Trouwforum
Alles over trouwen => Het Aanzoek => Topic gestart door: Loui op 11 maart 2008, 15:13:59
-
Hallo Allemaal,
Ben ik één van de weinig mannen hier op het forum?
Ik vroeg me eigenlijk af of de meeste dames hier meer van de traditionele kant zijn en dus de man het aanzoek laten doen? Ik kom wel een aantal topics tegen van vrouwen die de man gevraagd hebben.. Leuk!
Wachten jullie net zo lang tot je gevraagd wordt? Of neem je op een gegeven ogenblik het heft in eigen hand? Ik ben benieuwd! :ph34r:
-
Ik heb mijn man gevraagd. Was hem net voor en ben niet zo traditioneel aangelegd.
-
Hij heeft mij gevraagd na wat subtiele hints, haha. Zou het zelf niet gevraagd hebben, zo traditioneel ben ik dan ook wel weer.
-
Wij hebben voordat we trouwplannen hadden, het er al verschillende keren over gehad. Mijn vriend zei altijd dat hij mij wilde vragen en als ik hem zou vragen, hij dan "Nee" zou zeggen. Hij wilde graag het heft in eigen handen houden, zoals hij dat vertelde. Ik heb vorig jaar zomer een poging gedaan, en niet doorgezet. Ik heb hem dat later wel verteld en toen schrok hij wel enigzins. Maar afgelopen oudjaarsnacht ging hij op z'n knieen in Disneyland Parijs (hij wilde het tijdens het vuurwerk doen om 00.00 uur, maar omdat het veel te druk was is hij uiteindelijk pas op de hotelkamer op z'n knieen gegaan).
Dus ik heb een man die het graag zelf deed.
-
Ik heb wat hints gegeven. Mijn vriend was er erg duidelijk in dat als ik hem zou vragen dat hij nee zou zeggen. Hij is nogal romantisch aangelegd en hij vond het veel te leuk om het zelf te doen. En achteraf vind ik het ook wel leuker dat hij mij gevraagd heeft.
-
Ik zou hem nooooiit gevraagd hebben.
In dat opzicht ben ik wel traditioneel.
-
hij heeft mij gevraagd
ik zou hem ook niet gevraagd hebben denk ik, ik heb er eigenlijk nooit echt over nagedacht, had er ook geen tijd voor want hij had me al gevraagd voordat ik überhaupt ooit had nagedacht over trouwen... dat was wel even schrikken, had het nooit verwacht dat hij me zou vragen.. erg leuk natuurlijk :wink:
-
Hm, mis 1 optie in de pol... Mijn as en ik hebben het al zo vaak over trouwen gehad, dat ik een aanzoek een beetje onzinnig vond. Daarom hebben we op een zondagavond heel practisch besloten om maar eens concreet met de trouwplannen te gaan beginnen. Niet echt romantisch misschien en krijg ook wel opmerkingen in mijn omgeving dat ik hem de kans had moeten geven om mij officieel ten huwelijk te vragen. Gelukkig vindt hij het niet erg dat het zo gegaan is.
-
Hij heeft mij gevraagd, maar als hij dat niet gedaan zou hebben zou ik hem binnen afzienbare tijd wel gevraagd hebben.
-
Ik mis idd ook een vierde optie, wij hebben het ook gewoon samen besloten, en had ook nooit echt verwacht dat hij op zn knieën zou gaan.. We wisten al sinds het begin van onze relatie dat we wilden trouwen.
Ik krijg ook wel opmerkingen uit de omgeving, maar volgens mij gaat het in veel gevallen zo...
-
Wij hebben het ook samen besloten.
Heb het altijd wel een leuk idee gevonden als mijn vriend mij zou vragen (of ik hem, maar dat mag ik niet :tongue:), dus dat schijnt hij nog te gaan doen.
Hij heeft ook nog tijd zat hahaha.
-
Wat dat betreft ben ik ook traditioneel. Ik zou als hij mij niet gevraagd had, hem niet vragen.... Vind ik trouwens veeeel te eng ook! :biggrin:
-
Ik kan ook niet op deze poll stemmen want hier is ook niemand op zijn/haar knieen gegaan.
Samen besloten dus
-
[quote name=\'bruidpatty\' post=\'153816\' date=\'12 March 2008, 18:40\']Ik kan ook niet op deze poll stemmen want hier is ook niemand op zijn/haar knieen gegaan.
Samen besloten dus[/quote]
Hmm, die optie ben ik inderdaad vergeten.. Misschien kan een MOD dat wijzigen?
Klinkt zo raar.. samen besloten.. Net zoals mensen samen besluiten om uit elkaar te gaan..
-
nou ik ben opzich wel traditioneel maar na veel hints heb ik het maar gevraagd hahahah en zei hij ja en nu vindie het toch wel leuk en zegt hij met trots tegen iedereen dat hij gaat trouwen
-
[quote name=\'Loui\' post=\'153838\' date=\'12 March 2008, 20:09\'][quote name=\'bruidpatty\' post=\'153816\' date=\'12 March 2008, 18:40\']
Ik kan ook niet op deze poll stemmen want hier is ook niemand op zijn/haar knieen gegaan.
Samen besloten dus[/quote]
Hmm, die optie ben ik inderdaad vergeten.. Misschien kan een MOD dat wijzigen?
Klinkt zo raar.. samen besloten.. Net zoals mensen samen besluiten om uit elkaar te gaan..
[/quote]
Hoezo raar?? Het is een grote beslissing waar we het wel eens over hadden en op een avond hebben we een datum geprikt en het bekend gemaakt.
-
[quote name=\'bruidpatty\' post=\'153978\' date=\'13 March 2008, 20:26\'][quote name=\'Loui\' post=\'153838\' date=\'12 March 2008, 20:09\']
[quote name=\'bruidpatty\' post=\'153816\' date=\'12 March 2008, 18:40\']
Ik kan ook niet op deze poll stemmen want hier is ook niemand op zijn/haar knieen gegaan.
Samen besloten dus[/quote]
Hmm, die optie ben ik inderdaad vergeten.. Misschien kan een MOD dat wijzigen?
Klinkt zo raar.. samen besloten.. Net zoals mensen samen besluiten om uit elkaar te gaan..
[/quote]
Hoezo raar?? Het is een grote beslissing waar we het wel eens over hadden en op een avond hebben we een datum geprikt en het bekend gemaakt.
[/quote]
vind je het niet jammer dat je dan geen aanzoek en ring hebt gehad?
-
Precies zoals bij BruidPatty is het bij ons ook gegaan. We hebben het er al zo vaak over gehad dat we ooit wilden gaan trouwen. Dat we op een zondagavond concreet een datum (nou ja, meer een maand :wink: ) hebben geprikt van dan gaan we trouwen. De dag erna zijn we samen een ring wezen uitzoeken. Dus een verlovingsring heb ik wel. De aanzoek heb ik dan misschien moeten missen, maar vind ik geen toegevoegde waarde meer hebben als je toch al weet dat je wilt trouwen.
-
Hij heeft mij gevraagd en dat vond ik prima zo. Ik zou zelf nooit de eerste stap gezet hebben, omdat mijn vriend wat jonger is dan ik en ik het belangrijk vond dat hij er echt wel klaar voor was. Dus ik liet het aan hem over om te beslissen wanneer dat was :)
En dat bleek wel wat vroeger dan verwacht :laugh:
-
Wij wisten van beide dat we ooit zouden willen trouwen ,persoonlijker vondt ik het leukerder als hij mij zou vragen ,maar dat wist hij wel ...en ja hij heeft me tenslotte ook tenhuwelijk gevraagt! :biggrin: :wink:
-
Nee een aanzoek mis ik niet, hij laat genoeg op andere manieren merken dat ik alles voor hem ben. En een verlovingsring hoeft voor mij niet, ik heb ooit voor mijn verjaardag een gouden ring gekregen en dan straks de trouwring en dan heb ik genoeg ringen om.
-
ik wist dat roy noooooit wilde trouwen dus zou hem ook nooit gevraagd hebben want dan zet je hem zo onder druk dat ie bijna geen nee meer zou durven zeggen en dus iets tegen zijn zin in zou doen .
we hadden het er steeds vaker over en op gegeven moment merkte ik wel dat ie wel wilde trouwen en na vaak genoeg gezegd te hebben dat ie mij wel op een taditionele manier moest vragen is ie op mijn verjaardag op de knieen gegaan !
gelukkig staat ie er wel 100% achter en is het niet dat ie het voor mij doet !
-
Ik heb mijn vriend gevraagd, terwijl ik jaaaren ervoor riep dat nooit te zullen doen.
Maar ach, het zou helemaal niet bij hem passen om dat wel te doen, als ik gewacht had had hij het ws ook wel gedaan, maar dan echt voor mij. Terwijl we allang besloten hadden om te trouwen (oa omdat we een kindje willen adopteren en dat gaat stuk makkelijker als je getrouwd bent).
-
Ik wist niet dat dat gemakkelijker ging als je getrouwd was.. Zijn jullie al ver dan?
-
Mijn vriend wil mij heel graag ten huwelijk vragen, en ik wil ook heel graag dat hij mij ten huwelijk vraagt. Maar ik herken wel wat in de opmerkingen hierboven: wij zijn ook al wel begonnen met nadenken over wat we willen, wanneer, enzovoort. Maar een aanzoek komt er!
-
Ik heb mijn vriend gevraagd. We hadden het wel vaker over trouwen gehad, maar meer dan dat ook niet. vorig jaar begon het bij mij toch meer te kriebelen en toen heb ik gewacht totdat hij mij zou vragen....ik werd vorig jaar 30 en kreeg een mooie ring, maar helaas geen aanzoek. Toen heb ik besloten dat ik hem zou vragen tijdens de vakantie in Noorwegen....
Ik heb een foto van mezelf gemaakt op vakantie, terwijl ik een briefje vasthoud met daarop de vraag of hij met me wil trouwen. vervolgens heb ik heel braaf afgewacht totdat hij zelf de reeds gemaakte foto's op de camera zou bekijken.......en ik maar wachten......en wachten......
2 dagen later heb ik hem nadat ik wat mooie fotos gemaakt had de camera gegeven, onder het mom van "kijk eens schat wat een mooie foto's" en toen zag hij DE foto!! hij was erg verrast :tongue: gelukkig zei hij ja, maar hij had het stiekum toch zelf willen vragen...maar dan had ik nog wel een poos kunnen wachten, hij vond het ook wel leuk dat ik het op een originele manier had gevraagd, nu nog een jaartje wachten en dan zijn we man en vrouw!
sorry voor het lange verhaal!
Groetjes Joyce
-
ook zoiets kan je idd gewoon samen besluiten! een aanzoek lijkt me ook niet het belangrijkste van een huwelijk :wink:
-
Loui,
Ik ben een van die andere mannen op dit forum en ik heb Syl heeeeeel traditioneel 2e kerstdag in het bijzijn van een paar dierbare mensen voor ons gevraagd. (zie mijn verhaal in het aanzoek topic). Traditionele tranen en een licht aarzelend "Ja" waren het gevolg, (Die aarzeling had niets te maken of ze wel wilde trouwen maar was meer omdat dacht, dat ik haar in de maling nam)
-
Ik had altijd wel gehoopt dat hij mij zou vragen.
Gelukkig is dat ook gebeurd, anders had ik het denk ik wel gedaan.
Maar met kerstavond is ie heel lief op z'n knieën gegaan, met de meest mooie vraag ooit.....
En nu zijn we gelukkig getrouwd!
-
[quote name=\'Loui\' post=\'156596\' date=\'02 April 2008, 14:48\']Ik wist niet dat dat gemakkelijker ging als je getrouwd was.. Zijn jullie al ver dan?[/quote]
beetje laat antwoord, maar ja, er zijn wel heel wat landen die afvallen als je niet getrouwd bent (de landen stellen eisen aan de adoptie-ouders). Omdat wij ook al biologisch eigen kinderen hebben en niet gelovig zijn vallen er zowiezo al aardig wat landen af, dus trouwen maakt het voor ons wel een stuk makkelijker.
We zitten nog niet in de procedure; we willen ons inschrijven over een half tot heel jaar (omdat de eerste kosten anders precies komen rond onze huwelijksdatum en het toch wel grote bedragen zijn, als we nu even wachten kunnen we dat na het trouwen weer bij elkaar sprokkelen :wink: )
-
Ik heb voor de onderste optie gekozen. Als hij mij niet had gevraagd
dan had ik hem gevraagd. Maar hij heeft mij dus wel gevraagd. :biggrin:
-
Ik heb mijn vriend ten huwelijk gevraagd! Ik had het ook niet erg gevonden om gevraagd te worden, maar ik had een leuke idee voor een aanzoek dus daarom heb ik hem gevraagd.
-
Hij heeft mij gevraagd. Hij zou ook te veel in zijn eer aangetast zijn als ik hem zou hebben gevraagd!
-
Welke optie moet ik kiezen? Ik heb haar gevraagd....
P.S. Zelfde vraag zou trouwens door een lesbiënne gevraagd kunnen worden...
-
Ja! Hij moest mij vragen!!! En gelukkig heeft hij het ook gedaan.
Al had het van mij ook eerder dan na 6 jaar gemogen!!! :laugh: :laugh: :laugh:
-
Hij heeft mij gevraagd. Maar ik had hem net zo makkelijk kunnen vragen :tongue:
-
Hij moet mij vragen.
Ik ben namelijk geen type dat denkt aan trouwen, gezinnetje, etc. Ik wil wel trouwen, maar het is niet dat het van mij per sé moet...ik heb het er ook nooit over gehad en zou dus ook niet mijn vriend gaan vragen als hij mij niet zou vragen. Maar mijn vriend heeft er blijkbaar wél aan gedacht en heeft mij vorig jaar gevraagd. Het kwam voor mij echt als een verrassing, maar ik vond het wel leuk. Ook wel moeilijk want ik ben zelf geen romantisch persoon en zit nogal eens in de knoei met het op de juiste manier uiten van gevoelens :blush: maar gelukkig deed hij het erg stuntelig en kon ik er dus ook even bij lachen.
-
Hij heeft mij gevraagd.
Hij wilde eigenlijk niet persee trouwen, ik daar in tegen wel.
Ik zou hem daarom ook nooit gevraagt hebben.
Hij heeft er lang over nagedacht en uiteindelijk heel romantisch aan zee gevraagd.
Krijg nu nog tranen in mijn ogen van geluk als ik er aan terug denk.
Het was een complete verrassing
-
Ik ben ook ouderwets :) Hij moest mij vragen, op z'n knieën, en dat wist ie, want we hadden het er al wel eens over gehad.
Hij had geluk dat ik nooit, maar dan ook NOOIT op onze 10-maanden-samen-dag al een aanzoek verwachtte... :biggrin: Geslaagde verrassing, dus, en (na een paar keer 'meen je dat echt?') een volmondig JA!!
-
Nou ik ga dus zelf actie ondernemen. We hebben het er al wel een tijdje over, maar omdat de finaciele situatie nu niet echt geschikt is wil hij nog niet. Ik wil graag voor m'n 30ste getrouwd zijn dus ga hem binnenkort vragen om in 2010 te trouwen. :wub:
-
Hij heeft mij gevraagd, na een hint een paar maanden eerder :)
-
sja, we zijn niet traditioneel, maar Martin moest mij toch echt vragen want hij wist dat ik het nooit zou doen. :rofl:
-
[quote name=\'_Mir_\' post=\'184158\' date=\'17 October 2008, 10:04\']Nou ik ga dus zelf actie ondernemen. We hebben het er al wel een tijdje over, maar omdat de finaciele situatie nu niet echt geschikt is wil hij nog niet. Ik wil graag voor m'n 30ste getrouwd zijn dus ga hem binnenkort vragen om in 2010 te trouwen. :wub:[/quote]
Ik wilde altijd voor mijn dertigste trouwen en daarna kindjes krijgen. Met mijn eerste ventje hadden we na een jaar verlovingsringen maar uiteindelijk wilde hij geen kinderen en niet trouwen met mij want hij dacht dat hij beter kon krijgen.
Mijn tweede en huidige vriend en nu verloofde heb ik leren kennen na mijn dertigste verjaardag. En omdat we eerder over kinderen begonnen te praten dan over trouwen kregen we eerste twee meisje Amber (1/3/07) en Zoë(3/5/08) .
En omdat mijn wens toch te trouwen was liet ik vallen dat ik graag voor mij veertigste wilde trouwen en toen dacht ik aan 2012. Tom antwoordde dat van trouwen scheiden komt en allerlei andere dingen die mannen kunnen zeggen en ik dacht altijd dat hij dat zei om mij te plagen. En in de week dat hij mij ring al had gekocht was hij me nog erger aan het plagen. Toen dacht ik misschien trouwen we wel nooit. Probeerde toch positief daar over te denken en dacht als hij mij halverwege 2011 nog niet heeft gevraagd dan vraag ik hem gewoon zelf.
En toen plots toch een huwelijksaanzoek met verlovingsring!! Dat had ik echt niet verwacht. Ik was er sprakeloos van. Ik was meteen in de wolken!!
-
[quote name=\'Loui\' post=\'153522\' date=\'11 March 2008, 15:13\']Hallo Allemaal,
Ben ik één van de weinig mannen hier op het forum?
Ik vroeg me eigenlijk af of de meeste dames hier meer van de traditionele kant zijn en dus de man het aanzoek laten doen? Ik kom wel een aantal topics tegen van vrouwen die de man gevraagd hebben.. Leuk!
Wachten jullie net zo lang tot je gevraagd wordt? Of neem je op een gegeven ogenblik het heft in eigen hand? Ik ben benieuwd! :ph34r:[/quote]
Ik heb zelf de stoute schoenen aangetrokken en tijdens onze reis in west australie mijn vriend middels een spandoek en helicoptervlucht ten huwelijk gevraagd. Het kan dus ook andersom en hij vond het super leuk! En heeft dus JA!!!!!!!!!!!!! gezegd :)
groet Mika
-
Ik heb hem gevraagd omdat ik wist dat als ik dat niet zou doen, ik waarschijnlijk nog vrij lang kon wachten, en daar had ik geen zin in :tongue:
Ik vond vijf jaar bij elkaar een te mooie gelegenheid om voorbij te laten gaan, dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik vond het dood- en doodeng, want ik had werkelijk geen idee wat hij zou gaan zeggen - hij is altijd nogal gesteld geweest op zijn vrijheid en we hadden het er ook niet echt samen uitgebreid over gehad of zo.
Het eerste wat hij zei was geen "ja" maar "Hey! Dat is mijn taak!" :biggrin:
Daarna is hij om de tafel heengelopen (het was in een restaurant), is naast me komen zitten en heeft me ter plekke heel serieus ten huwelijk gevraagd. Zo hebben we dus eigenlijk elkaar gevraagd. Was helemaal geweldig :wink:
En nu zijn we al weer een half jaar gelukkig getrouwd. Twee dagen geleden een half jaar alweer bedenk ik me net *grinnik*
-
Wij zijn ook best traditioneel. Ik heb altijd geroepen, hij moet op een knie voor me! Maar nu begin ik een beetje ongeduldig te worden en heb al tegen hem gezegt dat als hij niet opschiet ik hem wel vraag. Maar dat mag ik absoluut niet doen van hem! Hahaha. Dus dan moet hij maar een beetje opschieten... :rolleyes: Zijn antwoord daarop is dan: soon, my dear, soon...nog een beetje geduld... :tongue:
-
Wij hebben samen besloten om te gaan trouwen.
Dus echt een aanzoek als verrassing zal het niet zijn, maar mijn vriend heeft al wel gezegd dat hij mij nog ging vragen.
(nadat ik had gezegd dat ik dat wel heel leuk zou vinden, en ik hem anders zelf zou vragen)
Ben dus benieuwd waar hij mee komt!
Hij heeft nog ruim 8 maanden haha :wink:.
-
[quote name=\'Maaike999\' post=\'195674\' date=\'03 January 2009, 16:00\']Wij hebben samen besloten om te gaan trouwen.
Dus echt een aanzoek als verrassing zal het niet zijn, maar mijn vriend heeft al wel gezegd dat hij mij nog ging vragen.
(nadat ik had gezegd dat ik dat wel heel leuk zou vinden, en ik hem anders zelf zou vragen)
Ben dus benieuwd waar hij mee komt!
Hij heeft nog ruim 8 maanden haha :wink:.[/quote]
Zo ging het bij ons ook. Alleen had ik gezegd dat hij het van mij niet meer hoefde te vragen als iedereen het al wist. Hij heeft het gevraagd vlak voor we het onze ouders gingen vertellen. Ik kwam thuis en hij zat met een grote bos rode rozen op zijn knie. Heel lief en toch nog onverwacht :wink: Zelfs na het romantische 'besluiten' van ons :tongue:
-
Ik ben ook door mijn vriend gevraagd, maar dat wilde hij ook zelf. Zo traditioneel zijn we wel. Hij heeft me gevraagd op het strand maar wel helemaal in de mist. Het was die dag steeds prachtig weer maar toen we over het strand liepen kwam er in een keer een mistbank van zee aangewaaid... :aww:
-
Ik ben heel onverwacht gevraagd, op mijn verjaardag 19 augustus jl. Ik had het totaal niet verwacht. Ik vierde mijn verjaardag het weekend erop, maar omdat hij vrij was zijn we savonds uiteten gegaan. Tijdens het eten had hij opeens een cadeautje, ik maakte het open en er zat een ring in. En toen zei hij: Ik dacht, misschien wil je wel met me trouwen.
Zo lief, echt geweldig!
-
Mijn partner en ik wonen al meer dan 10 jaar samen. Ik heb hem al een gepolst en hij is er zeker voor in om te trouwen. Ik heb het volgende gepland, zouden jullie willen mee-denken en jullie ideeën willen geven?! Bedankt!
Over enkele maanden heb ik in een van de beste restaurants van Nederland een tafel voor 2 gereserveerd + een overnachting. We kunnen rond 16:00 in de kamer (heel luxe, design + groot ligbad en kingsize bed) en rond 19:00 begint het diner. In eerste instantie wilde ik hem vragen tijdens het eten, maar in zo'n vol restaurant is dat misschien niet zo'n goed idee (of vinden jullie van wel?). Mijn idee was om de kok te vragen om een tussengerechtje te maken dat er identiek uit ziet als 2 trouwringen, maar in zo'n volle en chique zaak is dat misschien wat minder intiem en gezellig.
Wat ik ook kan doen is er voor zorgen (weet nog niet hoe ik dat onopgemerkt moet doen, maar okay) dat er b.v. overal in de hotelkamer rozen staan, rozenblaadjes op bed en een rozengeur etc. en dan met een glas Champagne erbij voor het eten vragen.
De dag erna hebben we ontbijt, dus dat is ook een moment maar wel minder romantisch.
De lokatie is voor mij dus wel vast (restaurant cq. hotel dat erbij hoort) maar het moment nog niet (voor diner in hotelkamer, tijdens diner in restaurant, erna of tijdens ontbijt of...)...
Mag ik jullie creatieve en romantische inbreng en ideeën vragen om hier iets bijzonders van te maken? Bedankt!!
-
In het restaurant is wel een mooie optie, ligt er ook wel een beetje aan of je partner wel van die belangstelling inene houd, maar wat ik hier her en der heb gelezen maakte een drukke omgeving niks uit, door het moment verlies je de buitenwereld. :biggrin:
Als andere optie is er misschien in de directe omgeving mischien een mooie locatie waar jullie samen naartoe kunnen, denk aan een strand eventueel.
verder durf ik er zosnel niks op te zeggen.
succes met de verrassing, Walter
-
Volgens mij maakt het inderdaad niet zo heel erg veel uit qua omgeving. Het feit dat er over nagedacht is is natuurlijk al erg gaaf. Zelf ben ik redelijk rustig op het strand gevraagd en vond dat erg fijn. Ieder zijn ding. Veel plezier met de verdere voorbereiding van de verrassing en laat weten waar je het gevraagd heb, volgens mij weten we het antwoord al!!
-
Misschien als jullie samen in bad zitten, kaarsjes aan muziekje lekkere olie of badschuim glaasje champagne :)
Tis maar een idee :)
-
hee mark, wat leuk dat je het aan het plannen bent. Als je het toch in het restaurant wil vragen kan het ook knus en intiem zijn hoor. Mijn verloofde heeft mij spontaan gevraagd toen we uit eten waren in een heel leuk en rumoerig restaurant in Rotterdam. Volgens mij heeft niemand het gemerkt! :biggrin: Hij had ook geen ring ofzo het ging allemaal heel subtiel, echt iets tussen ons. Je kunt het zo groot of zo klein maken als je zelf wil naar mijn idee. Als je hem wil verrassen met rozenblaadjes enzo zou je misschien het hotelpersoneel kunnen inschakelen? Er is dan vast wel iemand die even wil gaan strooien als jij stiekem een bak met rozenblaadjes mee kunt smokkelen?
Als je het 's ochtends wil vragen kun je misschien ontbijt op bed bestellen met champagne en daar dan de ring in doen? (misschien heel cliché hoor :wink:)
-
Ik ben 'en plein public' gevraagd, maar daar had ik op dat moment totaal geen erg in, hoor! Was zó overdonderd, dat ik pas later, toen iedereen begon te klappen, doorhad dat we niet alleen waren :biggrin:
Het blijft hoe dan ook wel een moment van jullie samen. De vraag is vooral of jij je er prettig bij voelt, en of je vriend het zou kunnen waarderen...? Als je denkt dat het antwoord op één van de twee vragen 'nee' is, dan zou ik gewoon iets moois bedenken voor op de kamer, idd met rozenblaadjes etc.. Ook heel mooi, en zeker weten intiem :) En uiteindelijk gaat het erom dat ie JA zegt! Dát is wat je vooral onthoudt. Toch?
Heel veel succes! Spannend, hoor! :biggrin:
Oh, en wat je ook zou kunnen doen (maar weet niet of je dat leuk vindt) is het vragen op het moment dat je op de kamer komt. Dan zou je met het hotel kunnen regelen dat ze de kamer volzetten met rozen en alles wat je maar wilt, en dan kun je het meteen bij binnenkomst vragen... Het diner is dan meteen om het te vieren, en geloof me; dat is zo'n bijzondere maaltijd dan ineens! Is misschien ook wel beter voor je eetlust..? :wink:
-
[color=\"#6600CC\"]Ik sluit me aan bij Mirjam!! Want zo'n sjiek/bijzonder diner :) en dan bijna niks eten omdat je zo zenuwachtig bent hihih!
Heeeel veel plezier met het vragen, en ik ben benieuwd wat je a.s. ervan vind :biggrin:[/color]
-
Bedankt voor alle input! Ik kan hier zeker verder mee...
Dat hij geen 'nee' zegt weet ik eigenlijk al wel, gisteren toevallig nog zei hij er iets over waaruit ik kon opmaken dat hij dit zelf ook wel ziet zitten.
Enig punt is... als hij me maar niet eerst vraagt, dan valt mijn plannetje in duigen. Misschien toch maar niet te lang uitstellen...
-
Hihi zal je gebeuren dat hij je op de weg ernaar toe al zou vragen, is ook wel weer bijzonder :biggrin:
In het restaurant is wel heel mooi en geloof me iedereen om je heen kan ontploffen maar op dat moment zie, hoor, voel en ruik je alleen elkaar :wub:
Misschien dat de kok wel mee wil werken aan je idee!!
Je kamer versieren als jullie dan terug komen dat kan misschien ook wel geregeld worden zonder dat jij je daar zorgen om heeft te maken.
Het aanzoek is al spannend genoeg toch?
-
Dat is het zeker. Alhoewel we er toch al eens over gepraat hebben natuurlijk blijft het iets spannends. Ik heb dat restaurant trouwens pas ergens in de zomer geboekt, ze hadden eerder geen tafel vrij. En om eerlijk te zijn vind ik dat wel prima... hebben we nog wat maanden de tijd om te vissen en erover te praten...
-
[quote name=\'mark2009\' post=\'196154\' date=\'06 January 2009, 11:09\']Dat is het zeker. Alhoewel we er toch al eens over gepraat hebben natuurlijk blijft het iets spannends. Ik heb dat restaurant trouwens pas ergens in de zomer geboekt, ze hadden eerder geen tafel vrij. En om eerlijk te zijn vind ik dat wel prima... hebben we nog wat maanden de tijd om te vissen en erover te praten...[/quote]
Welk restaurant gaat het om eigenlijk? De Librije in Zwolle?
-
Oud Sluis in Sluis, die heeft sinds kort een heel leuk boerderijtje met 2 hele luxe 2-persoonskamers erbij.
(en nu maar hopen dat manlief niet mee-leest!)
-
Klinkt allemaal heel romantisch! Ik ben ook tijdens het eten gevraagd en toen was het ook druk, niemand heeft het gemerkt, maar voor mij was het heel speciaal!
-
[quote name=\'mark2009\' post=\'196170\' date=\'06 January 2009, 12:28\']Oud Sluis in Sluis, die heeft sinds kort een heel leuk boerderijtje met 2 hele luxe 2-persoonskamers erbij.
(en nu maar hopen dat manlief niet mee-leest!)[/quote]
Sjiek! Of te wel: DUUR! Machtig, ik ben best wat gewend qua restaurants, maar dit niveau heb ik nog nooit ervaren! Wel een tip: probeer na te gaan bij het restaurant of er veel zakelijke reserveringen zijn. In dit soort restaurants zie je veel stopdassen. Niet de meest romantische types vaak. Persoonlijk zou ik kiezen voor een iets intiemer/romantischer restaurant. Wat dat betreft is Jean Marie in Gouda veruit mijn favoriet. Maar goed, die hebben geen eigen hotel o.i.d. Maar uit ervaring weet ik wel dat ze daar alles voor je doen als je iets speciaals wilt. Lees daarvoor maar eens mijn verslag van ons diner t.b.v. de verjaardag van mijn vrouw en onze ondertrouw:
Dit restaurant is nu al jaren onze favoriet. Gastvrij, correct en het eten is fantastisch! We komen er al enkele jaren en nog nooit is het tegengevallen. Een kort verslag van ons laatste bezoek:
Op vrijdag 23 mei was mijn vriendin Annika jarig en gingen wij in ondertrouw. Om dat te vieren ging ik op zoek naar een speciaal restaurant (zie ander topic op dit forum), maar kwam toch weer uit bij Jean Marie. Ik nam vooraf even contact met ze op om te reserveren en te vragen of ze iets speciaals konden doen, namelijk het favoriete dessert van mijn vriendin serveren: een lauw-warm chocoladetaartje van pure chocolade. De reactie was hartverwarmend: natuurlijk kon dit en we zouden met alle egards ontvangen worden.
Niets was teveel gezegd. Bij binnenkomst werden we gastvrij en met uitgestoken handen om te feliciteren verwelkomd door Jan (chefkok) en Manon (gastvrouw). We werden begeleid naar een tafeltje in een mooi hoekje, wat speciaal gedekt was met een slinger met harten, kaarsjes, etc. Vervolgens werden we getracteerd op een heerlijk glas cava met enkele druppels likeur.
We kozen vervolgens voor hun 4 gangen dagmenu met vooraf nog als extra voorgerecht de oesters (6 Zeeuwse wilde oesters, 3 oesters gebakken met lente ui en lombok afgeblust met Lee Kum Kee en 3 rauwe oesters met rode wijnazijn en sjalot). Vervolgens werd het dagmenu geserveerd. Vooraf heerlijke, op de tong smeltende, rauwe tonijn met oosters sausje en sla. Gevolgd door verse asperges met een Hollandaise sausje, welke normaal gesproken geserveerd worden met ham, maar nu speciaal voor ons met geweldig lekkere om-en-om gebakken coquilles. Perfecte combinatie!
Het hoofdgerecht was gebakken griet met lamsoor en zeekraal. Ook weer erg lekker.
Vervolgens kwam de klapper! Manon had bij het presenteren van het menu alleen "een zoet dessert" genoemd. Toen ze kwam aanlopen met de chocoladetaartjes, was de verrassing dus groot voor Annika. "Goh, dat is mijn favoriete dessert!". "Ja", zegt Manon: "Dat weten we!". En toen pas kwam voor Annika de aap uit de mouw. Het dessert was perfect! Een lauwwarm taartje, nog zacht van binnen, van pure chocolade, ook nog ietsje krokant aan de buitenkant, op een klein beetje saus van witte chocolade(?), vergezeld door enkele verse frambozen. Om het plat uit te drukken: pure seks op een bordje!
Na het dessert hebben we buiten, samen met de chefkok en later Manon, genoten van een heerlijke espresso uit hun nieuwe apparaat (zie mijn recensie op Iens voor de voorgeschiedenis) en ik had een heerlijke Ashton sigaar mee.
Zeker door het heerlijke eten van Jan en de fantastische behandeling door Manon is onze ondertrouw er eentje om nooit te vergeten.
Ik raad al tijden Jean Marie aan voor iedereen die eens heerlijk wil uit eten, maar zeker sinds 23 mei!
-
Klopt, heb je ook helemaal gelijk in, maar het past wel bij ons die tent. Ik ga er lekker mijn eigen gang en al zitten er 100 stropdassen om me heen, ik kom er gerust casual.
Leuk stuk trouwens dat je gepost hebt...
Omdat inderdaad het restaurant wat formeel en stijfjes kan zijn denk ik er aan om het vooraf te vragen in het hotel. Dan stuur ik hem gewoon even weg zodat ik tijd heb voor de rozen, champagne en dat soort dingen.
Ringen heb ik nog niet, die mag hij mooi mee-betalen, anders word het me te duur... :biggrin:
Maar het gekke is: eind van deze maand zitten we een weekend in Maastricht met een etentje bij Beluga en overnachting en de dag erna een hele dag Thermae2000, alleen ik vind dat weekend nog te vroeg om al te vragen (en zomer 2009 eigenlijk te laat).
-
Tja, als je je lekker voelt in zo'n sjiek restaurant en jullie staan stevig genoeg in de schoenen om gewoon je gang te gaan: lekker doen! Maar misschien nog leuker is het om vooraf contact op te nemen en hun jullie kamer mooi aan te kleden met rozen, champagne en aardbeien. Grooste voordeel: je kunt dan lekker samen je gang gaan, zonder pottenkijkers. Wij hadden tijdens de huwelijksnacht champagne en aardbeien op de kamer. Dus lekker na een lange, mooie dag samen in bad daarvan (en elkaar) genieten. Aanradertje hoor! :wink:
Maar ik begrijp dat jullie vaker eten in dit soort restaurants? Lijkt me wel gaaf als je het kunt betalen. Bij Jean Marie zijn we vaak ca. 140,- kwijt voor een etentje met z'n tweeën. Ook al prijzig, maar wel te doen, aangezien zo'n diner toch echt een hele avond uit is (meestal ca. 19:30 tot bijna 0:30 aan tafel). Maar Beluga en Oud Sluis zijn wel flink duurder. Gerechten zien er wel top uit. Zeker Beluga lijkt me een mooie ervaring. Al eerder geweest daar?
-
Beluga nooit eerder gegeten, lijkt me wel bijzonder... je moet rekenen op zo'n 250,- p.p. inclusief wijn. Voordeel is dat ik een eigen bedrijf heb en af en toe kan ik een etentje wel eens als kosten nemen. Even zo goed eten we bij de wok of de Chinees of gewoon lekker thuis hoor... Het idee van de aardbeien en champagne is leuk!
Pottenkijkers zouden toch altijd potenkijkers zijn :tongue: , maar je hebt gelijk. Misschien handiger om toch in privé te doen dan in zo'n volle zaak. Stel je voor dat er tranen komen, dan liever niet in een volle tent.
Wat ook echt heel goed is, is Boreas in Heeze, niet goedkoop maar zeker geen honderd euro p.p. en heel goed. Ik heb daar het 2-jarig bestaan van mijn bedrijf gevierd en ze hadden van de oesters een bereiding gemaakt. Echt heel bijzonder: de oester was verwerkt tot een soort gegeleerde bal met een zilveren glans en die lag terug in de schelp... de parel dus. Heel mooi, zoiets had ik nog nooit gezien.
Terug naar het topic. Ik denk dat ik de beslissing heb genomen. Ik zorg voor een kamer volledig in de rozen met drankje erbij (vind zelf vaak een spumante lekkerder dan Champagne, maar dat terzijde) en aardbeien is een heel goed idee. Vinden we beiden heerlijk! Maar als ik ze vraag om iets heel bijzonders daar te serveren bij wijze van vroege amuses of borrelhapjes, dan weet ik zeker dat ze er iets heel bijzonders van maken.
-
Ohh Thermea 2000. Heerlijk buiten in het bubbelbad (in die cirkel) zonnetje op je gezicht. Zwijmel zwijmel denkt terug aan haar eigen vakantie daar(waar mijn aanzoek overigens niet was hoor)
-
Zeker aan te raden Elina! Kijk maar eens op www.jean-marie.nl (http://www.jean-marie.nl) voor hun menu. Absolute aanrader is de huisgerookte zalm als voorgerecht. Wat wij eigenlijk altijd doen is het 4-gangen keuzemenu met de zalm als extra voorgerecht. Dus eigenlijk 5 gangen (koffie na afloop niet meegerekend). Je zult een topavond hebben. Zorg trouwens dat je de BOB bent, want hun wijnarrangementen zijn ook aan te raden. De wijnen passen dan perfect bij je gerechten. Laatste keer hadden we onze vrienden meegenomen, om ze te bedanken voor hun taak van ceremoniemeester, en zelfs onze vriendin die eigenlijk nooit iets anders drinkt dan water en thee, vond toch de wijn er lekker bij. Een BOB-wijnarrangement hebben ze ook. Dan krijg je steeds halve glazen.
Als je gaat, doe Marion (de gastvrouw) en Jan (de chef) de groeten! Of ze 1-2-3 mijn naam nog weten, weet ik niet, maar als je me omschrijft als de man van hun twee grote fans dan gaat er vast een belletje rinkelen.
-
Ik heb de site even bekeken, en de inrichting ziet er gezellig uit! Het is voor ons een eindje rijden, maar als we eens die kant opkomen, dan houd ik de naam in mijn achterhoofd...
Wijnarrangement doen wij altijd, is gewoon heerlijk om allerlei soorten te kunnen proberen en niet de hele avond met 2 man een fles te moeten leegdrinken. Halfjes is ideaal, ook als je niet BOBt. :rolleyes:
-
Mark, wat een bijzonder en luxe plan voor een aanzoek zeg, wow!
Weet je zeker dat je nog wel zo lang kunt wachtten? Zoals je al zei heeft je vriend zelf ook al het gevoel te willen trouwen, en misschien is over een half jaar de verrassing er wel van af?
Hoe dan ook, jullie gaan een leuke tijd tegemoet samen!! Veel plezier met de voorbereidingen!
-
@ Violet:
je slaat de spijker op z'n kop... ik heb vrijdag dus ook even gebeld met Oud Sluis, maar ze hebben niets meer vrij (combi eten+slapen), pas vanaf september weer...
alleen als er een annulering komt, dan zouden ze me bellen.
Dat wordt dus afwachten en mijn mond houden (wat tot nu toe aardig lukt) of iets anders regelen...
-
Slim dat je wel nog geprobeerd hebt te bellen!
Nouja, je kan de reservering altijd laten staan, zo'n leuke dag/nacht is nooit mis lijkt me. Nu inderdaad proberen niks te laten blijken, het zou juist zo jammer zijn als de verrassing van het aanzoek er al af is!
En bedenk wel, hoe eerder je hem vraagt, des te eerder kan je beginnen te plannen, en geloof me, het plannen is zo ontzettend leuk!!
-
We hebben het er al wel over, wel of geen (groot) feest?, wat voor soort ringen?, een normaal pak dat je nog naderhand kan dragen of juist iets aparts...
Reservering blijft gewoon staan, en als ik het niet meer voor me kan houden, dan bedenk ik iets anders...
-
Het is nu gepland op 24 mei a.s.
Heb al wat ideeen opgedaan (handig dat het nu Valentijn is), ze hebben b.v. van die rozen van zeep die je kunt oplossen in het badwater... gemakkelijker dan echte rozen.
-
Spannend!!!
-
[quote name=\'mark2009\' post=\'204937\' date=\'07 February 2009, 16:15\']Het is nu gepland op 24 mei a.s.[/quote]
spannend, misschien kan je iemand een camera geven, dan heb je dit speciale moment vastgelegd voor later
-
[font=\"Lucida Sans Unicode\"][color=\"#8b0000\"]Oh, das wel een hele goeie tip, ja!
Ik weet nog van toen ik gevraagd werd dat ik later de foto's heb moeten kijken voor mijn precieze reactie, omdat ik zo overdonderd was dat ik het niet meer wist :biggrin: Foto's zijn dus best heel leuk :wink:[/color][/font]
-
Dat is zo, foto's zijn leuk, maar het zal zo zijn dat er naast ons twee verder niemand aanwezig is... en foto's maken in een sterrenrestaurant heb ik altijd zo'n hekel aan...
-
[color=\"#6600CC\"]Ik had het ff gemist nog :biggrin: wat leuk joh!!! Het is ook al best snel!! *spannend*[/color]
-
[quote name=\'mark2009\' post=\'206583\' date=\'13 February 2009, 08:45\']Dat is zo, foto's zijn leuk, maar het zal zo zijn dat er naast ons twee verder niemand aanwezig is...[/quote]
[font=\"Lucida Sans Unicode\"][color=\"#8b0000\"]Zelfontspanner? :tongue: (=zo lekker subtiel, hahaha)[/color][/font]
-
Zelfontspanner...
Dat kan een optie zijn, goed idee!
-
Ik had het volgende idee voor eind mei: ik maak een soort boek in de vorm van een aantal A4 vellen op mooi papier met op elk vel iets bijzonders uit ons leven samen. Dat begint natuurlijk met onze eerste ontmoeting (foto erbij van zijn autootje b.v.) en een stukje tekst, verder een bijzondere vakantie, ons eerste huis, baan, een heel bijzonder diner etc. Daarmee wil ik aangeven welke speciale momenten we de laatste 11 jaar samen hebben gehad. Op de laatste pagina zal ik dan iets zetten in de zin van: "En nu...?" en dan heb ik gelegenheid om te vragen wat ik wil vragen. Ik heb nog 3 maanden de tijd om dit "boekje" in elkaar te zetten.
Wat vinden jullie hiervan?
-
leuk!!! En gelijk ook een heel mooi aandenken aan jullie tijd samen en aan het aanzoek.
Misschien is het wel mooi om een foto boek te maken bij bijvoorbeeld de hema, die zien er altijd erg netjes uit vind ik.
-
Zoiets zou idd kunnen... het is alleen lastig om die bijzondere momenten te herinneren. Ik noemde er een paar, maar veel andere kan ik niet bedenken...
-
[font=\"Lucida Sans Unicode\"][color=\"#8b0000\"]Leuk idee! :)[/color][/font]
[quote name=\'mark2009\' post=\'207769\' date=\'17 February 2009, 15:20\']het is alleen lastig om die bijzondere momenten te herinneren. Ik noemde er een paar, maar veel andere kan ik niet bedenken...[/quote]
[font=\"Lucida Sans Unicode\"][color=\"#8b0000\"]Nou, kom op, zeg! Een bijzondere vakantie, de geboorte van een neefje of nichtje, een dagje uit naar een pretpark of dierentuin, een romantische verrassing van de één voor de ander, een opvallend fijne zondagochtend samen (ontbijt op bed oid), en bijzonder gezellig etentje met vrienden, ..........
Dat soort dingen hebben jullie toch zeker ook wel meegemaakt in al die tijd? :biggrin:[/color][/font]
-
Leuk idee! Probeer ook kleine dingetjes te bedenken die heel belangrijk voor jullie zijn geweest. Het is misschien wel leuk dat hij dan denkt: O ja, dat was er ook nog.
-
We hebben inderdaad veel meegemaakt, maar dat komt vaak met vlagen, goh, weet je nog... dat bedenk ik niet op een middag als ik op kantoor zit.
Ineens denk ik aan iets leuks, nou ja leuks: we zaten een keer opgesloten op de parkeerplaats van de Aldi. Ik wilde per se lekker goedkoop boodschappen doen. Uiteindelijk hebben we de taxi naar huis moeten nemen voor bijna 90 euro.
-
Je hebt nog 3 maandjes om na te denken over bijzondere momenten. Ik ben bezig met een boekje voor vriendlief en dat gaat ook echt stukje voor stukje. Steeds als ik iets bedenk, doe ik heel hard m'n best om het te onthouden totdat ik het ergens op kan schrijven. Ik ben dus bezig met zo'n fotoboekje en steeds komt er iets bij.
-
Is dat met de downdload-software van de HEMA een beetje te doen??
-
Haha mark2009.
Toen ik een aantal weken geleden hulp vroeg bij het make van een boek, werd ik haast uitgelachen.
En nu lees ik dat het jou ook niet makkelijk afgaat.
Best lastig he :tongue: :) .
Maar als jullie 11 jaar samen zijn moeten jullie wel een hoop herinneringen hebben.
En idd zorg dat je altijd pen en papier hebt, meestal schieten de ideeen je in het hoofd als je er niet verdacht om bent.
Succes.
-
"Best lastig he"...
Ja, het valt me tegen, ik graaf eens wat in mijn geheugen, maar vergeet gewoon heel snel veel dingen. En het is niet de bedoeling dat het boekje een samenraapsel van alleen vakanties wordt...
-
ik weet niet of jullie veel met elkaar mailen/mailden maar ik heb laatst mijn mailbox van een aantal jaar geleden uitgespit (omdat ik op zoek was naar een foto) en toen kwamen er ook weer zoveel leuke lieve mailtjes naar boven dat dat weer heel wat herinneringen opriep. Succes, ik vind het een heel leuk idee :)
-
Dat van die mailtjes is ook een goed idee... maar ik probeer ook vooral herinneringen terug te halen van 6 tot 11 jaar geleden en dat valt niet mee. Die mailbox heb ik niet meer en er gebeurde toen zoveel... gaandeweg de komende maanden zal e.e.a. wel binnendruppelen: eerste ontmoeting, eerste huis, eerste baan, verhuizing etc.
-
Met de software van de hema heb ik geen ervaring, maar meestal maken ze dat wel zo dat elke leek ermee kan werken! :) Dat zou moeten lukken dus...
-
Voor de voorkant heb ik alvast een hele mooie foto:
[attachment=9669:Japanese...rs_GA038.jpg]
Alleen de software van de HEMA, het zal wel aan mij liggen maar ik kom niet verder dan de installatie... maar goed, het spits is eraf zeg maar...
-
Ik lees allemaal mooie aanzoeken: superromantisch uiteraard, maar nu vraag ik me af: zijn er hier ook stellen die "gewoon" hebben besloten te trouwen?
Als logisch gevolg, of omdat je zwanger bent of kinderen wilt?
Mijn vriend en ik gaan trouwen, uiteraard omdat we veel van elkaar houden en we ons leven verder samen willen delen, maar een mooi aanzoek is er nooit geweest.
Meer van "ik zou op 31 december willen trouwen" waarom as zei "bel maar naar de gemeente of die datum uberhaupt kan"! Helemaal niet romantisch dus, haha!
(Stiekem wacht ik nog steeds op een romantisch after proposal, maar dat gaat er denk niet van komen, haha!)
-
[quote name=\'Lynnz\' post=\'259648\' date=\'31 August 2009, 12:02\']Ik lees allemaal mooie aanzoeken: superromantisch uiteraard, maar nu vraag ik me af: zijn er hier ook stellen die "gewoon" hebben besloten te trouwen?
Als logisch gevolg, of omdat je zwanger bent of kinderen wilt?
Mijn vriend en ik gaan trouwen, uiteraard omdat we veel van elkaar houden en we ons leven verder samen willen delen, maar een mooi aanzoek is er nooit geweest.
Meer van "ik zou op 31 december willen trouwen" waarom as zei "bel maar naar de gemeente of die datum uberhaupt kan"! Helemaal niet romantisch dus, haha!
(Stiekem wacht ik nog steeds op een romantisch after proposal, maar dat gaat er denk niet van komen, haha!)[/quote]
Hoi lynzz
Bij ons is er ook niet echt een aanzoek geweest (ik hoop idd ook nog dat het gaat gebeuren maar mn vriend houd niet zo van romantische dingen doen) daar is hij helaas te nuchter voor maar dat maakt hem ook wel weer leuk.
Bij ons is het zo gegaan:
We wonen al een paar jaar samen op een schip en we hebben allebei ons adres nog steeds thuis en daar staan we ook nog ingeschreven.
Dus gezeur natuurlijk met de belastingdienst en de zorgtoeslag. Wij naar de boekhouder voor een oplossing. Conclusie trouwen of op papier verhuizen.
Zitten we daarna in de auto zegt mn vriend op zn meest boerse manier die je maar kan bedenken
"zullen we dan maar trouwen dan?"
-
hahaha heel herkenbaar.... bij ons is er ook geen romantisch aanzoek geweest... als ik daar op had moeten wachten waren we nooit getrouwd.
Het is meer een aanzoek geweest tijdens de carnaval... lekker glaasje op dus al... maar dat was al anderhalf jaar geleden en nooit serieus meer over gehad om een datum te prikken. Nu gaan we zelf een huis bouwen en hadden we zoiets van... hmmm misschien kunnen we nu wel trouwen dan.... alles meteen goed geregeld! Dat was eind juni (dit jaar) en we zijn nu 2 weken getrouwd!
-
Bij ons ook geen aanzoek..
Op een avond ben ik gewoon begonnen met de voorbereidingen hahaha!
Nee hoor zo cru is het niet gegaan, ik ben wat rond gaan kijken op websites over trouwen en toen heb ik het ter sprake gebracht. Daarna kwam een soort van grijs gebied en daarna hebben we definitief besloten om te trouwen.
Dus helaas geen aanzoek, ik ben mega ouderwets wat dat betreft dus ik ga hem niet vragen en hij is een typische man, die denkt daar niet aan :).
-
Mooi om te lezen! Hebben wij toch nog oermannen, die niet aan romantica doen, haha!
Nee hoor, hij kan heel romantisch zijn, maar dit is natuurlijk een huge step, dus hij moest eerst even aan het idee wennen...
-
Ook hier geen aanzoek hoor...
Ik had een huurhuis en hij een koop. We waren al wel heel veel samen in zijn huis.
Ik wilde niet samen wonen maar zat nog wel met huur die ik betaalde voor een huis waar ik de helft van de week niet was (vonden we beiden zonde van het geld)
Daarom in juni maar eens tegen elkaar gezegd...zouden we dit jaar nog op een vrijdag kunnen trouwen of zal dat moeten doorschuiven naar volgend jaar?
En toen maar eens gaan bellen en 27 november had de kerk nog plek en het stadhuis en toen een zaal gezocht die deze datum ook vrij was.
Dus geen echt aanzoek maar gewoon de praktische instelling hier! (gelukkig beiden niet romantisch)
We moeten alleen heel vaak uitleggen dat er echt geen romantisch aanzoek is geweest maar dat het gewoon een gezamelijk wijs besluit was! ;-)
-
wij willen graag een kindje adopteren. de logische stap was dan toch om te gaan trouwen. ik zei altijd dat hij me echt niet moest vragen omdat ik toch nee zou zeggen. hij heeft zich daar trouw aan gehouden. na de inschrijving voor adoptie zei ik dat ik dan toch wel graag wilde trouwen. en zo ongeduldig als ik ben wilde ik daar ook niet te lang op wachten. gelukkig hoeft dat ook niet 16 okt is al snel. beide dus niet zo romantisch maar het past wel bij ons omdat op deze manier zo te regelen
-
Bij ons allebei... In eerste instantie zei mn aanstaande een keer "later, als wij gaan trouwen" WAAAAT? Trouwen? Daar had ik nog nooit over nagedacht! Vervolgens lagen we een keer heerlijk samen op bed en toen zei hij zullen we dan dit jaar nog maar gaan trouwen? Iets in die richting... Waarop we de familie ingelicht hebben, jurk gekocht etc.. Toen we op vakantie onze ringen gekocht hadden, en we een stukje gingen wandelen naar ons logeer adres, stopte lief op een berg, met prachtig uitzicht van een lantaarnpaal, en vroeg hij heel lief "Suusje wil je met je trouwen?" Waarop ik natuurlijk "JA!" zei. Toen hebben we onze ringen uitgewisseld en waren we verloofd :) De familie wist dus al dat we gingen trouwen toen hij me ten huwelijk vroeg.
-
Ow hier ook zeker geen aanzoek, ik heb gewoon net zo alang gezeurd to dat ik mijn zin had.
:tongue:
Wij hebben een dochter van 2 en ik vind het gewoon niet leuk dat ik er maar een beetje bij 'hang' met een andere achternaam.
Vooral als er in de toekomst nog meer kinderen mogen komen.(maardat is mijn gevoel)
Nog 2 weken en dan zitten wij op een "year before date" en stiekem hoop ik dat ie er
toch nog wat aan doet, ook al is het maar iets heel erg kleins.
Mijn vriend is echt a romantisch, dus de hoop op een prachtig aanzoek zoals sommigen van jullie kan ik echt wel shaken.
Maar hou daarom niet minder van hem hoor, haha
-
Ook ik ben getrouwd zonder aanzoek.
In 2006 hebben we al geregistreerd partnerschap gedaan. Dit was handig met al het regel werk dat kwam kijken bij een huis kopen.
Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat ik nog wel wilde trouwen. Jurk etc etc.
Een half jaar later op vakantie in turkije werden we gedropt bij een juwelier.
Dus toen ben ik naar de trouwringen gelopen. "oh, die vind ik wel mooi, zullen we die kopen?"
En toen hij instemde was dat eigenlijk het aanzoek......
Later die vakantie hopte ik nog dat hij het nog zou vragen. Maar hij is totaal niet romantisch. Dus het is niet eens bij hem opgekomen om alsnog te vragen.
-
Heel herkenbaar!!!
Mijn aanstaande ook geen romantisch typje
Wij lagen op bed naar een film te kijken dat ging op dat moment ook over trouwen vraagt mijn lief ineens op welke datum zou jij willen trouwen?
Toen heb ik gezegd nou mij lijkt 16 juli een mooie datum want dan in mijn moeder jarig en zijn moeder ook!
Zo gezegd zo gedaan en toevallig valt die datum volgend jaar op vrijdag.
-
Hier pas een aanzoek toen iedereen het al wist..
we waren al volop bezig met de voorbereidingen toen ik nieuwe ringen wilde. Ik heb een zilver allergie dus mijn relatiering was helemaal lelijk geworden. Ik had wel een andere ring gekregen, maar wilde toch graag dezelfde ring als hij dragen. Voor mijn verjaardag kreeg ik toen nieuwe ringen; Toen ik ze hem liet zien heeft hij alsnog heel lief gevraagd of ik met hem wilde trouwen!
-
Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis!
-
Wij hebben het ook -letterlijk- tussen het eten en de afwas 'besloten'. We zijn al bijna 10 jaar samen en ik hou niet van verrassingen, dus ik kwam er zelf min of meer mee. En meneer ging akkoord. En zodoende gaan we volgend jaar trouwen.
-
Hier ook niks geen romantiek hoor :biggrin:
Trouwen was iets 'wat we ooit misschien nog wel eens zouden doen'.... In 2003 merkte ik een keer op dat ik er wel flauw van werd om hem nog steeds te moeten voorstellen als m'n vriend, terwijl we toch al zo samen waren en heel bewust voor elkaar gekozen hebben.... nou ja, dan trouwen we toch... ja laten we dat maar doen.... :rolleyes:
En zo bloedde dat ook weer dood. We wilden het nog steeds allebei graag, maar het kwam er gewoon niet van :blink: Alles wat we spaarden moest weer ergens anders heen, dierenarts, huishoudelijke dingen, verzin het maar...
Intussen hebben we een huis gekocht en dus helemaal niks geregeld. Mocht een van ons iets overkomen, dan zit de ander tot de nek in de .... En daar kreeg ik dermate de zenuwen van dat een aantal maanden geleden riep, het kan me niet schelen hóe we het doen, maar er moet íets gebeuren...
Dus, we hebben een datum geprikt, het de familie verteld en het voor onszelf zo geregeld dat we 'eraan vast zitten'. :laugh:
Hij roept zo nu en dan nog wel eens dat m'n romantische aanzoek nog wel komt, waarop ik antwoord dat het nogal overbodige mosterd na de maaltijd is... :tongue:
Groetjes Ashja
-
Ja hoor... een vriendin van mij heeft gewoon met haar toen nog vriend besproken in de auto of ze niet zouden trouwen ipv een samenlevingscontract te regelen wat ze nog steeds niet hadden gedaan. Helemaal niet romantisch dus.
-
[quote name=\'Marrygirl\' post=\'261278\' date=\'04 September 2009, 20:50\']Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis![/quote]
Ja, dat vind ik dus ook zo jammer: Oh, hoe ben je gevraagd? uhm.. En ik heb een hele mooie ring met een grote steen en iedereen vraagt: is dat je verlovingsring? Uh, nee, dat was een verjaardagskadootje van vriendinnen...
-
[quote name=\'Lynnz\' post=\'261668\' date=\'07 September 2009, 10:07\'][quote name=\'Marrygirl\' post=\'261278\' date=\'04 September 2009, 20:50\']Hier ook geen romantisch aanzoek, alleen vind ik het wel jammer dat iedereen ernaar vraagt (deed ik vroeger ook!) en dat je je nu een beetje moet lopen verdedigen, dat we zo romantisch niet zijn...
Ook de ambtenaar heeft ernaar gevraagd, benieuwd of hij er nog iets over gaat zeggen in het stadhuis![/quote]
Ja, dat vind ik dus ook zo jammer: Oh, hoe ben je gevraagd? uhm.. En ik heb een hele mooie ring met een grote steen en iedereen vraagt: is dat je verlovingsring? Uh, nee, dat was een verjaardagskadootje van vriendinnen...
[/quote]
Ja ik ook, ik blijf nu maar zeggen dat ik net zo lang heb lopen zeuren tot dat ik mijn zin had gekregen, haha...
-
:biggrin: gelukkig, ben ik niet de enige vrouw die (nog) niet ten huwelijk is gevraagd. Het hele trouwen is ook echt mijn wens, van hem hoeft het niet zo. Maar omdat ik bang ben dat ik er later spijt van krijg dat ik nooit getrouwd ben, heb ik hem verteld dat ik stiekem toch wel heel graag met hem wil trouwen.
Inmiddels hebben we de datum geprikt (nou ja ik, hij was het er wel mee eens) en de trouwlocatie geregeld, maar een aanzoek.... denk dat ik daar nog wel even op kan wachten.
Van nature ben ik niet zo'n geduldig type, terwijl hij zeeën van geduld heeft *ZUCHT*
We hebben afgesproken dat we nog niets vertellen aan vrienden en familie tot hij me heeft gevraagd, dus ik moet zo oppassen dat ik me niet verspreek hihi.
-
Ik ben ook niet gevraagd. Het trouwen is in heel onze relatie regelmatig onderwerp van gesprek geweest (van 'ja, over tien jaar' tot 'misschien is volgend jaar wel een leuk idee'). Op een gegeven moment wisten we allebei eigenlijk wel dat we wilden trouwen, alleen had hij me nog niet gevraagd. En toen vond ik het hele huwelijkaanzoek zo'n idioot idee; je weet dat je met elkaar wilt trouwen en dan ga je het nog een keer vragen.. Toen hebben we het maar gewoon samen besloten :)
Vinden we allebei prima trouwens :biggrin:
-
Over een tijdje zijn we 12,5 jaar bij elkaar.
Omdat mijn vriend altijd gezegd heeft dat hij nooit kinderen wilde, ging ik ervan uit dat er van trouwen ook niks zou komen.
Maar onze vrienden trouwden en kregen kinderen en op een gegeven moment sprak hij toch anders en wilde toch kinderen. o.a voor de toekomst en ivm mijn leeftijd (31)
Ik heb op de jaarkalender gekeken voor een mooie datum en daar kwam 10-09-2010 uit.
Een vrijdag in september. Hij zei dat ik maar moest informeren bij de locatie of die nog vrij was (we waren op dat moment zover dat we wilden trouwen) en die was nog vrij.
De datum en tijd stond bij de gemeente ook nog open. Dus toen ik dat vast gezet had was het officeel. De kerk is op het nipppertje ook geregeld (bijna kerk 2e keus) en de fotograaf had gelukkig ook niks die dag.
Behalve 2 collega's en een paar vriendinnen weet niemand het.
Een dag voor we 12,5 jaar samen zijn nodigen we mijn en zijn ouders en broer uit en laat ik een taart maken met de tekst "wij gaan trouwen" en laten we die zien.
De dag van 12,5 jaar zelf zijn we allebei vrij en gaan we iets leuks doen samen.
Dus niet gevraagd maar dat is prima zo.
-
Ook geen aanzoek bij ons. We hebben samen twee kinderen één van 5 en één van 2 jaar. We zijn 4 december dit jaar 10 jaar samen. Dus vorig jaar hadden we zoiets van: Zullen we een feestje of etentje voor familie en vrienden geven volgend jaar??? Je raadt het al.....
Het etentje/feestje groeide uit tot een huwelijk !!
-
Toen we op een gegeven moment een jaar of 9 samen waren had ik zoiets van goh, hij schiet niet echt op he? Toen heb ik het maar gevraagd, maar niet op een bijzonder romantische manier: "Wat denk je ervan; zullen we maar eens een keer gaan trouwen ofzo?" Dus we hebben het min of meer besloten, maar als er al iemand wat gevraagd heeft, dan was ik het :lol2:
-
[quote name=\'Bendjes\' post=\'267605\' date=\'24 September 2009, 18:17\']Ook geen aanzoek bij ons. We hebben samen twee kinderen één van 5 en één van 2 jaar. We zijn 4 december dit jaar 10 jaar samen. Dus vorig jaar hadden we zoiets van: Zullen we een feestje of etentje voor familie en vrienden geven volgend jaar??? Je raadt het al.....
Het etentje/feestje groeide uit tot een huwelijk !![/quote]
Haha grappig, wij waren 3 december dit jaar 10 jaar samen!
-
wij waren niet echt mensen om te trouwen, maar nu met 2 zaken en een kindje heb ik onwille van onze dochter toch vaak aan zijn kop gezeurt.
En ineens van ja we gaan volgend jaar trouwen, ik schrok ervan eigelijk maar hij heb het gelijk aan iedereen verteld dus wist ik dat hij het echt meende.
-
Hallo !
Ik ben nieuw op dit Forum en mijn oog viel gelijk op dit topic! Ik had namelijk ook geen romantisch aanzoek, verre van zelfs hihi.
Wij zijn al sinds '98 samen en we hebben het er natuurlijk wel eens over gehad maar we hadden beide altijd zoiets van 'het hoeft niet per sé', we vonden ongetrouwd door het leven gaan ook wel prima. We hebben zelfs geen samenlevingscontract haha! Alleen nu de sucessiewet volgend jaar wijzigt en er voor ons wat dingetjes op stapel staan is het voor ons gewoon handiger om te trouwen. In gemeenschap van goederen is alles lekker automatisch geregeld. Ook hebben we in onze omgeving mensen ernstig ziek zien worden en ook dan ga je nadenken over dit soort zaken.
Op een avond tijdens het doorroeren van de spekjes door de stamppot andijvie (echt dit is geen grap), zei hij ineens: we moesten denk ik maar eens een datum gaan plannen... Je begrijpt ik kreeg een attack, mijn reactie was gelijk: begrijp ik goed dat je me zojuist ten huwelijk hebt gevraagd? Vervolgens schrok hij een beetje want hij had ondertussen ook wel door dat hij dit ook heus even anders had kunnen vragen. Hij gaf me een dikke knuffel en vroeg toen nog officieel: lieve schat, wil je alsjeblieft met me trouwen? Ik heb toen volmondig JA! gezegd. Dit was zo'n week of 3 terug, we trouwen op vrijdag 28 mei :-)
-
Haha! Mooi verhaal San, maar klinkt mij als een aanzoek in de oren :)
-
Wat leuk om alle verhalen zonder aanzoek te lezen.
Ben gelukkig niet de enige die het zonder doet..
Ik heb een eigen zaak, we hebben samen een koopwoning en zijn officieel dus helemaal niets van elkaar.
Wel al bijna 8 jaar samen en onafscheidelijk.
De laatste tijd was ik wat vaker over trouwen enzo begonnen, en dat ik me zorgen maakte want wat als 1 van ons beiden weg zou vallen? Mijn zaak waar hij ook heel veel tijd en energie en geld in heeft zitten zou hij kwijt zijn als ik weg zou vallen en sowieso zou de overblijvende partner niet in het huis kunnen blijven.. dat voelde toch echt niet goed.
Vriendlief wilde eigenlijk niet echt trouwen, dat hoefde van hem allemaal niet, zoveel gedoe..
Dus wij zouden gewoon een samenlevingscontract gaan regelen en een testament enzo.. Nou, da's pas een hoop gedoe als je zaken goed wilt regelen.. en niet goedkoop ook niet..
Op een gegeven moment zaten we heel romantisch bij de Mac te eten, daar lunchen we zaterdags wel eens onderweg van de groothandel naar huis. En toen zei hij opeens van, we moesten maar trouwen..
Eigenlijk geloofde ik hem niet dus het werd een beetje gek gesprek. smiddags ook bij familie geweest waarbij hij niets zei of liet merken van een aanzoek ofzo dus ik hield ook mijn mond maar.
's avonds de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of we nu iets te vieren hadden?
Ja, zei hij, volgens mij wel.
Vanaf dat moment zijn we gewoon gaan plannen, datum prikken, locatie uitzoeken etc..
Lekker romantisch maar dat geeft niets, we gaan trouwen en dat is het enige wat telt.
Karen
-
Wat leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die geen superromantisch aanzoek heeft gehad (terwijl ik daar altijd al van droomde!)
Maarja, bij ons is het een beetje anders gelopen dan voorzien.
We wouden heel graag trouwen, maar omdat we een trouwfeest niet konden betalen hadden we besloten om toch maar voorlopig niet te trouwen en gewoon wettelijk gaan samenwonen.
Toen mijn ouders dit hoorde en merkte dat we eigenlijk toch liever trouwde, hebben ze ons gezegd dat geld ons niet mocht tegenhouden en dat ze wel wat willen bijleggen. Natuurlijk moeten we het grootste deel zelf betalen en gaan dan de centjes die we krijgen ook terug naar mijn ouders achteraf.. Maar het geeft wel zo een gevoel van: het is mogelijk.
Dus besloten we om toch te trouwen.
En toen wou ik eigenlijk toch ook een aanzoek! Dus drie dagen later is mijn AS in de tuin een wit roosje gaan plukken in bij ons in de woonkamer op zijn knieën gaan zitten voor mij. (Ik vond een ring niet nodig, wegens weer veel te duur)
Uiteindelijk was het op zijn manier toch wel een beetje romantisch, want mijn AS is alles behalve romantisch en zou ook nooit een echt romantisch aanzoek kunnen verzinnen denk ik. Dus vond ik het wel heel erg lief met dat roosje en heb ik, ondanks dat ik wist dat hij het ging vragen, toch gehuild!
-
Hallo Allemaal,
Hier ook niet echt een aanzoek geweest.
Ik wilde al heel lang trouwen, zeker nadat onze eerste kindje was geboren, leek me geweldig onze eigen kindje als bruidsmeisje. Helaas zat dat er niet in, voor mijn vriend hoefde het niet, hij houdt er niet van om in de belangstelling te staan en daarbij vond hij het ook zonde van het geld.... hij zei een keertje ' ik kan ook zo wel zeggen dat ik van je hou en ik heb je toch beloofd altijd bij je te blijven dus waarom moeten we dan trouwen?´ ja en ergens dacht ik hij heeft gelijk, hij heeft me dat beloofd dus dan is het toch ook prima zo.
Dus ik praten er niet meer over want ja hij wilde toch niet. Toen werd ons tweede kindje geboren, zij kreeg ook zijn achternaam en ik kreeg een beetje zo iets van 'Nou leuk hoor zij hebben wel allebei jong achternaam, ik hang er maar wat (qua achternaam betreft) bij terwijl ik wel hun moeder ben.
Een paar maanden na de geboorte van ons 2 kindje en de dag na mijn verjaardag zaten we in de auto en we hadden het over van alles en nog wat en opeens zegt die 'zullen we dan maar gaan trouwen´ vind dat je dat wel verdient, we hebben 2 lieve kindjes en jij wil dit graag dus laten we dan maar doen. Vond het zo lief! ook al zaten we gewoon in de auto en was het niet echt een aanzoek, maar ik was er helemaal blij mee!
In het weekend zijn we naar de juwelier gegaan en hebben we in onze relatieringen (hele mooie wit gouden, die we al hadden gekocht voordat onze eerste kindje er was) een verlovingsdatum laten zetten.... dus die zaterdag hadden we besloten zouden we ons verloven. We hebben de ringen in mijn tas gedaan en s'avonds vroeg mijn vriend, moeten we die ringen niet om doen?
Dus ik die ringen gepakt en toen ging hij als nog op zijn knieën en vroeg of ik met hem wilde trouwen. Natuurlijk zei ik JA :biggrin:
Dus hier eigenlijk een half aanzoek, kan dat ook? ik ben er in ieder geval super blij mee!
-
Haha, hier ben ik zo ouderwets in...
Hij vraagt mij maar... (En zo is 't gebeurd...)
Verder heel "modern"*. Beiden werken we, beiden gelijk salaris, dus geen duidelijke kostwinner. Ik houd mijn eigen naam etc...
En qua trouwen ook niet traditioneel, geen witte jurk, geen klassieke taart en geen trouwen, eten, feestje-dag...
Twee dingen wist ik zeker. Ik zou wel trouwen in een jurk en als ik zou trouwen dan wel na een aanzoek van zijn kant... :)
*Niet dat het andersom niet modern is ofzo, maar ik kon even geen ander woord bedenken...
-
[quote name=\'Patricia bruid 1-08-08\' post=\'154825\' date=\'20 March 2008, 15:16\']Wij wisten van beide dat we ooit zouden willen trouwen ,persoonlijker vondt ik het leukerder als hij mij zou vragen ,maar dat wist hij wel ...en ja hij heeft me tenslotte ook tenhuwelijk gevraagt! :biggrin: :wink:[/quote]
Jep dat vind ik nou ook.
-
Hallo allemaal,
Het is bij mij dus ook op de traditionele manier gegaan. Hij vroeg mij tijdens eerste kerstdag bij kaarslicht en kadootjes...... :biggrin: :biggrin: Klinkt dat een beetje??? Maar zo is het wel gegaan. Ik zou hem ook nooit vragen eerlijk gezegd. Mag misschien traditioneel klinken maar dat is nou echt iets voor de man, toch? Ik hoop hier niet een felle diskusie op gang te brengen maar gewoon mijn mening.
Groetjes allemaal, Wendy.
-
[quote name=\'-Wendy-\' post=\'305285\' date=\'08 February 2010, 21:36\']Hallo allemaal,
Het is bij mij dus ook op de traditionele manier gegaan. Hij vroeg mij tijdens eerste kerstdag bij kaarslicht en kadootjes...... :biggrin: :biggrin: Klinkt dat een beetje??? Maar zo is het wel gegaan. Ik zou hem ook nooit vragen eerlijk gezegd. Mag misschien traditioneel klinken maar dat is nou echt iets voor de man, toch? Ik hoop hier niet een felle diskusie op gang te brengen maar gewoon mijn mening.
Groetjes allemaal, Wendy.[/quote]
Ten eerste gefeliciteerd :wink:
En ik ben het gedeeltelijk met je eens, ook ik vind het persoonlijk leuker als de man vraagt, lekker traditioneel :) maar die van mij doet er nu te lang over, ik wil gewoon trouwen, dus ga ik hem vragen :tongue:
-
Dan ben ik lekker on-traditioneel...
Heb hem gevraagd, vond het gewoon superleuk om voor te bereiden en als ik op hem had moeten wachten was het er de komende jaren nog niet van gekomen!!!
Hummer gehuurd (met chauffeur en champagne), ringen gekocht en ons naar een speciale plek laten brengen...
Hij wist niet wat hem overkwam!!!
Natuurlijk had ik het ook leuk gevonden om gevraagd te worden, maar hij is niet zo romantisch en origineel, en dit aanzoek vergeten we nooit meer!
-
Hij heeft mij gevraagd en hij heeft ook wel laten merken dat hij vond dat het zijn taak was. We hadden het daarvoor ook wel over trouwen gehad, ik wist dus dat hij heel graag wilde trouwen en het aanzoek niet heel lang op zich zou laten wachten. Maar als het naar mijn idee te lang had geduurd dan had ik 'm wel zelf gevraagd hoor :)
-
Ik heb mijn vriend gevraagd. En daar pesten zijn vrienden hem ook regelmatig mee. :tongue:
Ik heb allemaal hartjes geknipt en daarop in 200 verschillende talen "ik hou van jou" opgeschreven en in de slaapkamer op de muren geplakt, wat waxinelichtjes aan en op het bed 1 groot hart met "wil je met me trouwen" erop geschreven.
-
wat lief !
Ik ben gevraagd.. al zou ik het zo zelf gedaan hebben hoor! Maar dat wilde vriendje lief niet!
(http://www.trouwshop.com/ticker/32732/4505129338.png) (http://chantalenbas.onzetrouwpagina.com/)
-
Ook ik heb niet echt een aanzoek gehad. Wel hebben we al een tijd over trouwen gesproken o.a. omdat we over een paar jaar kinderen willen. Nu is het zo dat wij binnenkort een huis willen kopen en je daar tegenwoordig volgens mij minimaal geregistreerd parnterschap voor nodig hebt. Ik vond dat een beetje onzinnig, omdat we ook wilden trouwen. Ik heb dat tijdens het eten eens ter sprake gebracht. Waarop hij reageerde: zullen we van de zomer dan maar trouwen?
-
dit is echt geweldig, ik krijg ook van die vreemde reacties...........istie op zn knieen gegaan?......zo zijn wij helemaal niet...
hij wilde wachten op het juiste moment......die zin had ik al een paar keer gehoord.......en toen was ik het zat, aan het eind van een geweldige vakantie, (en na een paar keer zeuren van waarom heb je het nog niet gevraagd (omdat ik dacht dat dit de vakantie was dat ie het wel ging doen)) zat ik te huilen in de bus terug naar het vliegveld want ik wilde niet naar huis (heel kinderachtig maar we gingen weg uit Disney World in Florida en ik wilde ECHT niet naar huis hahahaha) heeft ie gezegd nou dan gaan we toch trouwen...........
en nu zit ik dus hier hahahaha
-
Geen aanzoek, het vind dat prima! Van mij hoeven al die traditie's niet zo!
-
Wij hebben ook geen aanzoek gedaan. Ik ben verder onwijs romantisch ingesteld, hij iets minder, maar zoals hierboven wordt gezegd maakt dat juist een lekkere nuchtere vent van hem. Ik zou hem niet anders willen.
Maar ik heb de 'hoe heeft hij je gevraagd?'-vraag inmiddels ook al een paar keer gehad en ja hij is vervelend...
-
heel leuk om zo eens te lezen dat die mannen van ons zeker niet allemaal romantisch zijn.
hier al net zo....
we gingen samen op vakantie naar griekenland van de herfst en hebben daar samen een hoge berg beklommen (een wandeling was de bedoeling maar namen een verkeerde afslag en toen werd het echt gevaarlijk klimmen!!)
boven op die berg dacht ik dat hij me wel zou gaan vragen (we hadden het er al verschillende malen thuis over gehad en ook op vakantie nog en dan over hoe de dag eruit ging zien en dat soort verhalen)....maar hij vroeg me NIET! :sad: :sad:
ik ook lekker droog tegen hem gezegd; dat was wel een gemiste kans van je...weet je wat hij antwoorde?? ik had geen ring voor je en vond het te cliché om verloofd terug te komen van vakantie :unsure: :blink:
een week later waren we thuis aan het schilderen en kwam het gesprek weer op trouwen..dus hij zegt wil je dat ik je nu vraag dan? (zou goed uitkomen want dat weekend hadden we een feestje bij ons thuis dus kon mooi meteen een verlovingsfeestje worden!)
ja dat mag wel haha...dus hij op zijn knieën met de kwast in zijn hand en ik heb ja op de muur geschilderd (dat zie je nu nog achter de tv hahaha)
maar wat is nou het mooie (en romantische!!) van dit verhaal....nadat hij het gevraagd heeft en we nog aan het kussen zijn om het te vieren komt ONS liedje op de radio!!!!!
dat was zoooo gaaf dat ik zeker weet dat het goed zit met dit huwelijk! :biggrin: :biggrin:
-
Oh wat geweldig Tinkerbell!
Ondanks dat het niet romantisch was, was het eigenlijk toch wel romantisch! Net zoals bij ons! :rolleyes:
-
mijn vriend heeft het ook niet echt romantisch gevraagd.. die stond onder de douche met ons zoontje van 3 jaar en hij vroeg hoe duur kost eigenlijk een trouwerij want een vriend van mij wil trouwen.. nou ik zeg je kan het zo duur maken als je maar wil!! En terwijl die nog aan het douchen is met ons zoontje zegt ie gekkie het is geen vriend die wil gaan trouwen wil jij met mij trouwen?? Ik stond helemaal aan de grond genageld maar heb natuurlijk wel volmondig ja gezegd!! Haha allebei mijn mannetjes naakt onder de douche .. Ik ben die avond gelijk al van alles gaan regelen en ja nu gaan we over bijna 4 maanden trouwen en dan krijg ik eindelijk dezelfde achternaam als mijn mannetjes!!
groetjes eveline
-
Hij heeft mij gevraagd en hij heeft ook wel laten merken dat hij vond dat het zijn taak was. We hadden het daarvoor ook wel over trouwen gehad, ik wist dus dat hij heel graag wilde trouwen en het aanzoek niet heel lang op zich zou laten wachten. Maar als het naar mijn idee te lang had geduurd dan had ik 'm wel zelf gevraagd hoor :)
hier ook een beetje zo gegaan.. tuurlijk heb je het er van te voren wel eens over. Je weet van elkaar wel of je (ooit) wil trouwen. Maar ik heb wel gezegd (niet letterlijk, maar door laten schemeren :rolleyes: ) dat hij mij dan moet vragen, gelukkig heeft hij dat gedaan :)
Heel traditioneel dus!
-
Bij mij is het ook duidelijk dat hij mij zal moeten vragen, gewoon zoals het traditioneel is. Eerst moet hij overigens bij mijn vader op mijn hand vragen hè, anders krijgt hij dat z'n hele leven nog te horen dat hij dat niet heeft gedaan (zwager van hem merkt dat nu :tongue:). Overigens weten we wel wanneer we willen trouwen ongeveer, maar ja dat wisten we al een paar jaar geleden. We moesten toen alleen nog even wat meer studeren en meer geld hebben, dus vandaar.
Nu is het dus wachten op de mooie ring (A) met aanzoek.
-
Ook ik ben denk ik toch vrij traditioneel..
Hij heeft me nog niet gevraagd, maar we hebben het al wel over trouwen gehad (de laatste tijd begint hij er zelfs met enige regelmaat over..! :-)
Ik heb (letterlijk) tegen hem gezegd, dat als hij met mij wil trouwen, hij mij moet vragen. Maar dat heeft ook een andere gedachte, ik heb al eerder langer verkering gehad en hij nog niet, ik ben er nu denk ik wat eerder aan toe en wil wel dat het ook op zijn tempo gaat. Dus hij bepaald wanneer hij (en dus wij) er aan toe zijn... :-)
We hebben een huis gekocht en zijn net verhuisd. In juni gaan we op vakantie naar Aruba (daar hebben we elkaar ontmoet) vrienden hebben al de hint gegeven aan hem en stiekem hoop ik ook dat hij me op Aruba gaat vragen! :wink:
-
Mijn vriend is erg traditioneel ingesteld wat het vragen betreft,mocht hem uitdrukkelijk niet vragen.
Het geeft wel iets extra's aan je gevoel als een man je vraagt.
Persoonlijk vind ik ook dat een man de vrouw hoort te vragen, een man hoort helemaal voor
zijn vrouw te gaan vind ik(wat het aanzoek betreft), maar ik lees dus ook dat sommige vrouwen
lang kunnen wachten op een aanzoek :blink: dan begrijp ik ook dat je zelf de stap
neemt om hem te vragen.
Groetjes Karin
-
Mijn vriend heeft me 6 jaar of zo geleden gevraagd haha.
We hadden samen ringen gekocht voor elkaar met kerst.
Hij heeft alleen de ringen verstopt toen en een kommetje ingepakt.
Zat ik daar bij de boom met een bakje in mijn hand.
Dacht waar zijn nou die ringen heen???
Uiteindelijk nam hij me mee naar de tuin (in de sneeuw)
en toen kreeg ik een kado. Een grote me to you knuffel met een rood shirt met i love you erop en hij had een lint om de nek met de ring eraan.
Onder het uitpakken van die knuffel was mijn vriend op zijn knieen gegaan en kreeg ik de vraag of ik (als we zover waren)
met hem wilde trouwen.
JA natuurlijk!!
Nou al die jaren later vroeg hij of het tijd was haha
En dat was het. Nou had ik was onverwacht mijn jurk gevonden en dus begonnen met plannen.
Was hij wel verontwaardigd en ik snapte het niet. Hij had me nog een keer willen vragen en dan voor de eggie en hij wilde mijn vader vragen.
Tja ik had zoiets van weer een ring? Aanzoek van toen was perfect voor mij hoeft het niet nog een keer :)
Maarre ik vind dat de man de vrouw moet vragen :)
-
Ik had me voorgenomen om mijn vriend op 9 juli te vragen, maar hij was me voor! Op 26 februari heeft hij me ten huwelijk gevraagd en hoewel we het al vaker over trouwen hebben gehad, kwam het echt zo onverwacht en was het daarom ook zo`n mooi moment! :biggrin:
-
Ik had een keer voor de grap gezegd dat als mijn as me niet zou vragen, ik het dan zou doen. Hij vatte dat op als een ultimatum! Dus hij is op de knieen gegaan, maar ik had het niet erg gevonden als dat niet zo was. Zolang we maar gingen trouwen :biggrin:
-
Ik heb hem gevraagd!
Dit omdat we al 5 jaar bij elkaar waren en ik het nu wel tijd vond voor een aanzoek!
In de avond van 25 december 2008 heb ik hem op de donkere, lege piste in Livigno (Italie) ten huwelijk gevraagd. Het was -18 graden! Ik heb het aanzoek vastgelegd op film! Had een hart van led-waxinelichtjes gemaakt, met een bos rozen in het midden en een aantal rozen op de weg erheen. Natuurlijk had ik ook een ring gekocht.
Hij wist dat hij een verrassing kreeg, maar dit had hij niet verwacht.
Natuurlijk zei hij "JA"!! :wub:
Later vroeg ik hem, wanner zou je mij gevraagd hebben? Antwoord: Over een jaar of 2 ofzo!
Dus dit jaar zou hij me dan (misschien) hebben gevraagd!
Waarom we pas in 2011 trouwen?
We hadden in 2008 net een nieuwbouwwoning gekocht waar we nog veel voor moesten sparen.
En dit jaar trouwen kwam ook niet uit omdat we nu net 3 maanden in ons huisje wonen en nu weer opnieuw moeten sparen voor de bruiloft.
-
Hier ook geen echte aanzoek gekregen...eigenlijk wilde ik trouwen en mijn vriend niet. Hij moest er juist helemaal niets van hebben. Familie/kennissen/vrienden van hem vinden het dan ook erg verrassend en zijn erg blij dat hij toch gaat trouwen. :laugh:
Ik wilde ook heel graag trouwen voordat we aan kinderen zouden beginnen, dus na heel lang zeuren (en vaart erachter gezet ), heb ik eindelijk mijn zin gekregen.
-
Hoi,
Ik heb altijd gezegd ik ben wel een geemancipeerde vrouw. Maar ten huwelijk gevraagd worden vind ik toch wel leuk. Nou duurde het me uit eindelijk best wel lang. Dus grapte een keer tegen hem als je mij niet vraagt vraag ik jouw.
Twee weken later vroeg hij mij ten huwelijk. En op dat moment had ik er helemaal niet aan gedacht was super blij.
Hij is voor mij op de knieën gegaan in de beekse bergen. Voor de olifanten onder de paraplu. En ik heb bedeltjes gehad van pandaro met twee olifantjes en in het midden een hartje. Super romantisch :biggrin:
-
Wij waren ook al eerder een beetje aan het fantaseren over een huwelijk. Het was voor ons een logiscge vervolgstap na te gaan samenwonen. Mijn AS wilde heel graag mijn ten huwelijk vragen, het zou echt "zijn feestje" zijn. Voor mij bleef het wel heel spannend, want ik wist dat het snel eens zou gebeuren ik wist alleen niet exact wanneer, waar en hoe!
-
Hierin ben ik ook heel traditioneel. Wat bijkomend was is dat ik al een lange relatie achter de rug had, al een kindje heb, tevens waren we al jaren beste vrienden en dat hij dus 3 jaar jonger is dan ik en ik geen druk wou leggen op hem....heb hem gewoon laten gaan en binnen korte tijd was er een aanzoek...:biggrin:
-
Ik ben ook gevraagd.
-
Ik ben ook wel traditioneel ingesteld, vind dat de man het moet vragen, heerlijk romantisch om t vrouwtje te zijn waar moeite voor wordt gedaan (ja idd, echt traditioneel :wink: )
We hadden nog maar 2 maanden verkering ofzo toen ie vroeg of ik "van de ouwe stempel" ben. Dus ik keek m raar aan, wat bedoel je? Nou, hij wilde dus weten of ik n aanzoek voor de man vond, of dat de vrouw ook de man kon vragen. Dus toen gezegd dat ik t n mannenklusje vind :)
En toen we precies 5 maanden hadden, is ie voor mij op zn knieën gegaan en heeft ie heel lief gevraagd of ik met m wil trouwen, ook al wisten we t allang, hadden t er al vaker over gehad :biggrin:
Zag t dus wel aankomen, maar niet het moment waarop. Ik was net 2,5 week in Australië geweest. Hij had me van het vliegveld gehaald, waren naar huis gegaan en toen ben ik onder de douche gesprongen, heerlijk na zo'n lange reis. Intussen heeft hij, zonder dat ik het wist natuurlijk, allemaal hartjes ballonnen opgeblazen en stond ie me op te wachten toen ik uit de douche kwam. Had mn borstel nog in mn tas zitten, dus kwam met zo'n ruige ik-heb-net-gedoucht-kop naar buiten, maar hij vond me prachtig zei ie :)
We plagen elkaar nu dat hij mijn zwakste moment heeft uitgezocht, ik had n jetlag dus kon niet anders dan ja zeggen :tongue:
btw, die jetlag viel mee hoor, had lekker geslapen in t vliegtuig, dus heb het aanzoek bij volle bewustzijn meegemaakt :wink:
-
Fijn om te lezen dat ik niet de enige 'ongeduldige' vriendin was/ ben.
Wij hadden ook samen besloten te gaan trouwen. Voor mij emotioneel gezien heel belangrijke stap. Heb toch wat moeite met 'alleen' samenwonen.
( dat gevoel geld alleen onze relatie hoor, ieder moet echt zelf weten wat te doen daar mee!)
Voor mij was het aanzoek van zijn kant toch wel heel belangrijk. Ben behoorlijk traditioneel in dat op zicht en vind het ook wel belangrijk om te weten dat hij echt voor mij kiest.
Hoe belangrijk bleek wel toen hij mij vorige week dan toch een echt aanzoek deed op het strand! Kwamen toch behoorlijk wat emoties los!
Dus ook al beslis je het samen als er daarna nog een aanzoek komt kan dat juist wel heel veel betekenen.
Almedal is het alleen maar belangrijk dat je het doet op de manier die bij jullie past.
Hmm nu alleen nog even wachten met vertellen, mijn familie woont best ver en wil het graag in 1 keer verrtellen aan beide families, dus nog 2 weekjes ' stil' houden
-
Hier ook geen aanzoek geweest.
Ik riep al heel lang dat ik wilde trouwen, we hadden het er ook wel eens overr wat we dan wel en niet willen enzo. Maar van hem hoefde het nog niet, we hebben alle tijd.
toen besloot me zusje te gaan trouwen, en kwam er al snel overal de vraag wanneer ga jij nou trouwen(ik ben ouder en wij hebben al langer een relatie) dus ik zei, als het aan mij ligt is het snel, maar ja manlief moet ook meewerken. vorig jaar augustus besloten we dat we wel wilden trouwen alleen hadden we nog geen datum.
Maar ja iedereen bleef natuurlijk maar vragen en ik wou ook graag een datum weten.
Toen op een dag (begin dit jaar)na het eten op de bank, heb ik maar eens gevraagd of we niet gewoon eens een datum konden prikken. dan kon ik tenminste een antwoord geven als ze het mij vroegen haha.
Eigenlijk wilde ik natuurlijk dit jaar nog, en hij misschien pas over een paar jaar. Toen zei ik en als we er nou een beetje tussen in gaan zitten, doen we het 8-7-11..
De dag dat we 5 jaar samen zijn.
En daar ging hij uiteindelijk mee accoord..ikke helemaal blij natuurlijk!!
-
Ik heb ook mijn vriend gevraagd. Wij zijn al 8 jaar samen, hebben samen 2 kinderen en natuurlijk hebben we het wel over 'trouwen' gehad. Maar juist van mij hoefde het niet perse zo nodig en dat zei ik ook altijd. Het trouwen op zich leek mij wel leuk maar ik hou er helemaal niet van om in de belangstelling te staan en op zo'n dag doe je dat juist wel! Maar goed, de jaren gingen voorbij en ons gezin is inmiddels compleet. En juist toen ik me dat bedacht begon het bij mij toch wel te 'kriebelen'. En natuurlijk had ik het heel leuk gevonden als mijn vriend het aanzoek zou doen maar aangezien ik altijd degene was die het niet zo nodig vond kon ik toch nog moeilijk een aanzoek van hem verwachten. Dus toen hij dit jaar helemaal niets wist voor z'n verjaardag heb ik samen met de kids de stoute schoenen maar aangetrokken. Een verrassing was het zeker, hij had het totaal niet verwacht en vond het helemaal geweldig, en moest zelfs een paar traantjes wegpinken.
-
Ik vind zelf dat een vrouw best een man mag vragen.
Nu las ik ergens in 2008 dat een vrouw alleen een man mag vragen tijdens schrikkeljaar. En tja nou was het schrikkeljaar, dus ik dacht ik ga ervoor.
Ik heb hem gevraagd en hij zei meteen ja. Ik was ontzettend verrast, want ik had echt niet verwacht dat hij wilde trouwen. Twee dagen later heb ik toch maar even gevraagd of hij wel realiseerde dat ik het meende. Hij zou het maar als een grapje kunnen zien (daar had ik absoluut geen zin in). Hij zei dat hij het niet als grapje had opgevat dus ik was helemaal in de wolken. Nu studeerde we allebei nog, dus zodra er geld was, kortom over een paar jaar, dan wilde ik gaan trouwen.
Tijdens de afgelopen zomervakantie hadden we het met een stel vrienden over trouwen en mijn vriend vertelde doodleuk dat trouwen helemaal niet belangrijk was. Daar ben ik behoorlijk van geschrokken. Ik kreeg het idee dat hij helemaal niet wilde trouwen en nadat ik het aan hem gevraagd had bleek dat inderdaad het geval te zijn. Hij wilde niet zo snel trouwen (mijn planning was nog steeds over een jaar of twee, maar goed). Ik had het idee dat hij ontzettend veel druk ervaarde, dus heb ik besloten om de verloving te verbreken. Dit heeft mij enorm veel moeite gekost, maar ik wil dat mijn vriend rustig relaxed is als hij aan trouwen denkt.
We zijn nog steeds ontzettend gelukkig samen, we wonen samen en willen later ook twee kids samen. Dus een toekomstplanning is er zeker. Maar ik ga hem niet meer vragen, ik heb geen zin in herhaling (één emotionele klap is genoeg dacht ik zo).... dus als hij wil trouwen, dan mag hij mij vragen :wink:
-
Ik vind zelf dat een vrouw best een man mag vragen.
Nu las ik ergens in 2008 dat een vrouw alleen een man mag vragen tijdens schrikkeljaar. En tja nou was het schrikkeljaar, dus ik dacht ik ga ervoor.
Ik heb hem gevraagd en hij zei meteen ja. Ik was ontzettend verrast, want ik had echt niet verwacht dat hij wilde trouwen. Twee dagen later heb ik toch maar even gevraagd of hij wel realiseerde dat ik het meende. Hij zou het maar als een grapje kunnen zien (daar had ik absoluut geen zin in). Hij zei dat hij het niet als grapje had opgevat dus ik was helemaal in de wolken. Nu studeerde we allebei nog, dus zodra er geld was, kortom over een paar jaar, dan wilde ik gaan trouwen.
Tijdens de afgelopen zomervakantie hadden we het met een stel vrienden over trouwen en mijn vriend vertelde doodleuk dat trouwen helemaal niet belangrijk was. Daar ben ik behoorlijk van geschrokken. Ik kreeg het idee dat hij helemaal niet wilde trouwen en nadat ik het aan hem gevraagd had bleek dat inderdaad het geval te zijn. Hij wilde niet zo snel trouwen (mijn planning was nog steeds over een jaar of twee, maar goed). Ik had het idee dat hij ontzettend veel druk ervaarde, dus heb ik besloten om de verloving te verbreken. Dit heeft mij enorm veel moeite gekost, maar ik wil dat mijn vriend rustig relaxed is als hij aan trouwen denkt.
We zijn nog steeds ontzettend gelukkig samen, we wonen samen en willen later ook twee kids samen. Dus een toekomstplanning is er zeker. Maar ik ga hem niet meer vragen, ik heb geen zin in herhaling (één emotionele klap is genoeg dacht ik zo).... dus als hij wil trouwen, dan mag hij mij vragen :wink:
Zo he, dat lijkt me inderdaad een enorme klap! Gelukkig zijn jullie wel heel gelukkig samen!!
-
Ik denk dat het de gewone procedure is als men eerst over huwelijk praat. Wie dan wie moet vragen! Hier antwoord ik ook traditioneel. De man moet met een gouden ring (http://"http://www.postalgold.nl/") voor de vrouwe knieën en de beroemde vraag stellen.
-
Ik vind het wel fijn om te lezen dat er meerderen zijn waarbij geen aanzoek is geweest.. Bij ons was er eigenlijk ook geen aanzoek. Vind het eigenlijk wel jammer want had altijd wel gedroomd van een romantisch aanzoek.. We zijn al wel 3,5 jaar verloofd waarbij eigenlijk ook geen aanzoek is geweest :-)
Het is bij ons een beetje gek gegaan. Toen we een relatie kregen woonde mijn vriend nog in het buitenland. Omdat we wel wisten dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven zijn we best wel snel (na 7 maanden)officieel verloofd om onze relatie toch iets meer te geven dan alleen vriend / vriendin. We kenden elkaar overigens al wel een jaar voordat we een relatie kregen..
Hij woont nu sinds 1,5 jaar in Nederland en is ook nog bezig met het leren van de Nederlandse taal, wennen en orienteren voor een master enzo, maar ik wilde graag een stap verder omdat we allebei getrouwd willen zijn voordat we kinderen krijgen. Zo gebeurde dat ik uitrekende dat het best wel krap wordt om voor mijn 30e kinderen te krijgen als we niet nu zouden gaan beginnen met trouwplannen en daar was mijn vriend het wel mee eens. En zo zijn we eigenlijk een locatie gaan zoeken en hebben we de datum vastgelegd.
Ik vind het wel vermoeiend ook dat mensen steeds vragen hoe het aanzoek was en dat je je dan voor je gevoel moet verdedigen.
-
Wat een romantische verhalen hier...
Wij hebben er gewoon over gepraat. Maar hij heeft beloofd me nog vóór augustus alsnog ten huwelijk te vragen:).
En hij heeft wel mijn hand aan mijn vader gevraagd.
-
Ik heb mijn lief gevraagd op kerstavond 2009.
Hij hoefde niet eens na te denken want het antwoord was direct JA !!!
Hij heeft wel aan mijn vader om mijn hand gevraagd.
Haha , zegt mijn pap : Een hand ?? Je mag ze allebei hoor...(http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/blink.gif) Was wel erg komisch.
We trouwen 15 april 2011.(http://www.trouwforum.nl/forum/public/style_emoticons/default/biggrin.gif)
-
Ik heb ook geen romantisch aanzoek gehad.
In mei en juni 2010 heeft vriendlief hartproblemen gekregen en toen kwamen we tot de conclusie dat er niets 'vast' ligt over onze relatie.
Toen de keuze van trouwen of een samenlevingscontract en gekozen voor trouwen omdat dan meer zaken geregeld zijn en ik zijn achternaam mag gaan dragen....
-
Ook hier geen duifjes, stranden, toppen van bergen enz. En toch kan ik me geen mooier aanzoek voorstellen. Een beetje een raar verhaal, maar 5 jaar geleden, leerden mijn moeder en de vader van mijn as elkaar kennen. Hierdoor leerden mijn as en ik elkaar ook kennen. In onze eerste verliefdheidsperiode, zaten we dus midden in de scheidingen van beide onze ouders en werden wij eigenlijk stiefbroer en stiefzus, want mijn moeder kreeg iets met mijn as zijn vader. Dan denken mensen vaak: oh, wat leuk! Maar leuk was het niet. Je wilt namelijk niet midden in de nacht door je ouders opgebeld worden met het bericht dat ze ruzie hebben en of wij dat maar even kunnen oplossen. Echt vreselijk was het. Zo is dat 4,5 jaar gegaan, totdat zij uiteindelijk uit elkaar gingen. Wij hadden door alles wat we gezien hadden, nogal schrik gekregen om te trouwen. Desalniettemin, wilde ik het dolgraag. Op een avond lagen we in bed en ik keek hem aan. Hij zei: wat zit je gek te kijken, is er iets? Ik antwoorde dat ik het toch wel graag eens over trouwen wilde hebben. Hij draaide met zijn rug naar me toe en zei: ja lieverd, maar ik vind het zo ontzettend eng. Ik antwoorde: 'ik vind het ook eng, schat, maar dat vinden we over 5 jaar nog. Die angst gaat echt niet weg als we maar blijven wachten. Even was het stil. Toen zei hij: ja, je hebt gelijk. Daarna draaide hij zich om, keek me aan en zei: oké schat, dan vraag ik je bij deze ten huwelijk. Ik dacht nog even dat hij een grapje maakte, maar zijn gezicht zei me dat hij het meende. We zijn de hele nacht wakker gebleven, kletsend over getuigen, de datum enz. De zaterdag erna, zijn we samen een ring gaan kopen. Geen diamanten of tierelantijntjes. Gewoon een simpele, maar prachtige ring.
Fantastisch!!!
-
Wat een geweldige 'manier' super lief!
-
Inderdaad geen beeld van man op zijn knieen op het strand / Parijs o.i.d. maar wel een heel mooi bijzonder en intiem aanzoek!
-
@ Gertje
Klinkt romantischer dan zo'n spektakel-aanzoek! Omdat het kwam op een heel kwetsbaar moment, denk ik.
-
Zo droom je nog van een super romantisch aanzoek, en zo ben je in ondertrouw...
maar wat is er gebeurd in de tussentijd...
in ieder geval geen romantisch aanzoek!
Ik heb altijd tegen mijn vriend gezegd dat ik hem niet zal gaan vragen, wel wil trouwen, maar pas als ik klaar zou zijn met mijn opleiding. hier heb ik hem nooit echt over gehoord.
Tot ik op een gegeven moment een sms bericht kreeg dat hij zich zorgen maakte met als er wat met hem zou gebeuren, dat ik dan nietz zou hebben, we hebben namelijk een koophuis op zijn naam... Dus hij wilde wel geregistreerd partnerschap. Zo had ik het me dus niet voorgesteld... en heb er ook een beetje stom op gereageerd... zo van ik verwacht een echt aanzoek. even later kwam het, het hele verhaal... hij vond me zo lief en leuk en aantrekkelijk bla die bla die bla dus hij wilde graag geregistreerd partnerschap, en dan later trouwen.
Dus toen heb ik gezegd dat mij dat ook wel een goede oplossing leek.
Maar dan begin je met de voorbereidingen, datum kiezen, wat doe je aan, wie wil je als getuigen, wat ga je die dag doen... en dat groeide uit tot duurdere pakken, veel mensen, uitnodigingen, 4 sterren trouwlocatie incl champagne en taart, dure trouwringen etc. dus het zou een vrij uitgebreide geregistreerd partnerschap worden, en eigenlijk wilde ik ook wel echt trouwen, ik had namelijk voor mezelf al dezelfde betekenis aan geregistreerd partnerschap gegeven als trouwen, maar ik kon niet officieel zeggen dat ik zou gaan trouwen, er kwam altijd een maar.... achteraan.
Toen hebben we samen besloten om bij de ambtenaar vn de burgelijke stand aan te geven dat we liever in ondertrouw wilden dan een geregistreerd partnerschap, en dat was geen probleem.
dus nu gaan we echt trouwen, en het voelt zo enorm goed!
nu gun ik mijn aanstaande man natuurlijk alle kans om me alsnog te vragen, al is het alleen maar voor het idee.
denk alleen niet dat het zal gebeuren, zo is hij nou eenmaal niet... misschien dat ik er maar eens over na moet gaan denken???
-
Ook hier geen aanzoek hoor!! Wij besloten samen dat we 7 oktober 2011 wilden trouwen, maar niet zomaar... We wilden een weekendje weg met gasten. Toen zijn we locatie gaan zoeken en toen we die gevonden hadden hebben we hem meteen vast gelegd. Daarna vond ik het stom om nog een aanzoek te krijgen, terwijl alles al vast stond! Dus hebben we het zo gelaten :tongue:
We houden sowieso niet van tradities!!
-
[font="Verdana"]Bij ons ook geen officieel aanzoek! We waren in januari 10 jaar bij elkaar...tijd voor een feestje dachten wij en hoe kun je dat beter vieren dan door te gaan trouwen! :biggrin: Toen kwam de vraag..wanneer? Ahum, kalender erbij gepakt en maar een datum geprikt vlak voor onze vakantie in juni. In de daaropvolgende week alles geregeld. Niets romantisch aan, maar wel op een manier die bij ons past...volgens een heleboel vrienden van ons. Zij hadden het ook niet anders verwacht van ons![/font]
-
Oooh ik vind dit zo'n fijn topic, ik begon me al een beetje te schamen dat wij geen aanzoek hadden.
Ik wou al een tijdje trouwen maar van vriendlief hoefde het niet zo, hij houd niet van grote feesten en in de belangstelling staan, hij had altijd het idee het heeft niet echt een meerwaarde en kost ook nog eens veel geld.
Toen op een avond had ik het met hem over en toen zei hij oke we gaan trouwen, ik echt, hij ja, ik weer echt, hij ja, ik zeg wanneer dan, hij zo eeeh volgend jaar. Ik eeeh oke.
Toen had ik een beetje spijt het idee dat ik hem mischien te veel gepusht had, dus ik probeerde er rustig onder te blijven maar hij was ecth 180 graden gedraait, vond het alleen maar leuk als ik enthousiast was wilde ook wel meedenken over hoe en wat, wou ook zijn eigen inbreng hebben. Hij kwam zelf in het weekend in 1x oke zullen we nu naar Alkmaar rijden (daar was een edelsmid met ringen die ik vet mooi vond) om ringen uit te zoeken, dus ik echt eeh jah oke, dus wij daar heen ik verwachtte niet teveel, maar toen hadden we gevonden die ik mooi vond, oke zegt hij deze nemen we en betaalt zo de helft als aanbetaling.
Ik ben echt helemaal blij met hem, soms als ik te lang doorga over details vind ie het te overdreven maar hij staat er echt helemaal achter.
-
Ook hier gewoon besloten te trouwen.
En dat gaat dus ook gebeuren! En dan kan het nog wel romantisch zijn, alles op onze eigen manier!
Vriendlief was vandaag spontaan vrij en nam me mee naar de juwelier.
Komop we gaan je ring uitzoeken! Precies zoals we alles doen!
-
Ik weet eigenlijk niet of dat ik al wel eens in dit topic geschreven had. We hadden het vaak over 'de toekomst' maar waren het niet altijd eens. Toen ik zei dat we dan maar eens een datum moesten gaan prikken (ben niet zo van de romantische aanzoeken) zei hij dat hij me toch wel de twijfelachtige eer moest gunnen me te vragen. Dat deed hij een paar maanden later, een verhaal opzich.
Dus eigenlijk denk ik dat je het er samen over hebt, het 'verrassings aanzoek' met ring is leuk, maar echt niet noodzakelijk, voor mij dan.
-
Mijn vriend heeft mij gevraagd, en zo zag ik het ook het liefst. We hadden wel eens vaag over trouwen gesproken en grapjes over gemaakt. Maar nooit echt serieuze plannen gemaakt. Tot hij me vorig jaar augustus ten huwelijk heeft gevraagd, totaal onverwacht! Super lief en super leuk.
-
Mijn vriend heeft mij gevraagd klokslag 12 uur op mijn verjaardag met een enorme bos rozen en oorbellen (angezien ik al een hele mooie houden ring had)
-
Wij hadden al een datum, alhoewel wij nog discussieerden over het jaar 2012 of 2013. Mijn vriend heeft altijd gezegd na 5 jaar, maar dat zou 12-10-13 zijn. Dat vond ik weer niet leuk dus ik heb altijd 12-10-12 gezegd, maar wel met voorwaarde dat hij mij moest vragen, (zo'n jaar van te voren, want dat was wel handig met plannen :tongue: )
Dus afgelopen zomer ging het er al wel steeds vaker over, maar ik had mijn hoop gezet op 12-10-11, die dag waren we 3 jaar samen). Uiteindelijk werkt het 12-09-11. Want had mijn vriend besloten, ik zou 12-10-11 wel verwachten. Dus nu kwam het tenminste nog onverwacht. Tja, want ik verwachte een vriend die in de keuken stond te kopen toen ik terug kwam van mijn werk.... maar er was niet gekookt.
-
Mijn lieverd was heel duidelijk:absoluut geen optie dat ik hem zou vragen. Uiteindelijk heeft hij mij, op de dag dat we 10 jaar samen waren, mee uit eten genomen, op aanwijzingen van de kpn-dame (sms naar vast nummer). Eerst kreeg ik aanwijzingen over mn kleding en hoe laat ik klaar moest staan. Daarna wanneer de kinderen werden opgehaald en dat ik hun logeerspullen moest inpakken. Toen kwamen mijn ouders hen ophalen. Daarna had ik alle tijd om me helemaal op te tutten en kwam hij mij op de afgesproken tijd ophalen, in pak en al! Daarna heerlijk uit eten geweest in Maastricht. Op weg naar de auto leidde hij mij naar de muziektent op het plein, knielde neer op een knie en hield een prachtige speech over hoe ik de ware was en dat het nu echt tijd werd dat ik zijn naam ging dragen. Toen toverde hij de ring tevoorschijn en was het helemaal perfect!! Hij had zelfs mijn vader om mijn hand gevraagd (die hier ondanks hollandse nuchterheid erg op gesteld bleek!!) Het was onverwacht en vleiend, niets voor hem. Dus ja: ouderwets kan heerlijk zijn!
-
Klinkt heel mooi diana :)
-
Ik heb mijn vriendin gevraagd, wat dat betreft ben ik traditioneel ingesteld.
Vooraf ben ik ook bij schoonvader langs geweest om toestemming te vragen.
-
-
-
Zoals ik al in mijn voorstelpost aangaf was ons initiatief om te gaan trouwen ook niet romantisch.
Eigenlijk is trouwen voor ons sowieso meer een zakelijke transactie dan een mooi feest.
Vanwege allerlei juridische rompslomp is het voor ons handiger om te trouwen.
Maar ik ben wel ooit eens “half gevraagd”
Helemaal aan het begin van onze relatie (ik denk zo’n acht maanden) heeft hij mij ooit eens de “Stel dat ik je nu eens ten huwelijk vroeg, wat zou je dan zeggen” vraag gesteld.
Nou trap ik daar natuurlijk niet in, want dan krijg je achteraf “maar ik zei toch: Stel dat”
Dus ik grapte dat het helemaal aan de grote van de ring lag.
Ik ga natuurlijk alleen ja zeggen op een ring met diamant te grote van een vuist. Je weet wel, een ring waarbij je eerst 2 maanden lang elke dag in de sportschool je bi- en triceps moet trainen om je arm nog omhoog te krijgen.
Dat was goed zei hij.
Drie weken later vond hij in de etalage van de Etos een enorme paarse plastic diamant en die heeft hij met veel wikken, wegen en smeken losgepeuterd bij de etaleur. Een vriend van hem heeft die netjes in een boxbeugel gemonteerd en dat kreeg ik keurig gepresenteerd in een mooi fluweeldoosje met een strikje er op.
Helaas is het destijds hierbij gebleven en later werd het hele plan verworpen tot ik er twee weken geleden zelf weer eens over begon.
Nou ja… eigenlijk is zijn antwoord: “met jou wil ik wel samen een kindje” veel mooier geweest dan welk aanzoek die hij had kunnen doen.
Dus klagen doe ik niet.
-
Ik kan niet stemmen, want we hebben het gewoon samen besloten :) Ben dus niet van de traditionele dingetjes. We hebben dan ook niet echt een traditionele bruiloft gehad :)
-
Hier ook een man hoor!
Aangezien mijn vriend mij ten huwelijk heeft gevraagd is mijn antwoord in dit geval niet echt relevant.
Twee mannen zijn namelijk helemaal niet het plaatje van een traditioneel huwelijk!
-
Hier ook een man hoor!
Aangezien mijn vriend mij ten huwelijk heeft gevraagd is mijn antwoord in dit geval niet echt relevant.
Twee mannen zijn namelijk helemaal niet het plaatje van een traditioneel huwelijk!
Dat vind ik dan weer een briljant antwoord!
-
Wij zijn nu iets meer dan een jaar samen, mijn vriend had al een keer terloops gezegd dat hij graag met me wilde trouwen maar het niet zou willen dat ik het hem vroeg..
Maar bij een vriendin van me, zij was te ongeduldig, haar vriend had laten weten dat hij haar wilde vragen maar t kwam maar niet (tenminste niet snel genoeg) dus vroeg zij hem...
-
Mijn vriend had mij al langer willen vragen, maar hij was de ring kwijt :S (bijna een half jaar kwijt geweest, hij had de ring al 2 jaar).. Toen hij hem uiteindelijk weer gevonden had, heeft hij mij om klokslag 12 uur op mijn verjaardag gevraagd. Dezelfde dag (op mijn verjaardag dus :wink:) tegen ouders en vrienden verteld.
-
Wij hadden het er al tijden over, maar het geld was er gewoonweg niet. Ik heb tijden gewacht op een aanzoek maar beide zijn wij niet zo romantisch aangelegd. Uiteindelijk hebben we op 31-12-2011 de 'knoop' doorgehakt en hebben we samen een datum uitgekozen en ringen gekocht. Echt A-romantisch maar ach, voor ons perfect zo...
-
Hij heeft mij gevraagd. Als het te lang had geduurd, had ik zelf de touwtjes in handen genomen.
-
Hij heeft mij gevraagd, maar we hadden het er al wel over gehad, dus hij kreeg zeker een ja te horen. Zelf zou ik het niet zo snel doen, ik ben op dat gebied best traditioneel. En het voelde echt super toen hij op zijn knieën ging.
-
Mijn vriend (verloofde, hihi) zei altijd dat hij echt NIET wilde trouwen. Dus ik zou hem ook nooit in de ongemakkelijke positie willen zetten om een aanzoek van mijn kant af te wijzen. Gelukkig wil hij nu wel trouwen en heeft hij mij gevraagd! :-)
-
Als ik op mijn AS had moeten wachten was ik over 20 jaar nog niet getrouwd geweest. Ik heb november 2012 de stoute schoenen aangetrokken.
Mijn As kan nogal over de financien vallen, dus ik heb van te voren een hele berekening gemaakt met wat het allemaal zou moeten kosten mocht ie daar over vallen.. Uiteindelijk heb een weekendweg geboekt naar Rotterdam, contact gezocht met het hotel om te vragen of ze me wilden helpen en de kamer te versieren in de tijd dat wij er niet waren...
In de tussentijd heb ik allemaal foto;s van ons samen (in 10 jaar samen maak je er gelukkig aardig wat) af laten drukken, een hele slinger gemaakt van rode kartonnen harten, daar de foto's opgeplakt. en tussen ieder hart een letter; Lieve P, WIl je met me trouwen....
Op de deur hing de eerste foto, dus toen wij na een dagje rotterdam terug kwamen bij het hotel zag hij al snel dat er iets gaande was, en toen hij de deur open deed keek hij, las hij, draaide zich om en met boerennuchterheid zei hij; Ja, laten we dat maar doen:-)
-
Als ik op mijn AS had moeten wachten was ik over 20 jaar nog niet getrouwd geweest. Ik heb november 2012 de stoute schoenen aangetrokken.
Mijn As kan nogal over de financien vallen, dus ik heb van te voren een hele berekening gemaakt met wat het allemaal zou moeten kosten mocht ie daar over vallen.. Uiteindelijk heb een weekendweg geboekt naar Rotterdam, contact gezocht met het hotel om te vragen of ze me wilden helpen en de kamer te versieren in de tijd dat wij er niet waren...
In de tussentijd heb ik allemaal foto;s van ons samen (in 10 jaar samen maak je er gelukkig aardig wat) af laten drukken, een hele slinger gemaakt van rode kartonnen harten, daar de foto's opgeplakt. en tussen ieder hart een letter; Lieve P, WIl je met me trouwen....
Op de deur hing de eerste foto, dus toen wij na een dagje rotterdam terug kwamen bij het hotel zag hij al snel dat er iets gaande was, en toen hij de deur open deed keek hij, las hij, draaide zich om en met boerennuchterheid zei hij; Ja, laten we dat maar doen:-)
:lol2: om die nuchtere man van jou
Leuk aanzoek gedaan hoor. Fijn dat het hotel wilde meewerken.
-
Ik heb mijn vriend 4 weken geleden gevraagd. Hij was jarig en wilde graag een horloge. Heb toen een heel mooi horloge gevonden en daar aan de achterkant 'Wil je met me trouwen?' in laten graveren.
En boy-o-boy.. Zenuwachtig dat ik was, 2 nachten bijna niet geslapen.
Gelukkig was zijn antwoord 'Ja natuurlijk wil ik dat!' :biggrin:
-
Mijn vriend had me meegenomen naar de Koperen Hoogte in Zwolle, na een heerlijk diner in de ronddraaiende uitkijktoren wilde ik nog een rondje wandelen rond het meertje. Maar mijn vriend wilde perse naar de kamer waar we zouden overnachten. Met een zuur gezicht liep ik achter hem aan *waarom nu al, ik wil nog wandelen, grrrr*
Maar in de kamer stond een ENORME bos rode rozen en lagen er bloemblaadjes op het bed en zwanen van handdoeken.
Toen ik me omdraaide zat vriendlief op zijn knie en vroeg me ten huwelijk :wub:
Ik ben hem meteen om zijn nek gevlogen!
-
Hij heeft mij gevraagd tijdens een potje gamen met z'n tweeen...heel a-romantisch maar wel precies zoals hij is! Hij heeft me nog wel een echt romantisch aanzoek beloofd ergens voor 13-09-2013 maar dat valt nog te bezien! Ik had van hem ook geen parachutesprong of theatervoorstelling verwacht en het feit dat hij mij vroeg en mij als zijn vrouw wil was voor mij al genoeg reden om vollop ja te zeggen!
-
Laat ik voorop stellen dat ik het hartstikke stoer vind als een vrouw vraagt, maaaaarrr.... ik wil(de) dat niet!
Al jaaaaren roep ik dat ik wil trouwen en veel mensen hebben tegen mij gezegd: "dan vraag je hem toch?", maar ik ben daar te traditioneel voor. Ik wil gewoon graag verrast en gevraagd worden. Gelukkig heeft vriendlief die hint (uiteindelijk) begrepen en ben ik, heel romantisch, gevraagd mét een verlovingsring :)
-
Hey
Best wel grappig, ik zag onlangs in de web-geschiedenis van mijn vriend een website over verlovingsringen staan. ik ben benieuwd.... :DDD
Edit: Bericht aangepast i.v.m. reclame
-
Spannend Lies!!!
-
Awww! Superleuk! <3
-
Nou, Lies, spannend hoor!! :)
-
Ik heb mijn vriend ten huwelijk gevraagd.
Anders zou hij me gelijk van dag 1 gevraagd hebben.
En ik wou wachten tot ik er klaar voor was, dus heb ik hem gevraagd ^^
-
Mijn aanstaande heeft mij gevraagd. Ik zou hem niet gevraagd hebben. Niet omdat ik traditioneel ben, maar mijn aanstaande is 4 jaar jonger dan ik (wat hem 21 maakt) en ik wilde dat hij er zelf aan toe zou zijn om te trouwen...
-
Pas er toch maar mee op, want teleurstelling loert om de hoek :(
Read all about it:
*post aangepast*
;)
-
Sorry, maar dit vind ik zever.
Als je van elkaar houdt maakt het toch niet uit dat hoe je gevraagd wordt.
Zolang er maar een speciaal gevoel tussen beiden partners is.
Een mens heeft tegenwoordig al genoeg kosten met de trouw zelf, ik zelf zou dan ook niet nog geld kunnen uitgeven aan zo een speciaal bureau.
En dit voorbeeld staat nu op het internet.
Als je per se zo iets speciaals wilt doen, schuim gewoon het internet af en je kan zo wel een paar hele leuke manieren vinden.
-
Pas er toch maar mee op, want teleurstelling loert om de hoek :(
Read all about it:
*post aangepast*
;)
Grappig. Ten eerste staat het op een site die "dure ringen" verkopen... dus natuurlijk willen ze graag dat je veel tijd, maar vooral veel geld eraan wilt spenderen. Ten tweede hebben ze het over "uit recent onderzoek is gebleken dat..." Dat kan iedereen zeggen, maar er staat geen referentie bij. Wie heeft dit onderzoek gedaan? Middelbare scholieren? Wanneer is recent recent? Niet overal in tuimelen. ;)
-
Ik ben zelfs zo traditioneel dat hij me nog steeds moet vragen, ook al hebben we de datum en locatie al.
Ik heb hem gezegd dat hij er niet onderuit zal komen haha.
-
Ik ben zelfs zo traditioneel dat hij me nog steeds moet vragen, ook al hebben we de datum en locatie al.
Ik heb hem gezegd dat hij er niet onderuit zal komen haha.
Dat is toch juist verre van traditioneel? Het is nu toch eigenlijk raar als hij vraagt of je met hem wil trouwen?
En wat als hij het niet binnen 1 jaar 3 weken en 2 dagen doet? Gaat het dan niet door?
Ik snap dit nooit zo....
-
Ik ben zelfs zo traditioneel dat hij me nog steeds moet vragen, ook al hebben we de datum en locatie al.
Ik heb hem gezegd dat hij er niet onderuit zal komen haha.
Dat is toch juist verre van traditioneel? Het is nu toch eigenlijk raar als hij vraagt of je met hem wil trouwen?
En wat als hij het niet binnen 1 jaar 3 weken en 2 dagen doet? Gaat het dan niet door?
Ik snap dit nooit zo....
+1 vind dit juist ook niet traditioneel...
-
Het was sarcastisch meiden ;)
Maar hij gaat het wel doen, hij wil het niet missen om het te mogen doen heeft hij gezegd.
-
Hij heeft mij gevraagd. Heel raar verhaal.
Wij waren het eens dat we niet hoefden te trouwen, we hadden een samenlevingscontract en dat is prima. Alles is prima, dus waarom veranderen?!
Vorig jaar waren we in Wenen (heerlijke stad) en ik wilde een nieuwe ring. En daar hebben ze me toch mens grote Swarovki's winkels! LOVE IT. Ik heb daar een ring gekocht, maar in de winkel zei ik al dat het erg op een verlovingsring leek. De ring die ik wilde vervangen, was een oud net ding (van Lucardi) en daar kreeg ik al vragen over. Ik stond in de winkel dus een beetje te rattelen en hij zei gewoon niets. Ik heb hem gekocht en onderweg naar 'huis' hadden we het dus over trouwen. als we allebei dat zouden willen, zouden we er wel klaar voor zijn. Maar ja, zo praten wij altijd over alles. Lekker vaag en geen eind datum, haha. Hij trok mij een parkje in en we gingen (IN DE F*CKING KOU!!!) op een bankje zitten, maar ja. Een vrouw weet dit. Dit voel je, de man doet vreemder dan normaal. Ik heb me heel netjes gedragen en ben niet keihard gaan lachen toen hij zat te klooien in het tasje om de ring eruit te halen. Met een klungelig 'trok zo hard aan de ring dat tie bijna eruit vloog' 'wil je met mij trouwen', zat tie naast mij. Hij wist dondersgoed dat als hij op een knie ging, dat ik weg zou lopen (net zo goed dat ik geen diamant zou willen). Maar niemand zag het, niemand merkte het en dat vond ik juist zo leuk. Het meisje meisje kwam in me op en begon als een idioot rond te springen, maar ik zat toch wel koel (en geen last meer van de kou!) naast hem. We hebben nog foto's gemaakt om het op een leuke manier aan zijn ouders te vertellen, want we waren natuurlijk op vakantie. Een foto van ons samen en daarna een foto van mij en de ring. Via Starbucks hebben we een mail verstuurd en ik heb erachter aan gebeld. Zijn moeder snapte het niet goed, terwijl zijn vader op de achtergrond half aan het juichen was. Krijg altijd tranen in mijn ogen als ik hieraan denk, maar ook omdat ik mijn eigen ouders niet kon bellen, want die zijn er niet meer. Dat weekend hebben zij het letterlijk aan iedereen, die het maar wilde horen, verteld.
-
Wat een lief verhaal Demellie en helemaal hoe het bij jullie past ! :)
-
Hij heeft mij gevraagd maar als dat te lang duurde had ik hem gevraagd :D
-
Hij heeft mij gevraagd. Vind eigenlijk wel dat dat zo hoort.
Al sluit ik niet uit dat ik hem niet zou hebben gevraagd als het er over 10 jaar nog niet van gekomen was haha.
-
Meestal vraagt de man. Het is volgens de traditie. En ik denk dat meeste vrouwen hebben het graag dat de man eerst aanvraagt.
-
Wij hebben gewoon besloten om te trouwen na het overlijden van een neefje van 16 waardoor je met je neus op de feiten gedrukt word.
Het is bij ons gegaan hij op de ene bank ik op het andere deel samen met de agenda en datum prikken maar..
-
Als ik moet wachten tot hij mij vraagt, mag ik nog hopen dat het gebeurt voordat ik dood ga. Nee hij gaf aan wel te willen trouwen, maar vragen? Dus dat heb ik maar gedaan.
Ik vind het raar dat je als vrouw gaat zitten wachten op de vraag.
-
ik was verboden hem te vragen :biggrin:, dus ja, ik heb gewacht toen (hoefde niet heel lang te wachten hoor ;))
-
Hij heeft mij gevraagd op vakantie. Ik zou hem zelf nooit vragen, wat dat betreft ben ik wel traditioneel. Hij heeft trouwens ook toestemming aan mijn vader gevraagd :)
-
Ik heb me vorige maand verloofd, het was een kleine bijeenkomst bij mij thuis met een paar familieleden en goede vrienden. Ik heb zelf een podium geregeld en versierd met bloemen voor podiumdecoratie. Ik heb besloten om https://pluukz.nl/ in te schakelen voor het leveren van bloemen voor podiumdecoratie en receptie. Ik was verrast om te zien dat ze een zeer grote verscheidenheid aan bloemen hebben voor elk evenement, ze hebben vriendelijk personeel om je te begeleiden met betrekking tot alle soorten bloemen en hun gebruik, hun bloemen bleven zeven dagen vers. Ik ben erg tevreden met hun service en raad jullie allemaal aan om https://pluukz.nl/ eens te proberen voor jullie functies of evenementen.