opgelegd worden.. gewoon een echte open relatie van volwassene tot volwassene. Ik heb eerder het gevoel dat ik behandeld word als een kind.. :mad:
succes meiden, en vier je feest waar jullie je prettig bij voelen!!
-
Ook een leuke; ruzie zoeken met de bruidegom :dry:
Vorige week weer een discussie gehad over de bruiloft.. Gezegd dat wij er blij mee zijn. Vooral de kerkdienst is een leuk iets om over te zeuren. (onze kerk is wat strenger in de regels dan zij gewend is; wij vinden het normaal en prettig, zij vind het dwingend)
Ook loopt ze elke keer te spotten met ons "thema"
Maar het ergste nog; geld. Laat ons lekker :frustrated:
Gelukkig nu iemand op de mail die 9 dagen na ons trouwt, ook hier zit en die wij kennen :biggrin: Die vind ons "thema" tenminste leuk :biggrin:
-
van mijn ouders heb ik geen last, sterker nog ze vragen er bijna niet naar...
net als mijn schoonouders, die hoor je ook amper.. en als we het met ze erover hebben, dan vinden ze het alleen maar geldverspilling. hoewel ze wel blij zijn voor ons.
dus ja, het kan ook anders... :biggrin:
-
Zondag de kaarten op de bus gedaan...niemand er over gehoord... zijn ouders niet, mijn ouders niet....
Had gisteren wel mijn zusje aan de lijn, dus toen vroeg ik zelf maar of ze de kaart had gekregen. Ja dat had ze wel hoor... en heb je dan ook de knappe postzegel gezien? Ow, neuh, niet op gelet.
Ik nog vragen was ie vandaag pas aangekomen... ze dacht misschien de dag ervoor wat moeders had het gisteren wel tegen haar gezegd dat ie al binnen was....
Zo jammer vind ik dat! Het zou gewoon wel eens leuk zijn om iets positiefs uit de beide ouderkampen te horen over de bruiloft en de voorbereidingen!
Het enige wat ze wel direct kunnen vertellen is als ze een 'fout' op onze website hebben ontdekt... die ene keer dat ze er wel op kijken!
-
Hoi Seolram,
Erg vervelend inderdaad dat ze niet even bellen dat ze de uitnodiging hebben ontvangen en zeggen wat ze ervan vinden!
Kan me erg goed voorstellen dat het niet leuk is om niets te horen :mad:
Maar laat je pret er niet door ontnemen. Het belangrijkste is dat jullie samen gelukkig zijn! :tongue:
Sterkte ermee!
-
Ik heb niet zo een goede band met mijn moeder maar die vond dat ik maar haar broer en zussen uit moet nodigen omdat ze anders niemand op de bruiloft heeft!! Ja dag zei ik ik heb ze al ruim 6 jaar niet gezien en dan moet ik ze uitnodigen nou echt niet wij betalen de bruiloft en wij bepalen wie er komt en wat we doen.. maar mijn moeder is helemaal niet geïnteresseerd in de bruiloft jammer genoeg!!
Daar in tegen heb ik een super lieve so en die doen vragen alles etc.. mijn sm is mijn getuigen en mijn sv is onze cm..haha nou ik heb nog niet verteld tegen mijn moeder dat mijn sm mijn getuigen is...maar ja ik zie mijn moeder ook maar 2 keer in het jaar of zo..
Jammer maar is niet anders!!
groetjes eveline