Zo, ben vandaag eens gaan zitten voor het verslag, de foto's van de fotograaf waren ook binnen toen we terugkwamen van vakantie. Lekker veel foto's erin gezet voor de liefhebbers;)
Het verslag is aardig lang geworden, terwijl ik voor mijn gevoel toch aardig beknopt ben gebleven
Donderdag 2 september
Mijn eerste hele vrije dag. Op het laatste moment besloten om toch nagels te laten zetten, aangezien 3 van mijn langgespaarde eigen nagels in de laatste paar dagen ver waren afgebroken. Een ex-collega wilde prescritpion nails bij me zetten, dunne, doorzichtige nagels voor een heel fijne prijs. De hele middag daar gezeten, wat een werk;). Thuisgekomen, pizza besteld en weer druk bezig met de laatste voorbereidingen. Om een uur of 7 kwam mijn zusje, die zou blijven slapen. Ballonnen opgepompt, een pilaar van gemaakt, balkon versiert met hartballonnen, dozen ingepakt met alle spullen voor de dag. Rond 10 uur ging Ferry naar zijn getuige, één van onze beste vriendinnen, waar hij zou blijven slapen.
Rond 12 uur naar bed gegaan, duurde lang voor ik in slaap viel…
Vrijdag 3 september
Om half 7 alweer klaarwakker. Samen ontbeten (nou ja, beetje yoghurt met chocodingen naar binnen geduwd;)), nepwimpers vast opgeplakt (ik gaf het één poging en gelukkig lukte het meteen
) en om 8 uur naar de kapper. Lange zit, maar eigenlijk wel fijn, zenuwen vielen op dat moment erg mee. Rond half 11 waren ze klaar met haar en make up. Eenmaal weer thuis kwamen mijn ouders al snel met de jurk en mijn vader ging de ballonpilaren vast klaarzetten met de ceremoniemeester die later kwam. Zenuwen gierden door mijn lijf en hadden zich, zoals de laatste tijd, in mijn maag geconcentreerd. Op een gegeven moment mij teruggetrokken in de slaapkamer met zusje, schoonmoeder, zwager, tante en fotograaf waren inmiddels gearriveerd. Meteen was ik weer blij met onze keuze voor deze fotograaf; wat een heerlijk mens is het. Relaxed, vriendelijk, gewoon super. Een half uur voordat Ferry me kwam ophalen, werd dan toch zijn ring bezorgd en het bleek later ook de goede maat te zijn!
Zusje heeft me geholpen met aankleden, wat allemaal soepel verliep.
Om 12 uur zou lief me komen ophalen, maar zoals altijd was hij te laat;). De hele familie stond buiten en ik zat in de slaapkamer te wachten…
Rond kwart over 12 kwam hij dan eindelijk aan (wat duurt zo’n kwartier dan lang!). Kleine verwarring bij de ingang, mijn moeder en ik zaten boven te wachten op de bel (er lag tenslotte een rode lopen bij de buitendeur en daar stond ook de hele familie), maar lief kwam met zijn sleutel naar boven. Mijn moeder heeft m weer naar beneden gestuurd en zo kon ik dan toch mijn trap-moment beleven
. Lief zag er echt prachtig uit en we pasten perfect bij elkaar!
Toen tijd voor een broodje, iedereen was zenuwachtig en zeker wij konden maar moeilijk eten. Poes ging helemaal los op mijn handschoenen (geen idee wat ‘ie daar nou weer aan rook), maar dat leverde wel leuke foto’s op.
Rond 1 uur stapten we in onze gele suzuki alto op weg naar de binnenstad voor de foto’s.
Jammergenoeg hadden we niet zo veel tijd, het was zó leuk om foto’s te maken (wel wat ongemakkelijk soms, toch lastig om steeds leuk in de lens te kijken;)). Veel aandacht in de stad, veel opmerkingen, superleuk. Een collega had zich op een terras geïnstalleerd en schoot me enthousiast aan. Gelukkig heeft ze niets aan de rest van de collega’s verteld, die ’s avonds nog op het feest kwamen. Hieronder wat foto’s van de shoot in de stad. Op een gegeven moment kwam er op het Wed een klein oud vrouwtje naar buiten die daar woonde en een foto van ons wilde maken, zó schattig, ze vond het echt zo leuk Helaas was er in de domtuin een concert bezig en moesten we stil zijn. Ook was onze tijd eigenlijk op… maar gelukkig wel een aantal mooie foto’s ook daar gemaakt.
De reis naar het stadhuis in Ameide zat wat tegen, file op de A2. Ook had Ferry inmiddels wel honger en werd hij duizelig, dus moesten we ook nog even stoppen bij een benzinestation voor eten (ik had wel wat mueslirepen bij me, maar dat is niet echt genoeg voor hem;). Uiteindelijk kwamen we 10 minuten te laat aan bij het stadhuis (gelukkig trouwden we om 15.15uu en kwam er niemand na ons), maar hadden we geen tijd om van tevoren de bruidswuppen weer op de auto te zetten.
Er stonden best veel mensen op het plein bij het stadhuis, die naar ons kwamen kijken (onze gasten waren al binnen en zouden ons bij binnenkomst voor het eerst zien), maar ik heb bijna niemand echt ‘gezien’, dat ging echt volledig langs me heen.
We stonden in het halletje te wachten en toen ik omhoog keek zag ik mijn favoriete oom heel trots naar me ‘glimmen’ en schoten mijn ogen alweer vol.
De muziek werd, helaas wel veel te zacht, ingestart (Ik hoor bij jou van Marco Borsato) en lief liep met zijn moeder naar binnen, waarna ik volgde met mijn vader. Nee ik trek hem niet mee hahaha. Hij was bang om op mijn jurk te stappen en bleef achter me lopen.
De ceremonie was leuk, grappig en mooi. De ambtenaar die ons trouwde, heeft mijn ouders bijna 30 jaar geleden ook getrouwd, dat vond ik mooi. Zeker omdat ze nog steeds getrouwd zijn;). Op de foto’s zie ik er echt gespannen uit en dat klopt ook:P. Lief ziet er op de foto’s minder gespannen uit, maar op de video is te zien dat hij zo hard zijn kaken op elkaar klemt, dat de spieren in zijn wangen zichtbaar zijn.
Komisch was dat het zoontje (2) van mijn getuige bepaald niet stil wilde zitten of zijn en de hele tijd door de zaal ‘PAPA’ riep. Nu is het alleen wel zo dat hij twee moeders heeft en dat er in geen velden of wegen een papa te bekennen was;). Uiteindelijk is de vrouw van mijn getuige maar even met hem buiten gaan spelen, ach, mij stoorde het niet zo.
Het was prachtig weer op 3 september, de zon scheen en het was heerlijk warm. Na de ceremonie dus buiten foto’s gemaakt met de daggasten en nog even de dijk opgeklommen omdat het er zo prachtig uitzag.
Rond half 5 weer in de auto en op weg naar Dordrecht voor het diner en feest. Eindelijk was er een beetje spanningen weg, maar dat zou pas echt beter gaan als we eenmaal daar gearriveerd waren en er geen obstakels meer zouden zijn. Ik moest al plassen vanaf dat we rond half 2 in utrecht foto’s aan het maken waren en had daarom ook al een tijdje niets gedronken. Dat heb ik tijdens het eten maar even goedgemaakt door een kan water achterover te slaan;). De locatie was gelukkig net zo mooi als ik me hem herinnerde, de taart was bezorgd en de tafel zag er prachtig uit. Na een drankje konden we aan tafel plaatsnemen, helaas waren twee vriendinnen wat later, omdat ze eerst hun zoontje bij een tante hadden gebracht. Inmiddels had ik ook eindelijk echt trek en het eten, een buffet, was heel goed.
Mijn moeder kreeg alleen geen hap meer door haar keel, toen ze hoorde hoe laat ze geroepen zou worden om haar ‘stukje’ te doen. We zijn niet zo weg van stukjes, maar toen ik een projector en een scherm zag staan toen we binnenkwamen, vermoedde ik al dat er toch iets zou komen. Het was een heel lief stukje, wat herinneringen van mijn moeder over mijn leven. Tegen het einde hield ze het niet droog en ik toch ook niet helemaal.
Nadat we wat mensen hebben bedankt en wat cadeautjes hebben uitgedeeld aan de getuigen, ouders, ceremoniemeester en dj’s (oude bekenden van Ferry met een drive inn, die gratis voor ons kwamen draaien), was het tijd voor taart. Mooi lekker, bijna perfect, alleen een wat te dikke laag marsepein;)
Na het eten was er even tijd voor een rookpauze en hebben we ons iets voor half 9 teruggetrokken boven, om met de openingsdans een grande entree te kunnen maken. We waren moe en hadden eigenlijk niet zo’n zin meer in het feest. Maar toen de eerste klanken van de openingsdans te horen waren, sloeg dat meteen om;). Het ging hartstikke goed, het leek of we een paar flinke danslessen hadden gehad;). Er is een filmpje van, maar nogal donker en toen we het op youtube gingen zetten, bleek de kwaliteit daar nog veel slechter. Als we m nog beter krijgen, zal ik de link plaatsen. Het begon in elk geval met een stukje Sweet dreams-Marilyn Manson, waar we halverwege het eerste vocale gedeelte binnenkwamen. Vlak daarna werd dit afgekapt en begon Nothing else matters-Metallica. De intro was wat ingekort en we deden alsof we gingen schuifelen, maar toen de muziek echt begon, zetten we een Weense Wals in (die ik mezelf en lief heb aangeleerd in de woonkamer;)). Na ongeveer een minuut werd deze ook afgekapt en gingen we over op Umbrella- The Baseballs. Daar hadden we ook een stukje op ingestudeerd en hebben daarna met onze ouders gedanst en de rest van de mensen erbij getrokken.
http://www.mijnalbum...-T7K3KV6B-D.jpg
http://www.mijnalbum...-46QTDX77-D.jpg
http://www.mijnalbum...-BIHQTDNP-D.jpg
http://www.mijnalbum...-IE4IJKVV-D.jpg
Dansje met mijn zusje;)
http://www.mijnalbum...-6OBEFOKZ-D.jpg
De rest van de gasten kwam ons feliciteren, ook de man die mijn jurk heeft gemaakt kwam alles nog eens bekijken;)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-N7CF8NKK-D.jpgHet feest was geweldig, de muziek heel goed, de mensen enthousiast en leuk en ik voelde me alsof ik vloog. Heb heel veel gedanst en onophoudelijk geglimlacht.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-ZBBEPR7Y-D.jpgWat een rush geeft dat zeg, wat een liefde was er overal. Hier ‘betrapt’ in een momentje waar we samen even aan de kant van de dansvloer stonden te genieten van alles.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-KTUILEST-D.jpghttp://www.mijnalbum.nl/Foto-ZPTKLBGO-D.jpgDe stoelen zijn niet veel gebruikt, bijna iedereen heeft gedanst. Geweldig dat allerlei mensen hun schoenen uitschopten om toch maar verder te kunnen dansen;)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GE4SSEOZ-D.jpgJammer was wel dat mensen vroeg naar huis gingen en dat we rond half 1 nog maar met een klein groepje over waren (het feest duurde tot 1 uur). We hebben dus geen einddans gedaan, omdat dat er toch echt te sneu uit ging zien met zo weinig mensen;). Ook jammer was dat ik mijn oom had gevraagd te filmen, in elk geval in het stadhuis en later ook nog wat leuke stukjes, maar dat dat dus niet is gebeurd. In het stadhuis is gefilmd en mijn zusje heeft de openingsdans gefilmd, maar verder is er dus niets. Niet van het verhaal van mijn moeder, geen stukjes van het feest.
Aan het einde van de avond waren we moe, maar zo vol van alles (let ook op mijn ogen, ik kijk er zelfs scheel van hahaha).
http://www.mijnalbum.nl/Foto-X3MAIQAV-D.jpgHet was echt een fantastische dag, Ferry is er nog steeds verbaasd over hóe leuk en fijn het allemaal was. Vreselijk verwend met cadeaus, geld, een boek met herinneringen van een vriendin, een fotoboek met herinneringen van mijn zusje, Gifts for 2 van mijn collega’s, het fotoboek krijgen we van een vriendin. Ook had mijn zusje een prachtig ‘onzinding’ bedacht voor de gasten om mee te nemen; ‘Veren of Beren’. Onze kat is gek op veren, speelt ermee en wil ermee geaaid worden en mijn lief is gek op knuffelberen… We hebben nu dus een flinke kist met allerlei soorten beren staan en een voorraad veren voor de komende tijd voor Ollie. Hij dook er dan ook gelijk in;)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-XZGM6AKT-D.jpgRond 2 uur waren we thuis, afgeleverd door mijn zusje met alle spullen. We konden van alle spanning nog niet gelijk slapen en hebben op de bank de enveloppen opengemaakt en de kaarten gelezen. Om een uur of half 5 gingen we naar bed en tegen beter weten in ben ik ook in bed gaan liggen (lief snurkt en zeker als hij wat heeft gedronken…). Al vrij snel ben ik dus maar weer naar de huiskamer verhuisd en heb ik nog even wakker gelegen. OM half 9 waren we alweer wakker en is lief bij me onder de deken gekropen en hebben we de andere cadeaus bekeken (de boeken gelezen en bekeken, de dvd met videoboodschappen van mijn collega’s gezien, wat ook geweldig was, wat een superleuk idee) en de films gezien. Lief heeft die middag nog even geslapen, ik zat nog te vol met adrenaline.
De dag erna nog wat taart gebracht bij vrienden in de buurt, om te voorkomen dat we het allemaal zelf op zouden eten;) en dinsdag vertrokken naar Frankrijk. Poes bij mijn ouders gebracht (met pijn in ons hart en wat hebben we m gemist) en op naar Disneyland Parijs. Héél leuk gehad, eerste twee dagen was het heel rustig (helaas stortregende het de eerste dag ook een flink deel van de middag) en hebben we bijna alles kunnen doen wat we wilden. Derde dag wat drukker en nog een paar attracties gedaan. Op zaterdagochtend alles weer ingepakt en doorgereden naar zuid-frankrijk, waar we nog 10 dagen een chalet hadden gehuurd. Meeste dagen mooi weer gehad, lekker aan zee en veel uitgerust. Er was niet zoveel meer te doen, het was een wat kleiner plaatsje en het seizoen was wel een beetje voorbij, maar we hebben heerlijk gegeten, gezond, wijntjes gedronken, buiten gezeten, geslapen en nagenoten van een fantastische dag. Vandaag zijn we ‘alweer’ 3 weken getrouwd en door de vakantie lijkt het al best lang geleden, maar ik weet zeker dat we hier nog heel lang over praten en met een heel gelukkig gevoel aan terugdenken!
Hmz, de laatste foto's plaatst ie niet meer in het bericht, waarschijnlijk teveel
Dan moeten jullie maar even op de linkjes klikken
