Hierbij het verslag van onze geweldige trouwdag! Een beetje een lang verhaal, maar ik wil dit verslag graag bewaren voor later. Veel leesplezier
Het begon allemaal op woensdag 19 december 2012. Ik moest om 08.00 uur bij de dokter zijn, de tweede keer die week, omdat ik nog erg last had van mijn keel. Ik had inmiddels al erg zware tabletten gekregen voor mijn hoofdpijn, maar mijn keel bleef maar zeer doen. De dokter constateerde een fikse keelontsteking en heeft me antibiotica voorgeschreven. En toen heel hard hopen dat het de volgende dag een beetje aan zou slaan.
Daarna mijn vriendin (tevens ceremoniemeester) opgehaald en heel hard doorgereden naar de bruidszaak want ik moest om 9.30 uur nogmaals mijn jurk aanpassen omdat hij de zaterdag ervoor nog niet goed was. Gelukkig was hij dit keer helemaal goed! Wat was ik opgelucht! Daarna hebben mijn vriendin en ik nog een paar laatste dingetjes gekocht in de stad en hebben we even koffie gedronken. Daarna de jurk naar mijn ouders gebracht. Toen weer terug richting huis. Onderweg nog even de auto getankt en gewassen. O ja, we hebben ook nog even de bloemen gehaald bij de bloemenzaak die ik besteld had om de feestlocatie mee te versieren (waren dezelfde bloemen als mijn bruidsboeket zou worden). Helaas kon ik de bloemen nog niet betalen, want ze kon nog niet zeggen hoeveel het boeket precies zou gaan kosten. Eenmaal thuis dus Jörg geld gedaan voor de bloemen die hij de volgende ochtend zou gaan halen en de auto volgeladen met alle versieringen voor de feestlocatie. Jörg is ondertussen naar de bakker gereden om wat broodjes te halen. We hadden namelijk erg veel trek gekregen van dat gerace.
Om 14.00 uur gingen we naar de feestlocatie, want om die tijd had ik daar afgesproken. We hadden heel wat dozen meegenomen en daarom stond mevrouw Scholtmann (eigenaresse) behoorlijk vreemd te kijken. Ze hadden ook nog niets klaargezet. Ik had afgesproken met hun dat ik de decoratie van de locatie zelf zou doen. Daarmee had zij begrepen dat ik wat bloemetjes kwam brengen. Gelukkig heeft ze snel de tafels allemaal goed gezet en de tafelkleden erop gelegd. En toen konden Kimberly, Chantal en ik aan de gang. Jörg is ondertussen naar de familie Sloot gereden om daar de kleren en andere slaapspulletjes van Kimberly heen te brengen. Zij halen namelijk Kimberly en hun dochter (vriendinnetje van Kimberly) Laurien op van het feest en daar blijft Kimberly dan slapen. Anderhalf uur later waren we klaar. Het zag er echt fantastisch uit. Toen weer terug naar huis. Daar nog even wat koffie gedronken en kwam ik erachter dat er al van 5 nagels de nagellak (gellak) eraf was geknapt! Ik was er de dag ervoor speciaal voor naar een schoonheidsspecialiste geweest. Ze raadde me gellak aan omdat dat minstens een week zou blijven zitten. Was wel iets duurder, maar goed, ik wou natuurlijk ook dat mijn nagels er perfect uit zagen. Nou dat heb ik geweten. Het was geen gezicht! Ondertussen kreeg ik telefoon van de fotograaf. Ik dacht eigenlijk om alles nog eens te bevestigen, want hij was heel moeilijk bereikbaar en had nog helemaal niet gereageerd op de mailtjes die we hem tussendoor hadden gestuurd. Maar hij belde dat hij had gezien op de planning dat we graag ’s ochtends foto’s wilden gaan maken, maar dat hij pas om half 12 aanwezig kon zijn i.v.m. ander werk! Ik natuurlijk helemaal in de stress want of we dus een paar uur voor de grote dag de hele planning om wilden gooien! Jeetje, wat was ik kwaad. Maar ja, het was niet anders. Gelukkig zou hij wel een collega van hem sturen zodat er wel foto’s gemaakt zouden worden dat Jörg mij bij mijn ouders komt halen. Ook dus nog even heel snel de locatie gebeld en gemaild waar we de foto’s zouden gaan maken dat de tijd die ik afgesproken had niet door zou gaan en of het alsjeblieft een later tijdstip alsnog door kon gaan. Gelukkig had ik gelijk antwoord terug dat dit geen probleem was. Daarna nog even mijn ouders gebeld dat de planning een beetje veranderd was (gelukkig kon de middagplanning wel hetzelfde blijven). Toen moest Chantal naar huis want ze moest haar kindertjes weer van de kinderopvang halen. Ze heeft onze auto meegenomen, want die zou ze de volgende dag de hele dag meenemen.
Verder thuis nog wat opgeruimd en aangerommeld. Toen was het tijd om onze hond Balu weg te brengen naar het pension. Daarna ben ik nog met mama langs huis gereden om mijn spullen en die van Kimberly allemaal op te halen omdat wij bij mijn ouders gingen slapen. Dat was zo klaar en zijn we naar Laar gegaan. Daar alles weer uit de auto gehaald en naar boven gebracht. Kimberly vond het allemaal heel spannend.
Op een gegeven moment was ik mijn moeder kwijt en ik moest haar even wat zeggen, dus ik overal roepen en kijken. Vind ik haar in de schuur samen met mijn broertje en zijn vriendin bezig met allemaal ballonnen opblazen en in staanders zetten. Weg verrassing! Mijn moeder boos, maar ik heb haar maar even duidelijk gemaakt dat ze dat dan ook wel even wat eerder hadden kunnen doen!
Daarna nog even wat spullen klaargezet en wat tv gekeken. Toen lekker met Kimberly het bed in gekropen. Maar jeetje, wat heb ik slecht geslapen. Een ander bed wat ik natuurlijk niet gewend was. En normaal gesproken ligt Jörg naast me in plaats van Kimberly. Kimberly die lekker aan het snurken en woelen was. Ik heb geloof ik maar 3 uurtjes geslapen.
En toen was het donderdag 20.12.2012!
Ik ben om ongeveer 5.45 uur mijn bed uit gegaan. Ik kon echt niet langer liggen. Beneden maar even een bakje koffie voor me gezet en wat afgewassen, want de afwas stond er nog van de vorige dag. Gelukkig lag Kimberly nog heerlijk te snurken, anders was het wel een hele lange dag voor haar geworden.
Gelukkig constateerde ik dat de antibiotica al flink zijn werk had gedaan, want mijn keelpijn was gelukkig helemaal weg en ook van mijn hoofdpijn was niks meer te bekennen. Ik voelde me helemaal weer top gelukkig.
Tegen 06.45 uur werd Kimberly ook wakker en kort daarna mijn ouders ook. Dat was gelukkig nog maar net op tijd, want om 07.00 uur stond de visagiste al voor de deur. We hebben toen al haar make-up boven neergezet en daarna nog even rustig een kopje koffie gedronken voordat ze met me bezig ging. Tegen 8 uur kwam ook Chantal binnen. Zij werd ook opgemaakt door de visagiste. Tussendoor kon ik nog even weer wat dingen klaar leggen. Om 8.15 uur kwam de kapster die dus gelijk mijn haar kon gaan doen. Om 9.05 uur was ze klaar en toen was het een beetje stressen. De kapster moest het haar van Kimberly nog doen (was niet zo heel veel werk) en natuurlijk moesten we onze jurken nog aan. Ik stond nog in mijn ondergoed toen er een auto luid toeterend aan kwam rijden. Veeeeeel te vroeg (10 minuten). Gelukkig werd er snel aan Jörg en zijn chauffeur (tevens Jörg zijn getuige en beste vriend Daniël) doorgegeven dat we nog niet klaar waren en zijn dus weer weg gegaan. Kimberly en ik snel onze jurken aan gedaan met behulp van Chantal en nog de laatste dingetjes gedaan zoals mijn oorbellen in, handschoenen aan en ketting om. Helaas wilde Kimberly niet zoveel en dus ook niet de ketting en armband om die ik voor haar gemaakt had. En toen moesten wij juist wachten tot de trouwauto nog een keer zou komen. Kimberly en ik uit het raam gluren, maar we zagen nog niks. Wat duurt wachten dan lang! Na een paar minuten hoorde ik de auto weer aan komen rijden en natuurlijk weer luid toeteren. Het duurde weer een hele poos voordat er aangebeld werd. Jörg stond al lang bij de voordeur toen er net op tijd iemand opmerkte of hij geen bruidsboeket voor me had. Hij riep heel hard ‘KUT’. Want door alle zenuwen was hij dat vergeten! Ik moest er wel om lachen. Jörg zijn vader en de vrouw van Daniël, Gunda, zijn snel in de auto gestapt om heel snel de bloemen nog te halen. Jörg had toch ondertussen maar aangebeld en Kimberly en ik kwamen de trap af. De jurk bleef nog even boven aan de trap haken, maar voor de rest zijn we veilig beneden aangekomen.
Wow, wat zag Jörg er mooi uit! Echt zo netjes in zijn pak. Hij vond ons ook heel erg mooi! En toen zag ik ook voor het eerst de trouwauto. Het was een oude mini. Wat leuk! Jörg had de auto geregeld en het voor mij als verrassing gehouden. Ze hadden de bijrijder stoel eruit moeten halen, anders had ik nooit de auto in of uit gekund met mijn jurk. En toen viel me op dat er heel veel mensen buiten stonden. Christian en Monique en de kinderen waren er al, Pet er en Gerdi, Jörg zijn ouders, en heel wat buren van mijn ouders. Echt super leuk dat ze er stonden! Ook hadden mijn ouders dus grote staanders met ballonnen bij de deur neergezet en een rode loper voor de deur gelegd.
Even een paar foto’s gemaakt en weer naar binnen. Daar nog even koffie gedronken. En even later nog een broodje gegeten. Ondertussen heb ik mijn eigen nagels nog gelakt. Daar had ik ’s morgens nog geen tijd voor gehad en dit was een mooi moment. En in de tussentijd kwamen Gunda en mijn schoonvader weer terug met het bruidsboeket. Een pomander met witte anjers had ik gekozen. Ze vonden het allemaal erg speciaal, want zo vaak zag je dat niet. De tijd vloog voorbij en om 11 uur zijn we in de kleine mini geklommen om te vertrekken naar de locatie waar we foto’s zouden gaan maken. Daar zijn we ongeveer anderhalf uur geweest en onderweg naar het gemeentehuis zijn we nog 3 keer de auto uit geweest om buiten wat foto’s te maken. We zouden ook een fles champagne meenemen en de speciaal gegraveerde champagneglazen, maar die was ik helaas vergeten. Om 13.45 uur kwamen we aan bij het gemeentehuis waar we om 14.00 uur zouden gaan trouwen. Eerst nog even met de ambtenaar snel alles doorgenomen en de cd met muziek afgegeven. Er waren toen al best veel mensen. Iedereen werd naar binnen gevraagd en ik en mijn vader bleven nog even in de hal wachten. Op het nummer ‘the final countdown’ wat gespeeld werd door het London symfonie orkest liepen mijn vader en ik naar binnen. Ik had dit nummer gekozen omdat mijn vader dat zo’n mooi nummer vind en dat vroeger dus ook heel vaak heel hard in de auto werd gedraaid. Helaas was Jörg enorm zenuwachtig waardoor hij vergeten was dat ik van tevoren met hem had afgesproken dat hij en Kimberly voor ons aan zouden lopen. Hij zat gewoon op zijn stoel. De ambtenaar vertelde het een en ander en toen was het moment daar dat we echt getrouwd werden. Kimberly zou de ringen komen brengen op een mooie bloem, maar door alle drukte en haar eigenwijze koppie deed ze dat dus niet. Ook het feit dat ik een ringetje voor haar voor me had liggen, deed haar niet veranderen van gedachten helaas. Chantal heeft toen de ringen maar snel gebracht. Gelukkig gingen ze gemakkelijk om de vingers. En toen onze eerste kus als man en vrouw (was nog steeds hetzelfde
). Daarna werden we door iedereen die aanwezig was gefeliciteerd en had mijn vriendin de Glühwein, warme chocolademelk en koek allemaal klaargezet. Echt super. Toen we naar buiten liepen had Gerdi voor bellenblazen gezorgd en werd er dus flink geblazen. Dit was een verrassing voor ons. Vooral de kinderen vonden dit erg leuk! En natuurlijk ben ik ook erg benieuwd naar de foto’s die daarvan zijn gemaakt. Daar dus nog even wat gedronken en bijgekletst. Daarna hebben we buiten nog wat foto’s met de familie gemaakt. Maar tjee, wat was het koud! Dat had ik ’s morgens nog helemaal niet zo gemerkt, maar toen dus wel. Het waaide ook veel harder. Gelukkig werkte iedereen goed mee, en waren de foto’s zo gemaakt. We hebben niet zo veel foto’s met de familie kunnen maken als wat ik van tevoren bedacht had, want ik kon het echt niet langer volhouden buiten in de kou. De daggasten zijn vervolgens naar het huis van Jörg zijn opa en oma gereden. Wij gingen nog even samen met de fotograaf naar ons huis om daar foto’s te maken bij de boog die de buren voor ons hebben gemaakt. Ook hier even snel wat foto’s gemaakt en toen ook naar het huis van Jörg zijn opa en oma. Daar aangekomen waren Chantal, Gerdi en Gunda druk bezig met doekjes achter in onze auto waar Chantal in reed. Wat bleek: ze is wat te snel gereden waardoor er een thermoskan met chocolademelk is omgevallen. De hele kofferbak zat eronder. Binnen was de koffie al klaar dankzij oma en had Melanie (mijn vriendin) de bruidstaart neergezet. Hij zag er echt geweldig uit. Ze had onze trouwkaart als inspiratie gebruikt. De taartopper heb ik zelf gemaakt. Vond iedereen ook erg mooi. En hij smaakte ook nog eens super lekker!
We liepen wat voor op schema en dus hebben we een beetje lang gezeten bij opa en oma. Ik geloof iedereen begon zich ook wat te vervelen. Helaas had ik hier dus niks op bedacht zodat we wat te doen hadden. Het was inmiddels ook al donker buiten, dus foto’s maken was ook geen optie meer. Maar ach, het was ook wel een fijn rustmomentje. Om 18.00 uur heb ik mezelf even opgefrist en tegen 18.15 uur zijn we richting de feestlocatie gegaan. Dit was maar een ritje van een paar minuten. We waren er dus wat eerder dan gepland, maar op zich was dat ook wel fijn. Alle daggasten hebben ons nogmaals gefeliciteerd en hebben we de cadeaus van hun in ontvangst genomen. Mijn broer Christian en schoonzus Monique en hun kinderen hadden voor ons een aantal dingen met een Holland thema gegeven. In de kaarsen (rood wit blauw) hadden ze geld verstopt. Dus die moeten we opbranden om het geld te kunnen halen. En ook hadden ze geld verstopt in een bloempot met aarde. Van mijn andere broer Peter en schoonzus Gerdi hebben we een olijfboompje gekregen met daaraan wat leuke tekstjes. Dat boompje gaan we natuurlijk in de tuin planten. Ook had mijn familie een boekje gemaakt over mij! Echt geweldig! Allemaal leuke herinneringen van de afgelopen 30 jaar. Van de rest hebben we geld gekregen. En we waren nog maar net klaar, toen de eerste gasten ook al kwamen. We hebben de hele tijd bij de ingang gestaan en daar heeft iedereen ons gefeliciteerd. Ook heeft iedereen zijn naam op een papieren ballonnetje geschreven zodat ik daar later nog een leuk gastenboek van kan maken. Om 19.30 uur arriveerde het eten. Een buffet hadden we geregeld en daar heeft iedereen heerlijk van gesmuld. Echt leuk om te zien hoe iedereen zat te genieten. Helaas waren er een aantal gasten niet omdat ze ziek waren. En na het eten werd de muziek wat harder gezet en kon er lekker gedanst worden. We hadden als openingsdans Loreen met Euphoria, waar Kimberly, haar vriendinnetje Laurien, Jörg en ik heerlijk op gedanst hebben. Daarna nog even gedanst en toen ben ik maar even bij een aantal mensen in de zaal gaan zitten om even te kletsen. Jörg deed hetzelfde. Daarna heb ik nog een hele tijd bij mijn vriendinnen gestaan en lekker met hun gedronken. Om 23.00 uur is Kimberly samen met haar vriendinnetje Laurien door de moeder van Laurien opgehaald. Ze waren echt doodop. De tijd vloog voorbij. Om 24.00 uur hebben Jörg nog even gedanst op Het is een nacht van Guus Meeuwis. Ondertussen werden we helemaal ingepakt in wc papier. Was wel erg grappig, maar ook heel erg warm. Daarna werd er nog een Duits nummer gedraaid en had Gunda witte rozen geregeld. Iedereen hield dit omhoog boven ons. Wat super lief dat ze dat geregeld had! Ondertussen was het middernacht buffet opgesteld en kon iedereen nog brood enz. eten. En lekker een kopje koffie of thee drinken. Helaas gingen daarna de eerste gasten al naar huis, veel moesten namelijk de volgende dag weer werken. Maar goed, eigenlijk waren we daar ook wel vanuit gegaan. Ik heb nog even fijn met wat vriendinnen gekletst en wat gedanst. Eigenlijk hebben Jörg en ik de avond niet veel bij elkaar doorgebracht bedenk ik me zo achteraf. Maar het was prima zo. Om 03.00 uur was het tijd om naar huis te gaan. Jörg zijn vader heeft ons gebracht. Gelukkig hoefden we op de feestlocatie niet meer helpen met opruimen. Ik had afgesproken dat we ’s middags na 15.00 uur de bloemen en andere dingen op kwamen halen. Om 03.30 uur zijn we het bed ingedoken nadat ik nog even de papieren ballonnetjes voor ons gastenboek bekeken had (helaas was er toch een stel die de verkeerde pen heeft gebruikt).
Het was een super dag, ondanks de vele dingetjes die mis zijn gegaan, die veel te snel voorbij is gegaan!
The Day After (21.12.2012)
Om 08.00 uur was ik klaarwakker. Ik ben er dus maar uit gegaan en heb beneden alles opgeruimd. We hadden alles maar op tafel neergelegd, er was heel veel was en dat soort dingen. De trouwjurk heb ik in de auto gelegd en ben toen onder de douche gegaan. Jörg was nog steeds aan het slapen. Het was inmiddels al 11.00 uur. Ik ben toen maar in de auto gestapt en ben naar mijn ouders gereden om daar de trouwjurk heen te brengen. We hebben daar thuis echt geen plek voor. Mijn broer Christian en schoonzus Monique waren daar ook nog en dat was wel even gezellig. Even lekker over de vorige dag gekletst. Mijn moeder is Kimberly bij haar vriendinnetje op gaan halen, en toen ben ik weer naar huis gereden. Eenmaal thuis was Jörg ook eindelijk wakker en hebben we samen de enveloppen open gemaakt. Erg leuk wat sommige mensen op het kaartje hebben geschreven. Nog even snel wat dingetjes alvast in de tas gepakt voor ons huwelijksreisje. Daarna naar de feestlocatie om de decoratie en de bloemen op te halen. En de kerstboom met wat overgebleven bedankjes weer afbreken. Ook was er best veel eten overgebleven, dus dat ook maar in de auto geladen. Eenmaal thuis de bloemen op vazen gezet, de rest nog wat opgeruimd, Jörg zijn moeder gebeld of die ook nog wat van het overgebleven eten kwam halen en de rest van de tas ingepakt. Om 16.30 uur vertrokken we richting Center Parcs de Huttenheugte waar we de bruidssuite aangeboden hadden gekregen voor een weekend. Daar hebben we het weekend dus doorgebracht en dat was heerlijk.
En nu? Tja nu, ben ik getrouwd met de man waar ik al zo lang verliefd op ben. En daar kon ik een paar jaar terug alleen nog maar van dromen.
