Trouwen Met De Ex Van Je Zus

[tammie]

Ik ga 8 september trouwen met de ex van mijn zusje.
Mijn zusje heeft het er heel moeilijk mee gehad.
Nu gaat het gelukkig steeds beter.

Mijn vriend en ik zijn in september 2 jaar samen.
Daarvoor was het al 5 jaar uit met mijn zusje.
Ze hebben 2 jaar een relatie gehad en ook samengewoont.
Door mijn zusje is het uitgegaan, omdat zij was vreemd gegaan.
Wij wonen ook in het huis waar zij ook hebben samengewoont.
Al met al een rare situatie.
Mijn zusje vind het niet kunnen een relatie met een ex van zus of vriendin, dat doe je gewoon niet.
Terwijl ik daar dus anders over denk.
Als het al jaren uit is en al helemaal door haar zelf dan gun je het de ander toch?
Zo denk ik er wel over.
Ze wil ook niet bij ons thuis komen, omdat dat te gevoelig ligt.
Ik respecteer haar keuze, maar snap het niet, na 7 jaar er nog zo mee bezig zijn.
De eerste maanden hebben we hierom geen contact gehad, waar ik het heel moeilijk mee heb gehad.
Daarvoor hadden we een hele close band.
Nu accepteerd ze het en doet haar best en daar ben ik heel blij om.
Ik probeer rekening met haar te houden en haar beslissingen te respecteren, maar dat is niet altijd makkelijk als je het niet echt begrijpt.
Voor mijn gevoel had ik andersom niet zo gereageerd en het haar gegunt, maar goed als het zou gebeuren zou ik misschien wel anders reageren.

Ik had haar ook meegevraagt met de trouwjurk uitzoeken, maar daar zag ze toch vanaf, omdat ze dat hypocriet vind.
Terwijl ik de enige zus van haar ben en ze dit niet nog een keer kan meemaken.
Dit is toch iets wat ik met haar had willen delen.
Ze komt wel op de bruiloft, maar niet bij ons thuis.
Ze ziet er heel erg tegen op om mijn schoonouders weer te zien, want ze zijn niet zo leuk uit elkaar gegaan, maar dan denk ik: kom op het is al 7 jaar geleden, mensen veranderen en gaan door met hun leven.

Al met al ben ik blij dat het nu zo gaat, maar ik zou graag van jullie adviesen willen hebben hoe ik er het best mee om kan gaan en misschien dat er meer mensen zijn die in zo'n situatie zitten.

Groetjes Tammie

[Mara]

Pfff tja hoe ga je hiermee om?
Ik ben 1 van die mensen die zoiets heeft van dat doe je niet.
Maar ja je kiest niet op wie je verliefd wordt.(vind ik dan)
Ik zou zeggen gewoon blijven praten met je zusje maar hoe goed bedoeld
ook vraag dr niet mee om je trouwjurk te gaan kopen oid.
Ze heeft er duidelijk moeite mee dus respecteer dat.
Dring jezelf niet op, laat haar op haar eigen tempo aan de situatie wennen.
Want als jullie al bijna 2 jr samen zijn en ze heeft er nog moeite mee
In ieder geval succes
en laat je zusje zeker niet vallen.

[KleineMuis]

Hm, lastig...

Ik herken de situatie gedeeltelijk. Ikzelf heb zo'n acht jaar gelden mijn relatie verbroken. We woonden nog niet samen, maar waren wel al zo'n drie jaar bij elkaar. Nu gaat hij trouwen met een van mijn beste vriendinnen en dat vind ik echt super leuk. Ik heb absoluut geen vijandige gevoelens tegenover mijn vriendin of mijn ex-vriend (nooit gehad ook, aangezien ik de relatie verbroken had) gehad. Wat mijn voorgangster ook al zei je kan niet uitkiezen op wie je verliefd wordt!

Het is jammer dat je zus zo reageert. Heeft ze zelf geen vriend meer gehad nadat het uitgegaan is met jouw vriend? (hm, lastige zin, maar je begrijpt het wel denk ik) Ik zou als ik jouw was eerlijk tegen haar zeggen dat je het erg jammer vindt dat ze niet meegaat met uitzoeken van de trouwjurk. Dat dit als het goed is maar 1 keer gebeurt en dat je dat graag met je zus deelt.
En over je schoonouders? Ik denk dat je schoonfamilie het waarschijnlijk wel weer leuk vindt om je zus te zien. Je zus heeft lief en leed gedeelt met deze familie en ineens is ze ook uit hun leven verdwenen. Ik ken de situatie natuurlijk niet precies, maar ik kan me voorstellen dat ze wel nieuwsgierig zijn naar je zus en hoe het nu met haar is.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en mocht je nog wat willen weten (of gewoon even je verhaal kwijt wilt) dan pb je me maar!!

[Carolina]

Wat een moeilijke situatie zeg! Ik ben blij dat mijn zus en ik toch een andre smaak hebben wat betreft mannen.

Je ex met een nieuwe partner zien blijft denk ik gevoelig, en op deze manier helemaal. Ook omdat jij nu met hem in hun huis woont is het denk ik extra lastig voor haar om afstand te nemen.

Misschien heeft ze spijt dat ze toen is vreemdgegaan, of heeft ze zo'n slechte herinnering aan die tijd dat ze hem het liefste helemaal niet meer in haar leven had gewild.

Heeft zij ondertussen een goede relatie? Dat zou denk ik veel leed verzachten. En als jullie naar een ander huis gaan verhuizen zal het voor haar misschien ook makkelijker zijn om langs te komen. Maar gun haar de tijd. Zij lijkt me de persoon die aan het korste eind trekt hier.

Geniet jij van je geluk en respecteer haar reactie erop. Dat is denk ik het enige wat je kunt doen.

[tammie]

Leuk om die reacties te lezen.
Zal even wat antwoorden geven op de vragen.

Ze heeft na hem wel relaties gehad, maar die zijn ook allemaal over gegaan.
Ze is nu vrijgezel, maar wil wel een vriend.
We merken ook dat als ze wel iemand heeft dat ze makkelijker is.

Ze weet dat ze toen fout is geweest, zij is ook degene geweest die weer contact heeft gezocht met hem om haar excuses aan te bieden en zo heb ik ook weer contact gekregen.
Toen ik het haar vertelde dat hij op visite kwam werd ze helemaal wild, want ik wist wat hij haar had aangedaan(geld), maar ik wist ook wat zij hem had aangedaan en dan krijg je zo'n reactie.
Ik had voor haar het kunnen afzeggen en geen contact met hem kunnen houden, maar ik denk dat je dan later verwijten gaat maken, want je wilt toch weten wat als.
Ik heb veel ellende meegemaakt, dus wilde nu is voor mezelf kiezen.
Ben blij dat ik dat heb gedaan
Zij is de enige die moeilijk heeft gedaan, want mijn ouders stonden er wel achter die vonden het alleen maar leuk anders was ik er ook niet mee door gegaan.
Toen we gingen samenwonen wilden we eerst tijdelijk in dit huis wonen, maar we zitten hier allebei op onze plek en financieel willen we het gewoon niet.

Ik heb haar vertelt dat ik haar graag mee wil hebben met trouwjurk passen en daarom had ze ook eerst ja gezegt, maar later voelde ze zich er niet goed bij ,dus dan kan ik het alleen maar respecteren.

Dan de schoonfamilie... zij heeft geen zin in dat hypocriete: hoe gaat het met je, dan denk ik hoezo hypocriet zei weet helemaal niet of ze het menen, ze probeert voor anderen te denken.
Tuurlijk er is veel gebeurt, maar mensen veranderen.
Voor mijn gevoel heeft ze het nog steeds niet verwerkt, maar goed...het blijft moeilijk.

Groetjes Tammie

[Bondgirl]

Ik kan me wel voorstellen dat je zusje het nog steeds niet verwerkt heeft, gezien je opmerking dat er geld in het spel was waarmee jouw partner/haar toenmalige partner haar iets heeft aangedaan. Mensen kunnen daar heel lang rancuneus over blijven en het kan een hard gelag zijn voor je zusje dat jij wilt trouwen met iemand die haar iets heeft aangedaan - ongeacht wat zij hèm heeft aangedaan. Ik heb zelf samengewoond met een jongen die mij uiteindelijk aardig wat geld heeft weten af te troggelen. De relatie is destijds beëindigd doordat ik met iemand anders zoende en met diegene verder wilde, waarna het financiële gedoe begon. Het is al zeven jaar uit, maar ik kom die jongen nog steeds wel eens tegen en ik zou het niet prettig vinden als mijn zus met hem zou trouwen! Mijn zus was/is met hem bevriend maar zorgt ervoor dat hij en ik elkaar nooit tegenkomen in haar huis. Ofwel, ik begrijp jouw zusje wel een beetje. Ze heeft het moeilijk, ze wil er aan de ene kant zijn voor jou maar aan de andere kant gaat het wel om haar ex. Toch heeft het ook voor haar geen zin om naar het verleden te blijven kijken en zou het natuurlijk mooi zijn als jullie je allemaal op de toekomst kunnen richten! Blijf werken aan de relatie met je zusje, maar ga haar niet teveel pushen. Wellicht komt ze zelf op tijd tot inzicht m.b.t. jullie bruiloft: ze kan er maar één keer bij zijn en die schoonfamilie zal zo'n drama niet worden, toch? Die mensen zijn, neem ik aan, blij voor hun zoon dat hij gaat trouwen met de liefde van zijn leven, waarom zouden ze dan nog iets tegen zijn ex hebben?

[Debruidje]

Idd je weet niet op je je verliefd wordt, maar desondanks vind ik het toch een NO GO...

[tammie]

[quote name=\'Mar1981\' post=\'162184\' date=\'15 May 2008, 14:40\']Ik kan me wel voorstellen dat je zusje het nog steeds niet verwerkt heeft, gezien je opmerking dat er geld in het spel was waarmee jouw partner/haar toenmalige partner haar iets heeft aangedaan. Mensen kunnen daar heel lang rancuneus over blijven en het kan een hard gelag zijn voor je zusje dat jij wilt trouwen met iemand die haar iets heeft aangedaan - ongeacht wat zij hèm heeft aangedaan. Ik heb zelf samengewoond met een jongen die mij uiteindelijk aardig wat geld heeft weten af te troggelen. De relatie is destijds beëindigd doordat ik met iemand anders zoende en met diegene verder wilde, waarna het financiële gedoe begon. Het is al zeven jaar uit, maar ik kom die jongen nog steeds wel eens tegen en ik zou het niet prettig vinden als mijn zus met hem zou trouwen! Mijn zus was/is met hem bevriend maar zorgt ervoor dat hij en ik elkaar nooit tegenkomen in haar huis. Ofwel, ik begrijp jouw zusje wel een beetje. Ze heeft het moeilijk, ze wil er aan de ene kant zijn voor jou maar aan de andere kant gaat het wel om haar ex. Toch heeft het ook voor haar geen zin om naar het verleden te blijven kijken en zou het natuurlijk mooi zijn als jullie je allemaal op de toekomst kunnen richten! Blijf werken aan de relatie met je zusje, maar ga haar niet teveel pushen. Wellicht komt ze zelf op tijd tot inzicht m.b.t. jullie bruiloft: ze kan er maar één keer bij zijn en die schoonfamilie zal zo'n drama niet worden, toch? Die mensen zijn, neem ik aan, blij voor hun zoon dat hij gaat trouwen met de liefde van zijn leven, waarom zouden ze dan nog iets tegen zijn ex hebben?[/quote]
Toen ik met hem kreeg heb ik meteen gezegt dat hij het geld moest betalen, want ik vond ook dat ze daar recht op had.
Ze hebben samen gepraat en hebben een bedrag afgesproken dat is ook betaald, dus dat is al helemaal opgelost.
Dat ze niet zo goed uit elkaar zijn gegaan is door haar gekomen, want zij was vreemdgegaan dan kan ik me enigsinds wel voorstellen dat hij dacht: jij krijgt geen cent van mij, maar het is nu allemaal geregeld.
Aan elk verhaal zit 2 kanten, dus ja ik snap ze allebei.
Ze komt ook wel op de bruiloft, maar ziet er gewoon tegenop.

[debby82]

ik denk dat als je bent vreemdgegaan dat er heel wat meer dingen zijn gebeurd dan alleen dat. Jouw as zal er heus ook wel schuld aan hebben gehad. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten maar mijn zusje en ik heb hebben hier duidelijke afspraken over. Ik denk dat je wel degelijk een beetje kan kiezen op wie je verliefd wordt. Als mijn zusje met mijn ex zou gaan dan zou ik haar niet meer willen zien. Dus een beetje begrip voor je zus is er vanuit mijn kant wel. Trouwens, mijn ouders zouden dat ook nooit goedkeuren.

Maar goed dit doet natuurlijk niks af dat aan dat er voor jou nu een moeilijke situatie is ontstaan, ik denk dat je je zus tijd moet gunnen en haar moet laten aangeven wat ze wel en wat ze niet wil. Ik vind het knap van haar dat ze op de bruiloft wil komen. Praat anders een keer goed, van zus tot zus met elkaar en laat haar weten dat je haar begrijpt.

[tammie]

[quote name=\'debby82\' post=\'162231\' date=\'15 May 2008, 19:11\']ik denk dat als je bent vreemdgegaan dat er heel wat meer dingen zijn gebeurd dan alleen dat. Jouw as zal er heus ook wel schuld aan hebben gehad. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten maar mijn zusje en ik heb hebben hier duidelijke afspraken over. Ik denk dat je wel degelijk een beetje kan kiezen op wie je verliefd wordt. Als mijn zusje met mijn ex zou gaan dan zou ik haar niet meer willen zien. Dus een beetje begrip voor je zus is er vanuit mijn kant wel. Trouwens, mijn ouders zouden dat ook nooit goedkeuren.

Maar goed dit doet natuurlijk niks af dat aan dat er voor jou nu een moeilijke situatie is ontstaan, ik denk dat je je zus tijd moet gunnen en haar moet laten aangeven wat ze wel en wat ze niet wil. Ik vind het knap van haar dat ze op de bruiloft wil komen. Praat anders een keer goed, van zus tot zus met elkaar en laat haar weten dat je haar begrijpt.[/quote]
Mijn as heeft er ook cker wel schuld aan gehad dat zeg ik ook niet, maar met vreemdgaan los je niks op.
Mijn zusje is zelf degene geweest die contact heeft gezocht, dus ik dacht dat ze het niet erg zou vinden.
Ik vind niet dat ik door haar mijn geluk had tegen moeten houden, want zoals ik al eerder zei dan ga je later verwijten maken denk ik.
Ik heb het toen ook verkeerd aangepakt en had het anders willen doen, maar ja je kunt het net meer terug draaien.
Het komt ook omdat we er allebei heel anders over denken en dat maakt het zo moeilijk.
Als het nou net uit is en hij was vreemdgegaan dan vind ik het een ander verhaal, maar na nu bijna 7 jaar...
Ieder zijn mening hier over.
We hebben elkaar ook een tijd niet gezien, maar we blijven wel zussen.
Het contact is wel verandert, maar er is wel contact en daar ben ik heel blij mee.
Tussen haar en mijn as gaat het ook goed, dus beter kan haast niet.
We hebben een tijd geleden gepraat en dat is wel goed geweest, maar sommige dingen kom je niet uit omdat je er anders over denkt.
Sommige dingen begrijp ik wel andere niet, maar ik respecteer het wel.
Ze heeft haar onze zegen ook gegeven en gunt ons alle geluk, maar blijft gevoelig en dat snap ik wel, dus we hebben ook gezegt dat als we het makkelijker kunnen maken ze het moet zeggen.
Omdat ze niet bij ons thuis wil komen hebben we al geregelt dat ze gewoon naar het gemeentehuis kan komen en daar komt de rest ook behalve de ouders, dan is ze daar ook niet alleen.
Ik wil het ook makkelijker voor haar maken.

[debby82]

tammy, ik vind die tekst hierboven een ontzettend mooie tekst, waarom laat je het je zus niet lezen? Misschien dat ze je dan beter begrijpt. Of dat je haar een mooie brief schrijft waarin je laat zien dat je haar begrijpt en dat jij ook fouten hebt gemaakt. Ik begrijp dat je de tijd niet meer terug kan draaien en iedereen maakt fouten. Ik hoop dat jullie eruit komen.

[LadyXochi]

Ik vind het ook not done. En ja, je doet weinig tegen verliefdheid, maar je kunt ook beslissen om daar niets mee te doen. Maar goed, dat punt zijn jullie alláng gepasseerd. Zoiets moet je helemaal in het begin beslissen, vóór je een relatie krijgt.

Ik kan het me heel goed voorstellen dat ze hier moeite mee heeft. Misschien geeft ze diep van binnen nog heel veel om hem. Of misschien weet ze dat ze nooit meer hetzelfde zal voelen voor een ander als wat ze voor hem voelde. Je eerste échte liefde of relatie, dat is toch wel heel bijzonder. Als die persoon nou gelukkig is met iemand anders, dat is best pijnlijk. Helemáál als het je bloedeigen zus is! Ik denk niet dat je jou het misgunt, maar toch doet het pijn om jullie zo gelukkig samen te zien. Je zegt dat het door háár is uitgegaan. Misschien heeft ze wel heel erg veel spijt van haar blunder.

Ik denk dat je het beste met je zus om tafel kunt gaan zitten en samen kunt kijken hoe jullie het voor haar wat makkelijker kunnen maken. Het wordt toch wel een droomdag voor jou, maak je daar maar geen zorgen over. Maar je kunt wel proberen om het voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. Alleen dat gebaar kan al heel veel doen.

Succes!

[tammie]

[quote name=\'debby82\' post=\'162250\' date=\'15 May 2008, 20:20\']tammy, ik vind die tekst hierboven een ontzettend mooie tekst, waarom laat je het je zus niet lezen? Misschien dat ze je dan beter begrijpt. Of dat je haar een mooie brief schrijft waarin je laat zien dat je haar begrijpt en dat jij ook fouten hebt gemaakt. Ik begrijp dat je de tijd niet meer terug kan draaien en iedereen maakt fouten. Ik hoop dat jullie eruit komen.[/quote]
Dit heb ik haar allemaal al gezegt.
Zij doet er ook haar best voor dat het contact weer goed loopt en daar ben ik ook heel blij om dat ze er zoveel moeite voor doet.

[tammie]

[quote name=\'LadyXochi\' post=\'162261\' date=\'15 May 2008, 20:37\']Ik vind het ook not done. En ja, je doet weinig tegen verliefdheid, maar je kunt ook beslissen om daar niets mee te doen. Maar goed, dat punt zijn jullie alláng gepasseerd. Zoiets moet je helemaal in het begin beslissen, vóór je een relatie krijgt.

Ik kan het me heel goed voorstellen dat ze hier moeite mee heeft. Misschien geeft ze diep van binnen nog heel veel om hem. Of misschien weet ze dat ze nooit meer hetzelfde zal voelen voor een ander als wat ze voor hem voelde. Je eerste échte liefde of relatie, dat is toch wel heel bijzonder. Als die persoon nou gelukkig is met iemand anders, dat is best pijnlijk. Helemáál als het je bloedeigen zus is! Ik denk niet dat je jou het misgunt, maar toch doet het pijn om jullie zo gelukkig samen te zien. Je zegt dat het door háár is uitgegaan. Misschien heeft ze wel heel erg veel spijt van haar blunder.

Ik denk dat je het beste met je zus om tafel kunt gaan zitten en samen kunt kijken hoe jullie het voor haar wat makkelijker kunnen maken. Het wordt toch wel een droomdag voor jou, maak je daar maar geen zorgen over. Maar je kunt wel proberen om het voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. Alleen dat gebaar kan al heel veel doen.

Succes![/quote]
Dus ik had mijn eigen geluk aan de kant moeten zetten???
Nou dat vind ik ver gaan.
Mijn zusje betekend heel veel voor me, maar na alle ellende die ik had meegemaakt vond ik wel dat ik dit had verdient.
Ik heb er ook echt wel met meerdere mensen over gepraat voor dat we wat kregen en die zeiden allemaal gewoon doen anders had ik het ook niet gedaan.
Het was niet haar eerste liefde, maar wel haar eerste waar ze mee heeft samengewoont.
Ze heeft er ook spijt van, ze hebben elkaar te vroeg ontmoet zegt ze zelf.
Ze verschilden teveel, want zij wilde nog veel stappen enzo en hij niet meer, dus dat was op den duur ook fout gegaan.
Dat is trouwens nu nog steeds zo.
Ik denk ook dat er nog gevoel bij zit, maar je kunt er niet altijd bij stil blijven staan, dat is een teken dat je er nog mee bezig bent en dat is voor jezelf ook niet goed.
Je moet het afsluiten.
Nu wordt ze er mee geconfronteerd en dat is het vervelende en dat snap ik wel, maar ze hebben ook genoeg leuke dingen mee gemaakt, daar maken we nu zelf grappen over.
Ik weet dat je meestal de vervelende dingen onthoudt, maar ja je leven gaat door je leert ervan.
Als ik zelf terug kijk zou ik het niet erg vinden als zij iets met een ex van mij zou krijgen, misschien heb ik makkelijk praten, maar zo denk ik nu.
Ik zou er wel aan moeten wennen, maar als je weet waarom het uit is gegaan en het hebt geaccepteerd. dan gun je dat haar toch.
Ik zou onze band belangrijker vinden, maar ja als je gevoel wat anders zegt...
Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
We hebben al gezegt dat ze gewoon naar het gemeentehuis mag komen en dat ze daar niet alleen is  verder weet ik het ook niet wat ik nog kan doen.
We houden het alleen 's ochtends en 's middags dus dat scheeld ook weer.

[mods]

Ik herken deze situatie

een aantal jaar geleden heeft mijn zus gezoend met mijn ex vriend terwijl het net uit was
waarmee ik ook heb samengewoond
ik was nog lang niet over de breuk heen
en het heeft mij meer zeer gedaan dan dat zij ooit zal beseffen denk ik

we hebben het er nog weleens over, en ze heeft er oprecht spijt van
maar ondanks dat weten wij beide dat dit een wig tussen ons gedreven heeft
onze band word nooit meer hetzelfde, het is een vertrouwens kwestie,
en dit was dus na een zoen
als ze waren gaan trouwen had ik het contact definitief verbroken. direct.
ook nu denk ik er nog zo over.

mijn vriend las dit topic net mee
en hij verwoorde in 1 zin precies wat ik met dit verhaal bedoel en zoals ik het voelde

Als zus hoor je aan de kant van je zus te staan, of ze nou vreemd is gegaan of niet.
onvoorwaardelijk.

Sorry, maar dit is mijn persoonlijke mening dus.

[iris&sander]

[color=\"#6600CC\"]Nou ik heb even een ander geluid.... Ik vind dat je zus gewoon es moet doorgaan met haar leven, en niet zo moet miepen.
Je geeft aan dat ze jullie haar zegen heeft gegeven, mooi!! Maar dan kan ze zich ook een beetje gedragen voor jullie huwelijk, het gaat om jullie geluk op de trouwdag.

Kijk het zou een ander verhaal zijn als jij verkering had gekregen een half jaar nadat het uit was gegaan. Maar 5 jaar!! Kom op, dat is echt heel lang.....en mensen kunnen ontzettend veranderen in 5 jaar.

Ik wens je er in iedergeval veel succes mee, en laat je zus voelen dat jij onwijs blij met der bent, maar stop op een gegeven moment met de "aandacht hierover" want anders blijf je je druk maken.[/color]

[tammie]

[quote name=\'mods\' post=\'162285\' date=\'15 May 2008, 23:08\']Ik herken deze situatie

een aantal jaar geleden heeft mijn zus gezoend met mijn ex vriend terwijl het net uit was
waarmee ik ook heb samengewoond
ik was nog lang niet over de breuk heen
en het heeft mij meer zeer gedaan dan dat zij ooit zal beseffen denk ik

we hebben het er nog weleens over, en ze heeft er oprecht spijt van
maar ondanks dat weten wij beide dat dit een wig tussen ons gedreven heeft
onze band word nooit meer hetzelfde, het is een vertrouwens kwestie,
en dit was dus na een zoen
als ze waren gaan trouwen had ik het contact definitief verbroken. direct.
ook nu denk ik er nog zo over.

mijn vriend las dit topic net mee
en hij verwoorde in 1 zin precies wat ik met dit verhaal bedoel en zoals ik het voelde

Als zus hoor je aan de kant van je zus te staan, of ze nou vreemd is gegaan of niet.
onvoorwaardelijk.

Sorry, maar dit is mijn persoonlijke mening dus.[/quote]
Ieder heeft zijn eigen mening.
Jou verhaal snap ik ook, want het was pas net uit dan vind ik het ook not done.
Maar na 5 jaar....
Ik had misschien meer met haar er over moeten praten, maar op dat moment ben je verliefd en omdat vooral mijn ouders zeiden dat ze mij hun zegen gaven had ik helemaal zoiets van waarom niet.
Ik ben blij dat ik het heb gedaan, maar had het liever anders aangepakt, want mijn zusje kwetsen is nooit mijn bedoeling geweest.
Wat ik niet begrijp is dat meerdere mensen zo makkelijk het contact hadden verbroken, dan denk ik het is wel je zus.
Daar zou ik voor vechten en zou ik cker geen man tussen laten komen.
Mijn zusje zou ik alles gunnen.


[quote name=\'iris&sander\' post=\'162293\' date=\'16 May 2008, 06:20\'][color=\"#6600CC\"]Nou ik heb even een ander geluid.... Ik vind dat je zus gewoon es moet doorgaan met haar leven, en niet zo moet miepen.
Je geeft aan dat ze jullie haar zegen heeft gegeven, mooi!! Maar dan kan ze zich ook een beetje gedragen voor jullie huwelijk, het gaat om jullie geluk op de trouwdag.

Kijk het zou een ander verhaal zijn als jij verkering had gekregen een half jaar nadat het uit was gegaan. Maar 5 jaar!! Kom op, dat is echt heel lang.....en mensen kunnen ontzettend veranderen in 5 jaar.

Ik wens je er in iedergeval veel succes mee, en laat je zus voelen dat jij onwijs blij met der bent, maar stop op een gegeven moment met de "aandacht hierover" want anders blijf je je druk maken.[/color][/quote]
Dank je wel!!!
Ik dacht dat ik al de enige was die er zo over dacht hier.
Ik heb mijn zus al laten weten dat ik trots op haar ben dat ze probeert om alles te accepteren.
We proberen ook rekening met haar te houden meer kunnen we niet doen.
We hebben ook ons eigen leven.

[KleineMuis]

Hoi Tammy,

Alles zo lezende wilde ik alleen nog even zeggen dat ik vind dat je het zeer goed gedaan hebt mbt je zus. Bijvoorbeeld dat je de daggasten niet bij jullie thuis laat verzamelen. Een ding snap ik van je zus niet helemaal. Ze heeft wel haar zegen gegeven voor jullie huwelijk (wat toch wel erg fijn is, want zoals je zelf ook al zegt het is en blijft je zus), maar ze vindt het hypocriet om mee te gaan kijken voor een trouwjurk...

Ik zou zeggen ga door zoals je nu doorgaat en het zal wel goed komen. En straks als je zus iemand gevonden heeft waar ze de rest van haar leven mee wil delen zal het allemaal wel makkelijker worden (ik weet daar heb je nu niks aan...).

Geniet van de voorbereidingen voor je trouwerij!!

KleineMuis

[tammie]

[quote name=\'KleineMuis\' post=\'162303\' date=\'16 May 2008, 08:10\']Hoi Tammy,

Alles zo lezende wilde ik alleen nog even zeggen dat ik vind dat je het zeer goed gedaan hebt mbt je zus. Bijvoorbeeld dat je de daggasten niet bij jullie thuis laat verzamelen. Een ding snap ik van je zus niet helemaal. Ze heeft wel haar zegen gegeven voor jullie huwelijk (wat toch wel erg fijn is, want zoals je zelf ook al zegt het is en blijft je zus), maar ze vindt het hypocriet om mee te gaan kijken voor een trouwjurk...

Ik zou zeggen ga door zoals je nu doorgaat en het zal wel goed komen. En straks als je zus iemand gevonden heeft waar ze de rest van haar leven mee wil delen zal het allemaal wel makkelijker worden (ik weet daar heb je nu niks aan...).

Geniet van de voorbereidingen voor je trouwerij!!

KleineMuis[/quote]
Ten eerste dank je wel!!
Het is altijd moeilijk om het "goed te doen"
Ja omdat ze er een hele tijd moeilijk over heeft gedaan in het begin en om dan nu mee te gaan.
Het blijft voor haar een gevoelig punt ook al heeft ze haar onze zegen gegeven.
En het voelde niet goed, dus ja wat moet je dan.
Ik denk ook wel dat het dan wat makkelijker wordt, dat merk je al als ze een scharrel heeft zeg maar.
Genieten doe ik cker wel

Tammie

[Maaike999]

[quote name=\'iris&sander\' post=\'162293\' date=\'16 May 2008, 06:20\'][color=\"#6600CC\"]Nou ik heb even een ander geluid.... Ik vind dat je zus gewoon es moet doorgaan met haar leven, en niet zo moet miepen.
Je geeft aan dat ze jullie haar zegen heeft gegeven, mooi!! Maar dan kan ze zich ook een beetje gedragen voor jullie huwelijk, het gaat om jullie geluk op de trouwdag.

Kijk het zou een ander verhaal zijn als jij verkering had gekregen een half jaar nadat het uit was gegaan. Maar 5 jaar!! Kom op, dat is echt heel lang.....en mensen kunnen ontzettend veranderen in 5 jaar.

Ik wens je er in iedergeval veel succes mee, en laat je zus voelen dat jij onwijs blij met der bent, maar stop op een gegeven moment met de "aandacht hierover" want anders blijf je je druk maken.[/color][/quote]

Ik kan me hier alleen maar volledig bij aansluiten!
Tja, en meer heb ik er eigenlijk niet over te zeggen, wat hierboven staat verwoord precies zoals ik het ook voel/ denk!

[Myriade]

Tja, misschien ben ik hier ook makkelijker in dan anderen, en misschien scheelt het ook wel dat ik geen broers of zussen heb - maar jeetje, vijf jaar tussentijd is heel lang en ik zie niet helemaal waarom het allemaal zo moeilijk moet.

Ja, het is een beetje gek dat de ene zus nu trouwt met de man waar de andere zus mee heeft samengewoond, maar dat soort dingen gebeuren, ook in gewone vriendenkringen. En inderdaad, als jij er nu meteen werk van had gemaakt net nadat het uit was tussen je zus en haar ex, dan zou ik begrijpen dat er een probleem van wordt gemaakt ... maar na vijf jaar?

Natuurlijk moet je er zijn voor je zus. Maar je hebt ook nog een eigen leven, denk ik dan.

[Bondgirl]

Wat ik nou niet snap he.. ik begrijp dat je zus jullie 'haar zegen heeft gegeven', waarom gedraagt ze zich dan niet naar haar eigen woorden? Je kunt niet een stel 'je zegen geven' en vervolgens zeggen: ja, maar hó effe, ik heb het er wel moeilijk mee hoor!

[Maaike999]

[quote name=\'Mar1981\' post=\'162344\' date=\'16 May 2008, 10:41\']Wat ik nou niet snap he.. ik begrijp dat je zus jullie 'haar zegen heeft gegeven', waarom gedraagt ze zich dan niet naar haar eigen woorden? Je kunt niet een stel 'je zegen geven' en vervolgens zeggen: ja, maar hó effe, ik heb het er wel moeilijk mee hoor![/quote]

Idd, het komt een 'beetje' raar over   ...

[happygirl]

Ik denk dat tussen zegge en doen een heel verschil zit. net zoals je weleens jaloers bent op iemand....je wilt het niet zijn maar bent het toch.
Jou zusje gunt jullie als ik alles zolees jullie geluk van harte, er mee omgaan is toch nog moeilijk, ik vind dat niet zo vreemd. het is juist knap ze aangeeft dat ze het lastig vind om mee te gaan voor je trouwjurk. het is toch ook niets als ze wel meegaat omdat ze het jullie wel gunt maar het er dan toch moeilijk mee heeft waardoor ze geen leuke dag heeft?!

Ik vind het knap zoals jij en je zus er mee omgaan. En 7 jaar.....wat is tijd, sommige dingen zullen altijd zeer blijven doen

[LadyXochi]

Je meet met twee maten. Is ook logisch, want het is moeilijk om het vanuit een ander oogpunt te bekijken en je eigen wensen even opzij te zetten, maar lees dit eens....[quote name=\'tammie\' post=\'162269\' date=\'15 May 2008, 20:56\']Dus ik had mijn eigen geluk aan de kant moeten zetten???
Nou dat vind ik ver gaan.[/quote]Ik vind dat JIJ te ver gaat met die uitspraak. Als je er voor had gekozen NIET een relatie te beginnen met je ex, had het NIET betekend dat je nu niet gelukkig zou zijn. Het had WEL voorkomen dat je nu in deze situatie zit. Ik vind dat je overdrijft door het "mijn eigen geluk aan de kant zetten" te noemen.

[quote name=\'tammie\' post=\'162269\' date=\'15 May 2008, 20:56\']na alle ellende die ik had meegemaakt vond ik wel dat ik dit had verdient.[/quote]En dit veroorzaakt ellende voor je zus. Maar dat maakt niet uit, als JIJ maar gelukkig bent, want jij verdient het meer dan je zus.

[quote name=\'tammie\' post=\'162269\' date=\'15 May 2008, 20:56\']haar eerste waar ze mee heeft samengewoont.
Ze heeft er ook spijt van, ze hebben elkaar te vroeg ontmoet zegt ze zelf.

Ik denk ook dat er nog gevoel bij zit, maar je kunt er niet altijd bij stil blijven staan,
Je moet het afsluiten.[/quote]Volgens mij geeft ze nog heel veel om hem... En dan vraag jij haar om dat maar van haar af te zetten? Dat bedoel ik dus met meten met twee maten. Dát had jij destijds ook kunnen doen. Er was wel gevoel bij, maar je kunt ook vérder. Die gevoelens afsluiten.

[quote name=\'tammie\' post=\'162269\' date=\'15 May 2008, 20:56\']ze hebben ook genoeg leuke dingen mee gemaakt, daar maken we nu zelf grappen over.
Ik weet dat je meestal de vervelende dingen onthoudt, maar ja je leven gaat door je leert ervan.[/quote]Ik denk dat ze die goede dingen ook nog goed onthouden heeft. Ik denk juist dat DIE dingen pijn doen. Dat ze DIE nooit meer zal hebben met hem.... en haar zus wel. Vind je dat niet een beetje cru klinken?

[quote name=\'tammie\' post=\'162269\' date=\'15 May 2008, 20:56\']als je weet waarom het uit is gegaan en het hebt geaccepteerd[/quote]Ik vind het overduidelijk dat ze het NIET geaccepteerd heeft, anders zouden jullie nu niet in deze situatie zitten.

Even voor de duidelijkheid: Ik wil jullie niet uit elkaar hebben. Ik probeer het alleen wat harder neer te zetten, zodat je misschien eens háár kant begrijpt. Pas als je dat doet, kunnen jullie denk ik tot een eerlijke oplossing komen. En met éérlijk bedoel ik dat jij het ook echt meent. Niet zat ze over 10 jaar nog te horen moet krijgen dat jullie op jullie trouwdag weet ik wat voor haar geregeld hebben, omdat zij zo moeilijk deed.