Trouwforum
Alles over trouwen => Huwelijksdata => Topic gestart door: Anneli op 11 maart 2012, 11:45:26
-
Na het huwelijksaanzoek in nieuwjaarsnacht hebben mijn aanstaande en ik besloten dat we snel, liefst het eerste half jaar van 2012, willen trouwen. Wij willen een klein en intiem feest met een stuk of 25 mensen: onze naaste familie en onze meest dierbare vrienden. Daarbij is het natuurlijk van belang dat de mensen die je daar graag bij wilt hebben dan ook kunnen komen. Dus we waren bereid bij het zoeken naar een geschikte datum met heel veel factoren rekening te houden, zoals werkschema's en vakantieplanningen van onze gasten. Niemand deed moeilijk: iedereen voorzag ons van hun planning of toonde zich zelfs bereid de plannen aan onze datum aan te passen, omdat ze zo blij voor ons zijn en er graag bij willen zijn. Behalve mijn broer en schoonzus. Die hebben van het moment dat ze hoorden dat we gingen trouwen moeilijk gedaan over de mogelijke datum. Wij wilden in april trouwen, dan konden ze niet, dan in juni, hadden ze ook al iets gepland. Op ons verzoek hebben ze een lijst gemaakt wanneer ze allemaal bezet zijn. Elke week werd die lijst weer aangevuld met iets nieuws, waardoor ze niet zouden kunnen. Op het laatst waren er problemen in april, mei, juni, juli en eind augustus.
Natuurlijk wil ik mijn enige broer graag bij mijn huwelijk hebben. Ik zou hem als getuige willen vragen en mijn enige nichtje zou bruidsmeisje zijn en de ringen dragen. Daarom hebben wij onze eigen wensen steeds aan de kant geschoven en ons steeds weer aangepast aan wat hen schikt. Zo hadden wij bijvoorbeeld graag aan het begin van de zomer willen trouwen, zodat we daarna op huwelijksreis konden. Later in het jaar krijg ik daar geen vrij voor (onderwijs) en mijn aanstaande heeft een eigen bedrijf waar het alleen in de zomermaanden iets rustiger is. Maar omdat er zo weinig mogelijkheden overbleven, waren we bereid een compromis te sluiten en gewoon eerst op vakantie te gaan en dan op 17 augustus te trouwen en daarna alleen een weekendje weg te gaan. Had ook wel voordelen: kwam mooi uit met vakantiedata van anderen en aan het eind van de zomer zouden we wel lekker uitgerust onze mooiste dag kunnen beleven. De specifieke datum heeft ook te maken met de beperkte mogelijkheden van onze droomlocatie.
Zo gezegd zo gedaan: we stuurden een mail rond of mensen deze datum vast wilden reserveren in hun agenda. We kregen veel blije en positieve reacties. Maar we ontvingen ook een bijna ambtelijk schrijven van broer en schoonzus, vol psychische drukmiddelen, dat de datum voor hen niet uitkwam, om vele verschillende redenen. Maar waar het eigenlijk op neer kwam, was dat ze niet bereid waren er veel geld aan uit te geven en dat ze geen zin hadden (ze wonen in Engeland) op en neer te vliegen naar Nederland omdat ze in de week daarna naar Griekenland moeten.
Hierbij moet ik misschien vertellen dat de relatie met mijn broer en schoonzus de afgelopen 10 jaar heel precair is geweest. Mijn schoonzus is een erg moeilijk iemand, met een bijna onleesbare gebruiksaanwijzing, die regelmatig het hele huis op stelten zet en mijn broer past zich willoos aan elke gril aan. Omdat wij mijn broer en ons leuke nichtje en kleinkind niet kwijt willen, hebben mijn ouders en ik heel veel geslikt, gepikt en verdrongen en ons best gedaan de goede sfeer te behouden. Afgelopen kerst is er eindelijk van alles uitgepraat en de situatie leek ook daadwerkelijk te verbeteren. Er was meer mailcontact en schijnbaar meer interesse. Maar daar doet dit geen goed aan.
Ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil vooral mijn lieve nichtje niet diep teleurstellen en mijn ouders geen verdriet doen, maar eigenlijk houdt het hier wel op. Niet dat we niet in de herfst zouden kunnen trouwen, maar dat zou veel meer stress geven in de voorbereidingen en in de eventueel vrije tijd daarna. Bovendien is mijn aanstaande ervan overtuigd dat welke datum we ook kiezen ze altijd wel een probleem zullen opwerpen. Ik ben bang dat hij gelijk heeft.
Sorry voor dit lange verhaal. Maar ik ben erg benieuwd of iemand van jullie ook met dit bijltje heeft gehakt en wat jullie dan gedaan hebben/zouden doen.
-
Poe heb niet echt een heel makkelijk advies, maar op een gegeven moment houd het toch echt op.
Heb je het al eens met je ouders besproken? Misschien zeggen zij ook wel, laat het dan maar. (alsin dan je broer er maar niet bij)
-
Ik zou nu voet bij stuk houden. De datum die jullie uiteindelijk gekozen hebben kon in eerste instantie wel voor je broer en schoonzus lijkt me. Dan is het nu klaar. Het is jullie dag en jullie hebben er alles aan gedaan om hen er ook bij aanwezig te laten zijn.
Daarnaast is het nu niet eens zo dat ze op deze dag niet kunnen, maar de week erop iets hebben. Dan kun je toch nooit met een geschikte datum komen?
Waarschijnlijk haal je de goede banden die er weer een beetje leken te zijn wel een beetje onderuit. Maar ergens is er een grens en ik denk dat die nu wel bereikt is.
Heel veel sterkte, want dit is niet hoe de voorbereidingen op je huwelijk zouden moeten zijn!
-
Moeilijk hoor... Ik denk dat jullie nu alle mogelijke moeite wel hebben gedaan. Ik zou het persoonlijk ook niet eerlijk vinden naar de rest vd vrienden en famiie, die dus ook allemaal afhankelijk zijn van de grillen van je schoonzus en broer. Want laten we wel wezen, wat een onmogelijk mens je schoonzus ook is, je broer is een volwassen vent die verantwoordelijk is voor zijn eigen leven en keuzes! Als zij zich (expres?) zo onwillig mogelijk opstelt t.a.v jullie huwelijk, wie zegt dan dat hij niet alsnog er alles aan kan doen om er wél bij te kunnen zijn, desnoods zonder haar?
Je zegt dat je je nichtje diep teleur zou stellen als zij er niet bij zou kunnen zijn. Maar uiteindelijk ben jij niet degene die haar teleur zou stellen, maar haar eigen ouders. Zou het kunnen dat je het vooral heel vervelend vindt dat je nichtje er niet bij kan zijn, omdat dit indirect laat zien dat jouw enige broer jouw huwelijk niet de moeite waard vindt om wat plannen voor om te gooien om erbij te kunnen zijn? Dat bedoel ik niet vervelend, ik weet helaas uit eigen ervaring hoe rot het is om erachter te komen dat de prioriteiten voor elkaar (ver) uit elkaar blijken te liggen. Dat is heel verdrietig, maar uiteindelijk heb je er het meest aan door dan voor jezelf te kiezen en die negativiteit van die ander achter je proberen te laten. Als zij niet willen, jammer dan voor hen. Zorg ervoor dat jij sowieso een prachtige dag hebt met de mensen die wel moeite voor jullie willen doen!
-
Echt heel mooi gezegd Sofraine! Ben het helemaal met je eens.
-
Zoals @nniek al zei, voet bij stuk houden nu. In mijn ogen hebben jullie je al in elke mogelijke bocht gewrongen voor hen en dat houdt ergens op, het is jullie trouwdag toch! Zij zouden blij moeten zijn dat ze mogen komen, het begint er nu juist op te lijken dat jullie je vereerd zouden moeten voelen als zij kunnen komen..
Sterkte ermee, want het is zeker niet makkelijk!
-
Hoe moeilijk het ook is, ik zou hier de lijn trekken. Het houdt ergens op. Ik vind het eigenlijk al bizar dat jullie de datum waarop jullie willen trouwen al 2x hebben verzet omwille van externe factoren, maar begrijp het tergelijkertijd ook wel. Wat je nu ook doet, het lijkt me waarschijnlijk dat schoonzus en broer wederom een excuus zullen hebben. Veel sterkte met deze situatie, ik weet uit ervaring dat het niet fijn is om je familie uit elkaar te zien vallen.
-
Mijn eerste reactie was net als wat sofraine zegt: Jij doet je nichtje geen verdriet, dat doet je broer! Jij hebt je al genoeg aangepast.
En ja het is natuurlijk niet leuk om op deze manier geconfronteerd te worden met het feit dat je broer er niks voor opzij wil zetten. Maar
ik denk eerder dat dit zijn gemis is. Hij gaat niet bij deze dag aanwezig zijn is mijn gevoel.
Anderen zullen ook wel zien dat dit een beetje een vreemde actie van hem is.
Maar toch vraag ik me ook af, heb je dit niet aan zien komen? Zeker omdat je ook schrijft dat het al niet lekker liep de laatste jaren.
Ik wens je heel veel sterkte, en ik hoop dat je toch nog kunt gaan genieten van je huwelijksvoorbereidingen
-
Als je het heel simpel bekijkt is het niet mogelijk dat zij in april, mei, juni, juli en eind augustus elke keer zulke belangrijke afspraken hebben dat die niet afgezegd kunnen worden voor de bruiloft van hun (schoon)zusje. Daar vanuit gaande betekend dat dus dat zij niet bijster veel moeite willen doen om bij jullie bruiloft willen zijn en nemen jullie bruiloft niet zo serieus als dat je zou willen/zou moeten.
Ik krijg hierdoor ook het idee dat zelfs als je hun nu een datum uit zouden laten kiezen ze niet straks wat anders plannen waardoor ze toch niet kunnen. Kies dus een datum die jullie willen en de rest van de mensen wel kan, en ga jullie bruiloft plannen en ervan genieten. Ik weet dat het heel lastig zal zijn voor je, en dat dit alles makkelijker is gezegd dan gedaan omdat het wel je broer is. Je kunt wel nog een keer duidelijk aangeven dat je hoopt dat hij toch probeert te komen omdat je hem er graag bij wilt hebben, en vertellen dat je hem als getuige zou willen hebben en je nichtje als bruidsmeisje. Hopelijk overtuigd hem dit om toch te komen (en hopelijk tegen zijn vrouw in te gaan voor de bruiloft van zijn zusje).
-
Aan de ene kant geven zij steeds aan niet te kunnen maar jij geeft ze ook de kans om steeds datums af te zeggen.
Houd voet bij stuk 17 augustus it is.
Zeg je broer dat je hem er graag bij wil hebben als getuige maar dat je niet aan het schuiven kan blijven.
Zij moeten zich aan jullie bruiloft aanpassen niet jij aan hun.
Je vraagt 1 dag!!! dat mag niet teveel gevraagd zijn voor een broer.
-
Ben het met iedereen hierboven eens. Het is heel spijtig, maar het lijkt er inderdaad op dat je broer (en schoonzus) zijn prioriteiten anders legt. Daarin is hij vrij, al is het niet echt hartverwarmend. Ook lijkt het me dat als je hen een datum zou laten kiezen, die datum wat verder in de toekomst toch ineens niet meer haalbaar voor hen blijkt. De relatie met je nichtje kun je nog op tal manieren onderhouden, en hoeft niet afhankelijk te zijn van de relatie met je broer.
Zet de datum, laat het iedereen weten, en of je broer wel of niet komt zie je dan wel (ik denk dat de kans dat hij bijdraait misschien nog wel groter is dan je denkt, en wie weet bellen je ouders hem nog eens op om hem aan zijn familieplichten te herinneren). Wie weet vervalt of verandert een van de plannen die ze nu hebben, en zijn ze eralsnog bij. Overigens zou ik hem niet (meer) als mijn getuige vragen. De geste is leuk, en misschien, als hij tzt bijdraait kan het alsnog, maar voor nu geeft het niet echt het gevoel wat je zou willen....
-
Dank jullie wel voor alle reacties zo snel. Ze onderstrepen allemaal wat ook mijn/ons eigen gevoel is.
Ik heb ze een brief geschreven waarin ik uitleg waarom we, met medeneming van de door hen opgegeven data, tot deze datum zijn gekomen.
Daarbij heb ik de mogelijke opties voor hen om toch te komen, zelfs als ze op een dag heen en weer zouden willen vliegen, op een rijtje gezet (en dat zijn er legio). En de brief afgesloten met dat het ons verdriet zou doen als ze niet zouden komen en mijn nichtje geen bruidsmeisje zou kunnen zijn, maar dat het hun beslissing is.
Dat mail ik ze morgen, zonder de illusie, maar met ergens toch nog de hoop dat ze van gedachten zullen veranderen.
Ik begrijp jullie gedachten over dat we sowieso al te veel rekening met ze hebben gehouden. Ik begrijp ook de vragen over of we het niet aan zagen komen en de acceptatie van de uit elkaar liggende prioriteiten. Ik kan daarover zeggen dat het allemaal heel gecompliceerd is en dat ik uit een conflictvermijdend gezin kom, waarin het moeilijk ligt dingen uit te spreken en knopen door te hakken. Mijn aanstaande is daar gelukkig heel anders in, dat is voor mij wel goed. Ik had zelf eigenlijk al afstand genomen, maar vooral voor mijn ouders en omdat ik toch van mijn broer en mijn nichtje houd, heb ik sinds de kerst geprobeerd op de veranderde signalen in te gaan en, zij het terughoudend, de banden weer wat aan te halen. Ik had onbewust toch weer hoop gekoesterd dat het goed zou komen (mijn broer en ik waren vroeger heel hecht) en ik wilde mijn broer als getuige vragen als teken dat de onaangename periode nu achter ons lag - en omdat het mijn ouders heel veel plezier zou doen, wat eigenlijk geen goede reden is, natuurlijk. Maar dat ik het nog niet gevraagd had, zegt misschien al genoeg. Want ik voelde ergens nog steeds die enorme reserve.
Mijn schoonzus is een verhaal apart. Nadat ze de afgelopen twee maanden mijn zelfverklaarde nieuwe beste mailvriendin was en me werkelijk (na 10 jaar radiostilte) overstroomde met mails over weddingdress-shopping (ze is een Engelstalige Griekse) en goede adviezen, hoorde ik ineens niets meer nadat ik haar plaatjes had gestuurd van de jurk die ik heb uitgekozen. Maar vanmiddag kreeg ik als klap op de vuurpijl eindelijk een drieregelige reactie op de jurk: wel aardig, maar vast niet flatteus voor mijn figuur. Of ik hem wel gepast had? Dat doet toch werkelijk de deur dicht. Zij hoeft van mij niet eens meer te komen.
Nou ja, ik verzend de mail morgen en dan heb ik al het mogelijke gedaan en kan ik mezelf niets verwijten. En als we dan de definitieve afwijzing binnen hebben, kan ik het hopelijk achter me laten.
-
Ik zou geloof ik geen brief sturen maar gewoon de uitnodiging, want zij weerleggen toch jouw standpunt en dan krijg je alleen maar
weer (zeer waarschijnlijk vervelend) heen en weer gemail, welles nietes, maar dat is natuurlijk je eigen beslissing! Zij beslissen (zo lijkt het althans) hoe de mailwisseling verloopt, neem het heft in eigen hand! you go girl!!!!!
Toevallig zag ik een ander topic je jurk en ik vind 'm wel erg mooi en ik ben er zeker van dat hij heel mooi zal staan!!
Jij snapt, wij willen tegen die tijd dat je m aan hebt wel foto's zien :biggrin:
Verder wens ik je heel veel succes en probeer lekker van alles te genieten!
-
Ik zou geloof ik geen brief sturen maar gewoon de uitnodiging, want zij weerleggen toch jouw standpunt en dan krijg je alleen maar
weer (zeer waarschijnlijk vervelend) heen en weer gemail, welles nietes, maar dat is natuurlijk je eigen beslissing! Zij beslissen (zo lijkt het althans) hoe de mailwisseling verloopt, neem het heft in eigen hand! you go girl!!!!!
Toevallig zag ik een ander topic je jurk en ik vind 'm wel erg mooi en ik ben er zeker van dat hij heel mooi zal staan!!
Jij snapt, wij willen tegen die tijd dat je m aan hebt wel foto's zien :biggrin:
Verder wens ik je heel veel succes en probeer lekker van alles te genieten!
Dank je! Als ik zelf niet heel erg overtuigd was van de jurk, zou ik hem nooit besteld hebben en bovendien had ik twee zeer kritische kijkers meegenomen die hun fiat gaven. Dus haar opmerkingen hebben mij niet aan het twijfelen gebracht over de jurk. Maar wel aan of zij überhaupt nog wel welkom is. ;-)
Mijn mail is een take it or leave it-verhaal, dus daar kan geen eindeloze mailwisseling meer op volgen. Het is voor mij ook echt duidelijk de laatste handreiking, daarna is het klaar. Maar als ik het niet zou doen, zou ik het gevoel hebben dat ik een laatste kans niet benut had. Tegelijkertijd heb ik hem nog niet verstuurd, zodat ik er nog een nachtje over kan slapen.
-
Ik zou de mail ook niet sturen. Het is fijn het even van je af te schrijven, maar dit soort dingen hebben nooit de uitwerking die je wil, precies zoals Gympie schrijft. Wat wil je eigenlijk dat de uitwerking is? Als het een soort closure is, hoef je het eigenlijk niet te sturen, want dan gaat het gewoon om het verwoorden van je eigen gevoel, en draait het ook niet meer om hun reactie. Maar slaap er nog maar een nachtje op, dingen zien er altijd anders uit in de ochtend.
Heb je jurk ook in het andere topic gezien, erg mooi!
-
Maar voor je eigen gevoel wel fijn om het misschien toch te doen.
Ook weten zij dan hoe het ervoor staat en wat ze ermee kunnen.
-
Wat een lastige situatie Anneli! Ik zou er inderdaad nog even een nachtje over slapen.
Ik kan me goed voorstellen dat je hen nu eens duidelijk wilt maken hoe jij je hieronder voelt, maar aan de andere kant weet ik ook uit eigen ervaring dat zulke mails vaak heel anders worden opgevat als bedoeld. Mail is wat dat betreft een veraderlijk medium...
Sorry voor dit non-advies, maar ik wens je wel heel veel succes met het maken van keuzes in deze! (En natuurlijk hoop ik voor jou dat je broer gewoon een beetje bijdraait!)
Oh, en echt een prachtige jurk trouwens!
-
Mijn schoonzus is een verhaal apart. Nadat ze de afgelopen twee maanden mijn zelfverklaarde nieuwe beste mailvriendin was en me werkelijk (na 10 jaar radiostilte) overstroomde met mails over weddingdress-shopping (ze is een Engelstalige Griekse) en goede adviezen, hoorde ik ineens niets meer nadat ik haar plaatjes had gestuurd van de jurk die ik heb uitgekozen. Maar vanmiddag kreeg ik als klap op de vuurpijl eindelijk een drieregelige reactie op de jurk: wel aardig, maar vast niet flatteus voor mijn figuur. Of ik hem wel gepast had? Dat doet toch werkelijk de deur dicht. Zij hoeft van mij niet eens meer te komen.
:huh:
Daar heb ik wel eventjes een minuutje van met mn mond open zitten kijken.. Waar haalt ze het lef vandaan daar over te beginnen? Ook ik heb de jurk gezien en die is echt prachtig, dus dat komt helemaal goed!
Dit ziet er in mijn ogen uit als stoken, puur om in die relatie tussen jouw en je broer te stoken..
* Sorry voor die ietwat heftige reactie*
Slaap er een nachtje over en probeer het daarna los te laten.. En vanaf dan proberen zoveel mogelijk op de leuke dingen van je bruiloft te focussen !
-
Sja... het is ongelooflijk. Maar het geheel werd wat gerelativeerd door de reactie van mijn beste vriendin, die mee was met het uitzoeken van de jurk. Ik had haar gemaild wat mijn schoonzus gezegd had. Zij antwoordde: "
"Woehahahahahaha!!! En dat voor de vrouw die in een oud Griekse theedoek getrouwd is. Whoehahahahahaha!!!"
En daar werd ik nu weer helemaal blij van. :laugh:
Intussen is het nog gekker geworden. Mijn broer heeft mijn moeder gebeld om te vragen of ze iets te maken had met c.q. invloed uit kon oefenen op de datum. :blink:
Hier moet héél gauw paal en perk aan gesteld worden!
-
Jeetje Anneli wat een heftig verhaal.
Heel jammer dat je broer niet de beslissing neemt om naar jouw mooiste dag toe te komen en dat er altijd wat is.
Ik denk net als de rest dat je genoeg rekening met hem en je schoonzus hebt gehouden. Nu is het jullie tijd en het wordt jullie dag. Hij kan kiezen om er wel of niet bij te zijn. Hoe moeilijk en lastig het voor jou ook zal zijn als hij besluit niet te komen. Laat je er vooral niet van weerhouden om te genieten van jullie mooiste dag.
Wat de mail betreft. Slaap er nog een nachtje over. Mijn ervarig is dat mail altijd anders geinterpreteerd wordt en dat het onderwerp voor discussie geeft. Maar doe vooral wat je hart je in geeft. Sterkte.
-
Haha, geniale opmerking :wink:!!
Dat wordt inderdaad echt te gek, hopelijk steunen je ouders jullie hierbij! Ik zou denk niet eens meer een uitgebreide mail sturen, alleen dat jullie definitief die datum hebben gekozen, omdat dit overeenkwam met de data die jullie van iedereen, inclusief hen, hebt doorgegeven. Laat ze daarna maar in hun eigen soep gaarkoken .. Want augustus is niet heel ver meer en bepaalde dingen moeten op tijd geregeld worden toch!
-
Jee Anneli, wat een heks van een vrouw zeg! En waar haalt je broer het lef vandaan om je moeder op te bellen met die vraag! Sowieso vind ik het idioot hoe die twee zich met de datum lopen te bemoeien, het is verdorie JULLIE bruiloft, niet die van hen! Ik.probeerde me voor te stellen hoe ik dat tegen een ander zou vertellen "ja ik moet nog even kijken wanneer mijn zus mag gaan trouwen, want mijn agenda staat best vol" :blink: . Idioot toch? Het is gewoon niet aan een ander om jullie trouwdatum te kiezen! Misschien is het inderdaad zo dat je ze hierin te veel macht hebt gegeven, maar een normaal mens zou het wel uit zijn hoofd laten daar dan op deze manier ook daadwerkelijk gebruik van te maken lijkt me.
Wat betreft je mail: als jij daarin je hart kan luchten en je het gevoel hebt dat je het na het versturen dingen los kan laten, zou ik m versturen. Misschien is het wel goed dat iemand ze eens wijst op hun gedrag. Altijd maar op je tenen lopen omdat dingen niet uitgesproken kunnen/mogen worden heeft tot nog toe i.i.g. ook niet tot het gewenste resultaat geleid.. Ik zou idd wel je mail vandaag nog eens doorlezen en evt. dingen aanpassen zodat je er zeker van bent dat het niet overkomt als een boze gefrustreerde mail vol beschuldigingen die in the heat of the moment geschreven is. Dan escaleert het waarschijnlijk alleen maar verder.
En wat voor reactie je ook terug mag krijgen, (superpositief bijv.) of hoe dingen ook mogen gaan lopen, blijf bij de door jullie (jij en je verloofde) gekozen datum hoor! Als je nu weer voor hen met de datum gaat schuiven, beloon je ze eigenlijk voor hun eerdere gedrag door aan ze toe te geven.
-
Helaas ben ik erg slecht in het geven van goede adviezen, maar ik wil je toch even een hart onder de riem steken. Ongeacht de uitkomst van dit alles hoop ik dat jij en je AS een geweldige dag zullen hebben, want daar gaat het uiteindelijk om!
-
Ik zou de mail wel versturen juist omdat het voor jou gevoel goed doet.
Succes en toch sterkte. dat je ook een negatieve mail terug kan krijgen.
-
Wow, wat een apart verhaal! Heb je de e-mail al verstuurd?
-
ja daar ben ik idd ook erg benieuwd naar of je m al hebt verstuurd.
En ik sluit me helemaal bij sofraine aan. Van dit soort belachelijke situaties die je beschrijft ga je gewoon spontaan
tegen je eigen computer zitten praten haha :biggrin:
Nou meid succes en hou je poot stijf :biggrin:Ik zit me nu net trouwens te bedenken dat je schreef dat het al heel lang niet lekker zat in jullie gezin en dat het een conflict vermijdend geheel is geweest al die tijd.
Ik denk dat je dan ook een bepaald 'rollenspel' ontwikkeld in hoe je reageert op en naar elkaar en dat jouw reactie vaak
de aanpassende is (of is geweest) en dan zou het 'logisch' zijn dat je broer op deze manier reageert, kun je toch niet nog
een keer aanpassen...... (dat verwacht hij, omdat het misschien al die tijd zo is geweest).
Dat zou wel verklaren waarom hij je moeder heeft gebeld. Maar wat ik me ook afvroeg is: wat zei je moeder?
Succes en tijd om dat eens om te gaan draaien (het 'rollenspel')
-
Jeetje meis wat zit jij in een lastig parket.
Hopelijk komt het niet tussen jou en je oudres in te staan, iets waar ik niet vanuit ga, het is al lastig genoeg!
Veel sterkte ermee en hou ons op de hoogte!!
-
The story continues...
Vanochtend ontvingen wij een PS-mail van mijn broer, waarin hij zei dat zij zo ongelukkig zijn met de situatie. Zij willen o zo graag op onze bruiloft komen, maar zelfs als ze een manier zouden vinden om toch te komen, zouden ze dan die dag zo gehaast en gestrest zijn als ze helemaal niet zouden willen op onze trouwdag. En dan de mooiste zin, waar ik echt heel boos om werd gezien de enorme vracht data van ze waar ik al daadwerkelijk rekening mee had gehouden:
Again, we do understand that you have to plan your wedding according to what is best for you, but purely from our point of view, we just wish that you would have asked us if this particular date was going to be suitable.
Ik heb mijn eigen brief nog veranderd en erin aangetoond hoe ongelooflijk veel rekening wij al met hun beperkingen hebben gehouden. En toen heb ik hem opgestuurd. Ik verwacht er niet veel van - althans niet dat ze nu ineens bedenken dat ze wel kunnen komen. Maar je weet het nooit, het kan altijd meevallen.
Onze datum blijft dus staan. Ik heb zelfs vanmiddag met de burgerlijke stand gebeld om hem te reserveren. Me door het hele gebeuren op een vervelende manier bewust van wat ik deed, terwijl zoiets toch eigenlijk alleen leuk hoort te zijn!
Maar ik moet echt zeggen: het voelt heel erg goed om eens niet met alle grillen mee te gaan. Ik las hierboven de opmerkingen over het "rollenspel" en dat was precies het gevoel dat mijzelf vandaag ook was bekropen. Ik kan mijn leven toch niet aanpassen aan wat er voor hun suitable is?! En zo gaat het wel al heel erg lang, elke kerst weer (dan komen ze altijd over voor de feestdagen). Alles wordt om de lieve vrede altijd maar gedaan zoals het hen uitkomt. En daar heb ik al heel lang genoeg van. Dus het voelt uitstekend om nu eens duidelijk te zijn in "tot hier en niet verder".
@gympie: mijn moeder is niet goed in dit soort dingen. Zij blaat er met alle goede bedoelingen vaak veel te veel uit. Maar nu had ze gezegd dat het ons feest was, dat zij het organiseerde noch betaalde, dus dat ze er niets over te zeggen had. Voor haar doen erg stoer, hoor.
@Lies86: nee, ik ben niet bang dat dit tussen mijn ouders en mij in komt te staan. Het zou wel tussen mijn ouders en mijn broer kunnen komen te staan, maar dat wordt dan traditiegetrouw vast niet uitgesproken. :wink: Maar als ze besluiten niet te komen, zal dat mijn ouders wel veel verdriet doen. Ik denk dat het uiteindelijk voor hen moeilijker zal zijn dan voor mij.
Overigens had ik eerst een zin in mijn mail over dat ik mijn broer als getuige had willen vragen (want dat overwoog ik - ook al weer vanwege mijn ouders - nog steeds), maar die heb ik geschrapt. Ik wil het helemaal niet. Dan kan ik beter mijn vader zelf vragen. Of iemand anders die de afgelopen 10 jaar wel heeft laten zien dat hij/zij van me houdt. :cool:
-
Again, we do understand that you have to plan your wedding according to what is best for you, but purely from our point of view, we just wish that you would have asked us if this particular date was going to be suitable.
After plenty of discussion, this date is suitable to us. We hope to see you there.
Ik vraag me trouwens af waarom ze dan zo in de stress zouden zitten op jullie trouwdag als zij de dag erop zouden moeten reizen. Daar doe je de dag vantevoren toch niets aan, of zitten ze anders ook de dag voor ze reizen nerveus op de bank nagel te bijten? Tijd dat hij leert dat hij niet de zon van ieders universum is.
-
... Echt ongelofelijk.. :\
Krijg het er zelf gewoon benauwd van, omdat ik me zo goed voor kan stellen hoe frustrerend dit moet zijn voor jullie! Stoer van je moeder, dat ze zo voor jullie is opgekomen. Geeft aan dat zij er ook wel klaar mee is.
Knap dat je nu ook de knoop van het getuige-schap hebt doorgehakt, ben het helemaal met je eens dat je daar beter iemand voor kan kiezen die wel in goede en slechtere tijden voor jou klaarstaat!
-
Again, we do understand that you have to plan your wedding according to what is best for you, but purely from our point of view, we just wish that you would have asked us if this particular date was going to be suitable.
Jemig! Wat een nare situatie. Ik hoop dat je ondanks alles toch kan genieten van de voorbereidingen. Goed van je dat je de datum hebt vast gelegd!
-
Dit is echt te gek voor woorden, dat je een datum moet aanpassen vanwege hun. Waar haalt ie het lef vandaan???
Ik vind het echt ongelooflijk dat hij dat uberhaupt opschrijft!
Wat zegt je man daarvan? die staat toch zeker ook met zijn oren te klapperen?
Ik sluit me aan bij de zin van jassou!!
Gefeliciteerd met het reserveren van je datum (laten we maar richten op de positieve dingen, de negatieve kosten veel
te veel energie, en die heb je nu hard nodig voor je trouwerij), wanneer ga je weer voor je jurk?
-
Mijn man zegt: "WIJ gaan toch trouwen?" En verder is hij heel goed in dit soort dingen naast zich neerleggen. En oja, hij zegt ook: "Zie je wel, we hadden gewoon op de fiets naar het stadhuis moeten gaan en aan de balie trouwen." Maar dat is meer om mij te pesten en omdat hij sowieso de uitvoeriger bruiloft alleen leuk vindt omdat ik het zo leuk vind. :)
Ik vind de zin van Jassou ook erg geslaagd! Jammer dat ik mijn mail al verstuurd heb...
@jassou: ze wonen in Engeland. Wel 45 minuten vliegen! Belastend en stressvol, hè?
Ik voel me al een heel stuk beter. Maak wel de hele tijd grappen over dat ik een jurk heb met een fish-pattern (mijn schoonzus denkt dat een zeemeerminnenmodel zo heet, dat mijn jurk een zeemeerminnenmodel heeft, dat dat voor mij onflatteus is en dat zij verstand van mode heeft). Maar intussen zwijmel ik gewoon heerlijk bij de plaatjes. :biggrin: :biggrin: :biggrin: :biggrin: :biggrin:
Wordt vervolgd. :wink:
-
Een zeemeerminnen model heet een fishtail silhouette, een fish pattern is een jurk met vissenpatroon, dus met een stof van schubben of visseplaatjes. Onze familie woont ook in Engeland, dus wij reizen ook af en aan. Dat is soms stressvol, maar dat doe je gewoon voor elkaar.
-
Dat vind ik ook! Omgekeerd zou ik er niet over piekeren het niet te doen. Maar ja.
Een jurk met schubbenmotief zou op zich wel heel kek kunnen zijn! Gebaseerd op van die sluierstaartvissen of zo... daar kun je vast iets moois van maken! Ik heb gisteravond al een portret van mezelf gemaakt voor mijn aanstaande in een letterlijk visvormige bruidsjurk. Een hele dikke vis, natuurlijk. Hij vond het erg leuk dat hij nu toch vast een voorproefje kreeg van wat ik aan ga trekken... :biggrin:
-
Ik herken in dit in veel mindere mate in mijn schoonfamilie. Door wat misverstanden hebben mijn as en zijn broer een tijdje geen contact gehad. Onze datum was allang bekend toen we hoorden dat zij rond die tijd hun tweede kindje verwachten. Omdat het contact toch al niet goed was kwam dat eigenlijk goed uit. Ze zouden dan toch niet komen, ook al zouden we ze uitnodigen.
Ondertussen is het een en ander uitgepraat en is de relatie wel verbeterd, gelukkig.
In jouw geval zou ik zeker voor jullie zelf kiezen! Zo maak jij jouw punt en moeten zij zich maar aanpassen, in plaats van andersom. Zo iemand als je schoonzus zou ik niet eens op mn bruiloft willen, als begrijp ik dat je broer en nichtje daar dan ook bij horen. Kies voor jezelf, maak je punt en het komt wel goed! Sterkte ermee!
-
You rock girl!
Hou de eer aan jezelf. neus omhoog, tieten naar voren, kont naar achteren en gaan met die banaan!
En nu er echt helemaal jullie feestje van maken en niet dat van hen!!!!
Hotsaaaaaaaaaa
-
Goed gedaan.
Hoe vervelend het ook is, goed dat je duidelijk bent geweest.
Een bruiloft regelen is al genoeg werk, maak het zo stress-vrij mogelijk.
Succes verder!
-
Nou, geloof het of niet - en wat er uit komt moeten we ook nog maar zien (zei zij wantrouwend) - maar mijn mail lijkt daadwerkelijk indruk gemaakt te hebben. Ze zijn aan het kijken wat er te regelen valt. Nu kan ik ook best dramatisch schrijven, al zeg ik het zelf, maar ik was toch helemaal niet zeker van enige kans van slagen.
We kregen een mail waarin stond dat alles berustte op een misverstand over de beschikbare data. En dat zij het gevoel hadden gehad dat het ons niet interesseerde of zij kwamen en dat we ondanks de waslijst helemaal geen rekening leken te hebben gehouden met de data. Sja. Maar ze geloofden wel wat ik had geschreven, dat we daar juist voortdurend rekening mee gehouden hadden.
Instinctief heb ik eerst heel kwaad gereageerd en toen een beetje per mail geruzied met mijn broer. (Verstandig...) Maar later op de dag heb ik mijn broer maar een mail gestuurd of we niet eens gewoon moeten praten. Niet over de bruiloft, maar over alles.
Het klinkt misschien allemaal heel zwak en toegeeflijk, maar vergeet niet, dat mijn broer uit dezelfde verzwijgcultuur komt als ik. Ook hij is gewend naar dingen te raden i.p.v. ze uit te spreken.
Hoe dan ook ben ik erg blij dat ik mijn eerste mail gestuurd heb. Want daarmee heb ik toch paal en perk gesteld aan hun gedirigeer. En ik vind het toch wel opvallend, dat ze ineens wel iets kunnen proberen te regelen als je eens een keer niet toegeeft. Dat zal ik onthouden.
-
Wauw Anneli, dat had niemand gedacht! En ik snap heel goed dat je toch wilt proberen het uit te praten, het blijft je broer.. Fijn dat je nu eindelijk doorgedrongen bent tot ze! ( al is het maar een beetje!)
En dat stukje uit hun gebruiksaanwijzing zou ik idd zeker onthouden! haha
-
Voor jou inderdaad heel fijn dat ze nu even indimmen. En ik zou gewoon ook heel duidelijk herhalen dat het
jouw dag is! En dat het aan hem blijft of hij komt.
Maar ik vind zoiezo dat jij geen rekening hoeft te houden met zijn beschikbare data. Jij trouwt toch.
En nee hoor helemaal niet toegeefelijk. Je hebt toch duidelijk je punt gemaakt nu. Het blijft toch je broer, maar wel je poot stijf houden hoor :tongue:
succes
-
Fijn!
Ook goed om eens in gesprek te gaan.
Blijf dan vriendelijk, maar niet toegeeflijk worden he.
Blijf bij je standpunten.
-
Pfffff. Zo vermoeiend allemaal en het leidt me zo af van alle leuke dingen die bij de voorbereidingen horen. Maar ik ben daar weer mee aan de slag en het plezier komt druppelsgewijs weer terug.
Mijn broer heeft positief gereageerd op het voorstel onze relatie nieuw leven in te blazen. Blijkt alleen dat hij en ik echt in twee werelden leven waar het de herinnering aan wat we ooit hadden betreft. Wat voor mij een hele hechte, betrokken band (ik gebruikte zelfs het woord vriendschap) was, is in zijn perspectief een relatie van twee kinderen, die verstrikt was in allerlei problemen. Dat verschil begrijp ik niet en ik denk dat zijn vervormde herinnering uit iets anders voortkomt (namelijk uit wat zijn vrouw hem heeft wijsgemaakt). Maar ik probeer het te negeren en het positieve te zien in zijn gedeelde wens het contact te herstellen.
Mijn schoonzus heeft me nog eens een mail gestuurd over dat wat intussen een fish-bone-style is geworden alleen flatteus is als je 1,90 bent en 40 kilo weegt. Dat relateerde ze overigens aan zichzelf, dat het haar niet zou staan. Zij is graatmager maar met vrij brede heupen. Ik kon er eigenlijk allen nog maar een beetje om lachen. En ik heb het weer klaargespeeld haar vriendelijk te antwoorden. Gewoon omdat ik zelf zo zeker ben van mijn jurk. Alleen als ze er op de trouwdag zelf iets over zegt, sla ik mijn bruidsboeket op haar kop stuk. :mad: :laugh:
Of ze komen weten we nog niet zeker. Maar ze zijn er aan aan het werk. Nou ja, we zien wel. :wink:
-
Pffff jeetje Anneli wat een verhaal zeg en wat vermoeiend zeg!!
Enne...laat die schoonzus van jou maar lekker lullen! Ik heb toevallig ook aardige rondingen én een fishtail (fishbone-style (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/laugh.gif) ) jurk en die jurken zijn juist gemaakt voor vrouwen met wat rondingen. Als je een graatmagere plank bent heb je niks om die jurk mee te vullen en hangt ie als een hobbezak om je lijf. Ik zou idd ook mn boeket op dr kop stuk slaan als ze er op je bruiloft wat over zegt en haar op t 1e vliegtuig naar huis zetten. Sorry dat ik het zeg maar wat lijkt ze me een naar mens...
Het klinkt gemakkelijk maar probeer je hier niet teveel druk over te maken en je te richten op de leuke dingen en de voorpret van de voorbereidingen! Want voor je het weet is het al zover en heb je helemaal niet van a l die voorpret kunnen genieten!
-
Alleen als ze er op de trouwdag zelf iets over zegt, sla ik mijn bruidsboeket op haar kop stuk. :mad: :laugh:
Stuk taart in dr gezicht duwen doet vast ook wonderen voor je aggressie!
-
Zonde van je bruidsboeket anneli!
Kan je veel beter die lellijke vaas die je vast wel van haar en anders van een oudtante krijgt voor gebruiken!
Het gaat niet om wat andere vinden van jou jurk, het gaat erom wat jij ervan vind!
Jij bent verliefd op je jurk (wat ik me kan voorstellen, hij is briljant!!)
Ben dan ook erg benieuwd hoe hij op jou lichaam staat, kan alleen nog maar mooier zijn!
Hopelijk komen je broer en jij tot een goed gesprek, om alle goede herinneringen nog eens op te halen.
Zal best spannend zijn, maar is misschien wel het beste.
Op naar alle leuke dingen!
-
Haha, moet toch wel lachen om je schoonzus. Hoewel het over email niet zo lekker overkomt, zeggen we bij dat soort opmerking altijd "oh, bless you! (optioneel: you're so funny)" Wel zorgen dat je de juiste net-niet-helemaal-duidelijke neerbuigende toon erin houdt. Als ze (in persoon) dan doorgaat heb je altijd nog de condescending smile (denk Sheldon Cooper).
(bedenk me net dat ze die mail net pas heeft gestuurd, nadat je je jurk dus hebt gekocht. Ze verspilt haar energie: The train has left the station!)
Het feit dat je met je broer nog wel over dingen als het verleden en jullie relatie kan praten, zegt ook al veel over jullie relatie. Als die echt niet meer te redden zou zijn, praat je daar niet (meer) over. Misschien ben je gewoon op weg naar een nieuw soort relatie met je broer, als twee volwassenen, met ieder een eigen ontwikkeling naar die staat van volwassenheid. Jij bent waarschijnlijk ook niet meer dezelfde persoon die je was als kind, dan is het logisch dat je relatie met de mensen die je had als kind ook verandert.
-
@Lies: je hebt gelijk, zeker zonde... Vooral omdat waarschijnlijk een bevriende collega mijn boeket gaat maken en daar dan natuurlijk uren liefdevol werk in heeft zitten (van een anonieme bloemist zou het me een heel klein beetje minder kunnen schelen). :wink: (En dank je, ja, mijn jurk is idd briljant, hè... zucht & zwijmel...) :biggrin:
@jassou: wat mijn broer betreft heb je gelijk - al moet ik er bij zeggen dat wij 31 en 33 waren toen de vervreemding begon. Dus ik dacht dat we dat kind-stadium wel voorbij waren toen. Maar mijn broer heeft tot vlak voor zijn 30e thuis gewoon (hij is de oudste), ik ging op mijn 24e definitief het huis uit. Dus misschien was hij voor zijn gevoel nog een kind, maar ik voor het mijne niet echt. Dat zou wellicht het verschil in perceptie kunnen verklaren.
Ik moest erg lachen om de Sheldon Cooper-benadering en vooral om "you're so funny", want dat is hier namelijk, voorzien van het dikke Griekse accent van mijn schoonzus, een gevleugeld woord, omdat zij dat als ze vrolijk is altijd héél overdreven zegt (ze is een beetje een nepperd, dus dan klinkt het altijd een beetje fake). Maar nu ben ik aan het roddelen. Foei! :blink:
@roxymilan: zonder rondingen is een mermaid zeker niet mooi! Ik ben nu meteen nieuwsgierig naar jouw jurk. Heb je al ergens een plaatje staan hier? :)
Ik kan nog steeds geen mermaid of vissengraat in mijn jurk ontdekken, behalve dat het lijfje iets verlengd is. Maar echt maar iets, in als: de rok begint niet bij de taille al wijd uit te lopen, maar meer vanuit de heupen. Naar mijn idee is een mermaid nauwsluitend tot minstens halverwege je dijen en dan wijd uitlopend. Dat klopt toch? Wel een mooi model ook, overigens. Heb er op de Love & Marriagebeurs een heel aantal voorbij zien komen tijdens de modeshow en daar waren heel mooie en leuke jurken bij!
-
@Anneli maak je niet druk, je jurk is echt PRACHTIG!!! Super chique, elegant en classy vind ik m! En of t echt een fishtail is, tja het lijfje loopt wel iets door maar je hebt ook jurken waar het idd nog verder doorloopt. Weet niet wat de norm is vanaf wanneer t fishtail genoemd wordt (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/wink.gif) Mijne is igg wel duidelijk een fishtail, ik zal even mijn jurk hier laten zien, dan kun je mijn "fishbonestyle" zien! (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/laugh.gif)
Ik haal ze op een later moment wel weer even weg...
En hopelijk kun je dingen uitpraten met je broer, wel vreemd dat hij zo'n andere beleving heeft van jullie jeugd samen. Misschien kun je hem dat ook eens vragen hoe dat komt dat hij daar zo op terugkijkt. Of dat hij wellicht een btje 'geindoctrineerd' is door die leuke schoonzus van je...
-
Ik kan nog steeds geen mermaid of vissengraat in mijn jurk ontdekken, behalve dat het lijfje iets verlengd is. Maar echt maar iets, in als: de rok begint niet bij de taille al wijd uit te lopen, maar meer vanuit de heupen. Naar mijn idee is een mermaid nauwsluitend tot minstens halverwege je dijen en dan wijd uitlopend. Dat klopt toch?
Klopt, wat jij hebt is namelijk een fit and flare. Niet dat het zin heeft om daarover weer in discussie te gaan met je schoonzus, want dan wordt ze namelijk min of meer in een hoek gedreven om nog specifieker te zeggen dat ook die stijl je niet zal staan, volgens haar. Laat dat maar. Straks zie je er geweldig uit op je bruiloft, en daar bereik je meer mee. :)
Ergens had ik in mijn hoofd dat jij en je broer allebei wel wat langer uit huis, en uit elkaars veld waren, dus dat daar een gat zat in tijd ofzo. Ach ja, veronderstellingen he? :)
-
Dat is ook zo, hoor, jassou. Ik ben nu nl 42 en hij 45. :wink:
En mijn schoonzus mag in haar eigen visbouillon gaar koken. :dry:
@roxymilan: wat een prachtige jurk is dat, zeg! En idd heel erg mooi om je rondingen! Vind het ook erg mooi dat hij helemaal van kant is, heel romantisch en stijlvol. Je sluier is ook schitterend! Bij elkaar een perfecte combi van klassiek en superhip. Als ik zelf niet zo'n mooie jurk had, zou ik er haast jaloers op worden! :floating:
-
En mijn schoonzus mag in haar eigen visbouillon gaar koken. :dry:
:laugh: :laugh: :laugh:
-
@roxymilan: wat een prachtige jurk is dat, zeg! En idd heel erg mooi om je rondingen! Vind het ook erg mooi dat hij helemaal van kant is, heel romantisch en stijlvol. Je sluier is ook schitterend! Bij elkaar een perfecte combi van klassiek en superhip. Als ik zelf niet zo'n mooie jurk had, zou ik er haast jaloers op worden! (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/floating.gif)
(http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/biggrin.gif) (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/biggrin.gif) (http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/biggrin.gif) Tnx Anneli, ben er zelf ook zooooo blij mee en kan echt niet wachten tot ik m aan mag!!
-
Ik vind dat jij vandaag wel iets te vieren hebt, roxymilan! Kijk naar je ticker: het is 2 maanden, 2 weken en 2 dagen tot je gaat trouwen. Mooie reden om lekker uit eten te gaan, toch? :cool:
-
Whaha dat had ik nog niet eens gezien! Ja is wel echt een mijlpaal ja, we hebben straks een verjaardag dus het stukje taart zal dan ook voor ons ook om deze reden zijn :wink:
-
Vandaag (na erom te vragen...) definitief bericht gekregen dat ze toch komen, compleet met de Griekse schoonouders van mijn broer. Die ken ik ook en die logeren daar op dat moment en ik vond het niet leuk voor ze als ze dan alleen in Engeland moeten blijven.
Dus nu ga ik morgen mijn nichtje bellen om te vragen of ze bruidsmeisje wil zijn en onze ringen dragen. :)
Maar wie ik nu als getuige moet nemen weet ik nog steeds niet. :blankstare:
-
Heey Anneli!
Wat goed dat ze komen! En voor jou weer een klein offer om zijn schoonouders ook te vragen, wel super lief van je!
En super dat je nichtje nu toch nog bruidsmeisje kan zijn!
En qua getuigen, al eens in andere hoeken dan familie gekeken?
Vrienden, je buurman of misschien wel je vader of moeder?
-
@Lies: ja, ben blij van dat vervelende gevoel af te zijn dat ze niet zouden komen. En het uitnodigen van zijn schoonouders is idd heel wat, want wij vieren 's avonds met maar 25 mensen, alleen naaste familie en beste vrienden. Het is dus best een inbreuk als daar twee relatief vreemden bij komen. Aan de andere kant ben ik ook wel eens bij hen op bezoek geweest op Kreta en heb toen niets dan hartelijkheid van ze ervaren, dus het was niet alleen om de problemen voor te zijn dat we ze toch hebben mee gevraagd. Het leek me ook daadwerkelijk niet leuk voor ze als ze alleen in Engeland moesten blijven, terwijl wij gezellig aan het feesten zijn. En wie weet dansen ze nog wel een sirtaki o.i.d. op mijn bruiloft voor ons geluk. (Voor de zekerheid ga ik bij de muziek voor de avond wel zoiets toevoegen, hahahaha - hoezo spontane actie... :laugh:)
Wat de getuige betreft... Ik overweeg het een na het ander, maar ik heb nog niet het juiste gevoel erbij. Komt vast wel, we hebben nog even... :rolleyes:
-
Heb vanmiddag mijn nichtje gebeld om te vragen of ze bruidsmeisje wil zijn. (1 van de 3, maar natuurlijk wel de "leader" zoals ik het haar even later zelf aan haar moeder hoorde vertellen, haha). Ze was er zooo blij mee! Zo leuk!!! :aww:
-
Heb vanmiddag mijn nichtje gebeld om te vragen of ze bruidsmeisje wil zijn. (1 van de 3, maar natuurlijk wel de "leader" zoals ik het haar even later zelf aan haar moeder hoorde vertellen, haha). Ze was er zooo blij mee! Zo leuk!!! :aww:
Wat leuk dat je nichtje er zo gelukkig mee is dat ze bruidsmeisje mag zijn.
Jammer hoe je schoonzus tegen je doet.
Wij hebben onze datum gewoon geprikt en mijn broer gaf aan dat ie een crossmotor-iets in Engeland had, maargoed onze locatie was al geboekt. Hij laat dan dat motorgebeuren gewoon schieten, omdat ie de bruiloft van z'n kleine zusje belangrijker vindt dan wat dan ook. Als onze locatie nog niet vast stond op die datum en het nog niet allemaal precies geregeld was, had ik m'n datum best verzet voor hem. Ik weet hoe belangrijk dat crossen voor 'm is. Niet als ie met heel veel data kwam waarop het niet kon.
-
Pff, ik heb vol verbazing dit topic gelezen. Jeetje Anneli, wat een gedoe zeg.
Gelukkig met een goede afloop, dus hartstikke goed dat je voet bij stuk hebt gehouden wat betreft de datum.
Ik wist echt niet wat ik las! Wij hebben zelf de datum geprikt en oeps, dat bleek bij sommigen niet zo goed uit te komen. We kwamen er pas later achter dat het in de voorjaarsvakantie lag, en onze beste vrienden zijn dan precies 12,5 jaar getrouwd en wilden dit dus vieren door in die week op vakantie te gaan. Dit gooien wij dus compleet overhoop. Maar geen woord erover of wij niet op een andere datum konden hoor, zij verzinnen wat anders.
Maar weer even terug over jou. Ik ben blij voor je dat het zo gegaan is, en leuk dat je nichtje zo blij is. Wat betreft je getuige(n). Ik heb zelf mijn ouders gevraagd, ik heb namelijk geen broers en zussen. Ik kon ook kiezen voor mijn vriendinnen maar mijn ouders staan toch dichter bij me, en ik zou het moeilijk vinden om te kiezen tussen mijn drie beste vriendinnen terwijl ik maar twee getuigen mag nemen. Misschien een ideetje voor jou om je ouders te vragen?