Waarom Zoveel Vooroordelen?

[Within]

Nu de hele wereld mag weten dat mijn grootste droom uit gaat komen, stuit ik op hele leuke maar ook op rot reacties Rede: Ik ben 19, word dit jaar 20. Als mijn as en ik Ja tegen elkaar zeggen, zal ik 21 zijn (later dat jaar 22 worden..) Mijn as is nu 21, zal 23 zijn.

Nu krijg is dus negatieve reacties als "Je bent veel te jong, geniet van je leven" en "Denk je dat dat gaat slagen als je zo jong trouwt?" "wacht tot je 30e!" Dat mijn as en ik na 2,5 jaar relatie voor elkaar kiezen ontglipt ze even. reacties als "Ga eerst een paar jaar samenwonen joh!" nadat je net heb uitgelegd dat je niet wil samenwonen uit respect voor je schoonvader (Onze keuze dus!) en omdat we niks in "proefdraaien" zien word dan ook verworpen. "word eerst volwassen" was de laatste opmerking die ik kreeg...

Dit doet zeer, had het er al met mijn as over maar die heeft ook zoiets van "het is onze keuze" Hij word ook vreemd aangekeken waarom hij niet tot zijn 30e wacht. Omdat we ook jong ouders willen worden (1 van de redenen) word ook niet begrepen  

Wat is dat met mensen tegenwoordig? Ze geloven gewoon niet meer in de verbintenis die huwelijk heet..  

[Maaike999]

Jeetje wat een gedoe!
Mijn vriend en ik zijn ook vrij jong als we gaan trouwen (mijn vriend is dan net 23, ik 26) en we worden al jong ouders (hij 22, ik 25).
Gelukkig hebben wij nog niks geen negatieve reacties gehad.
Echt heel apart dat mensen denken dat ze voor jullie wel even uit kunnen maken wanneer jullie een keer mogen trouwen en kinderen krijgen.
Alvast ze dat zelf zouden pikken als dat tegen ze werd gezegd     .

Denk dat je het alleen maar langs je heen kan laten gaan, zulke mensen willen toch jullie argumenten niet horen.
Ze denken helaas dat zij het stukken beter weten dan jullie...

[Within]

Dit was letterlijk een bericht wat ik kreeg:

Waarom zou je nu willen trouwen? Waarom wacht je niet nog een paar jaar en ga eerst samenwonen. Echt, je kan niet beoordelen op dit moment om met iemand de eeuwige liefde aan te gaan, dat bestaat niet. Je zal jezelf zoveel ontwikkelen en hij ook. In deze fase van je leven ben je niet dezelfde als over 5 jaar. Nu begin je met volwassen worden maar ik denk dat je pas op je 25e echt volwassen bent en dit soort keuzes kan maken. Ik zou echt lekker gaan samenwonen genieten van je leven.

Ik gun je desondanks alle geluk van de wereld toe.

[xbruidjex]

jeetje wat een gezeur van die mensen zeg.

ik ben als we trouwen 22 en mijn vriend 30. gelukkig hebben wij niet zo heel veel rare reacties gehad. op mijn werk wel want dan is het blijkbaar normaal om eerst ''carriere'' te maken en dus pas op je 30ste te gaan trouwen en daarna nog eens kinderen.

laat het lekker langs jullie heen gaan. ga er niet eens meer op in. als jullie zeker van elkaar zijn en jullie willen trouwen dan pech voor ieder ander

[Joma87]

Heey
Ik was ook een jonge bruid. Ik was net 19 toen wij zijn verloofd en ik ben een maand voor mijn 21e getrouwd. De reacties die jij krijgt heb ik ook gehad. Ik vond het ook super vervelend, omdat je weet dat je achter je keuze staat. Ik zou er als ik jou was ook hard achter blijven staan, want jong trouwen heeft ook zeker zijn voordelen. Ik zeg altijd maar, ik ga voor de 70 jaar getrouwd. Geniet van de voorbereiden en als andere mensen het niet willen snappen laat ze maar, soms willen ze het niet begrijpen.
Succes!

[Maaike999]

[quote name=\'Dinyb\' post=\'161988\' date=\'14 May 2008, 16:32\']Dit was letterlijk een bericht wat ik kreeg:

Waarom zou je nu willen trouwen? Waarom wacht je niet nog een paar jaar en ga eerst samenwonen. Echt, je kan niet beoordelen op dit moment om met iemand de eeuwige liefde aan te gaan, dat bestaat niet. Je zal jezelf zoveel ontwikkelen en hij ook. In deze fase van je leven ben je niet dezelfde als over 5 jaar. Nu begin je met volwassen worden maar ik denk dat je pas op je 25e echt volwassen bent en dit soort keuzes kan maken. Ik zou echt lekker gaan samenwonen genieten van je leven.

Ik gun je desondanks alle geluk van de wereld toe.

[/quote]
     
Hallo zeg!!!!
Wat een ontzettend asociaal bericht, dat maken jullie toch zeker zelf wel even uit!!!
Alsof mijn vriend ook niet volwassen genoeg zou zijn om al jong vader te worden omdat hij nog geen 25 is      

[Within]

[quote name=\'Joyce18\' post=\'161990\' date=\'14 May 2008, 16:34\']Heey
Ik was ook een jonge bruid. Ik was net 19 toen wij zijn verloofd en ik ben een maand voor mijn 21e getrouwd. De reacties die jij krijgt heb ik ook gehad. Ik vond het ook super vervelend, omdat je weet dat je achter je keuze staat. Ik zou er als ik jou was ook hard achter blijven staan, want jong trouwen heeft ook zeker zijn voordelen. Ik zeg altijd maar, ik ga voor de 70 jaar getrouwd. Geniet van de voorbereiden en als andere mensen het niet willen snappen laat ze maar, soms willen ze het niet begrijpen.
Succes![/quote]

Wij staan er ook achter, maar desondanks komen zulke berichten hard aan.
Ik heb altijd al jong moeder willen worden, ik zie niks in eerst carriere maken en op je 30e trouwen en kinderen krijgen en als ze dan in de pubertijd komen dat jij dan net in je midlifecrisis/overgang zit. Mijn moeder was 23 toen ze mij en mijn tweelingzus kreeg en ik heb er alle voordelen van gehad! Ze zal 45 zijn als ik ga trouwen   Gelukkig staat zij er wel achter, en de rest ook. Maar hard aankomen doet het wel  

[debby*]

Wat een kul zeg! Ik word over twee weken 22, das een maand voor de bruiloft. Ik vind dat je die mensen die lopen te zeiken tegen je, ze best flink aan mag spreken! Als ze niks zinnigs te melden hebben mogen ze hun mond wel houden. Tssss!

[Myriade]

Tja, ik snap het wel. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik vind dat jullie niet moeten trouwen hoor - ik vind het vrij onbeschoft van mensen om dit gewoon zo maar tegen jullie te zeggen als je net blij hebt verkondigd dat je gaat trouwen.

De reden dat ik de twijfels wel snap is heel simpel - ik heb van mijn 20e tot mijn 27e een relatie gehad die op de klippen is gelopen oa omdat we in die tijd heel erg veranderden en dus na 7 jaar niet meer bij elkaar pasten. Het is waar dat je jezelf heel erg ontwikkelt in die levensperiode.

Aan de andere kant kun je dat ontwikkelen ook samen doen - en kan het dus hartstikke goed gaan. Kort beschouwd, het is jullie keuze en niemand kan je daarin wat voorschrijven. Als het goed voelt, doen. Maar ik vond wel dat de andere kant ook een punt heeft

[Liefde is ... wendy & Jasper]

Ik vind het heel rot voor je dat je omgeving zo reageert op iets wat heel speciaal is voor 2 mensen die van elkaar houden. Ik kreeg die reactie ook toen ik op mijn 21e een huis kocht, waarom we niet gingen huren, was er veel makkelijker vanaf te komen wanneer wij uit elkaar zouden gaan   . Net of jonge mensen alleen maar onbezonnen dingen doen.
Meid, geniet van het feit dat je gaat trouwen, maak je niet druk om wat anderen ervan vinden. Ik zou het gewoon doen en schijt hebben aan alle mensen die hun vooroordeel klaar hebben, want het is jouw leven en niet die van hun!

[rupsje]

Wij zijn ook jong getrouwd hoor! Ik was toen net 20 en Steef bijna 22.
Die vervelende reacties krijg je inderdaad, maar ik vond het juist een uitdaging om te bewijzen dat je op zo'n jonge leeftijd
wel gelukkig getrouwd kunt zijn! Of je nou gaat samenwonen of trouwen, allebei houdt het in dat je in een huis leeft
en dat je voor elkaar kiest. Maar die handtekening, die mag je dan weer niet zetten? Dikke onzin dus. Ik snap best dat mensen
bang zijn voor het huwelijk, omdat dat in principe voor altijd is. En 'altijd' kun je als mens niet overzien, dus is dat eng.
'Wat als je over 10 jaar ineens helemaal veranderd bent?' Nou, dat zien we dan wel weer. Voorlopig houden we van elkaar
en doen we ons uiterste best om dat zo te houden. Mijn ervaring is dat het huwelijk geweldig is. Als je er aan blijft werken,
dan vergroei je volgens mij echt tot bijna 1! Dus, als het goed zit tussen jullie: Go for it en geniet  

[nadkid]

ik denk dat je moet doen wat voor jezelf goed voeld. Zelf had ik niet met 20 willen trouwen omdat ik er toen gewoon nog niet klaar voor was (hetzellfde geld voor kinderen). Maar iedereen moet dat toch zelf weten en ik denk dat je net zogoed uit elkaar kan gooien of je nou 20, 30 of 40 bent (mijn ouders zijn naar 25 jaar huwelijk samen geschrijden... dat ze jong getrouwd zijn heeft er naar zo'n relatief lange tijd ook niets/of niet veel meer mee te maken).

Zie het maar zo als jullie echt zeker weten dat jullie willen trouwen raak je door dit soort commentaar zeker niet in de twijvels en wordt je besluit zelfs nog bekrachtigt. Vind trouwens niet dat je je moet verdedigen, ga ervoor er valt over alles wel iets negatiefs te verzinnen...

[Within]

De enige verdediging die ik op die reactie heb gegeven is dat het onze keus is en dat hij daar niet over hoeft te oordelen.

Ik weet dat we een jong koppel zijn, maar was het vroeger niet net zo? Ik ben blij dat iedereen die keus voor zichzelf kan maken.

Bedankt voor de reacties, zulke zijn veel leuker om te lezen!

[Sylvia en Andre]

Jaha, dit is wel een heel lastig onderwerp en ik vraag me af of ik me er in moet mengen. Maar goed ik doe het toch, en ik hoop niet dat je me neer gaat schieten, want dan laat je een ongetrouwde weduwe achter en dat moeten we niet hebben.

Vooropgesteld dat je natuurlijk helemaal zelf moet bepalen of je zo jong wilt trouwen. Als je gevoel er goed bij is, dan moet je dat gewoon doen en er helemaal voor gaan. Maar wat wel een vertekend beeld geeft is het feit dat alle bovenstaande reactie's (die prima zijn hoor) komen van mensen uit een vergelijkbare leeftijdscaterogie. Mensen met een zelfde aantal levensjaren als jij zelf. Nu wil ik niet zeggen dat iemand van 23 of 24 geen levenservaring heeft, natuurlijk wel. Maar zij kunnen natuurlijk niet beoordelen en de zaak bekijken vanuit de gedachte en ervaring van iemand van de leeftijd van b.v. je moeder (die dus 45 is). Waarom ik dit denk en weet Heel simpel, ik ben zelf ook 46 en dus van de "oude garde"

Probleem is dat jij denkt (en heel begrijpelijk) dat de mensen twijfelen aan het feit of jullie wel genoeg van elkaar houden, en jullie daarom op andere gedachte willen brengen. Ik kan je vertellen (uitzonderingen daargelaten) dat dit onjuist is. Ik ken jullie natuurlijk niet maar zoals ik je verhaal lees ben ik ervan overtuigd dat jullie stapeldol op elkaar zijn en zielsveel van elkaar houden, prachtig toch ?  Maar toen ik de kop van het topic las, dacht ik. Meid, waar begin je aan, 19 jaar!!!! Geniet nog een paar jaar van je vrijheid, want geloof me, Als je denkt dat trouwen geen inbreuk doet aan je vrijheid, moet ik je teleurstellen. Sommige dingen doe je echt niet meer als je getrouwd ben.

Het geluk is dat ik zelf nu pas ga trouwen en dus heel goed aanvoel wat jullie voelen bij de gedachten van trouwen, maar tevens voel ik ook heel goed de gedachte aan van mensen die veel ouder zijn en al een stap verder in het leven staan, waar ze vaak met vallen en opstaan gekomen zijn.

Ik hoop dat ik je niet boos heb gemaakt, maar ik probeer gewoon duidelijk te maken waarom oudere mensen denken zoals ze denken. Geloof me, de meeste twijfelen echt niet aan jullie houden van elkaar, maar kijken gewoon even terug in hun eigen leven.

Ik wens jullie in ider geval een prachtige dag en echt alle geluk van de wereld. (nou ja, niet alle geluk want dan blijft er niets meer over voor mij en Sylvia en dat moeten we niet hebben natuurlijk   )

[Within]

Ik word niet boos van je reactie hoor! Integendeel, ik wil graag de andere kant lezen. Ik snap zijn reactie heus wel, maar de manier waarop maakt me zo kwaad. Wij houden van elkaar en kiezen ervoor op deze manier aan te geven aan de buitenwereld dat we bij elkaar horen. Maar grootste gedeelte doen we het voor elkaar. Mijn zus kreeg 2 jaar geleden toen ze 17 was deze reacties ook, en bij hun hadden ze gelijk want ze zijn uit elkaar gegaan voor het zover was. Misschien is dat ook een rede dat ik zo reageer, om mensen WEER duidelijk te maken dat ik niet hetzelfde ben als mijn tweelingzus..

[Carolina]

Wat vervelend zeg! En wat een domme opmerkingen. Alsof tot je 30e wachten een garantie voor een goed huwelijk is!

Er is een hele tijd geweest dat men riep: wachten met trouwen, genieten van je vrijheid.... en al die mensen zijn nu in de 30 en staan allemaal wanhopig op een dating site ingeschreven. Omdat ze er achter kwamen dat die "vrijheid"  waar ze het over hadden niets meer was dan een luchtkasteel.

Want laten we eerlijk zijn, wat is er nou "vrijheid" aan iedere avond in de kroeg te hangen tussen andere eenzamen? Of aan flink rond te n.....ken en als vuil behandeld te worden?

Misschien zijn die mensen die die opmerkingen maken zelf een beetje jaloers. Een huwelijk kan ook stukgaan als je pas na je 30e trouwt en al 10 jaar hebt samengewoond. Dus als mensen weer een gemene/ kleinerende opmerking maken denk dan maar eens aan hoe hun relatie/ huwelijk ervoor staat. Of misschien zijn zij wel van die vele mensen die op dating sites staan ingeschreven wanhopig opzoek naar een maatje.

[Pip]

Ik ben nu ook 19 en als ik ga trouwen ben ik 20, en heb al die reacties ook gehad.
En doordat ik die dingen ging geloven werd ik helemaal gek! Ben blij dat ik er verder niet naar geluisterd heb want ik ben nu juist onwijs gelukkig. En ik weet dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, maar ben ervan overtuigd dat als je het allebei wil dat het dan gaat lukken (zijn natuurlijk altijd uitzonderingen)
Maar de een van 20 is de andere niet, als ik mezelf vergelijk met oude klasgenoten ofzo ben ik alweer heel anders!

Laat je in ieder geval niet beinvloeden!

[LadyXochi]

Echt, je kan niet beoordelen op dit moment om met iemand de eeuwige liefde aan te gaan, dat bestaat niet.

Dat klinkt als jaloezie.

Je zal jezelf zoveel ontwikkelen en hij ook. In deze fase van je leven ben je niet dezelfde als over 5 jaar. Nu begin je met volwassen worden maar ik denk dat je pas op je 25e echt volwassen bent en dit soort keuzes kan maken.

Dat klopt allemaal. Maar geen van bovenstaande zaken zijn argumenten om niet te trouwen. Je kunt ook allebei veranderen en tóch bij elkaar blijven.

Ik denk dat mensen die zo reageren echt jaloers zijn.

Toch raad ik mensen wel altijd aan om eerst samen te wonen. Dit omdat iedereen bepaalde onhebbelijkheden heeft. Die leer je pas echt kennen als je op elkaars lip zit. En het belangrijkste is: Kun je die dingen van de ander accepteren? Kun je je daar overheen zetten? Kun je leven met het feit dat hij zijn onderbroek altijd náást de wasmand gooit, zijn teennagels in de huiskamer knip, nooit zijn voeten veegt en nou nét altijd met zijn maten wil gaan stappen als jij ongesteld bent en juist dan behoefte hebt aan die arm om je heen? Ik noem nu even een paar cliché zaken hoor

Maar goed, er is nog een manier om daar achter te komen. Ga maar eens 3 weken kamperen. Wat je écht een keer meegemaakt moet hebben is een situatie waarbij hij gewoon even een kutbui heeft. Hoe ga jij daar mee om? En hoe ging dat (voor hem)? En andersom natuurlijk. Maar dan niet in een situatie waarbij je makkelijk even weg kunt.

[Maria]

Ik heb van sommigen ook die reactie gehad. Toen wij aankondigden te willen trouwen was ik 21, nu 22.

Maar niemand anders kan voor jou voelen wat goed voelt. Iedereen kan je wel goed advies willen geven, maar het gaat er uiteindelijk om wat je zelf wilt.

Je kunt je hele leven wel blijven afwachten, want 'Stel, het gaat toch niet tussen jullie' en wel samenwonen. Ja, wat moet je dan, een samenlevingscontract, kun je net zogoed trouwen. Je gaat ook niet samenwonen zonder dingen te regelen.

En dan val je je een enorme buil en ga je scheiden. Heb je daar dan niets van geleerd? Heb je dan niet al die jaren dat je wel getrouwd was allerlei mooie dingen meegemaakt? Ben je daar dan niet wijzer van geworden? Natuurlijk wel. Je kunt niet blijven uitstellen omdat het 'misschien' fout kan gaan en je 'misschien' nog wel wil feesten.

Feesten kun je ook samen en alles kan altijd fout gaan. Daar moet je je leven niet voor uitstellen!

[Carolina]

[quote name=\'LadyXochi\' post=\'162040\' date=\'14 May 2008, 19:19\']Toch raad ik mensen wel altijd aan om eerst samen te wonen. Dit omdat iedereen bepaalde onhebbelijkheden heeft.  Kun je leven met het feit dat hij zijn onderbroek altijd náást de wasmand gooit, zijn teennagels in de huiskamer knip, nooit zijn voeten veegt en nou nét altijd met zijn maten wil gaan stappen als jij ongesteld bent en juist dan behoefte hebt aan die arm om je heen? Ik noem nu even een paar cliché zaken hoor

.[/quote]

Zo weten we ook weer wat de gewoontes van jouw hubbie zijn    Nee, maak maar een grapje.

[debby82]

Ik vind de reactie van Carolina niet zo heel leuk. Dat is hetzelfde als wat die meneer in zijn reactie doet. Je eigen situatie verdedigen en die van een ander afkraken. Als je ervoor kiest om niet heel jong te trouwen wil dat niet zeggen dat je op je 30e "wanhopig" op een datingsite staat ingeschreven. Ik ben 26 en ken mijn aanstaande toevallig van een datingsite. Niets wanhopigs aan hoor. Gewoon liefde op het eerste gezicht. Ik ben op mijn 21 ook bijna getrouwd met mijn ex waarmee ik toen 4 jaar samen was. Ben blij dat ik dat toen niet gedaan heb want was achteraf geen goede relatie, wat natuurlijk niks over jullie situatie zegt. Ik denk dat iedereen gewoon moet doen wat hij wil doen. En zelf goed kan beslissen wanneer diegene wil trouwen.

En ja een beetje lekker rond n**ken kan best wel leuk zijn als je dat wilt. Ik heb er geen spijt van iig en voel me niet als vuil behandeld! Dus oordeel lekker over je eigen situatie.

Sorry voor deze reactie, voelde me een beetje beledigd.

Groetjes

Debby

[Myriade]

Nou Debby, ik wilde er niets over zeggen, maar ik voel me precies hetzelfde eigenlijk. Ik ben 33 als ik trouw, maar wanhopig ben ik bepaald niet
Daarnaast heb ik twee hele goede vrienden die op datingsites staan, maar die zou ik ook niet willen omschrijven als wanhopig.

Zoals ik al zei, ik kan me de twijfels bij sommige mensen voorstellen, als ze horen van een heel jong stel dat gaat trouwen. Dat wil niet zeggen dat dat stel het niet moet doen - dat is hun eigen beslissing, en om zo bot te zeggen dat het geen goed idee is vind ik heel erg not done, en daarnaast, wie kan er in de toekomst kijken?

Ik ben zelf blij dat ik niet met mijn eerste lange relatie ben getrouwd, uiteindelijk liep het fout en met een huwelijk moet je dan veel meer regelen. Toch ben ik blij met die relatie - ik heb er erg veel in geleerd en zou die periode niet willen missen mocht ik het over kunnen doen. Het heeft me gemaakt tot wie ik ben, en ik ben tevreden met mezelf.

In iedere relatie moet je werken aan jezelf en aan de relatie, of je nu getrouwd bent of niet

[debby82]

ik ben het helemaal met je eens Lyanna. Ik heb totaal geen spijt van hoe mijn leven is verlopen en als ik het over zou doen zou ik het weer zo doen, ik heb genoten van mijn vrijheid en geniet nu van mijn aanstaande (die van de datingsite ) maar dat wil niet zeggen dat een ander ook zou genieten van mijn leven. Ieder zijn eigen keuze!

[happygirl]

Hallo, ik was ook 21 jaar toen ik ging trouwen, ik kreeg van een aantal iets oudere klasgenoten ook wel rare reacties, maar toen ik eenmaal bezig was met alles kwam de aap uit de mouw: Toen was het vaak van, ja mijn vriend wil nog niet. Voor mij was het ook wel duidelijk dat sommigen mensen gewoon jaloers waren op ons geluk! Het is idd jong maar weetje, denk je nou echt dat als je samenwoond en uitelkaar gaat dit minder zwaar is dan als je getrouwd ben??? Ik denk het niet ook dan kies je bewust voor elkaar en is uit elkaar gaan zwaar.
Zon reactie is idd niet leuk maar het leven is te mooi om je daar over op te fokken! lasemalullen zeg maar.

Ik wil nog even toevoegen en niet om andere relaties onderuit tehalen hoor, maar uit onderzoek is gebleken dat mensen die trouwen met hun jeugdliefde in percentage meer kans hebben op slagen, je kijkt als je jong ben nog niet naar status en opleiding maar kiest meer op je gevoel. Ik kan me voorstellen dat mijn eisen nu hoger zouden liggen dan toen ik 16 was (al voldoet mijn schatje er prima aan haha) Niet dat óudere'stellen gedoemd zijn om te mislukken hoor das ook niet waar. Maar ik had dit gegeven gevonden in psychologisch magazine...pute statestiek maar in mijn geval wel lollige statestiek

[Carolina]

[quote name=\'debby82\' post=\'162053\' date=\'14 May 2008, 20:36\']Ik ben 26 en ken mijn aanstaande toevallig van een datingsite. Niets wanhopigs aan hoor. Gewoon liefde op het eerste gezicht.
Groetjes

Debby[/quote]

Sorry dat ik je heb beledigd. het is natuurlijk waar dat veel mensen niet zich in schrijft omdat ie opzoek is naar een relatie.
Veel geluk met je huwelijk.

@Lyanna: ik heb niet gezegd dat je per definitie wanhopig bent als je na je 33e trouwt dat maak jij er van.