@alle 20 mei bruidjes: vele plezier morgen!!
@Willempie: je foto is mooi mar klein. Als je naar een gewone foto gaat kun je rechterklikken erop en dan Propertoies/Eiegenschappen. Daar staat aangegeven hoe groot je foto is in kb/MB. De maximaal toegestane grootte op dit forum is 256 kb. Als je foto te groot is kun je hem verkleinen in Paint. Je opent de foto in Paint en klikt opd e optie 'Resize'. In het Nl is het waarschijnlijk ofwel 'Formaat' of wel 'Vergoten/Verkleinen'. Daar vul je het percentage in dat je wilt overhouden, bijv. 75%. Als je hem dan opslaat, kun je bij Properties/Eigenschappen, weer controleren hoe groot hij nu is. Dit kun je herhalen of inschatten zo vaak als nodig. Met een beetje handigheid gaat dit best snel!
En als je in een topic meerdere foto's van 256 kb wilt posten, dan schrijf je eerst je antwoord met 1 foto. Daarna klik je op 'Voeg antwoord toe' en vul je een lettertje in met weer een foto erbij. het forum plakt hem er dan automatisch bij (tenzij er iemand tussne heeft gepost). Als je dan het eind de lettertjes weghaalt, heb je bij je post allemaal foto's hangen!
@Amanda: jij ehbt er ook mooie foto bij!! En een hele mooie dag gehad, geloof ik! Ik kan je Hyves alleen niet zien, moet ik daarvoor zelf ook inloggen? Dan kijk ik vanavond thuis wel even
.
Ik ben weer boven water (en een stuk minder snel dan Amanda!) dus hierbij mijn verslag! De foto's staan in het Getrouwd-topic, dus daar moeten jullie echt ook even kijken
. Oh, het was zo geweldig
.
5 mei 2011Nog één dag en ongelofelijk, wat sloegen de zenuwen ineens toe! Heb ik dit, klopt dat wel? Ik moest 's ochtends nog 21 cupcakes versieren en inpakken en dat was geen pretje, maar wel de moeite waard! Onze CM kwam om 15.00 uur om alle spullen voor de ceremonie, de versiering en de gasten op te halen en ik moet zeggen, mijn zenuwen gingen met haar mee. Wouter en ik hebben onze spullen gepakt en we zijn naar Rotterdam vertrokken, ik naar mijn ouders en hij naar de zijne. Ik heb de avond heerlijk relaxed doorgebracht, heb met mijn ouders gepraat en gegeten, het huis versierd en met mama 's avonds m'n nagels gedaan - totaal verspilde moeite want ik stond op en beschadigde de eerste al, maar ja, het ziet er toch leuk uit op de foto's
. Ik ben om iets van 23.00 uur gaan slapen en ik was nog steeds niet nerveus, wél had ik er heel veel zin in! Ik kreeg nog een heel lief smsje van mijn liefste vriendin dus ik kon met een goed gevoel gaan slapen!
(Ik hoorde van Wouter later dat zij een heel lang diner hadden bij zijn ouders, erg lekker, maar dat hij door de zenuwen de hele nacht geen oog had dichtgedaan - hahahahahaha!)
6 mei 2011 - DE DAG!Opstaan en ophalen - wat gaat de tijd snel!Ik heb die nacht dus echt prima geslapen, alleen de wekker ging al om 6.30 uur! Mijn moeder wilde graag op tijd opstaan en de tijd nemen 's ochtends, nou, dat is gelukt!! Ik was nog altijd niet zenuwachtig en eerlijk gezegd, ben ik dat ook niet echt geweest, die ochtend. In m'n badjas lekker ontbeten en een lief cadeautje gekregen van mijn ouders, vervolgens gedoucht en een trainingsbroek en vest aangedaan. Ik ging echt m'n torselet nog niet aandoen... Eerst de kapper! Mijn vriendin en kapster Daniëlle was ietsje later, wat mij genoeg tijd gaf om mijn basismake-up aan te brengen. Ik kan er nog steeds niet over uit - primer, glow, foundation, blush en poeder, en dan fixeren... Pffff. Maar eerlijk is eerlijk: het heeft de hele dag als een huis gezeten en ik heb er nog nooit zo 'effen' uitgezien! Missie geslaagd, dus
.
Daniëlle zette m'n haar in de krul. ( Ik had het twee dagen van te voren geverfd, dus het was goed op kleur. Ik had ook mijn wenkbrauwen meegenomen, die waren een beetje donker, maar goed epileren helpt een boel en mijn wenkbrauwen kunnen gelukkig wel wat hebben
). De voorste plukken werden met de tang gedaan en de rest getoupeerd en naar achteren, in een slordige knot in mijn nek vastgezet, met een paar krullen die eruit bungelden. Ik keek in de spiegel en had echt zoiets van WOW - wat heb ik een boel haar!! Het was ontzettend wennen want ik vond het wel heel bol, maar op de foto's is het echt perfect! Heel, heel erg goed gedaan dus
. Toen naar boven, make-up afmaken en inmiddels was het 9.15 uur. Tring, de deurbel - de fotograaf was er! Onze fotograaf was Jeroen Rebergen en hij is de héle dag met ons meegeweest (petje af, we hadden een flink schema!). Langzaamaan werd het ook wel tijd om m'n jurk aan te doen, dus k naar boven voor torselet, slip en kousen. Hebben jullie ooit jarretels vastgemaakt? Ik niet - en dat was wel duidelijk ook! Gelukkig was wederom Daniëlle in de buurt, die dat wel kon! Doek over m'n haar (in toepasselijk groen) en toen papa de jurk al 'opgestroopt' had, bedacht ik me ineens dat ik m'n hoepel vergat! Hij mocht dus nog even blijven staan met die jurk... Hoepel aan, schoenen aan... En langzaam liet papa de jurk zakken. ze hadden 'm extra ingenomen, en dat extra was een beetje teveel. ze had gerekend dat ik de laatste week ook nog wel gewicht zou verliezen, maar nee hoor... Hij zat dus wel een klein beetje strak om m'n borsten. M'n taille was perfect en m'n buik nog een beetje ruimte, dus dat was super, maar als ik ademhaalde, zat 'ie toch wel heel goed aan! Nou ja, te los is al helemaal niks
. M'n jasje erbij, ketting om en armband en toen... geurtje vergeten. En wat zeggen ze hier nou altijd? Eerst je parfum, dán je jurk! Maar ook dat kwam goed
. OOk mij twee getuigen en eredame waren inmiddels gearriveerd, en dat was maar goed ook. Want ik draai me om en ik voel iets prikken in m'n zij - de rugband van de jurk was mama vergeten!! Ontzettend hard om gelachen natuurlijk, dus alle knoopjes op de rug moesten weer open, rugband vast, en alle knoopjes weer dicht - dat moet leuke film hebben opgeleverd
.
Ik ken Wouter al een tijdje, en hij is áltijd te vroeg. Dit was geen uitzondering: om 9.45 uur belde hij aan en wat bleek: hij had al onze vrienden meegenomen! Nou ja, iedereen van boven naar beneden, en toen mocht ik de trap af komen. Ik heb me zolang druk gemaakt om m'n jurk, of hij hem wel mooi vond, en weet je? Ik had daar toen, ineens geen last meer van! Het was gewoon super om z'n stem te horen en te weten dat we nu echt gingen trouwen en een superdag gingen hebben, en de rest deed er niet meer toe! Ik kwam de trap af en kon Woter ook voor het eerst in vol ornaat zien, maar vooral hij mij en hij vond m'n jurk prachtig!! Echt heel mooi, ik kon het echt zien aan z'n gezicht - zo leuk! Mijn papa had het wel even een beetje moeilijk... Zo lief! Toen de kamer in en daar stonden al onze vrienden en Wouter's ouders enzo... Wat een verrassing!! Ik vond het echt super om iedereen alvast te zien en te begroeten, was echt heel bijzonder!
(sorry voor alle superlatieven, maar ik heb het zó naar m'n zin gehad die dag
)
Fotolocatie 1, onze oude middelbare school - nothing ever changes!Na alle begroetingen gingen we op weg naar onze eerste fotolocatie, onze oude middelbare school (het Melanchthon College in Rotterdam). De straat voor mijn ouders lag open, dus ik had voldoende tijd om mijn Uggs te showen en we hebben er hard om gelachen! Ook ben ik nog nooit zo blij geweest dat onze kleine auto een vijfdeurs is: nu paste het tenminste! Hij was heel erg leuk versierd: een grote wit met groene strik erop, trok volop de aandacht! Onze CM had inmiddels de button-corsages uitgedeeld, en de autolintjes, dus het zag er allemaal al feestelijk groen en paars uit. In de auto gepropt (wat een boel stof!) en heerlijke ven bijkomen met Wouter en een goede vriend van ons, die onze chauffeur was. Schoenen werden gewisseld (Uggs voor gympies) en voor we het wisten, waren we op school. te vroeg dus, dus we hebben dat aangegrepen om met iedereen foto's te maken bij de auto en voor de locatie. Ook heel erg leuk! Uiteindelijk was mijn oude leerjaarcoördinator er, echt zo grappig! Hij had een mooi boeket meegnomen en gaf onze CM gewoon de sleutels van de school - we konden dus overal in! We hebben foto's gemaakt in de gang, in de lokalen, vooral ook bij handenarbeid want dat was lekker groot, en in de kantine vond Jan, één van Wouter's getuigen, een heftruckje - dus Bart en ik achterop en zo zijn we kantine rondgereden - het was echt net alsof we weer 16 waren! Er zijn echt leuke foto's gemaakt van iedereen! Alleen... één van onze vrienden die zich toen pas bij ons aansloot, had een gifgroen pak dus dat was wel even slikken - het was nog veel feller dan dat van Wouter. Eerst hebben we er hard om gelachen, ik vond het wel prima, maar in de auto op weg naar Delft heeft Wouter hem toch maar gebeld om te ragen of hij iets anders aan wilde doen. Dat was geen enkel probleem, het was gewoon een grap, en zo konden we onvermidnerd voort met de lol!
Lunch en fotolocatie 2 - iets klassieker (naar niet veel!)In Delft aangekomen (de vrienden die gingen versieren, waren naar de locaties) hadden mijn en Wouter's ouders een heerlijke lunch voorbereid! Het was lekker om zo een beetje te ontspannen. Ook kwam ike rachter dat ik mijn oorbellen vergeten was, dus die heb ik nog even ingedaan
. Ik heb maar 1 broodje op... Torselet zat strak genoeg om mijn toch-al-niet-altijd-meewerkende-darmen, nog wat langzamer te laten gaan dan normaal. Nou ja, ik heb er verder geen last van gehad, dus ik vond het prima. Wouter heeft me nog even geholpen toen ik moest plassen en het is bewezen: als je de stof in de hoepel doet en die optilt, kun je gewoon op het toilet zitten - maar pas wel op je jarretels, die doen zeer
. Gelukkig was ook Wouter erg goed met jarretels (waar leert iedereen dat?) en we konden door voor de 'officiële' foto's!
Hiervoor zijn we naar het Wilhelminapark in Delft, waar precies de rodondendrons in bloei stonden, dus dat was mooi! Ook hadden we een groen kleed mee en en groene paraplu, dus we konden mooi afwisselende foto's maken! Ook hebben we hier een boel gein-foto's gemaakt. De zon scheen, het was stralend blauw en ongeveer 20 graden - echt perfect. Niet te warm, niet te koud, gewoon heerlijk! We hebben met iedereen foto's gemaakt en ook zelf gesprongen, op bankjes gezeten en zelfs op het kleed ondersteboven in het gras gelegen - leuke foto's en vooral zelf veel plezier!
De ceremonie - dat was wel even slikken....Om 14.00 uur wilden we bij het gemeentehuis zijn, en aangezien mijn planning zo netjes werd opgevolgd (echt super!) waren we daar ook! Lekker rustig in het zonnetje, zaten we midden op de Markt in delft in een piepkleine auto met 3 mensen en een trouwjurk in de warmte naar omstanders te zwaaien. Dat was echt heel erg grappig - en heel warm. Ik had tijd om m'n amke-up bij te werken, we konden iedereen zien aankomen en Wouter maakte zich druk of wel op tijd zouden komen - dus om 14.15 uur stapten we voor het gemeentehuis uit. We werden verwelkomd door de bode en toen pas zagen we alle mensen en schoten de tranen wel even in m'n ogen - wat een boel lieve mensen die speciaal voor ons daar waren! Nog veel meer dan we verwacht hadden! Binnen moesten papa en ik even in een aparte kamer en we waren allebei echt hypernerveus - ik voel het weer als ik zo zit te schrijven, zo emotioneel was het. Uiteindelijk kregen we het seintje dat we naar mochten, zweethand kneep in zweethand en op de tonen van Mission Impossible schreden wij binnen! Nou ja, schreden - we hadden enigszins de pas erin
. Mijn papa gaf mij weg met de woorden: "Zorg goed voor haar, ze is een boel kamelen waard". Ik vond het zó lief!! Toen mochten we gaan zitten en de ambtenaar hield zijn verhaal. Mocht er iemand dit lezen en in Delft gaan trouwen, vraag naar Ton van Schijndel als ambtenaar!! Hij was grappig en was heel erg goed de toon te pakken die we wilden! Ook allerlei anekdotes werden verteld en alles klopte, zo leuk! We moesten zo'n lijst invullen over elkaar en ik had een paar nogal eerlijke dingen (o.a. over sex) geschreven, en hij heft alles er super leuk in genoemd! We hebben het van heel erg veel mensen die er waren gehoord: hij deed het echt leuk! Ik had het bij het wat serieuzere stuk wel echt moeilijk, moest toch m'n ogen even heel goed openhouden om niet huilen - en dat heeft Jeroen precies vastgelegd! Het trouwmoment was daar voor ik het wist, en we mochten deringen omdoen. We wilden geloften zeggen, kleintjes maar, maar Wouter wachtte een beetje lang dus ik had 'm al twee keer extra gezoend, voordat hij zijn stem weer vond! Oeps... hehehehehe. Het was echt zo lief om te horen, dat hij van me houdt omdat ik mezelf ben, en dat hij me altijd zal respecteren en dat ik daarom altijd moet blijven wie ik ben - tranen in m'n ogen. Ook ik sprak een gelofte uit... Dat ik niet alleen zijn vrouw zal zijn, maar ook zijn vriendin en minnares, en dat hem altijd zal respecteren en alles voor hem wil zijn. Kort, maar heel erg gemeend. Ik vond het een prachtig moment.
Na het huwelijk mochten we naar een andere zijkamer (prachtig! wat is dat stadhuis toch gaaf!) en daar werden we gefeliciteerd door 'iedereen die er de rest van de dag niet bij is'. Nou, nee hoor! Iédereen kwam ons feliciteren, ook dat was weer overweldigend!! Onze CM stelde iedereen buiten op, dus we moesten even wachten, maar onze twee beste vrienden, eredame en jonker, waren bij ons en het was heerlijk om hen nog even te knuffelen en zo even bij te komen van alle emoties. Buiten werden onthaald met gejuich en bellenblazen! Maar... ze moesten even wachten, want wij hadden ook nog iets leuks: het loslaten van de duiven! Nou ja, duiven... we hadden pluche duiven, omdat we echte duiven helemaal niet zo leuk vonden, dus we hadden twee pluche duiven in een kooitje en die hebben we in het publiek gegooid! Iedereen heeft er smakelijk om gelachen en toen zijn we in een regen van bellenblazen de trap afgedaald. We wilden om iedereen heenlopen toen we staande werden gehouden door niet één, niet twee, maar wel drie groepen toeristen die allemaal met ons op de foto wilden!! Zo leuk
! Spanjaarden, Japanners... hopelijk denken ze nu niet dat Nederlanders altijd zo kleurig trouwen
.
High Tea - even bijtanken!Na onze eigen
5 minutes of fame zijn we met alle mensen achter ons aan, door de binnenstad naar Leonidas gelopen. Ik weet niet hoe, maar mijn jurk leek wel iets te lang en ik ging er dus iedereen keer bijna op staan. uitiendelijk heeft Wouter aan één kant een ring van de hoepel gepakt, en Stefan, onze bruidsjonker, aan de nadere kant, en zo hebben zij mijn jurk gedragen - waanzinnig! Ik voelde me dus echt wel een prinsesje
. Bij Leonidas heeft iedereen ons voor de tweede keer gefeliciteerd en toen bleek, dat er iemand als daggast was meegelopen, een oude vriend van ons! Nou ja, maakte ook niet uit want het was feest, dus onze CM heeft snel ook een high tea voor hem geregeld! Een hogh tea eten met zo'n jurk, zittend, is niet echt een optie - maar het was wel heel gezellig en ik kon even een klein beetje tot rust komen. Wouter's vader heeft gespeeched en zijn oom; mijn familie is niet van de speeches dus die bleven stil, maar dat vind ik niet erg. OOk hebben we het gastenboek laten rondgaan en ik geloof dat iedereen een hele leuke tijd heeft gehad!
Om 17.00 uur gingen wij, met Stefan en Mariska, mijn eredame, weer op pad, om door Delft naar de Oostpoort te lopen voor nog wat staatsiefoto's van ons tweeën. Wederom wilden de heren mijn jurk wel dragen en we schoten dus lekker op - hoera voor sneakers! We hebben onderweg wat foto's gemaakt in de namiddagzon, op de brug en bij de singel, dat gaf hele romantische plaatje! Ook bij de Oostpoort hebben we foto's genomen, zowel grappige als serieuze, en zelfs een paar mooie potretten. We hebben echt een leuke tijd gehad met Jeroen daar, het was heel onstapnnen en gezellig! Maar ja, hoe je nou romantisch in iemands armen moet liggen... Daar zijn we nog niet uit - we zijn blijkbaar niet zo romantisch
.
De Schaapskooi - party-time!Onze chauffeur, Steven, haalde ons bij de Oostpoort op en reed ons naar de Schaapskooi, waar we als eerste aankwamen! We konden meteen zien wat onze versierploeg ervan had gemakt en het was echt super!! De Jip & Janneke champagne stond in flutes klaar, de cadeautafel en het spandoek waren er en de ballonnen die overal hingen, maakten het zo feestelijk!! Omdat het zulk prachtig wer was, hebben er de terrasdeuren open laten zetten en iedereen heeft tot laat buiten gezeten. We waren net binnen of de rest kwam en nu mocht iedereen cadeautjes geven. Dat hebben we geweten ook! We zijn schandelijke verwend, echt wel! Ook kwamen de poppetjes van onze kaart heel vaak terug - ik geloof dat men ze echt heel erg leuk vond!! Ze werden getekend, nageschilderd, bedenk het maar! OOk werden we nog even bij onze vriendengroep geroepen: ze hadden ook een cadeau. Dat cadeau bleek een set van 14 wijnglazen te zijn, voor ons allemaal eentje, met de namen erin gegraveerd! Ook was er een karaf bij met de poppetjes van de kaart erin gegraveerd en een grote fotocollege van ons allemaal, echt zo óntzettend lief! Ik geloof niet dat ik ooit meer van mijn vrienden heb gehouden dan toen - het was zo'n liefdevol geschenk!
Om 19.00 uur begon het buffet en dat was echt heel goed!! Maar ja, zittend eten bleef geen succes en ik begon best vermoeide voeten te krijgen, dus ik heb het maar met een aantal koude hapjes en een stuk lasagna gedaan. Ik had wel honger, maar m'n maag had geen plek om uit te zetten! Iedereen heeft echt van het buffet genoten en om 20.00 uur mochten we de eerste avondgasten begroeten. Ook dat waren heel veel mensen met heel erg veel lieve cadeautjes en kaartjes. Om 20.30 uur werd de taart opgediend en we waren zo benieuwd hoe die zou worden! Nou, hij was prachtig! Wouter had een kinder-speelgoedkettingzaag gekocht en daarmee hebben we zogenaamd de taart aangesneden. Het was een tompoucentaart, en alle kleine stukjes waren in groen, wit en paars glazuur met groene, witte en paarse bloemetjes. Ze waren makkelijk uit te delen en zo schattig! Ook het elkaar voeren was heel erg grappig, ik had echt een heel bescheiden stukje gegeven en hij stopte gewoon die halve tompouce in m'n mond
!
Na de tompoucen en een kopje thee was het tijd voor de openingsdans en aar kneep ik 'm wel een beetje voor, want het was heel, heel, héél erg lastig geweest om een dans te bedenken! We hebben uiteindelijk 6 stukjes gedaan, en daarvoor zelf de muziek acher elkaar geplakt:
1. Volksdans op Michael Flatley's Lord of the Dance
2. Foxtrot op Coldplay's Viva la Vida
3. De Macarena, op Los del Rios' Macarena
4. De Wals, op Vanilla Twilight van Owl City
5. Een stukje hiphop op Hip Hop Hooray (artiest ben ik even vergeten)
6. De Chachacha op de BeeGee's Staying Alive
Kortom, een ontzettend leuk stukje dans van ongeveer 10 minuten, maar waar we 'm thuis wel aardige onder de knie hadden (vooral volksdansen is supertof!) bleek het met mijn jurk niet zo makkelijk! Ik heb de hele tijd aanwijzingen gefluisterd en vooral daar werd hard om gelachen! Na de BeeGees gingen we meteen verder met Rihanna's S&M, dus toen kwam wel iedereen even de dansvloer op - gaaf! Ook hebben we van heel veel mensen gehoord dat onze dans zo leuk was, dat was wel heel erg leuk om te horen. Aansluitend ging onze muziek uit en trad Jan op met zijn maat Alex, die samen een avond muziek ingestudeerd hadden als band. We vonden het echt geweldig, zo ontzettend gaaf uitgevoerd! Jan op z'n gitaar en met zang en mondharmonica en tamboerijn en wat hij nog meer nodig had, en Alex op gitaar/keyboard. Heerlijke liedje, waar je op kansen op doorheen kon kletsen, al waar je zin in had, precies wat we wilden! Het duurde niet lang of daar kwam het eerste stuk: onze moeders hadden een fotocollage gemaakt in PowerPoint met het thema: 'haar'. Mijn haar is alle lengtes en alle kleuren geweest en ook Wouter heft zo zijn share aan kapsels gehad, dus de foto's waren erg leuk!! Daarna kwamen mijn twee getuigen met een spel: ze hadden twaald ballonnen en die meosten we aan 6 mannen en 6 vrouwen geven. We hebben dus maar random mensen gekozen, het was vooral leuk om niet alle vrienden te kiezen, maar ook familie enzo. Toen kwam de rest: we moesten met een speld om de beurt een ballon doorprikken, en daar kwam een briefje uit. Op dit briefje stond een maand en wat die persoon die maand voor ons moet doen! Hartstikke leuk, zo gaan we iedereen nog vaak genoeg zien in ons eerste huwelijksjaar!! Ook hadden ze nog een cadeau: een prachtige gemozaïekte fruitschaal met (wederom) de poppetjes van de trouwkaart, ook echt schitterend uitgevoerd!! Ook dit cadeau was supergaaf! Verder hebben we veel met mensen gepraat en gelachen geprobeerd om iedereen kort te spreken maar dat is lastig. Gelukkig was het weer nog steeds zo lekker, dat mensen kon kiezen of ze binnen of buiten wilden zitten. Tot slot kwam onze vriendengroep nog met een sketch, met name over mij: ze hadden een planning gemaakt van 3 meter lang (!) en allemaal korte liedjes en uitspraken ertussendoor verwerkt. Ik heb me helemaal blauw gelachen, ik vond het zo ontzettend grappig! Ik hou niet van liedjes en dat heb ik meermaals laten blijken maar dit waren telkens twee regels en het zat zó goed in elkaar, echt hilarisch. De rest van de avond vloog voor bij en voor we het wisten was het tijd voor ons om iedereen te bedanken en het boeket en de kousenband te gooien! Het gooien van het boeket was een uitdaging wegens de kroonluchters - en er deden hartstikke veel mensen mee! Wie hem uiteindelijk ving: een vriend van ons, die ertussen was gaan staan als 'de vrouwelijke helft van de twee' en we vonden het echt ongelofelijk, maar zijn vriend ving de kousenband!! Dus tja, die gaan de komende tijd danig geplaagd worden.... Haahahahhaha! Buiten liet onze CM inmiddels de sterretjes aansteken, en zo zijn we door een haag van sterretjes naar de auto gelopen - fantastisch! Bij de auto bleken er blikjes aan te hangen, precies wat ik altijd al wilde!
We hebben echt een fantastische dag gehad!!
