Boos En Teleurgesteld!gefrustreerd!

[Mibje]

Ik begin met alvast mijn excuses te maken, voor typfouten, mensen die zich beledigd voelen of aangevallen. Maar ik moet dit gewoon even kwijt, en dit is helemaal mijn perceptie!!!!
Situatie 1.
zaterdag wezen eten bij mijn schoonmoeder (echt wel zorgzaa, maar soms ook verschrikkelijk, goed niemand is perfect). zegt ze ineens tegen mijn as. je tante vond het erg jammer dat ze niet mocht komen    Dus ik kijk hem aan en vraag aan haar; hoe kom je daarbij?
Ja dat vertelde W. mij. Waarop W zegt ik heb gezegd dat ik het niet wist of ze erop stonden en dat de gastenlijst nog niet compleet was. Ow zegt schoonm. ja ik was zo enthousiast en omdat jullie het klein houden (lees ondertussen hielden) dacht ik dat ze niet uitgenodigt waren omdat ze in  het buitenland wonen. Waarop ik zeg, mijn oom en tante uit china komen ook! Dus waarom hun niet. Die mensen stonden gewoon op de gastenlijst. Nou zegt mijn schoonm. tegen mijn as raar hoor dat je dat niet wist. Waarop ik zeg jah ik was nog bezig met een voorstel voor de gastenlijst. Zodat w. gewoon maar hoeft te zeggen wie hij er nog bij wil hebben of juist eraf. Ow krijg ik te horen jij bepaald dus of mensen komen....   !
Goed die opmerking maar naast me neer gelegd, tien tellen ademen en blijven lachen....
Mijn as gaat even met zijn broertje toetje maken, zegt zijn moeder waar vrienden van haar bij zijn. Ja M. je mag wel blij zijn dat jij met mijn zoon gaat trouwen......     ! (hoezo moeder die niet kan loslaten, stom bezitterig mens! ) Waarop ik zeg, uhm nee hoor hij gaat met mij trouwen, hij heeft mij gevraagd, ik hem niet! Dus hij mag wel blij zijn dat mijn vader mijn hand heeft gegeven aan hem!
Had ze niks op terug, gelukkig maar oei wat was ik boos! Gaan we weg, zegt ze tegen mijn as. zorg je wel goed voor MIJN ongeboren kleinkind! Waarop mijn as. gelukkig zegt ja ik zal voor goed voor manike zorgen. Ow wat was ik boos.

2. Gingen zondag daar eten... ja      ik hoor je denken waarom... nou dat het mijn as afgesproken, en er zou gebbqt worden, en dan kan ik zeggen wat ik wil. En ik wilde me niet laten kennen (meestal weet ze de dag erna toch niet meer wat er is gebeurt. Aangezien ze na half zonder wijn niet meer functioneert).
Komen we daar, waren er weer vrienden, zitten we na het eten nog na te praten, zegt ineens een van die vrienden, goh jullie gaan trouwen we hoorden dat het een MOETJE was!!! Dat hadden we toch niet meer verwacht in 2008. Zijn jou ouders zo streng gelovig manike? Sorry hoor, maar mijn ouders zijn katholiek opgevoed, en ik ook, maar we zijn niet belijdend. Al ongeveer 12 jaar niet meer. Waarop ik zeg hoezo is ons huwelijk een moetje? Ja nou omdat je nu ongepland zwanger bent, vertelde je schoonm.
Ik geloof dat de hele wereld heeft mee kunnen genieten van mijn boosheid. Wat ging ik over de rooie!    Mij as kwam naar buiten rennen (die stond net binnen te praten met zijn moeder), ik kreeg het niet eens normaal mijn keel uit wat ik net had gehoord. Ik helemaal boos en huilen te gelijk.
Ik kon nog net binnen houden, dat ze niet meer welkom was als het aan mij lag (dit heb ik 's avonds wel tegen mijn as gezegd). Hallo ongepland zwanger? Als je de medische molen in gaat dan kies je er bewust samen voor. Ik ben door een hel gegaan met al die onderzoeken en dat doe je voor je fun? Heb nooit geklaagd, of mijn as verplicht om daarin mee te gaan, elke keer spraken we erover of we het samen aankonden. Ik moest de behandeling ondergaan maar zou het niet doen, als hij er niet achter stond.
En dan het moeten trouwen! Ik ben vorig jaar al ten huwelijk gevraagd, en als het aan mij had gelegen waren we gewoon in augustus getrouwd. Maar door alle omstandigheden hebben we het uitgesteld, en nu vanwege de zwangerschap gaan we nu toch nog eerder dan eerst trouwen!.
Er onstond een hevige discussie over wat ze nou precies wel en niet had gezegd. Ik had mijn autosleutels in mijn hand, en toen ik wegliep ben ik toch even omgedraaid, kon het niet laten. Heb het gezelschap ook even verteld dat ik zeker niet met mijn as. trouw voor mijn verblijfsvergunning mocht ze hen dat ook nog vertellen, want ik ben geadopteerd al sinds ik een baby ben!

3.
Komen vandaag in de stad "bekenden" tegen van mijn as. Waarop hij heel vrolijk verteld dat ik zwanger ben, en dat we gaan trouwen. Zegt die jongen, ow nee he!   We hoorde al zoiets dat je er "ingeluisd" was.
Waarop mijn as bijna achterover viel, en vroeg van wie heb je dat dan, ja van die en van die en van die.
En waar kwamen we uit bij vrienden van ons, waarvan de man, getuige is van mijn as. Nou die is dat nu dus ook niet meer. Want daar zijn we vanmiddag even persoonlijk langs gegaan.  
Hebben vanmiddag een hele grote mail naar alle genodigden gestuurd, waarin mijn as aangeeft in welk traject wij hebben gezeten, en dat als hij geen kind had willen krijgen met mij, hij mij nooit dit traject in had laten gaan.  Ook is er een email naar onze beide adressenbestanden gegaan met een soort gelijk verhaal.

Ik ben helemaal kapot van al deze beschuldigingen en weet ook even niet meer hoe ik dingen moet plaatsen en wie ik kan vertrouwen. Ik wist dat mijn schoonmoeder schijnheilig kon zijn. Maar kon het nooit duidelijk maken aan mijn as. Hij begint nu iets door te krijgen... ja toch wel

[Rixt]

pff...wat een ellende hebben jullie zeg met schoonmoeder en vrienden.
Vervelend dat jullie zulke opmerkingen te horen moeten krijgen, helemaal van je schoonmoeder en getuige.
Hopelijk loopt het allemaal met een sisser af, laat je niet gek maken. Jullie weten wel beter, jullie hebben voor elkaar gekozen, dat jullie zwangerschap geen ongelukje was. Dus zoek steun bij elkaar, dan moet het goed komen!

Probeer je niet te ergeren aan anderen, dan heb je alleen jezelf mee.

Liefs Rixt

[Mibje]

[quote name=\'Rixt\' post=\'160290\' date=\'28 April 2008, 21:31\']pff...wat een ellende hebben jullie zeg met schoonmoeder en vrienden.
Vervelend dat jullie zulke opmerkingen te horen moeten krijgen, helemaal van je schoonmoeder en getuige.
Hopelijk loopt het allemaal met een sisser af, laat je niet gek maken. Jullie weten wel beter, jullie hebben voor elkaar gekozen, dat jullie zwangerschap geen ongelukje was. Dus zoek steun bij elkaar, dan moet het goed komen!

Probeer je niet te ergeren aan anderen, dan heb je alleen jezelf mee.

Liefs Rixt[/quote]

He Rixt,

Thnx voor je reactie, je hebt helemaal gelijk maar kreeg het toch behoorlijk te kwaad vandaag.
Want ik moet me de hele tijd al zo verdedigen, ik ben nog maar 23 en mijn as is bijna 30.
Er zijn veel mensen die denken dat ik zwanger ben geworden, omdat ik dan bij de echte vrouwen hoor.
En dat ik het heb gedaan om mijn as aan me te binden. We lopen samen ons daar al een tijd tegen te verdedigen. Maar ja als mijn vriend er dan wat van zegt dan zit hij onder de plak.    het is ook nooit goed. We weten zelf hoe het zit, maar maar het is elke keer toch weer even een schop tegen het zere been, en soms valt dat been dan weleens om...
Ik kan veel hebben, maar niet altijd zeg maar...! Ach nog even volhouden denk ik ook op de momenten dat ik me sterk voel.

[Myriade]

Wacht even ... even terug ...
Jullie waren toch de mensen die na allerlei trajecten dachten dat jullie niet zwanger konden worden en door allerlei ellende hadden besloten de bruiloft even uit te stellen? En die door een wonder via IUI terwijl er eigenlijk geen kans was toch spontaan zwanger waren?? En nu toch gingen trouwen??

Hoe kan je schoonmoeder dan in godsnaam roepen dat het een moetje is? Is ze op haar achterhoofd gevallen of zo? Je doet toch IUI omdat je zwanger wilt raken ... Oh jemig, ik geloof dat ik ter plekke een hakbijl had gepakt.

Gewoon hier gillen hoor als het oplucht, ik kan me helemaal voorstellen dat dit je zo mateloos boos maakt dat je niet meer weet wat je moet. Ik hoop dat jullie samen sterk zijn en dat je as er voor je is - het is wel zijn moeder en dan kijk je er misschien toch anders tegenaan.

Sterkte hiermee, en inderdaad, zoals Rixt zegt, laat je niet gek maken hoor! *knuffel*

[Lotte2009]

Nou jaaaaaaaaa wat denken ze wel niet?? Onderhand zou je denken we trouwen wel lekker samen in verweggistan. Echt niet leuk zulke mensen, misschien bedoelen sommige het met een knipoog?? Zou het me nog wel voor kunnen stellen dat vrienden hier tegen mijn as zeggen "ben je erin geluisd". Daar zou ik nog wel om kunnen lachen maar natuurlijk niet meer na al die andere insinuaties (schrijf je dat zo?? haha) die al gedaan zijn. Nou meid doe lekker wat jullie willen en probeer je er niet door uit het veld te laten slaan dat zijn die mensen allemaal niet waard.

[Carolina]

Sluit me bij rixt aan en ik denk dt die mensen die zo negatief over jou praten diep in hun hart jaloers op je zijn!

Geniet van het geluk dat je met je geliefde gaat trouwen en dat jullie een kindje verwachten. Al is het moeilijk probeer het je niet te veel aan te trekken.

[Mibje]

[quote name=\'Lyanna\' post=\'160292\' date=\'28 April 2008, 21:45\']Wacht even ... even terug ...
Jullie waren toch de mensen die na allerlei trajecten dachten dat jullie niet zwanger konden worden en door allerlei ellende hadden besloten de bruiloft even uit te stellen? En die door een wonder via IUI terwijl er eigenlijk geen kans was toch spontaan zwanger waren?? En nu toch gingen trouwen??

Hoe kan je schoonmoeder dan in godsnaam roepen dat het een moetje is? Is ze op haar achterhoofd gevallen of zo? Je doet toch IUI omdat je zwanger wilt raken ... Oh jemig, ik geloof dat ik ter plekke een hakbijl had gepakt.

Gewoon hier gillen hoor als het oplucht, ik kan me helemaal voorstellen dat dit je zo mateloos boos maakt dat je niet meer weet wat je moet. Ik hoop dat jullie samen sterk zijn en dat je as er voor je is - het is wel zijn moeder en dan kijk je er misschien toch anders tegenaan.

Sterkte hiermee, en inderdaad, zoals Rixt zegt, laat je niet gek maken hoor! *knuffel*[/quote]
Heb jij copyright op je samenvatting zitten  Idd ja, wij zijn die mensen die je daar boven omschrijft.
Het klopt helemaal. Mijn schoonmoeder is een verhaal apart en dat weet ik ook wel na 3,5 jaar. Vooral door de hoeveelheid standaard drank. Niet mijn standaard, maar wel die van haar. En de ene keer merk je niks, de andere keer des te meer.
Dat van die hakbijl dat gevoel had ik ook, of nou ja ik dacht ik eerder ik werp me op de bbq. Maar ook dat bleek bij nader inzien geen goed idee. Weglopen leek me het verstandigst, maar ja dan geeft je het ook weer op. En ik had toch echt zoiets van, ze zullen mijn kant van het verhaal ook horen. Mijn as heeft nu gelukkig ook door dat ik toch echt geen waanzin beelden heb ofzo. Of paranoide ben. Ik probeer gewoon met haar om te gaan en doe dat op mijn maar. Als mijn grens is bereikt zeg ik niet meer dan het hoognodige. En nu snapt hij dat ook goed en staat gelukkig achter mij. Hij heeft zelfs net mijn ouders aan de telefoon gehad om het zelf te vertellen, zodat mijn ouders hem niks kwalijk nemen, niet dat ze dat doen. Bij mijn ouders kan hij geen kwaad doen, dus die waren ook erg verbaasd dat hij hen belde. We zijn al heel wat gewend van zijn moeder en vader ook ivm hun scheiding, en elke keer als je denkt dat je alles gehad hebt... dan komt er wel weer iets....! Dus een beetje cynisch worden we ondertussen wel. Ik had al bedacht wat mijn schoonmoeder zou denken bij de belofte: niet tot de ons scheidt, maar tot de schijt ons dood! Want zo voelde het vanmiddag toch echt even!
Thnx voor je medeleven, ik kan hier echt op mijn kop van staan, maar dat is weer zo slecht voor de baby. En daar moet ik vooral op letten nu, ik vind het vooral lullig ook voor mijn as. Maar we kunnen er samen gelukkig goed over praten.

[Violet]

nou meis, wat verschrikkelijk wat je allemaal mee maakt zeg. Je zou verwachten dat mensen jullie wat meer geluk zouden gunnen, maar zo leer je wel je echte vrienden kennen. Wat een verschrikkelijke schoonmoeder heb je trouwens, ze komt heel verbittert en egocentrisch over. Trek je er niks van aan, jullie weten dat jullie van elkaar houden en waar je het voor doet!

sterkte de komende tijd!

[Mibje]

[quote name=\'Lotte2009\' post=\'160293\' date=\'28 April 2008, 21:50\']Nou jaaaaaaaaa wat denken ze wel niet?? Onderhand zou je denken we trouwen wel lekker samen in verweggistan. Echt niet leuk zulke mensen, misschien bedoelen sommige het met een knipoog?? Zou het me nog wel voor kunnen stellen dat vrienden hier tegen mijn as zeggen "ben je erin geluisd". Daar zou ik nog wel om kunnen lachen maar natuurlijk niet meer na al die andere insinuaties (schrijf je dat zo?? haha) die al gedaan zijn. Nou meid doe lekker wat jullie willen en probeer je er niet door uit het veld te laten slaan dat zijn die mensen allemaal niet waard.[/quote]
Onze standaard reactie op de mensen die zeggen dat ik mijn as erin heb geluisd, is al:
ja dat klopt hij stond erbij en hij keek ernaar. Er was een dokter met een grote spuit en toen, tsja
toen was ze zwanger. (lang leven IUI).
je schrijft het idd goed insinuaties, maar na alles wat er is geweest, het valt me nog mee dat ik niet naar mijn hoofd heb gekregen dat ik mijn slechte kans op zwangerschap heb verzonnen.
Dat had er ook nog wel bij gekund. Al met al, grrrrr!
In het begin moest ik er ook wel om lachen, maar van onze echte vrienden die dit nu ineens blijken te zeggen is het niet te accepteren, dat zijn de mensen die ook bij mijn as. zijn geweest toen ik in het ziekenhuis lag. Waar hij zijn verhaal heeft kunnen doen, en zijn hart heeft kunnen luchten. En zelfs mensen die voor mijn hebben gezorgd terwijl mijn as aan het werk was. Dus nee daarom kan ik niet meer lachen.
Het lachen is me toch wel vergaan, maar we gaan er voor zorgen dat het weer terug komt hoor!!!

[Mibje]

[quote name=\'Violet\' post=\'160296\' date=\'28 April 2008, 21:57\']nou meis, wat verschrikkelijk wat je allemaal mee maakt zeg. Je zou verwachten dat mensen jullie wat meer geluk zouden gunnen, maar zo leer je wel je echte vrienden kennen. Wat een verschrikkelijke schoonmoeder heb je trouwens, ze komt heel verbittert en egocentrisch over. Trek je er niks van aan, jullie weten dat jullie van elkaar houden en waar je het voor doet!

sterkte de komende tijd![/quote]

Ja klopt dat vind ik ook, maar schoonfamilie krijg je nou eenmaal gratis.
Toen ik mijn as ontmoete heb ik niet gevraagd of er mensen doodgingen, ziek werden, gingen scheiden, of hoe zijn ouders als schoonouders waren. Die krijg je er toch echt gratis bij. En als dat dan zo was of hij me even wilde bellen als het over was... zodat we dan wel wat konden afspreken.
Ik probeer toch maar positief te blijven denken, ze heeft het niet makkelijk na 32 jaar is ze gaan scheiden van haar man. Haar oudste zoon is/was haar steun en toeverlaat, maar komt nu minder langs omdat we samen ons leven aan het opbouwen zijn. Huis, kindje etc. En allebei een drukke baan hebben. Scheiding duurt lang en exman is ook behoorlijk vervelend. Scheiding duurt al 3,5 jaar en ga zo maar door. Nu gaat haar oudste zoon trouwen, mag alleen de vader van de bruid een speech houden (zo heeft mijn as bepaalt aangezien hij geen genante verhalen wil, of elkaar de loef afstekende ouders). En blijft hij thuis in zijn eigen huis, en gaat zich niet omkleden bij zijn moeder of daar slapen. Hij wil namenlijk bij mij slapen en ik bij hem.
En heeft haar oudste zoon zich ook nog laten ontvallen, dat hij bij de opvoeding van ons kindje en zijn houding in het gezin, zijn schoonouders als voorbeeld neemt, daar hij zich daar beter bij voelt en vooral dat daar meer ruimte is voor persoonlijk ontwikkeling. Het zal wel, visie... tsja en ik snap dat die laatste pijn doet. Mij maakt het trots op mijn ouders en ons gezin. Ik weet dat ze geen ster is in het communiceren (uitgaande van een verzonden boodschap en ontvangen boodschap) want als je iets verteld en zij verteld het later, en zegt dat ze het verkeerd heeft begrepen zegt ze gewoon nee hoor, dat heb ik niet verkeerd begrepen. Het is dus lastig... om als ze eenmaal een beeld heeft dit te veranderen.
En ze doet er alles aan, om het nu goed te maken overigens, heeft bij mij op dit moment even weinig zin.
Ze heeft tegen mijn as gezegd dat ze verkeerd is begrepen door haar vrienden en dat ze het niet zo bedoeld heeft etc.
Wil haar nu ook even niet spreken omdat ik bang ben dat ik dan meer kapot maak dan mij lief is.

[Sylvia en Andre]

Jajaja, schoonmoeders, breek me de bek niet open. Heel erg rot voor jullie en ik heb je verhaal inmiddels wel 4 of 5 keer goed gelezen, was echt in de veronderstelling dat ik het verkeerd las. Ik dacht, dit kan toch niet waar zijn. Kunnen schoonmoeders dan echt zo vreselijk doortrapt, gemeen, beledigend en kleinerend zijn ja dus, Ik vind het echt werkelijk vreselijk onbegrijpelijk dat je schoonmoeder je zo neerhaalt. Ik zou er persoonlijk direct klaar mee zijn en nooit een woord meer spreken met haar.

Ikzelf heb de laatste 6 a 7 jaar dat mijn schoonmoeder nog leefde (ze is 4 jaar geleden overleden) ook niet meer gesproken met haar. Mijn schoonmoeder heeft mij vanaf dag 1 eigenlijk altijd "te min" gevonden voor haar dochter, Ik kwam maar uit een gewoon boerengezin en haar dochter verdiende wel beter. De eerste jaren hebben we eigenlijk op een heel oppervlakkige manier gecommuniceerd. Ze had altijd aanmerkingen op mijn kleding, mijn gewoonte's en ze vond mij altijd "vies" Ik heb dat altijd maar geaccepteerd, totdat er op een dag nieuwe vloerbedekking en nieuwe meubels kwamen. Op een zondagmiddag op bezoek gegaan om de nieuwe spulletjes te bekijken. En wat zag ik tot mijn grote verbasing ? (geloof het of niet, maar het is echt gebeurt) Op de stoel waar ik altijd zat, lag een grote handdoek op de zitting, en voor mijn stoel lag een deurmatje. "Ja dan blijven mijn nieuwe spullen tenminste schoon" Je zult begrijpen dat ik er toen helemaal klaar mee was. Ik ben daarna nooit meer op bezoek geweest (op de verplichte verjaardag en kerst en oud en nieuw bezoekjes na) en heb nooit meer een woord met haar gesproken. (op het hoognodige en verplichte als "hoi" na.

Ik wil hier maar mee zeggen, dat ik me enigszins in jouw gevoel kan verplaatsen en ik zou het wel weten als ik nu in jouw schoenen zou staan.

Nogmaals, ik vind het echt heel erg wat hier gebeurt en wens je heel veel sterkte, want dit soort dingen vreten heel veel energie van je.

[Sambal]

Wat erg zeg! Wat een krengen van mensen bestaan er toch! Veel sterkte! X

[LadyXochi]

Hoi Manike,

Ik zit hier met gebalde vuisten. Wat erg voor je. Echt verschrikkelijk. Ik vind het heel goed dat jullie langs zijn gegaan bij jullie 'getuige'. Wat voor vrienden heeft jou a.s.?!?! Zoiets flik je toch niet? En je schoonmoeder, wat een BITCH zeg! Echt waar.

Ook heel goed van jullie dat jullie die mail hebben rondgestuurd. Zou je die ook wel online willen zetten? Ik ben namelijk benieuwd hoe jullie dit hebben verwoord.

Ik hoop dat de mensen die zo achterbaks over jullie praten door die mail de deksel op de neus krijgen. Want alle andere mensen aan wie ze die leugens hebben verteld, weten nu dus dat het leugenaars zijn. Echt verschrikkelijk. Ik hoop ook dat jullie veel steunbetuigingen krijgen. Ik weet wel dat als ik zo'n mail van een vriend/vriendin zou krijgen, dat ik dan meteen langs zou gaan om te vertellen dat ik wél blij voor ze ben en niet denk dat ze om de verkeerde redenen gaan trouwen.

Bah, bah en nog eens bah. Ik kan me echt druk maken om dit soort dingen. Ik ben ook blij om te horen dat je het er uit hebt gegooid, ook tegen je schoonmoeder en ook en publique. Die vrienden van je schoonmoeder mogen ook wel eens zien wat voor bitch het is, want als jullie er niet bij zijn, ga jij vast ook over de tong. Ik denk dat er dan wel meer mis is met je (voor haar) en dat zij dan nog wel meer slechte dingen over je vertelt achter jullie rug. Zo'n type is het dan volgens mij wel.

En het ergste is nog wel, je komt niet van haar af, want ze is je schoonmoeder. Voor jou is het makkelijker, maar Wiebe kan niet zomaar met haar breken.

In ieder geval heel veel succes ermee.

[RainbowR1]

Ongelooflijk dat er zulke schoonouders bestaan!
@ Manike: Ik kan me zo goed voorstellen dat je kwaad bent!  
@ Andre: je moest op een handdoek/ matje zitten???      Je bent toch geen dier ofzo?

[Debruidje]

Wat een verhaal zeg, heb het echt met je te doen. Je probeert van alles om het leven dat JULLIE samen willen zo goed als het gaat op te bouwen, en elke keer als jullie 5 stenen hebben neergezet is er wel weer iemand die er 2 af moet breken. Kan hier zo verschrikkelijk boos om worden.

Als mensen gaan skiën hebben ze altijd die bak boven op hun auto en we zeggen dan "kijk die heeft zn schoonmoeder bovenop liggen "    

Nou ik had haar onder de auto gelegd, als ze mij zoiets flikte grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

[bruidpatty]

Wat een bitch van een schoonmoeder!

Nogmaals, laat je niet gek maken. Jullie weten wat de waarheid is!

[Mibje]

Lieve Allemaal,

Ontzettend bedankt voor al jullie lieve reacties.
Toen ik het vanochtend las, dacht ik ook bij mezelf het is toch niet te geloven.
Ik weiger om mee te gaan in het gedrag van haar, er is namelijk genoeg wat ik ook de wereld in kan "helpen". Maar ik ben toch opgevoed vanuit het idee, wat u niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.  Best lastig af en toe, maar goed ik sta wel achter dat principe. Ik kan mijn verhaal hier kwijt en dat lucht behoorlijk op. LadyXochi, je vroeg om de mail, die zal ik hieronder zetten, hij is best lang en geschreven door mij as. dus kan stik vol typfouten zitten hoor. Het is blijft de moeder van mij as. en daar kan ik niks aan veranderen. Ik heb het er dus maar mee te doen. Gelukkig steunen mijn zwager en schoonzus ons, en die gaan ook is even het gesprek aan, want ook mijn schoonzus heeft er last van.Ze is nog niet zolang in de familie, en durfde nog niet zo goed over haar ervaringen te spreken. Nav de email zijn er vandaag tot nu toe al veel telefoontjes gekomen van vrienden die hun excusses aanbieden, en die vanavond nog langs komen, om te praten. Dit doet me goed, dat mensen toegeven dat ze te snel hebben geoordeelt, en dat er nu een opening is om er open over te praten. (voor ons gevoel was dat er altijd al, maar goed wij hebben daar duidelijk dingen in gemist)
De email hij is lang hoor:
[color=\"#FF0000\"]Beste mensen,
Communicatie is in basisbeginsel het zenden en ontvangen van een boodschap. Soms kan er op die lijn ruis zijn, of ontstaan, daardoor is het altijd goed om te verifiëren. En dit niet altijd bij de zender te doen, als deze niet het onderwerp of lijdend voorwerp is in de boodschap. Maar het dan aan het onderwerp/lijden voorwerp te vragen.

Zoals jullie weten zijn wij voornemens om te trouwen, waarvoor jullie uitgenodigd zijn en verwachten wij ons eerste kindje.Blijkbaar doen hierover nogal wat verhalen de rondte die door deze en gene zijn verspreid.Na afgelopen dagen een aantal confrontaties hierover te hebben gehad, willen we toch even iets duidelijk neerzetten.

Het eerste feit is dat ik vorig jaar in februari Manike om haar hand heb gevraagd, eerst aan haar vader en daarna aan haar zelf. Op dat moment waren wij in Sri Lanka, en tsja ik kon haar meenemen naar hutje op de hei (ook heel romantisch) maar in haar geboorteland leek mee mooier. Dit heb ik me pas onderweg in het vliegtuig zitten bedenken. Nadat ik een gesprek had met haar vader, terwijl Manike lag te slapen tegen mij aan. Dit was nav de opmerking van haar vader, dat 23 jaar daarvoor Manike ook zo had liggen slapen in zijn armen maar toen als baby. Ik wil met Manike trouwen, en heb haar daarom gevraagd.
Dit gezegd hebbende, wil ik erop wijzen dat ons huwelijk van 25 juni geen MOETJE is, als wordt dit wel door sommige mensen veronderstelt. Het huwelijk stond gepland voor 23-08 of 30-08 maar werd afgelopen oktober/november afgeblazen want;
Afgelopen september ’07 werd een regulier bezoekje aan de huisarts ivm uitblijvende menstruatie, een waar drama. Manike moest met spoed naar het ziekenhuis, en werd daar meteen opgenomen. Zoals de arts het toen uitlegde, met ontploffingsgevaar van haar eileiders.
Haar bloeddruk was te hoog, en het was net aan, om te kijken of er nog wat te redden viel.
Die middag kregen wij te horen dat de kans op zwangerschap, als de eerste stap gezet kon worden in het cyclus proces, dan 6% zou zijn.De stappen in het cyclus proces zijn als volgt:
1.   ontwikkeling van de follikel (dit is een onrijpe eicel)
2.   de eisprong (follikel is volgroeit)
3.   vruchtbare periode
4.   innesteling van de bevruchte eicel of afstoting van de niet bevruchte eicel, de menstruatie.
Bij Manike was de situatie zo dat stap 1 wel gebeurde, maar dat deze vervolgens bleef zitten in de eileider. Nooit een eisprong dus. Hierna kwam dan wel weer een nieuwe follikel erachter te zitten, een beetje het idee van aansluiten in de file, en dat veroorzaakte een verstopping.
Als het aan Manike en Mij had gelegen waren we pas over 3 jaar begonnen met kinderen, maar deze situatie heeft er toe geleid, dat we nadat we hebben gesproken met elkaar, besloten om het behandel traject in te gaan. Ik als man wilde graag kinderen. Maar wat doe je, je vrouw aan, om te eisen dat ze naalden in haar buik accepteert, en dat ze 24 uur per dag misselijk is van de medicijnen. En zich constant ziek voelt. Dit naast de mentale klap die Manike kreeg. Het is niet niks om te horen dat je innerlijke vrouwelijkheid faalt (zoals manike die zei). Ik hoefde plat gezegd alleen maar een kwakkie in een bakkie af te leveren, voor een testje, en een keer voor de inseminatie behandeling.
Bij elke stap in dit traject hebben we het erover gehad, en besloten of we het SAMEN wilde of niet. Allebei vanuit onze visie hebben we erover gesproken.Er zijn mensen in onze omgeving die het idee hebben dat Manike mij erin heeft geluisd, wel ik kan je vertellen als je dit traject ingaat, dan doe je dat bewust, en samen. Manike heeft daarin mij nooit geclaimd, en heeft zich al die tijd kranig gehouden. Ik kon er zelf niet altijd tegen, weer bij de Gyneacoloog, en dan zie zo’n eenbek (klein voorbeeld) sorry, heren dat doe je niet voor je lol. En het valt me op dat het de HEREN zijn die zeggen dat ik er ingeluisd ben. Nou bij deze wil ik dat ontkennen, en ontkrachten. Want ik was er toch echt zelf bij toen ik mijn zaad inleverde voor de IUI behandeling (heb het zelf in het potje gedeponeerd) en ik was er ook bij toen het ingebracht werd!!!

Ik wil hiermee aangeven dat ik niet achter de NEGATIEVE verhalen staan die er worden verteld over ons. Als je dingen hoort van familie, of vrienden en die roepen vragen bij je op…
Wees dan zo eerlijk om ze aan ons te stellen. Ook familie heeft niet de waarheid in pacht.
De familie, is niet bepaald door bloedband, dit is MIJ duidelijk geworden door de manier waarop Manike praat over een aantal mensen in haar leven, en ook hoe haar gezin is. Alleen al door haar adoptie ben in gaan inzien dat bloedband alleen maar een regel is om familie vast te stellen, maar dat gevoel ontelbaar veel belangrijker is. Manike is wie ze is, net als ik ben wie ik ben. Het feit dat ondanks alles wat ons is verteld de afgelopen dagen, heb ik bewondering voor het feit dat Manike nog geen mensen heeft afgeschreven, dan wel heeft geprobeerd om mij het contact te verbieden met bepaalde personen.

Mijn Manike heeft een sterke mening, en die heeft ze altijd al gehad. Maar haar mening over mensen wil ze niet op mij projecteren. En ze verlangt ook niet dat ik het zelfde erover denk. Iedereen krijgt bij haar 100 kansen, en ze zal altijd het goede zoeken in mensen, en begrip proberen op te brengen voor meningen van anderen, en hun situatie. Zelfs na afgelopen weekend, waarover velen van jullie hebben gehoord ondertussen. Ze blijft respect houden voor mijn voltallige familie, en dat vergt veel van haar, na alles wat er is gezegd, niet gezegd, en gebeurt.

Ik wijs erop dat het Manike is geweest die in de afgelopen jaren zich zelf heeft weggecijferd om er voor te zorgen dat IK goed door de scheiding van mijn ouders heen kwam, en heeft daarin nooit partij gekozen voor een van hen. Terwijl ik dat wel deed. Het is Manike geweest die ervoor heeft gezorgd dat het contact bleef, en dat ik geen domme dingen met mezelf heb gedaan. Ook is het Manike geweest die tijdens haar werk, onze doodzieke opa is gaan opzoeken in het ziekenhuis, en die zijn eigen kinderen belde als er iets was. Want die waren ver te zoeken. Toen mijn moeder haar bekken had gekneusd was het Manike die zorgverlof opnam en ging verzorgen. En dat juist vanuit de bovengenoemde hoeken verhalen komen en worden verspreid, is mij heel rauw op mijn dak gevallen.

Nu de eerste boosheid is gezakt bij Manike, is het ook zij weer, die het dialoog wil aangaan over een tijdje en dingen wil begrijpen. En vooral blijft hameren op het feit dat het mijn ouders zijn, en dat, dat gegeven nooit zal veranderen. En dat ik als ik dat wil gewoon in contact kan/mag en moet blijven met hun.

Tot slot, we hebben er bewust voor gekozen om te kijken of we zwanger konden worden, het feit dat het is gelukt is een wonder voor ons. Daarnaast is het trouwen geen MOETEN!! En zijn we heel erg blij dat we nu toch gaan trouwen, zoals we het ongeveer een beetje voor ogen hadden.
Ik wil jullie vragen, dat als je een van de bovenstaande dingen hebt gedacht, of daarin bent meegaan, dan wel daarover hebt geoordeeld, je zo eerlijk bent om daar mee naar ons toe te komen. Zodat we erover kunnen praten. Er is namelijk bij ons op dit moment een redelijk betrouwbaar beeld, over wie wat waar en wanneer. En daarvan zijn we erg geschrokken. Graag willen we met jullie hierover praten, zodat we het achter ons kunnen laten, vragen kunnen beantwoorden en ons kunnen richten op de toekomst.
Als vrienden en familie, die er zijn voor elkaar en met elkaar.

Mocht je toch nog steeds van mening zijn dat ik dit doe omdat Manike mij daartoe dwingt, dan zal het me nooit lukken je het tegendeel te bewijzen en dus vraag ik je om dan je uitnodiging terug te sturen, daar wij graag ons huwelijk willen vieren, met mensen die oprecht in ons geloven.[/color]

[Sylvia en Andre]

[quote name=\'RainbowR1\' post=\'160320\' date=\'29 April 2008, 08:16\']Ongelooflijk dat er zulke schoonouders bestaan!
@ Manike: Ik kan me zo goed voorstellen dat je kwaad bent!  
@ Andre: je moest op een handdoek/ matje zitten???      Je bent toch geen dier ofzo?[/quote]

Toch wel dus, ik heb me in mijn hele leven nog nooit zo vernederd gevoeld als op dat moment. Ik was dus echt helemaal klaar met dat mens. Het vreemde is dat ik nooit begrepen heb waarom ze mij "vies"vond. Ik ben een rommelkont ja, dat klopt, laat alles achter mijn kont slingeren, een genetisch trekje, dat hebben er meer in mijn familie, maar ik ga elke ochtend keurig onder de douche en heb ook netjes elke dag schoon ondergoed aan en een T shirt of overhemd draag ik nooit langer dan 1 a 2 dagen. Ik heb er verder ook nog nooit iemand over horen klagen. Heel bizar.

[Sylvia en Andre]

Nou Manike, dat lijkt me duidelijke taal. Ik vind het echt heel erg dapper dat jullie dit zo open en oprecht gemaild hebben naar al jullie genodigden. Vooral de laatste passage is echt heel erg sterk. Laat de mensen die niet in jullie eerlijkheid en oprechtheid geloven de uitnodiging inderdaad maar terugsturen. Ik zou dergelijke mensen ook niet op onze bruiloft willen zien. Ook bied ik gelijk mijn excusses aan dat ik dit topic een beetje heb gebruikt om mijn "schoonmoederervaring" met jullie te delen. Ik ben me er van bewust dat ik zo'n persoonlijk topic ineens een beetje "ombouw" naar een wat algemeen topic, en da's niet netjes.

[Sambal]

Wat een supermail, Manike! Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik het las! Je kunt zo duidelijk zien dat je aanstaande ontzettend veel van je houdt! Ik wens je heel veel sterkte!

[Mibje]

[quote name=\'Sylvia en Andre\' post=\'160338\' date=\'29 April 2008, 11:45\']Nou Manike, dat lijkt me duidelijke taal. Ik vind het echt heel erg dapper dat jullie dit zo open en oprecht gemaild hebben naar al jullie genodigden. Vooral de laatste passage is echt heel erg sterk. Laat de mensen die niet in jullie eerlijkheid en oprechtheid geloven de uitnodiging inderdaad maar terugsturen. Ik zou dergelijke mensen ook niet op onze bruiloft willen zien. Ook bied ik gelijk mijn excusses aan dat ik dit topic een beetje heb gebruikt om mijn "schoonmoederervaring" met jullie te delen. Ik ben me er van bewust dat ik zo'n persoonlijk topic ineens een beetje "ombouw" naar een wat algemeen topic, en da's niet netjes.[/quote]

Hoi Andre&Syvia (of andersom)
Maakt niet uit hoor dat jij je verhaal ook in dit topic neerzet, daar hoef je niet je excusses voor aan te bieden!!! Nergens voor nodig!
Het maakt in elk geval mij duidelijk dat ik niet de enige ben die dit soort gevoelens kent.
En dat het dus niet aan mij ligt, of aan jou, maar dat het ligt aan het gedrag van moeders die hun kind niet kunnen loslaten.
En die alles te min vinden, al kwamen ze met de rijkste man/vrouw op aarde aanzetten.
Ik ben werk met veel gedragsdeskundigen samen, en de vertrouwenspersoon op kantoor is daar een van.
Ben er tot de conclusie gekomen, dat mijn schoonmoeder haar zoon nog niet kan en wil loslaten. En dat op verschillende manieren probeert te bereiken. Echter door haar te negeren, of boos op haar te zijn, of kwaad over haar te spreken naar mijn omgeving, bereik ik dat ze meer redenen krijgt om mij af te keuren.
Ik weiger dan ook om in dat gedrag mee te gaan. Samen met mijn as hebben we besloten dat we mensen zo weinig mogelijk ruimte willen geven om onze keuzes af te keuren.
Ergens snap ik haar, en kan haar gedrag begrijpen. Dat is voor mij het belangrijkst. Ik hoef het niet met haar eens te zijn of met wat ze doet en zij niet met mij. Maar we zullen met elkaar moeten omgaan, juist voor mijn as. omdat hij nou eenmaal voor mij heeft gekozen. Ik wil het hem niet lastiger maken dan dat het al is. Ze zal op de bruiloft weinig ruimte voor negativiteit krijgen, daar mijn zwager net bij haar is langs geweest, en haar heeft gewezen op het feit dat hij het eerst ook niet met de keuze van mij as eens was. Maar daar met hem over heeft gesproken, en met mij, en dat hij nu 3,5 jaar later niet anders kan zeggen dat hij toen vooroordelen had en het verkeerd heeft ingeschat. Ook heeft hij duidelijk gemaakt aan haar, dat je toch wilt dat je kind gelukkig is, en dat als mijn as naar haar had geluisterd hij nu doodongelukkig zou zijn geweest. En dat ze daar maar is over moest nadenken! En daar ben ik het helemaal mee eens. Het blijft lastig dit hele verhaal, en ik ben blij hier mijn ei kwijt te kunnen.
Het is bij tijd en wijle lastig om positief te blijven kijken naar situaties enzo. Maar ik merk dat de enige manier is waarop het voor mij werkt.

Ik snap heel goed andré dat jij hebt gezegd bekijk het maar, ik laat me niet zo vernederen!
Ik zou het wel willen zeggen, maar maak het mijn as daarbij dusdanig lastig (hoewel hij het wel begrijpt als ik het zou zeggen) en dat wil ik niet. Want ik kan nu al bedenken hoe dat gaat daarna. (de vrouw van een neef van mijn as heeft dit ook gezegd, en aaiii niet te zuinig hoe daar nu over gedaan wordt). Ik kies ervoor om voorlopig mijn hoofd maar recht te houden, en te doen wat op dit moment goed voelt voor mij.
En dat kan volgende week ook heel anders zijn....

[happygirl]

Meid wat een prachtige brief na zon indrukewekkend verhaal! Ondanks alle familieproblemen spat de liefde van je man voor jou het beeldscherm af in deze brief!

Ik vind dit gedichtje wel toepasselijk;

In geen enkel huwelijk
schijnt de zon altijd
Maar als je dicht bij elkaar kruipt
kun je met z'n tweeen
onder één paraplu

Nou dat jullie samen eronder passen is in iedergeval helemaal duidelijk!

Succes!

[zwelgje]

ik heb het verhaal gevolgd idd met mijn mond open wat een gedoe zeg jeetje
ik voel met je mee ik maak dit zelf niet zo mee maar vind het wel verschrikkleijk voor jou

ik ben benieuwd nar de reacties verder naar aanleiding van de mail ook van je schoonmoeder

sterkte meid en ook voor je aanstaande

[AnoniemBruidje]

Jeetje, zeg, wat een verhaal! Het is toch niet te geloven hoe gek mensen doen! Jullie hebben het mooi opgelost met deze mail! Ik hoop dat het nu voor iedereen duidelijk is en jullie inderdaad alleen mensen op jullie bruiloft krijgen die echt in jullie geloven. Veel sterkte met die gekke familieleden en laat je (voorbereidings)plezier er niet door vergallen!

[Ivy]

jeetje Manike echt naar als mensen zo met je omgaan! Dan realiseer ik me dat ik het zo getroffen heb met schoonouders waar ik goed mee om kan gaan...
Maar ik vind dat je er echt goed mee omgaat, laat je niet gek maken en bedenk dat het om jou en wiebe gaat en dat daar niemand tussen moet komen..