Gekopieerd vanaf hyves (dus misschien wat meer gericht op mensen die ik ken, maar nog steeds leuk)
Gisteren was het zo ver!
Ik had braaf bij mijn moeder geslapen (hoewel ik niet echt veel geslapen heb, maar 't gaat om het idee). 's Morgens vroeg naar de kapper, en daar kwam ook de fotograaf meteen naartoe. Alles is dus vanaf 's morgensvroeg vastgelegd.
Bij de kapper ging het nog wel met de zenuwen. Ik was wel gespannen, maar had vooral heel veel zin in de dag. Mijn kapsel is eigenlijk toen pas besloten, maar ik was er erg blij mee. Mooi, simpel, en helemaal mij.
Toen we weer bij mijn moeder waren, werd het pas echt spannend. Mijn vriendinnetje was er inmiddels ook, met de jurk!! Ik moest me nog even opmaken (wat ondanks de trillende handen nog best aardig lukte, hahaha) , en daarna mocht ik 'm eindelijk écht aan!! Het moment waar ik me al maanden op verheugde, maar wat nu toch wel erg veel spanning opleverde... Ik was zó ongelooflijk nerveus voor Vincents reactie!! Ik wist vrij zeker dat ie de jurk wel mooi zou vinden, maar ja... Stel je nou toch eens voor...! Er worden toch foto's gemaakt waar we de rest van ons leven naar willen kijken, en die we ook graag vol trots aan iedereen willen laten zien!
Eindelijk was het zover: Vincent was er! Ik hoorde hem binnenkomen, en stond met knikkende knieën te wachten! Toen ie de kamer binnenkwam, zag ik aan hem dat ie blij was met wat ie zag. Gelukkig!!! Dat was de eerste stress waar ik vanaf was. TOt mijn verbazing toen nog geen tranen.
Had ik stiekem wel verwacht, maar we waren zo blij elkaar te zien, dat we eigenlijk alleen maar een beetje schaapachtig stonden te lachen :$
Kort daarna gingen we foto's maken: was heel erg leuk! De fotograaf deed het ontzettend leuk, en Patrick (man van mijn beste vriendin en onze chauffeur op deze dag) zorgde voor de nodige ontspannen momentjes door ons op de achtergrons steeds aan het lachen te maken
Was héél gaaf... Kan ook niet wachten om te zien hoe de foto's geworden zijn...!! We hadden zulk geweldig mooi weer: het kon niet beter!
Na de foto's snel weer naar mijn moeders huis. Daar hadden de daggasten zich inmiddels verzameld. Na nog een paar foto's op het grasveld voor de deur, als een speer naar het oude stadhuis van Spijkenisse gereden: Daar stonden aardig wat mensen op ons te wachten! Het was erg fijn te zien hoeveel mensen speciaal voor ons vrij hadden genomen! En ook de moeite hadden genomen naar Spijkenisse te komen... Ik had het niet durven verwachten... Vond het echt super!!
Eerst werden de ouders en getuigen 'geparkeerd', met daarna de overige gasten. Toen iedereen binnen was, mochten wij naar binnen. Dat was eigenlijk het eerste moment dat ik even héél hard moest slikken... :'(Vond het zo mooi te zien wie er allemaal was, en hoe blij ze voor ons waren, dat ik wel ff volschoot.
Gelukkig niet gehuild (mijn make-up was niet watervast, hahaha).
De voltrekking zelf was kort maar krachtig. Voor ons prettig, want we waren op van de zenuwen. Oma vond het een beetje jammer, want die had een uitgebreid verhaal wel leuk gevonden (wat ik ook heel goed begrijp), maar het ging ons toch vooral om het ja-woord... Daarbij hadden we toch allebei wel even een trillende onderlip
Heel mooi moment als je elkaar belooft voor de rest van je leven voor elkaar te zorgen...
Na de voltrekking was voor ons de druk van de ketel, en konden we écht volop genieten van alles om ons heen. Natuurlijk was er gelegenheid tot feliciteren, en toen mama aan de beurt was kwamen eindelijk de traantjes... Maar zelfs dat was mooi
Toen iedereen buiten was, hebben we nog een kleine 'balkon-scene' gedaan
Heel grappig! Toen nog meer foto's gemaakt (met alle mensen die we nog niet hadden gehad). Zitten ook weer érg leuke tussen; weet ik zeker!
Bij het stadhuis afscheid genomen van de fotograaf, en vertrokken richting Nootdorp! We hebben gedineerd & gefeest in restaurant Emmazz. Hier komen we al sinds we in ons huis aan het klussen waren, en we zijn eigenlijk een beetje verliefd op die zaak... Het is er altijd lekker eten, en altijd gezellig, dus de perfecte plek voor ons
Bij binnenkomst even geborreld met de daggasten, en een beetje bijgepraat, tot het tijd werd om aan tafel te gaan. Weer heerlijk gegeten, en tussen de gangen door zijn we schandalig verwend met toespraakjes en cadeaus! We vonden het een heel bijzonder diner, omdat we het deelden met de mensen die ons zó na staan, en waar je aan zag dat ze zó ontzettend blij waren deze dag met ons te kunnen delen... Ik heb nooit veel begrepen van de kreet 'je voelt de liefde in de kamer', maar ik snap 'm nu echt! Het was zó speciaal, en mooi, en geweldig! Ik kan het amper uitleggen, maar het was een diner om nooit te vergeten!
Toen begon het feest, en het begon helemaal goed! Het openingsnummer was Dansen op de Vulkaan van De Dijk! Helemaal iets voor ons, en gelukkig waren we niet de enigen die zin hadden om te dansen
De dansvloer is de hele avond niet leeg geweest! De avond is besloten met (natuurlijk) You'l Never Walk Alone, waarbij alle gasten om ons heen kwamen staan, en daarna (nog natuurlijker-der) 'K Heb Je Lief, waarbij bij mij de tranen écht loskwamen... Het was ongelooflijk mooi!
Er zijn enorm veel mensen gekomen; ook een hoop mensen die we eigenlijk misschien niet (meer) echt hadden verwacht, maar dat maakte het nog specialer!! Ook tijdens het feest bleef dat onbeschrijflijke gevoel van tijdens het diner nog hangen, en het was het leukste, mooiste, en gezelligste feest dat ik ooit heb meegemaakt!! Iedereen die er was: ontzettend bedankt! Natuurlijk voor de cadeaus, want we zijn écht heel erg verwend, maar bovenal voor het gevoel waarmee we dankzij jullie kunnen terugkijken op deze geweldige, mooie, prachtige, liefdevolle, fantastische dag! Ik vond het super jullie allemaal te zien, en ben heel erg blij dat we dit met jullie hebben kunnen delen!
BEDANKT!!Foto's van de laatste keer jurk passen... (heb er nog geen van gisteren...)
