Familie Problemen

[12 september grote dag]

(sorry ik moet even van me afschrijven)
het is denk ik een beetje een warrig verhaal geworden


Wij gaan over 5 weken en 2 dagen trouwen en begin nu wel een beetje te stressen.
Ineens komt het erg dichtbij en dan hebben we nog iets wat ons niet lekker zit.
Het zit namelijk zo,

Een aantal jaar geleden zijn mijn schoonouders gescheiden, allemaal prima.
Nu heeft mijn aanstaande door omstandigheden zijn vader een aantal jaar niet meer gezien inclusief de familie van vaders kant.
4 jaar geleden is het door bemiddeling van mij weer enigzins goed gekomen, al zal het nooit helemaal een goede vader zoon relatie worden. Ook zagen wij de familie van mijn schoonvaders kant weer af en toe. 3 jaar geleden is mijn aanstaande zijn oma geheel onverwachts overleden, wij waren hierbij toen het in het ziekenhuis gebeurde. En toen is alle ellende begonnen. mijn aanstaande, zijn broertjes en ik werden verder nergens meer in betrokken als het gaat om de begrafenis, maar dat doet er verder eigenlijk niet toe.
Na de begrafenis is er veel ellende binnen die familie geweest, tot aan rechtzaken aan toe, sindsdien zijn wij van die kant alleen nog maar mijn schoonvader. Die rest van de familie is helemaal uit elkaar gevallen en zien en spreken elkaar nooit meer. Iedereen heeft een hekel aan elkaar daar
Wij hebben voor onze trouwdag dan ook alleen mijn schoonvader uitgenodigd en 1 oom en tante. En laat dat nou net degene zijn die de ergste mot hebben. Maar goed, wij hebben met die oom en tante geen problemen (ze is zelfs mijn kapper) en wij willen uitnodigen wie wij erbij willen hebben.
Dus zo gezegt, zo gedaan. Maar ja na lang wikken en wegen hebben we toch mijn schoonvader gebeld en verteld dat zijn broer en schoonzus er ook zullen zijn 's avonds met het feest. Hij werd eigenlijk erg boos en begreep niet waarom wij hun erbij wilde hebben. Na wat uitleg, had ie toch zoiets van nou als jullie ze erbij willen hebben, zal ik me moeten gedragen (zo zei ie het letterlijk) maar blij was ie er niet mee.
Nou hoorde wij later via mijn zwagers dat hij razend is geworden en het echt niet snapt dat wij hun uitnodigen. Tegen mijn zwagers heeft ie gezegt dat ie niet gaat komen en tegen ons van wel.
Het is wel een beetje een man die niet rechtstreeks tegen ons zal gaan zeggen dat hij niet gaat komen.

Dus ja, bij ons begint het nu wel een beetje van wat moeten we er nu mee aan.
Want wij verwachten dat hij gaat komen op onze trouwdag (hij is daggast), maar ja mijn zwagers zeggen dus van niet. (eentje ervan woont bij hem) Mijn aanstaande is er zegt ie redelijk nuchter onder, maar zogauw ik erover begin wordt ie toch wel geirriteerd.
Nu heb ik de keus gemaakt, dat als ie op onze trouwdag niet komt, dat ie dus niet voor zijn kind zijn problemen opzij kan zetten. Alle ruimtes waar we zullen gaan komen, zijn groot genoeg dat ie ze niet tegen hoeft te komen. wij hebben dan ook de beslissing genomen daarna niet meer bij hem te zullen komen als hij niet bij het huwelijk van zijn kind wil zijn.

[Sandra1977]

Ik kan me voorstellen dat jullie heel teleurgesteld zullen zijn als hij er niet bij zou zijn. En jullie reactie is dan ook heel begrijpelijk over dat jullie hem daarna ook niet meer hoeven te zien. Maar bedenk wel dat jullie zelf bepalen wie of er wel of niet aanwezig zijn op jullie dag, dus ook jullie oom en tante, waar jullie goed contact mee hebben. Als je schoonvader niet voor een dagje zijn gevoel opzij kan zetten, is dat wel heel triest. Hij kan jullie toch niet zijn wil opdringen? Bovendien hoe vaak trouwt zijn zoon? Een keer toch? Maar als hij echt niet komt en/of zijn zin alsnog wil doordrijven wat betreft je oom en tante is het misschien maar beter dat hij er niet bij is. Je zit er ook niet op te wachten dat hij de hele dag met een zuur gezicht rondloopt, toch?

[K en P]

Het overlijden van ouders (en dan vooral de laatste) zorgt heel vaak voor familieproblemen volgens mij.
Zo te lezen is het al jaaaaren geleden.
Het zou enorm kinderachtig van zijn vader zijn wanneer hij niet komt savonds.
Je weet dan meteen waar je aan toe bent.

Hoe reageren de oom en tante erop eigenlijk?
Neem aan dat die wel weten dat zijn vader komt?

Het is goed mogelijk dat zijn vader nu een hoop stampij maakt en op de bruiloft zelf er niet eens meer aan denkt.

Maar ik zou toch zeker zn vader ermee confronteren nu.
Dat jullie andere geluiden horen dan wat hij jullie heeft verteld en dat jullie willen weten hoe het zit.
Dat je geen zin hebt in gedonder op de bruiloft.
Gewoon een gesprek aangaan erover, anders loop je er nog tot je bruiloft mee.

Sterkte!

[Sylvia en Andre]

Ik denk, als ik het verhaal zo lees, dat je heel erg hard de confrontatie met hem aan moet gaan en hem vragen waarom hij tegen jullie zegt dat hij zal komen en zich zal gedragen en tegen de rest van de familie razend zegt dat hij niet komt. Confronteer hem maar gewoon met deze 2 verschillende uitspraken en eis gewoon een eenduidige beslissing van hem en trek dan zelf je conculsies en neem vervolgens een beslissing wat je doet.

Hard, zwart-wit, maar gaat wel werken denk ik.

Succes

[Hen]

jeetje, wat een ellende.

Ook ik zou van hem willen weten waarom hij tegen jullie zegt het te begrijpen en zich wil aanpassen, terwijl hij tegen anderen heel andere dingen zegt. Ik vind dat je er recht op hebt dat te weten.

Toch zijn dit lastige dingen. Je kunt wel bepalen wie je uitnodigt, maar niemand dwingen om te komen. Hoe graag je ze er ook bij wilt hebben...

Ik hoop dat jullie dit op zeer korte termijn kunnen oplossen, zodat iedereen eerlijk is naar elkaar en met goed fatsoen op jullie bruiloft kan en wil zijn. Sterkte!

[HannekeTT]

Gatverdarrie....

Probeer je voorpret er niet teveel door te laten drukken, het is nog maar zo kort voor jullie dag!!
En.. het is JULLIE dag, niet die van paps. Jullie bepalen wie er komt of niet en als hij daarmee zit... Sja dat is dan toch echt niet jullie probleem/verantwoordelijkheid..

Ik kom zelf net uit een ander familie-dilemma en het uiteindelijk kiezen voor mezelf en waar ik achter sta heeft me een hoop rust terug gegeven. Zozeer zelfs dat de problemen die anderen ermee hebben me niet meer deren: dat is HUN gevoel en daar kan ik niets aan veranderen (althans, niet zonder mezelf fors geweld aan te doen en dat ga ik dus ècht niet doen op m'n trouwdag!).
Ik wens jullie veel sterkte en vooral: een geweldige trouwdag zónder stoorzenders!!

[bruid2008]

Probeer in ieder geval een eerlijk gesprek aan te gaan met je schoonvader. Vertel hem hoe belangrijk het voor jullie is dat hij er bij is maar ook dat die oom en tante er bij zijn en dat je deze, voor jullie zo bijzondere, dag niet wilt laten verzieken door een familieruzie, waar jullie als puntje bij paaltje komt eigenlijk niets mee te maken hebben. Veel sterkte toegewenst!