Ok, eindelijk neem ik eens de tijd om te gaan zitten voor het verslag, dus ik ga nu heel hard graven in mijn herinnering om de dag van (bijna) 4 weken geleden tot in de details te kunnen beschrijven. Bereid je maar voor...
Woensdag 16 september hadden we nog een drukke dag. Lief had besloten dat hij nog wel gewoon kon werken, maar gelukkig werkt hij bij zijn ouders en is hij dus eerder gestopt, want de huwelijkse voorwaarden moesten nog 'even' getekend worden. Nog op de valreep voor het trouwen.
Na nog wat laatste dingetjes samen te hebben gedaan, zijn we in de auto gestopt en heeft Jos mij naar Barneveld gereden, waar ik bij mijn ouders zou gaan slapen. Samen hebben we nog een kopje koffie gedaan met mijn moeder en daarna is hij weer huiswaarts gegaan. Een raar moment was dat, om gedag te zeggen en te weten dat als ik 'm weer zou zien, dat het echt onze trouwdag zou zijn. Het was allemaal nog wat onrealistisch, maar dat was het de volgende morgen ook nog wel.
Haha... Toen hij weg was heb ik met mijn moeder een paar groene en witte (zoals onze trouwkaart) balonnen geblazen (lekker rustig voor de tv, zodat we niet van ons stokkie zouden gaan) en daarna hebben we de kam aan de sluier nog vervangen door kleine knipjes. De kapster vond dit makkelijker, omdat ze dan niet zo'n enorme bos haar nodig zou hebben om de kam te verbergen. Vervolgens kwamen we beneden en bleek mijn vader alle aanwezige ballonnen opgeblazen te hebben, dus de hele woonkamervloer lag vol ballonnen. Haha... Niet helemaal de bedoeling, maar wel heel lief en meedenkend van paps! Die was trouwens de halve avond nog bezig in z'n studeerkamer, die voor mij verboden terrein was, met foto's voor een stukje en wat andere dingen. Ik had bedacht dat ik 's avonds wilde douchen, dus rond middernacht sprong ik maar eens onder de douche en zo lag ik toch niet helemaal op tijd in bed. Pap kwam nog even welterusten zeggen toen hij nóg later naar bed ging.
De kamer waar ik sliep was trouwens ingericht met allemaal oud speelgoed van mij dat nog bij mijn ouders stond. De poppenwagen met m'n pop, m'n keukentje met plastic servies, een half breiwerkje en de blokkenwagen stonden allemaal in 'mijn' kamer (niet mijn oorspronkelijke kamer trouwens). Ook lagen er op mijn kussen nog een heel lieve kaart van pap en mam en één van m'n schoonzusje. Daarna wilde ik Jos nog een lief smsje sturen, maar we hadden afgesproken geen contact meer te hebben en hij zou zich vast wel vermaken met zijn beste vriend die bij hem bleef slapen. Om een uur of half 2 gingen uiteindelijk mijn luikjes dicht...
Donderdag 17 septemberZoveel moeite als het me normaal kost om wakker te worden, zo weinig kostte het me nu.
Bij het eerste signaal van de wekker (om 6.15 uur) was ik klaarwakker. Mijn eerste gedacht: 'Goh, nu hoor ik toch zenuwachtig te zijn?'. Er was nog geen zenuw te bekennen. Ik trok mijn badjas aan en liep meteen naar beneden (de eerste verdieping, ik sliep op de zolder), waar mijn moeder ook al wakker was. Ook bij haar was geen greintje vermoeidheid van de korte nacht te bekennen. Om kwart voor 7 kwam de kapster en zei dacht ongeveer 2 uur nodig te hebben. Op deze manier hadden we tenminste een beetje een relax schema, want ik wilde rond 9 uur toch wel klaar zijn en Jos kwam mij om half 10 ophalen. Eerst ging mijn haar in de krullers. Ik heb van mezelf al best veel krullen, dus later heb ik veel verbaasde reacties gehoord over het feit dat ik mijn haar bij heb laten krullen, maar met een carmenset zou mijn haar minder snel gaan pluizen en daar heb ik toch wel zo'n gruwelijke hekel aan, dus die keuze was snel gemaakt!
Nadat de krullers erin zaten, is de kapster het haar van mijn moeder gaan doen en ben ik in de badkamer mijn make up gaan doen. Ik was 2 dagen van tevoren naar de Ici Paris geweest en had daar voor een megavermogen aan make up uitgegeven. De verkoopster zei dat ik maar veel moest oefenen van tevoren, maar toen ik het thuis één keer opgedaan had, zat het helemaal goed en had ik geen zin meer om vaker te oefenen.
Ook op de ochtend van ons trouwen zat het in één keer mooi en ik moet zeggen dat ik best trots op mezelf als make up dummy ben!
De krullers gingen daarna weer uit mijn haar en al vrij snel hierna moest ik mijn jurk aan, want de sluier ging vastgezet worden in mijn haar en aangezien de sluier tot net over mijn kont kwam en mijn jurk over mijn hoofd moest, was het het makkelijkst om eerst mijn jurk aan te doen en daarna pas mijn sluier in. Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk was de kapster veel sneller klaar dan verwacht en heb ik vanaf 8.15 zitten wachten tot Jos mij op zou komen halen.
[attachment=11650:kapster.jpg]
Terwijl de kapster met mijn haar zat te frutten, had ik van mijn moeder al een broodje gehad (eerst één met boter, maar die heeft ze uiteindelijk maar zelf opgegeten...), dus eten hoefde ik in die tussentijd ook niet meer. Ik heb een beetje door het huis geslenterd en geoefend met het traplopen, want mijn ouders hebben een houten wenteltrap waar ik vanaf moest en dat leek me vrij eng met jurk en schoenen met hakje. Ondertussen heb ik ook nog met mijn zus (ceremoniemeester) gebeld om te kijken of zij wel op tijd weg zouden gaan, want ze zijn ALTIJD en OVERAL te laat en zij hadden de bloemen, omdat mijn zwager die gedaan heeft. Uiteindelijk reden ze op de provinciale weg achter de trouwauto (toevallig) en konden ze vlakbij het huis van mijn ouders dus de bloemen op de auto doen en lief zijn corsage en mijn boeket geven.
Nadat ik heel vaak uit het raam van m'n vaders werkkamer had gekeken of ze er al aankwamen (ik was natuurlijk nieuwsgierig naar lief én naar de auto) heb ik dit op het moment dat ze echt aankwamen niet meer gedaan. Ik zag hem dus pas echt toen ik de trap afliep (wat echt een héél mooi moment was) en de auto pas toen we naar buiten liepen. Bij het 'ophalen' waren alleen onze ouders, mijn zus met gezin (man en 3 kinderen) en Jos z'n oom en tante (fotograaf) en beste vriend (videograaf) aanwezig. Wij wilden hier bewust niet alle daggasten bij hebben. Iedereen hield iets afstand toen ik de trap af kwam naar Jos en zo was het een héél fijn moment! Achteraf zij Jos dat hij dacht dat ik de deur open zou komen doen, maar mijn ouders hebben een glazen deur en dan ziet hij me dus al vanaf de eerste traptree en dat idee vond ik niet leuk.
Van alle tijd dat ik stond te wachten duurden de laatste momenten trouwens veruit het langst. Ik had daarvoor al 1 1/2 uur gewacht (hij was een kwartiertje te laat), maar de 5 minuten dat ik wist dat hij er zo goed als was, tot ik de trap af mocht... Toch waren bij ons allebei de zenuwen nog niet aanwezig, heel fijn moet ik zeggen!
[attachment=11649:auto.jpg]
De twee uur daarna hebben we foto's gemaakt. Het was heel gezellig, want de oom die onze foto's maakt is altijd als een tweede vader voor Jos geweest en we hebben een heel goede band met ze. Ik vind ook echt dat je dit in den foto's terug kan zien. We zijn volledig ontspannen en hebben zelf ook wat dingen bedacht voor de foto's. Daarnaast zijn we ook gewoon lekker aan het klieren met z'n 2en en daar zijn ook erg leuke foto's uitgekomen. De tijd ging alleen héél snel en de twee uur waren voorbij voordat we het door hadden. We hadden nog niet alle bedachte plekjes in het bos gehad voor foto's, maar moesten toch weer terug naar het huis van mijn ouders, waar toen alle daggasten waren. Uiteindelijk bleek dat één vriend van Jos het kaartje verkeerd had begrepen en dacht dat hij ook de hele dag aanwezig moest zijn, maar dat was geen erge vergissing. Gewoon flexibel opgelost, aan hem niks laten merken en gezellig genieten!
Jos had van tevoren toch al getwijfeld of hij hem niet voor de hele dag uit wilde nodigen. Het aankomen bij mijn ouders thuis was trouwens ook leuk, want dan spreek je alle vrienden en iedereen even snel. Heel fijn!
Snel een broodje gegeten en toen was het al tijd om naar het kasteel te gaan om getrouwd te gaan worden.
Iedereen had een groen en een wit lintje aan de auto en zo kwam hier ons kaartje ook weer een beetje terug. Wij mochten met de auto voor het kasteel rijden en daar stond iedereen te wachten. Er waren echt meer mensen gekomen naar het kasteel dan ik verwacht had en er stonden dus eigenlijk ook net te weinig stoelen, maar met een paar kinderen in de vensterbank ging het prima.
Haha... De ceremonie is deels langs me heen gegaan. Ik zat steeds maar te kijken wie er allemaal waren en zat echt enorm te genieten. Een klein minpuntje was dat de ambtenaar mijn schoonzus en neefje bijna de zaal uit had gestuurd. Hij vond dat mijn neefje (16 maanden) teveel kabaal maakte, maar wij hebben van tevoren aangegeven dat er erg kleine kinderen bij waren en dat wij die er graag bij wilden hebben. Het was echter nog niet eens dat hij het zei, maar de manier waarop hij het zei. Hij schoot echt een beetje uit zijn slof en zei een beetje kribbig dat als dit zo doorging hij ze moest verzoeken de zaal te verlaten. Als hij dat echt gedaan had, denk ik niet dat ik zo lief gereageerd had. Ok, m'n neefje zat lekker hardop te spelen enzo, maar hij mag van mij onze gasten niet wegsturen! Maar ach, na een tijdje is m'n schoonzusje zelf even naar buiten gelopen, met als gevolg dat zij het ja-woord heeft gemist en m'n neefje (die een ring kwam brengen) eerst gehaald moest worden toen de ringen moesten komen. Ons andere neefje van 18 maanden kwam de andere rind brengen. Hij wilde eigenlijk niet, maar wij hadden een rugtasje met speelgoed voor hem (de andere neefjes en nichtjes hadden die al eerder gekregen) en toen wilde hij wel. M'n neefje van 16 maanden heeft de ring gebracht met z'n eerste stapjes!!! We hadden 'm nog nooit meer dan één stapje zien doen en in de dagen voor de bruiloft had hij besloten te gaan lopen. Terug heeft hij wel gekropen, maar hij redde het tot ons met de ring. Echt heel leuk!
Toen we het kasteel uitliepen (de trappen af) stonden alle gasten klaar met bellenblaas. Tegenwoordig bijna standaard, maar ik vond het toch echt een heel leuk moment. We hebben snel nog wat foto's gemaakt (o.a. met Jos z'n opa en oma; opa kon alleen naar het kasteel komen, daarna was hij echt op...) en zijn daarna doorgegaan naar Veenendaal, naar de kerkdienst. Het volgende bruidspaar stond al te wachten bij het kasteel. Haha... Uiteindelijk waren we veel te vroeg bij de kerk en was een aantal van de gasten nog niet aangekomen, dus zijn wij nog maar 2 rondjes gaan rijden in onze stoere auto!
Wat krijg je veel aandacht trouwens, van mensen langs de straat in zo'n oude auto. Heel leuk! Daarna zijn we de kerk in gegaan en na een gebed voor een goede dienst (met dominee, ouderling, Jos en ik en m'n vader) is Jos de zaal in gegaan en ben ik daarna aan de arm van mijn pap naar binnen gegaan. Toen ik er bijna was stond Jos te snikken en daar kan ik nou eenmaal niet tegen, dus ging ik daardoor meedoen. Ik heb mijn gevoelige lief nog nooit zoveel zien huilen als op die dag trouwens. De dienst was schitterend en Jos (niet gelovig) bestempelde het later als het mooiste van de dag. Dat vind ik echt heel fijn, want het was precies zoals we het wilden, een open opzet met respect voor iedereen en de nadruk op de liefde. Mooie momenten: M'n nichtje die de kaarsjes voor overleden opa's en oma aanstak (dit werd heel subtiel gezegd, want mijn opa is een maand voor onze bruiloft overleden en dit was dus nog best vers, mijn oma 8 maanden voor de bruiloft trouwens... Jos z'n opa heb ik nooit gekend, maar die wilden we absoluut niet overslaan), m'n broer die een heel mooie geloofsbelijdenis voorlas (wilden we niet door iedereen op laten zeggen, omdat lang niet iedereen die aanwezig is gelooft), m'n neefje (8 jaar) die het bijbelstuk voorlas en dit heel goed deed (hij was zelf helemaal trots achteraf), de getuigen werden gevraagd bij onze trouwbeloftes achter ons te komen staan, als teken van steun en aanwezigheid, het knielen en de zegen vond ik ook een heel mooi moment en toen mijn nichtje (6 jaar) de kaars kwam brengen die wij samen aan zouden steken, was ze heel snel weer weg, want ze was aan het kleuren. Haha... Ze rende bijna terug naar haar plek.
Ook in de kerkdienst waren trouwens weer meer mensen aanwezig dan ik van tevoren gedacht had, zo was Jos z'n oude oppas ook gekomen, heel leuk dat soort verrassingen!
Na de kerkdienst vertrokken we naar de feestlocatie, waar we eerst bruidstaart met champagne (héél lekkere! Lang leve het trouwen met een slijter
) hebben gehad. Ik geloof dat ik uiteindelijk wel 3 glazen champagna soldaat heb gemaakt. Daarna hebben we foto's gemaakt met de daggasten. De leukste (niet meteen mooiste) vind ik de foto met al onze neefjes en nichtjes. We hebben er 5 ondertussen (nummer 6 en 7 zijn op komst) en vonden het heel leuk om met alle 5 samen op de foto te gaan, dus allebei op de hurken, ik met 2 kleintjes op schoot (zwáár!), één van 4 maanden en één van 16 maanden en lief met één kleintje op schoot (van 18 maanden) en die van 6 en 8 stonden er zelf bij. Op die foto ben ik zo trots! Als ik 'm in m'n bezit heb, zal ik 'm meteen posten in het 'trotse ooms en tantes-topic'.
Het eten was heerlijk en supergoed geregeld, want er zaten 2 zwangeren bij en daarvoor was ook alles ok. Ook voor de neefjes en nichtjes was alles goed geregeld. Heel fijn! Mijn vader heeft nog een korte emospeech gehouden, Jos z'n beste vriend heeft nog een langere emospeech gehouden (die hij niet helemaal heeft gehouden, want hij kwam er door de tranen gewoon niet meer uit) en m'n familie (gezin) heeft nog 2 liedjes gezongen, één die we op elke bruiloft doen en één waarvan m'n neefje en nichtje (6 en 8 jaar) het eerste couplet zongen (Liefde is blij zijn, een arm om je heen. Liefde is lachen, is nooit meer alleen. Enz...). Dat was echt zó schattig!
Na het heerlijke eten en een uitgebreid dessertbuffet (waar we helaas eigenlijk te weinig tijd voor hadden) begon mijn schoonmoeder me aan te sporen om naar de feestzaal te gaan, want er waren al 'meerdere mensen'. Ik wilde me echter eerst nog snel even opfrissen en m'n make up bijwerken, dus dat ging ik ook doen. Toen ik 5 minuten later in de zaal kwam, waren er een paar mensen, maar echt veel minder dan ik aan haar toon dacht te horen. De koffie werd ingeschonken en de petit fours werden uitgedeeld (wij zaten echter veel te vol voor een petit four
) en langzaamaan druppelden alle gasten binnen. Stilstaan op m'n trouwschoenen beviel me toch minder goed dan wanneer ik mocht lopen, dus al snel werden mijn schoenen vervangen voor m'n trouwslippers.
Dat vond iedereen wel leuk, omdat het echt bij mij past, ik loop ALTIJD op slippers namelijk (als het weer het enigszins toelaat van april t/m september...) en even later heb ik ook mijn sluier uit m'n haar laten halen.
[attachment=11651:CIMG1633.JPG]
De openingsdans begon redelijk dramatisch, maar toen ik m'n jurk voor een deel optilde ging het toch nog aardig. De gasten hebben er niet zoveel van meegekregen. Op het feest is nog een heel leuk gemonteerd filmpje van allebei onze vrijgezellenfeesten laten zien en er is nog een aantal stukjes gedaan. Er leuk en gelukkig allemaal kort! Helemaal volgens onze opdracht dus.
De dansvloer wilde in het begin nog niet zo vol lopen en tegen een uur of 11 merkten we toch wel dat er alweer verschillende mensen naar huis gingen (het was op donderdag en mijn familie komt van ver). Op dat moment was ik heel bang voor een belabberd feest, maar zo geweldig gezellig als het later op de avond nog is geworden, dat hield ik op dat moment niet voor mogelijk! Iedereen die bleef (het was al aardig rustig) stond op de dansvloer, dus die stond bomvol. Het was echt feest! Jos heeft m'n kouseband nog met z'n tanden afgedaan, we zijn de lucht nog ingegaan (
) en toen het half 1 was (muziek moest eigenlijk uit) hebben we gevraagd of we niet nog een half uurtje door mochten. Dat mocht gelukkig. Echt een heel geslaagd feest, ondanks de vroege rust.
Daarna hebben de ceremoniemeesters alle cadeaus in onze auto gezet en zijn wij naar het chalet gegaan waar we zouden overnachten. Toen we daar binnenkwamen stond de haard al een tijdje te branden, was er een rustig muziekje op de achtergrond te horen en stonden er her en der allemaal waxinelichtjes te branden. De champagne zijn we maar niet meer aan begonnen, maar de aardbeien met slagroom heeft mijn lief nog lekker opgeten (ik lust geen aardbeien...). De slaapkamer was op de bovenste verdieping en het ontbijt werd om 11 uur voor ons neergezet (lekkere broodjes, eitje, vers fruit, gerookte zalm, brie, verse jus en nog meer heerlijke dingen), maar wij werden pas om half 12 wakker. Haha... Zo'n heerlijk ontbijt was een geweldige afsluiter van onze fantastische dag. Wat hebben we genoten!
