Mijn partner en ik kennen elkaar nu 10 jaar. Het aanzoek heeft al jaren terug plaats gehad (de precieze datum weet ik eerlijk gezegd niet uit mijn hoofd
.
Een van mijn grootste hobby's toen was het vliegen met radiobestuurde modelvliegtuigen. En daardoor had ik natuurlijk ook belangstelling voor de grote luchtvaart en mijn droomwens was ooit mijn brevet te kunnen halen. Dat laatste zal trouwens een droomwens blijven.
Maar vriendlief had ineens een verrassing voor mij en zegt: Barb, ik heb een luchtdoop voor je geregeld! Heel leuk natuurlijk, dus wij naar het vliegveld alhier. Maar Leo bleef aan de grond, die ging niet mee, want zo zei hij, het was MIJN vliegles.
Vond het allemaal wel net even te toevallig, maar vooruit. Ik blij dat sportvliegtuigje in en samen met de instructeur het luchtruim in. Heel leuk. Die grote jongens doen precies als een model.
Toen klonk de radio door en het bleek voor mij. Leo had een vraagje. Het aanzoek dus! En heel stiekem had ik het al verwacht, maar dan toch... Je krijgt een brok in je keel, he. Natuurlijk heb ik ja gezegd. Was helemaal iets voor Leo om mijn wensen te combineren met zijn wens. Lief he?
De instructeur vroeg of ik meteen terug wilde of dat we het lesje nog af maakten. Nou, toch nog een kort lesje dan. Ben nou toch in de lucht. Vliegen is een geweldige ervaring, die is nog mooier met de wetenschap dat je ooit gaat trouwen!
Wel een aparte ervaring hoor. Niet direct je partner kunnen omhelzen, kussen na het aanzoek en door vreemden als eerste gefeliciteerd te worden
. Ja, echt iets voor Leo om het zo te doen haha.
