mijn vriend inmiddels verloofde en ik kennen elkaar al zo'n jaar of 5 en zijn nu bijna 4 jaar een koppel. Ronald is echter nooit van plan geweest om te trouwen. Ik ga niet trouwen, dat zei hij altijd als mensen vroegen wanneer we eens gaan trouwen..
maar op 9 augustus, nadat we een glaasje wijn hadden gedronken op het terras met onze beste vrienden, en ik met mijn hoofd op zijn schouder lag, vroeg hij heel stil: "dus je wilt echt met me trouwen" waarop ik zei "ja " en vroeg "is het dan nu echt??" ja zei hij nu is het echt.. snik snik natuurlijk. Onze vrienden die een hevige discussie hadden hadden het helemaal niet meegekregen (let wel mijn beste vriendin is de grootste lellebel die uitkomt en alles meteen weet en doorheeft) . Het was heel lief en heel intiem. Maar ik denk dat ik het het allemooiste vind dat ronald zo is omgeslagen hij wil nu echt met me trouwen en regelt alles met me voor de bruiloft. Geen enkele beslissing (buiten de jurk) hoef ik alleen te maken.. en dat.. tjah ik denk dat me dat het allergelukigste maakt. Het was niet zozeer het aanzoek, maar de overtuiging ervan die hij nu laat blijken.....
liefs roxanne
