De trouwceremonie (wij zijn alleen voor de wet getrouwd) was in het Italiaans, maar werd vertaald naar het Nederlands. In de praktijk werkte het zo dat de trouwambtenaar ongeveer 1,5 à 2 minuten praatte, en dat onze weddingplanner daarna dat stukje vertaalde naar het Nederlands. Het was wel grappig, want er werden drie wetsartikelen voorgelezen, en die gingen onder andere over dat je na het huwelijk het huishouden samen zou doen etc. Dat was dus wel grappig (nou doet mijn man al hartstikke veel mee in huis, maar toch). Ook was er een wetsartikel waarin het ging over kinderen en dat je daar beiden voor zal zorgen en ze liefde zal geven. Omdat wij een kinderwens hebben vonden we dit stuk ook wel mooi.
De ceremonie zat dus anders in elkaar dan hier in Nederland, maar was erg bijzonder. Omdat wij de trouwambtenaar van tevoren niet ontmoet hadden en we toch een persoonlijke ceremonie wilden, hadden we aangevraagd of we twee sprekers mochten hebben. Mijn beste vriendin heeft een heel mooi gedicht voorgelezen, en dit was erg emotioneel voor iedereen gewoon omdat het zo mooi was en omdat ze met zoveel liefde sprak. Ook de moeder van mijn man heeft een paar minuten gesproken. Dat was ook leuk, maar van mij had ze het volgende niet hoeven zeggen (wij zijn btw vakantieliefdes):
"Peter belde op vanuit Turkije om te zeggen dat hij zo'n lief meisje had ontmoet. Welke nationaliteit vroeg ik, want Peter had elke vakantie een andere!"
Dus.... dit zei ze enkele minuten nadat wij ja hadden gezegd en elkaar de ringen om hadden geschoven. We moesten nog tekenen. Niet echt het moment voor zo'n opmerking lijkt me!
Ook eindigde ze met een gedicht van een Iranese dichter van wie ze zelf de naam niet uit kon spreken bleek, en nog steeds begrijpen we niet wat het betekent. ALs jullie suggesties hebben voor een uitleg? Hier volgt het gedicht:
Je werd samen geboren en zult eeuwig samen zijn.
je zult samen zijn als de witte vleugels van de dood je dagen zullen eindigen. Je zult eeuwig samen zijn in de herinnering van God
Maar laat ruimte in je samenzijn
En laat de winden van de hemel tussen jullie in dansen
Hou van elkaar maar maak van de liefde geen binding
Laat het liever een veranderende zee zijn tussen de kusten van jullie zielen
Vul elkaar maar drink niet van dezelfde kop
Geef elkaar je brood maar eet niet van hetzelfde brood
Zing en dans samen en wees vol vreugde, maar laat elk van jullie alleen zijn
Geef van je hart maar geef je hart niet in bewaring bij de ander
Want alleen de hand van het Leven kan jullie harten bevatten
En sta samen, maar niet te dicht op elkaar
Zoals de eikenboom en de cypres ook niet in elkaars schaduw groeien
Kijk, ik snap dat de strekking te maken heeft met je eigen persoon blijven enz. Maar dat je van de liefde geen binding moet maken? We hadden net alles officieel... En dat je je hart niet in bewaring moet geven bij de ander...?
Anyway: verder was het perfect
@ Florida: Ik heb je jurkje inderdaad aangedaan bij de openingsdans: was helemaal perfect! Ik heb daarna wel mijn trouwjurk weer aangedaan, want ik vond het zonde om dat niet te doen. Dit was toch mijn laatste kans zeg maar! Als je me nog even je adres zou willen sturen via pb, dan stuur ik hem volgende week naar je op. Het was best een stuk rijden vorige keer
Nog bedankt! Ik zal kijken of ik volgende week kan uitvogelen hoe ik een filmpje kan plaatsen van de openingsdans, dat is misschien wel leuk...
ps: lekker lang verhaal weer, haha!