Na 2 jaar samenzijn hebben we besloten dat het tijd was om het eerste stukje van mijn leven ook te gaan delen. Ben namelijk als baby van 12 dagen oud geadopteerd vanuit Sri Lanka, en naar Nederland gekomen.
We zouden samen met mijn ouders (nederlandse ouders) naar Sri Lanka gaan voor 3 weken. Die toch een onverwachte wending kregen. We vertrokken op 21 februari 2007.
Op 03-03-2007gingen we van Kandy naar Nuwara Eliya met de trein. De avond ervoor hadden wiebe en ik onze samenlevingscontract ringen opgehaald.
Wiebe wilde graag even met mijn vader praten, dus ik was vroeg naar bed gegaan. 6 uur in de trein in diesel dampen kan erg vermoeiend zijn. Maar contact met de locale sri lankanen is ook erg leuk.
We wisten dat The Grand een mooi en oud koloniaal hotel moest zijn. Maar dit overtrof na die zware treinreis toch echt wel alle verwachtingen. (voor plaatjes kijk op
www.tangerinehotels.com en ga dan naar The grand toe). Het was alsof we terug in de tijd gingen, zo mooi.
Maar helaas we moesten meteen door, en na een bezoek aan een thee fabriek, heel veel thee en gehobbel in de auto waren we terug op onze hotel kamer.
Eindelijk douchen, dacht ik, en even lekker op bed liggen niks doen. Hmm verkeerde gok. Wiebe wilde persé met mij naar het park wat in vlakbij was. Uhm hallo het is bijna donker, ik ga niet alleen de straat op daar dan. (gevoels kwestie, aap een goude kooi idee). Maar Wiebe bleef maar volhouden dat hij het persé wilde. Oké jij je zin dacht ik nog. Of ik even wat anders wilde aantrekken dan die vieze broek. ..... huh
wat krijgen we nou dacht ik nog. Maar oké het zal allemaal wel. Dus ja het enige wat ik nog had, was mijn linnen broek of dat dan wel goed was... Ja dat mocht wel.
Na vier rondjes om het park te hebben gelopen en nergens een ingang gevonden, kwam wiebe ineens op het idee om toch maar terug te gaan. Eindelijk naar mijn bed dacht ik nog, kan nog een klein half uurtje liggen...
mooi niet.
Terwijl we terug liepen, zei wiebe ineens moet je dat zien, kom is mee... Dus ik mee naar het prieeltje wat helemaal verstop zat onder een boom (zie foto tenminste als deze er goed bij zijn gekomen)[attachment=7211:attachment].
Ik wilde toch echt naar bed, dus terwijl ik daar zat en naar de fontein, lichtjes en volle maan + sterren zat te kijken, lette ik niet echt op wat wiebe nou vertelde.
Pas toen hij verbolgen zei, zal ik het dan over vier jaar nog maar is een keer proberen. Kwam ik bij de les, huh was je wat aan vertellen dan....
Ik keek in zijn ogen en dacht alleen nog shit ik heb echt niet opgelet, je was echt bezig met gevoel ofzo.
Wiebe gaf een diepe zucht, en begon zijn verhaal opnieuw, huh maar wat was dat .... tranen... Wiebe wat is er? Uhm ja zucht, droppie (mijn bijnaam) je weet dat onze relatie staat als huis, en nou ja, eigenlijk wil ik je vragen of je met me wilt trouwen......
Geloof dat ik niet meteen geantwoord heb. Maar wel dat ik hem enorm als een schaap heb zitten aankijken.
Uiteindelijk nadat hij zei, ik heb het gisteren aan je vader gevraagd en die vond het goed. Kon ik iets van Ja zeggen.
Daarna heb ik toch echt gezegd en nu wil ik naar binnen want ik heb het koud. Daar hebben we voor de openhaard champagne gedronken (zie foto's) en mijn ouders waren daar natuurlijk bij. Wiebe had ze vanaf de receptie gebeld of naar beneden wilde komen want we hadden wat te vertellen. [attachment=7209:attachment][attachment=7210:attachment]
Mijn vader en moeder waren zeer ontroerd, dat ze zo dichtbij waren. Mijn vader zei: Miepie we hebben je opgehaald als kleine baby, en vlogen met jou terug naar Nederland, als gezin zijn we een paar keer naar jou land terug gegaan, maar telkens vloog met ons weer terug naar wat voor jou huis is.
Nu vlieg je straks terug, met je aanstaande man, bij ons weg, je nieuwe toekomst in. Maak er wat moois van.
Ik heb ze nog nooit zo geroerd gezien mijn ouders, het was een fantastische avond..
En ja die samenlevingscontract ringen bleken toch verlovingsringen te zijn, helemaal hand made, en one of kind, en uit sri lanka. [attachment=7212:attachment]
23-08-08 gaan we trouwen! Jippie!
