Na ruim 5 jaar samen zijn ben ik op 20 mei 2007 ten huwelijk gevraagd!
We waren net een gezellig weekendje weg geweest en waren bezig op zolder om de foto's op de computer te zetten.
Ik zat naast het bureau in de zitzak mee te kijken en vroeg om een kusje.
Dus hij komt naar me toe om een kusje te geven (zit dan op zijn hurken voor me) en verliest zijn evenwicht waardoor hij op zijn knieën terecht komt. Uit een grapje zeg ik: "Ga je nu op je knieën voor me?"
Eerst gaat hij snel rechtop zitten maar bedenkt zich en gaat alsnog op zijn knieën voor me zitten en dan komt de grote vraag: "Wil je met me trouwen?"
Daar hoefde ik niet lang over na te denken: "Ja, ik wil heel graag met je trouwen!!!"
Toen we vorige maand in Rome waren, bekende hij dat hij me eigenlijk in Rome ten huwelijk had willen vragen. Vanaf dat we de vakantie in december geboekt hadden had hij het idee om me bij de Spaanse trappen of bij de Trevi-fontein te vragen.
Toen ik hem vroeg of hij het "jammer" vond dat hij het eerder gevraagd had, zei hij dat het moment waarop hij me vroeg nou eenmaal aanvoelde als een goed moment en dat hij dus geen spijt had!
