Ophalen
Om half 7 begon voor mij de dag omdat de visagiste er om 7 uur zou zijn, om 8 uur zat ik bij de kapper om mijn koppie vol met krullers te laten zetten, hier zijn heel erg charmante foto’s van maar die heb ik helaas nog niet in mijn bezit. Ik had de dag ervoor nog tegen mijn moeder gezegd dat ik niet moest vergeten naar het toilet te gaan voor ik mijn jurk aan zou trekken. Je voelt m zeker al aankomen, toen ik mijn jurk aanhad bedacht ik me dat ik nog naar de wc moest :laugh: . Hilariteit alom toen ik de beproefde trouwforum wc tip toe paste door achterste voren op de wc te gaan zitten. Ik kan je zeggen het is echt een top tip
. Ondertussen was Peter gebeld dat hij rustig aan kon doen en dat deed hij dan ook en ik maar wachten en wachten (en ongeveer 10x gehoord daar komt ie !). Met mijn hoofd om het hoekje van de kamerdeur zag ik hem aankomen. Onze lieve hond Meg zat er als een heuse prinses naast. Eindelijk mocht ik de deur voor hem open doen, WOW ! al mijn nachtmerries waren zwaar ongegrond, daar stond de meest stralende man die ik ooit gezien had in een prachtig donker bruin pak met een koperachtige gloed eroverheen. Na een tijdje naar elkaar gestaard te hebben liepen we onder de gepionierde boog door naar de trouwauto (een willys overland jeep uit ’42 met onder de ruit de naam van mijn –overleden- oom in zijn eigen handschrift). Voor dat we vertrokken gaven wij aan mijn moeder nog een cadeau, ze had in de weken voor de bruiloft gegrapt dat ze een bruidsschat wou hebben en wel te verstaan 2 kamelen en een schaap. Deze kreeg ze dan ook in miniatuur vorm (echt waren iets te prijzig) + een lammetje extra voor de zekerheid.
Foto’s maken
We hebben op 2 lokaties foto’s gemaakt, voor de romantische foto’s zijn we naar het kasteel gegaan en voor de stoere foto’s zijn we naar het transferium gereden. Ik was heel erg zenuwachtig voor de foto’s , ik sta meestal aan de andere kant van de lens en als ik er al voor sta “plak” ik niet zo goed. De fotografe was echt super en het hele gebeuren voelde heel natuurlijk aan en we hebben heel er veel lol gehad. Wie kan er nou zeggen dat ze op een tafel hebben gestaan van een restaurant.. .wij dus!
De tijd vloog om en na genoten te hebben van een door mijn mams ingepakte lunch gingen we naar het gemeentehuis.
Gemeentehuis
Wat een ervaring! Dan kom je aanrijden en staan al je dierbare daar! En staan een aantal leden van de 48th highlanders of holland pipes and drums (waar ik zelf bij speel) te spelen. En dan mag je voor de eerste keer voor het plubliek uitstappen (spannend!) Meteen had ik al complimenten te pakken voor mijn laarsjes . Na nog even genoten te hebben van de 48th gingen we naar binnen.
Toen iedereen zat gingen wij de zaal in op het nummer van Rascall Flatts – Broken roads. De ambtenaar heette iedereen welkom en vertelde vervolgens hoe wij elkaar ontmoet hadden en een stel waren geworden. Ze deed dit echt heel erg leuk. Toen las ze de brieven voor die wij naar haar hadden gestuurd, hierin stond waarom wij met elkaar wilde trouwen. De brieven leken griezelig veel op elkaar maar dat was dan ook de strekking van de brieven. Dat we zo een zijn met elkaar dat we vaak hetzelfde denken en zeggen een veel gezegd zinnetje is dan ook “ga eens uit mijn hoofd”.
Eindelijk was het moment daar en mochten we elkaar het ja woord geven, alleen zei Peter eerst heel enthousiast NATUURLIJK waarop de ambtenaar hem vragend aan keek en ik fluisterde je moet JA zeggen, gelukkig riep hij meteen net zo enthousiast JA! Na mijn JA waren we man en vrouw en kon er getekend worden met Marco Borsato – Ik hoor bij jou. Onze getuigen kregen na het tekenen nog een speciale pen van ons (helaas mocht hier niet mee getekend worden ivm de inkt). Na nog een praatje verlieten we de zaal op Guus Meeuwis – ik ook van jou. En dan stap je naar buiten als man en vrouw en klapt iedereen voor je ppffff heftig!. Bij het instappen ging het mis, ik hoorde achter me een scheurend geluid en het eerst wat ik dacht “oh mijn jurk” maar niemand keek naar mij. Toen ik me omdraaide keek ik in het meest verbouwereerde gezicht van Peter ooit. Het was zijn broek
… meteen begon mijn schoonzus te bellen en te regelen met de zaak waar het pak vandaan kwam. Wij maar op naar de kerk want daar werden we immers verwacht. Onderweg konden we er al hartelijk om lachen en kwam de grappen al “ach het kan me ook geen reet schelen” of “het zal m mijn reet roesten” :laugh: .
Kerk
De aankomst bij het gemeentehuis was al indrukwekkend maar dit bezorgde me ook wel wat kippenvel. Op highland cathedral (gespeeld door de 48th) liep Peter met zijn moeder naar binnen en mocht ik aan de arm van mijn vader door het gangpad lopen. Wij maar zoeken naar de 48th (ze zouden op het altaar staan), stonden ze boven bij het orgel op het balkon.
Het was een prachtige dienst die alle moeite waard was, met veel symboliek en prachtige liederen (as a deer, een dag om nooit te vergeten, amazing grace, opwekking 488, love of my live, waar liefde mensen samenvoegt op de melodie van auld lange syne, gezongen door de zus van mijn zwager en een vriendin van ons begeleid door een pianist of de 48th). Een vriendin van ons verraste ons ook nog door een speciaal lied voor ons te zingen, de “trouw”zakdoekjes kwamen goed van pas. Een prachtig moment was ook toen we in het maria kapeletje een kaarsje gingen aansteken.
Dan de dienst namen wij wat felicitaties in ontvangst terwijl onze daggasten met de bus (oude americaanse –wit- schoolbus, we zouden een greyhoudbus hebben maar die was s’ochtends kapot gegaan
) naar de feestlokatie.
Feest
Op de feestlokatie hebben we eerst met onze gasten foto’s gemaakt. En kon Peter even snel zijn nieuwe broek aantrekken (met veel dank aan mijn schoonzus en de fam van mijn zwager die als een speer naar de zaak zijn gereden). Na alle felicitaties en cadeautjes (we zijn super verwend!) konden we met zijn alleen genieten van een heerlijk diner, al ging er bij mij niet zo veel in want mijn jurk liet het uitzetten niet zo toe (weet nou hoe ze zich vroeger moeten hebben gevoeld
). Omdat wij geen tijd hadden voor een bruidstaart hadden hebben we gekozen voor een ijsbruidstaart die we samen aangesneden hebben. Na het diner konden we eigenlijks al meteen doorrollen naar het feest. Toen de meeste binnen waren hebben we het feest geopend met een dans, tot grote verbazing van vele want wij hebben altijd geroepen niet te stijldansen. Helaas pakte al het geoefen niet zo uit omdat Peter alleen maar op mijn jurk stapte, toen zijn we maar lekker gaan swingen op Guus Meeuwis – Mag ik dansen en hebben we net zo lang gewisseld tot iedereen op de dansvloer stond. Het feest was van start. Wat een top feest was het! We hebben veel gekletst, gelachen en genoten en gedanst tot we er bij neer vielen. Om 11 uur heb ik dan ook maar mijn prachtige bruids conferse aangetrokken.
Het foto’s maken bij/in de trouwauto viel bij de gasten ook goed in de smaak en de teksten op onze gastenboekstoelen waren ook mega origineel en creatief (bv een huwelijk gestoeld op liefde zit als gegoten!). Voor we er erg in hadden klonk al het een na laastste lied Guus Meeuwis – Ik wil nog niet naar huis (heb nog geroepen ik wil ook echt niet naar huis want ik vind het veelste gezellig!!!) met als afsluiter Marco Borsato en Guus Meeuwis – Schouder aan Schouder. Een echt afsluiter was het niet want er volgde nog een paar nummers en we hebben nog met een paar mensen zitten na borrelen voor de dag toch echt voorbij was en we naar het hotel gingen. (in het hotel bleek dat ze iets te enthousiast ingepakt hadden want zelfs de versiering van de cadeautafel zaten in de kratten) :laugh:
.
17 juni is voor ons echt de dag van ons leven geworden.
We hebben nog niet zo veel foto's die beginnen nu een beetje binnen te druppelen dus wellicht volgen er nog wel wat meer.
Daarnaast moet ik zeggen dat we zo'n geluk met het weer hebben gehad de dag ervoor en de dag erna heeft het gehoost maar op dé dag was het prachtig weer en heeft het pas geregend toen we aan het diner zaten.
Tuurlijk moet ik ook even een pluim geven aan onze ceremoniemeesters... zou niet weten wat ik zonder ze had gemoeten!.
ik kan geen foto's uploaden
ik probeer ze vanavond via een ander PC er nog een keer op te zetten.
