Vorige week hebben wij onze eerste bruiloft gehad in Israel in de tuin van de grootouders van mijn vriend (nog steeds vriend, want we trouwen pas officieel voor de wet over twee weken in Amsterdam). Ik ben er nog steeds helemaal vol van, ik had nooit verwacht dat het zo’n fantastische dag zou zijn.
Mijn vriend en ik waren eigenlijk best wel relaxt, goed geslapen, s ochtends rustig aan opgestaan, gegeten, ik nog even zijn overhemd strijken… Ik kon het niet laten om toch alvast even mn jurk aan te trekken en te laten zien
Na het ontbijt ging ik naar de kapper terwijl hij zijn geloftes nog ging oefenen met een vriendin van mij. Die twee (!) uur bij de kapper ging ik me opeens wel helemaal bruid voelen, alle aandacht, en jezelf zo mooi zien worden was echt wel fijn en ontspannend. Toen ik terug kwam was mijn moeder er al en had mijn vriend lunch gemaakt. Na de lunch ging mijn moeder me opmaken (wat we gelukkig nog even twee dagen daarvoor geoefend hadden want toen ging er veel mis en deze keer niet). We hadden alleen een beetje getinte dagcreme, oogschaduw, klein beetje blush, mascara en lipgloss, en toch vond ik mezelf te opgemaakt, hahaha. Op de foto's zie je er natuurlijk bijna niets van.
Toen was het moment om mn jurk aan te trekken en mijn vriend te helpen met zn das. Wat vond ik hem mooi en hij mij (en we voelden onszelf ook heel mooi haha). Toen de fotografe kwam (een vriendin van een vriendin) gingen we op de bus een paar haltes naar de plek waar we foto's gingen maken. Superleuk de reacties van mensen op de weg, felicitaties van de buschaffeur enzo.
Bij het foto's maken was het echt super warm (35 graden) dus we stopten er eigenlijk na een half uur al mee. Toen waren we er ook wel een beetje klaar mee omdat we ons ook wel een beetje opgelaten voelden zo de hele tijd op de foto. Een vriendin van mij was mee, en dat was wel heel handig want zij kon spullen dragen (zoals een doek om op te zitten voor mij, water, buskaartjes, statief etc).
Na de foto's gingen we naar mn moeders hotel zodat ik mn jurk even kon uittrekken en we samen met de auto naar de plek van de bruiloft gingen. Ik wilde namelijk liever niet een uur met mn jurk in de auto Daar aangekomen waren alle meubels die we gehuurd hadden verkeerd neergezet, niet aanwezig etc. Dat was het enige stress momentje van de dag. Maar iedereen hielp om alles goed te zetten en er het beste van te maken nadat we duidelijk hadden uitgelegd wat we wilden.
Jurk weer aan, foto's met familie, en toen moesten we wachten tot de gasten zouden komen. Maar het was wel fijn dat we er zo vroeg waren zodat we ook even tijd met zn tweeen hadden en konden helpen met wat dingetjes klaarmaken. Het was wel leuk om ook deel te zijn van het opzetten enzo met onze familie.
Toen iedereen kwam was er echt een perfecte sfeer, super relaxt, lekkere drankjes, live jazzmuziek (ook kennissen), 30 graden (dus zweten geblazen). We bleven wel een beetje bij de ingang maar niet stijfjes in een rij ofzo. Het was ook heel leuk om iedereen persoonlijk welkom te heten en de tijd te hebben om met iedereen te kletsen.
Omdat er super veel file was, waren er best wel wat mensen laat dus begonnen we pas drie kwartier na de geplande tijd met de ceremonie. Maar ik vond het helemaal niet lang (bijna twee uur voor de receptie) en volgens mij had iedereen het prima naar zn zin.
We hadden de ceremonie helemaal zelf bedacht omdat we hier niet officieel trouwen en we waren een beetje lang dat mensen het gek zouden vinden of dat het te lang zou duren, maar het was echt fantastisch! Iedereen klappen toen we aan kwamen lopen en tijdens de hele ceremonie heeft echt de helft van de mensen zitten huilen. We stonden onder een oude olijfboom waar een vriend van ons die de ceremonie leidde een super lieve emotionele openingsspeech hield. Daarna nodigde hij onze moeders uit die ook beiden hele mooie speeches hielden die precies de juiste snaar raakte, over wie wij zijn, hoe we elkaar aanvullen en hoe we de verschillende culturen overbruggen. Toen voegden we twee kopjes met zand van waar we beiden opgegroeid zijn samen in 1 antieke bruidsbeker om het samengaan van onze roots te symboliseren.
Het was daarna tijd voor onze persoonlijke geloften, we wisten ze natuurlijk opeens niet meer uit ons hoofd en stonden daar toch met een papier, maar goed. Hoewel we niet van elkaar wisten wat we geschreven hadden zeiden we echt precies hetzelfde tegen elkaar: dat we ons zoveel vrijer en sterker voelen doordat we samenzijn om onszelf te ontwikkelen.
We eindigden de ceremonie met het breken van het glas (opdat onze relatie zolang mag duren als het duurt om het glas te maken) waarbij ik nog even tot grote hilariteit Nederlandse klompen aantrok, en toen plantten we ook nog een boompje. Met een schop en mn witte jurk zal er wel grappig uitgezien hebben denk ik.
Na de ceremonie was er heerlijk eten wat verorberd werd aan de kleine bistrotafeltjes of op de loungebanken onder de mangobomen. En daarna hebben we nog uren gedanst op het gras onder de bomen.
Ik zou het zo weer willen doen.
(over de foto's. Ik heb nog geen 'echte' foto's, maar de ene is gemaakt door de DJ met zn iPhone en de andere voor de bruiloft toen we nog op de gasten stonden te wachten (de dansfoto))
