20 sept hadden ook wij onze fantastische dag. Maar het feest en de drukte rond om de trouwerij begon eigenlijk al een week voor de tijd. Ik zelf kom uit Twente en hier hebben we nog oude tradities met het Noaberschap. Noabers zijn soort van speciale buren die je helpen met feesten maar er ook zijn bij verdriet.
zat 14 sept kwamen alle mannelijke noabers bij ons voor het "Greun hal'n" (groen halen). Hierbij gaan de mannen het bos in om dennen te kappen die kunnen gebruikt worden voor de boog. Mijn toen nog AS komt uit Friesland en had dit helaas nog nooit kunnen meemaken, dus het was erg leuk dat hij mee mocht (normaal gaat de gene waar het voor is niet mee). Om 4 uur 's middags kwamen alle mannen al, na wat koffie gingen ze met trekker, platte wagen en huifkar op pad. Ik hoorde dat ze na een uur al genoeg uit het bos hadden gehaald maar ze waren pas rond 11 uur 's avonds weer bij ons thuis. Ze hadden lekker gegeten en bij verschillende cafés langs gegaan. Toen ze weer bij mij waren hadden ze dus ook heel wat praatjes.
Vroeger was het zo gingen de noabers de bruidskoe op halen. Maar die was er nu niet aangezien ik van de boerderij kom en mijn man niet. Zaterdag hadden ze grote praatjes en mijn man was zondag wel zenuwachtig want hij wist niet wat er nu van waar zou zijn. We waren de zondag in Friesland maar hij was wat ziek geworden dus moest ik maandag alleen terug. Maar de noabers gingen maandag wel na Friesland. Mijn man was er niet zo blij mee maar achteraf vond hij het ook gezellig en heeft hij ze wat van Friesland laten zien. 's avonds kwamen ze weer bij mij een paar borrels doen.
Vervolgens kwamen dinsdag avond weer alle noabers nu ook de vrouwen. De mannen gingen bezig met de boog en de vrouwen gingen roosjes maken. Het was weer erg gezellig en ook weer laat geworden.
De dinsdag hadden ze ook de tent opgezet. Ik heb samen met m'n vader een melkveebedrijf dus thuis alle ruimte. We hebben daardoor ook nooit getwijfeld waar we het feest zouden houden. Het enige na deel dat het gaf dat het wel veel voorbereiding werk gaf. We moesten alles zelf klaar zetten en waren dus de donderdag erg druk. Maar gelukkig hielpen de noabers ook weer een beetje, zij hielpen buiten op te ruimen.
De donderdag had ik ook nog even extra hulp er bij gehaald. een vriendin van mij uit Canada, heb 5,5 maand met haar samengewerkt voor stage, was voor onze trouwerij in Nederland. Had haar al ruim 2 jaar niet gezien, altijd goed contact gehouden, maar het was geweldig om haar weer te zien. Gingen donderdag even koffie drinken en zie hielp ons, konden we onder tussen lekker kletsen.
En dan na alle drukte en organisatie was de grote dag. Maar ik kon me maar steeds niet voorstellen dat het echt mijn grote dag was. werd 's nachts wel een keer wakker, ik dacht nee he ik moet slapen. Gelukkig lukte dat wel, maar even later ging wel de wekker. m'n zus is kapster en kwam rond 7 uur en kon alles beginnen en vanaf toen heb ik ook alles losgelaten en ben ik gaan genieten. Na haar en make-up mocht ik in mijn prachtige jurk. Kreeg al een berichtje dat mijn man onderweg was dus begon nu wel iets te stressen of wij wel op tijd zouden zijn. Maar het lag uiteindelijk niet aan ons, m'n vader kwam 5 min voor dat mijn man aan kwam eindelijk binnen stormen, hij moest nog bij de koeien aan het werk in de ochtend, en kon toen eindelijk douche en zich aankleden. Hij moest natuurlijk de deur open doen dus ik was klaar, mijn man stond buiten maar we konden elkaar nog niet zien.
En dan was daar het moment m'n man stond bij de deur ik kwam de trap af. En dan is ook ff de wereld alleen van ons. Het was toch zo bijzonder hem daar zien staan, ff slikken en de dag is echt begonnen. Daarna gingen we foto's maken. Als eerst natuurlijk met de koeien op de foto. We hadden een paar mensen die ze voor ons schoon hadden gemaakt, ze zagen er prachtig uit. En de koeien deden het geweldig, na een tijdje deden ze lief de neuzen naar elkaar en stonden wij er mooi achter. Ben zo benieuwt naar die foto's. Daarna nog wat foto's rondom het bedrijf gemaakt.
Na de lunch gingen we richting het gemeentehuis en we hadden een geweldig trouwvervoer vond ik, een bakfiets. M'n man moest me er in tillen, ging natuurlijk op m'n jurk staan maar het zat mooi en we hadden even tijd voor ons zelf. Hij moest namelijk nog 5 km fietsen. We moesten even wachten tot dat iedereen er was en konden toen mooi het stadhuis voor fietsen en werd ik weer mooi uit de fiets getild.
En dan.. de ceremonie. M'n vader bracht me na binnen en dat was wel weer voor ons beiden een slik momentje. We hadden een erg leuke babs die ook leuk vertelde de dingen die we hadden besproken. Hij sloot het af met een gedicht en een lekkere borrel en konden we echt zeggen man en vrouw. Na de groepsfoto gingen wij weer in de bakfiets en terug naar huis. M'n man dacht eerst dat de borrel hem zwaar was gevallen want het fietsen ging niet zo makkerlijk, maar op de helft kwam hij er achter dat de handrem op zat. niet zo slim. haha. Onderweg begon het toen iets te regenen maar dat deed ons niks. Vooral toen we bijna thuis waren en er verschillende noabers op de weg stonden met een lekkere borrel. Erg leuk.
Weer thuis gingen we de taart aan snijden, heerlijk had m'n andere zus zelf gemaakt. Na de familie enzo foto's te hebben gemaakt gingen we lekker eten en moesten we daarna ook weer snel op de fiets. Om 7 uur hadden we namelijk al weer de ceremonie in de kerk. We moesten een beetje snel maar het was wel sneu want blijkbaar was het de bult op fietsen en weer 5 km. Maar het was een prachtig onthaal toen wij aan kwamen fietsen bij de kerk. Bijna alle gasten voor de avond stonden voor de kerk en het was zo leuk om ze te zien. Ik werd weer uit de bakfiets gehaald en iedereen begon te klappen. Toen iedereen zat gingen we de kerk in weer even slikken.
De kerkdienst was prachtig. Echt onze dienst. Ik ben katholiek en hij gereformeerd vrijgemaakt. Alleen het stomme was, we waren bijna over vraagt de pastoor om mijn bruidsboeket. Oeps, vergeten. Staat nog op een mooi vaarsje thuis. Dus iedereen moest al meteen lachen. Na deze dienst bracht onze getuige ons met de auto na huis, het was donker, maar ik vond het maar wat lastig om met m'n jurk in de auto te zitten.
Omdat iedereen bijna in de kerk was moesten we natuurlijk snel in de tent staan voor het feliciteren en blijkbaar was er iets stress in de tent want ze de stroom was tijdens onze kerkdienst een paar keer uitgevallen. Maar dit hoorde ik allemaal achteraf en heb er zelf eigenlijk niks van mee gekregen. Na het feliciteren moest mijn man er toch aan geloven, de openingsdans. Ik had eerst een mooie mix gemaakt maar 2 dagen voor de trouwerij durfte hij niet meer, vond ik erg jammer. Dus werd het maar een Fries liedje met een beetje tempo. Ik wou ook niet stijf gaan dansen. En daarna ben ik ook niet meer van de dansvloer afgekomen. wat een geweldig feest!! De dansvloer was soms gewoon echt te klein. een paar leuke stukjes om ff op adem te komen en daarna weer mooi door.
Om 1 uur zei de dj dat het zijn laatste liedje was, maar de dansvloer stond nog steeds vol, het moest doorgaan. Gelukkig wou de dj dit ook voor een klein bedrag. hij stopte rond half 3 en de aller laatsten waren rond half 4 weg.
Wat geweldig maar daarna was ik ook moe. M'n man moest me natuurlijk nog wel even met de laatste mensen over de drempel tillen. Maar dat was niet zo'n succes. Hij tilde mij over een schouder, met een aantal biertjes op. Ik zeg al dit gaat niet goed en ja hoor iets verder valt hij en kom ik gelukkig net met mijn nek en arm op de schouders, en niet met m'n hoofd. Dus daarna wou ik echt na bed maar de hele slaapkamer was versierd met ballonnen en slingers. Heel leuk maar toen wou ik slapen.
Sorry het is wat een lang verhaal geworden maar het was ook echt een geweldige dag!! Als ik het weer mocht doen zou ik het zeker weer met m'n man doen! Geweldige dag met familie en vrienden en 's avonds een super feest.
